20 Αυγούστου 2010

Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας


Μια επίσκεψη στο Ιστορικό Μουσείο Αρχείο Ύδρας σε φέρνει σε επαφή με ιστορικές στιγμές που ως τότε, είχες μονάχα διαβάσει σε σελίδες σχολικών βιβλίων.. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό, διαδραστικό ταξίδι στην Ιστορία..


..Στο μουσείο εκτίθενται σπουδαία έργα ζωγραφικής του 19ου αιώνα και πλήθος αντικειμένων- κειμηλίων από τον Αγώνα του 1821.

Προσωπογραφίες ( κυρίως ελαιογραφίες) αγωνιστών,
υδραίικες ενδυμασίες της εποχής,
χάρτες..
Ξεχωρίζει η Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα Φεραίου, φιλοτεχνημένη από το μεγάλο Έλληνα οραματιστή και τυπωμένη στη Βιέννη το 1793...

Η "Μεγάλη Χάρτα της Ελλάδος" (παραπάνω φωτό) αποτελούνταν από δώδεκα φύλλα σε άτλαντα μεγάλου σχήματος που, όταν ενώνονταν, γινόταν ενιαίος χάρτης τεσσάρων τετραγωνικών μέτρων, εμπλουτισμένος με άφθονα στοιχεία αρχαιογνωσίας, όπως αρχαίες ονομασίες πόλεων, χωρών, ποταμών, αρχαιολογικών χώρων κ.ά. Παρένθετα σημειώματα και αλληγορικές παραστάσεις φανερώνουν το εθνεργετικό μήνυμα της Χάρτας, που αποτελούσε μνημειώδες εκδοτικό επίτευγμα της εποχής..
..όργανα ναυσιπλοΐας, κανόνια, ξυλόγλυπτα
ακρόπρωρα και ακροστόλια πλοίων,
κατασκευαστικά ομοιώματα και λιθογραφίες πλοίων του Αγώνα..


Ιδιαίτερο έκθεμα είναι μια ασημένια λήκυθο με την ταριχευμένη καρδιά του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη.

Ο Βασιλεύς Όθων είχε δώσει εντολή να αποσπαστεί από το νεκρό σώμα του αγωνιστή στις 11 Ιουνίου 1835 και να τοποθετηθεί στην λήκυθο ως σύμβολο ανδρείας και πατριωτισμού. Επάνω της είναι γραμμένη η επιγραφή «ΧΑΙΡΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΑΟΥΛΗ». Η λήκυθος με το προσκύνημα αυτό δωρήθηκε τιμής ένεκεν στην Ύδρα, την ιδιαίτερη πατρίδα του Μιαούλη.

Στο χώρο πριν από το ιερό αυτό κειμήλιο, έχει τοποθετηθεί ομοίωμα του σταυρού του Ανδρέα Μιαούλη. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο ναύαρχος είχε αυτό το σταυρό μαζί του σε όλες τις ναυτικές επιχειρήσεις του και την κρίσιμη στιγμή της επίθεσης τον προέτασσε κατά του εχθρού.

Σημαντικά είναι κάποια αντιπροσωπευτικά δείγματα ιστορικών εγγράφων του 18ου-19ου αιώνα από τα 18.000 περίπου πρωτογενή αρχειακά τεκμήρια που ανήκουν στη συλλογή του, όπως και ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό αρχείο του νησιού με την τόσο μεγάλη ναυτική παράδοση και ιστορία..


..από το βιβλίων επισκεπτών..

Στις συλλογές του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας περιλαμβάνονται επίσης ατομικοί φάκελλοι Αγωνιστών και προσωπικοτήτων όπως του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, του Ιωάννη Μακρυγιάννη, του Ανδρέα Μιαούλη, του Ιωάννη Καποδίστρια, όπως και επιστολές φιλελλήνων.


..θέα από ένα παράθυρο του μουσείου..


..τελειώνοντας την επίσκεψη..

..αυτή ήταν η εικόνα που αντικρίσαμε
βγαίνοντας από το μουσείο..

..μοναδικά χρώματα σαν από πίνακα ζωγραφικής..
..ίσως ακόμη μια, άλλου είδους έκθεση εκτός μουσείου.. :)



Υ.Γ. Στο Μουσείο, εκτός από τη μόνιμη συλλογή, παρουσιάστηκε και μια περιοδική έκθεση για τον Μ. Σαχτούρη και τον Α. Ακριθάκη. Θα υπάρξει σχετική επόμενη ανάρτηση.. Πιστεύω πως αξίζει μια αναφορά..

16 Αυγούστου 2010

Ύδρα

Η Ύδρα είναι ένας πολύ αγαπημένος μου προορισμός.
Η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί ήταν ένας Φεβρουάριος, χρόνια πριν.
Έκτοτε ακολούθησαν αρκετές επισκέψεις,
διάφορες στιγμές και εποχές..
Ύδρα, ένας τόπος μαγικός. Δίπλα στην Αθήνα, μόλις μία ώρα με το δελφίνι, μα
όμως ταυτόχρονα δίνοντας την αίσθηση του αρκετά μακρυά.
Δίχως αμάξια, δίτροχα,
..οτιδήποτε μηχανοκίνητο εδώ είναι απαγορευμένο..

Παντού υπάρχουν μόνο γαϊδουράκια, όπως ακριβώς χρόνια πριν..
..και παντού, πολλές γάτες..
(δηλαδή..η καλύτερη μου..)

Αυτό όμως που πάντα με κερδίζει στην Ύδρα, είναι η αύρα της..
Με το που φτάνεις στο γραφικό της λιμάνι - κατά την γνώμη μου, ένα από τα πιο όμορφα λιμάνια της χώρας - με τα πέτρινα αρχοντικά, την αμφιθεατρικά κτισμένη μικρή της πολιτεία, μια ξεχωριστή αύρα αμέσως σε αγκαλιάζει..

Μύλοι, διάσπαρτα μικρά ξωκλήσια..
Το ένδοξο παρελθόν του νησιού..
..περιπλέκεται με το σήμερα..
..τα κανόνια περιμετρικά του λιμανιού,
..σαν να ξαναζωντανεύουν στιγμές του παρελθόντος...
..μια ατμόσφαιρα αλλοτινής εποχής..

που μοιάζει να μην έχει πάψει να συνυπάρχει..
..και να συνομιλεί με το σήμερα..

..Μα όπου κ αν είσαι.. ότι και αν κάπου κάνεις..

..αυτοί που έχεις επιλέξει να είναι δίπλα σου,
οι φίλοι σου, οι άνθρωποι σου, με τους κοινούς κώδικες,
είναι που καθορίζουν τελικά τα πάντα..
Από μαύρο πίνακα, γραμμένο με κιμωλία..

"..Ο αισθησιασμός αγγίζει την εσωτερική ανθρώπινη φύση μας: τη λαχτάρα να μας καταλάβουν, την επιθυμία να μας τιμήσουν, τον πόθο να μας αγαπήσουν..
Άκουσα ότι το κλειδί για την πραγματική ευτυχία βρίσκεται καθώς υπηρετείς, βοηθάς και τιμάς ένα άλλο άνθρωπο, δίνοντας τον εαυτό σου.."
Μελοντι Γκαρντο

..Συγκρατώντας αυτά τα λόγια..

..στην ψυχή..
..και στην καρδιά..
Η Ύδρα είναι η απόδειξη πως
η μεγαλύτερη αρχοντιά είναι η απλότητα..


Υ.Γ. Μετά από ένα μήνα αποχής από το διαδίκτυο..
καλώς σας βρίσκω ξανά..

16 Ιουλίου 2010

καλό καλοκαίρι


..e-φίλοι μου, ήρθε η ώρα για περισσότερες στιγμές στη φύση και μια απαραίτητη αποτοξίνωση από το διαδίκτυο / pc..

Όσοι είστε ήδη διακοπές, όσοι περιμένετε να φύγετε, όπου και αν θα σας βρει το επόμενο διάστημα, εύχομαι ολόψυχα να περάσετε καλά!...

..ραντεβού στην επόμενη ανάρτηση..
..καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, να είστε καλά!

15 Ιουλίου 2010

2o Φεστιβάλ Οβριοκάστρου




Στο blog έχουν γίνει αναφορές στον αρχαιολογικό χώρο Οβριοκάστρου Κερατέας.. και στην σημαντική προσπάθεια προστασίας του..

Στις 29,30,31 /7 και 1/8 θα συντελεστεί το 2ο Φεστιβάλ Οβριοκάστρου με συμμετοχή γνωστών και νέων καλλιτεχνών με ελεύθερη είσοδο..

Πατώντας τις εικόνες, μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα..
Για περισσότερα σύντομα: εδώ.

14 Ιουλίου 2010

graffiti στη Λισαβόνα

Ένα έργο, με μήνυμα για την περιβαλλοντική καταστροφή της bp..
από τοίχο της Λισαβόνας... Αξίζει να δείτε και το βίντεο!









Μια συνεργασία των BLU και OSGEMEOS στην Πορτογαλία...


Από εδώ.

12 Ιουλίου 2010

Δεν άντεξε την αποτυχία, πάτησε τη σκανδάλη..

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, οι εφημερίδες αναφέρονται στους νέους που αρίστευσαν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.. Χαμόγελα, περηφάνια, δηλώσεις από τους γονείς και από τους ίδιους.. Φέτος φωτεινό παράδειγμα ήταν η επιτυχία του Ραφαήλ Παπαδόπουλου από τη Θεσσαλονίκη, ενός παιδιού μάλιστα με σπαστική τετραπληγία!!..
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, υπάρχουν και τα παιδιά που δεν έγραψαν καλά, κάποια άτυχη συγκυρία, κακή ψυχολογία, απέτυχαν.. Πολύ συχνά κάποια από αυτά, μη μπορώντας να αντέξουν το βάρος της αποτυχίας, θέτουν τέλος στη ζωή τους..
18χρονα παιδιά.., βάζουν τέλος στη ζωή τους, επειδή δε πέρασαν σε μια σχολή...
Δυστυχώς και φέτος.. ένας 18χρονος από τη Νέα Σμύρνη.. Διαβάζω..:

"Πίστευε ότι είχε γράψει πολύ καλά, πως οι κόποι του δεν είχαν πάει χαμένοι και πως το όνειρό του να περάσει στη σχολή που λαχταρούσε απείχε μόλις λίγες ώρες να γίνει πραγματικότητα.

Χθες το μεσημέρι ο 18χρονος μαθητής πήγε στο σχολείο του στη Νέα Σμύρνη για να δει αναρτημένα τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Αλλά η βαθμολογία του στα μαθήματα που είχε γράψει δεν ήταν αυτή που φανταζόταν... Με την απώλεια της ελπίδας να τον κυριεύει ο 18χρονος επέστρεψε στο σπίτι του. Οι γονείς του απουσίαζαν. Δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος της αποτυχίας και αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του. Πήρε ένα πιστόλι κρότου, το έστρεψε στον εαυτό του και αυτοπυροβολήθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί έγκαυμα στο κεφάλι. Σήμερα νοσηλεύεται εκτός κινδύνου".
Παιδιά που γεμίζουν άγχος, πίεση και αισθάνονται πως αν αποτύχουν στις Πανελλαδικές, δεν υπάρχει νόημα στο να ζουν.. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που πάσχει και σκοτώνει την δημιουργικότητα τους.. Παιδιά που θα μπουν στο Πανεπιστήμιο και εκεί θα απογοητευθούν με όσα θα αντικρίσουν..

Τι είναι πιο δύσκολο; Να επιτύχεις ή να διαχειριστείς την αποτυχία σου;
Τι είναι πιο εύκολο; Να τα παρατήσεις ή να βρεις δύναμη για να συνεχίσεις;

Νομίζω ότι στη ζωή δεν έχουν αξία μόνο οι νίκες.. και πως τίποτα δεν σταματά σε μια ήττα.. Οι προκλήσεις πάντα υπάρχουν και συνεχίζονται..

Το μόνο γεγονός που μπορεί να σταματήσει τη ζωή, τα όνειρα, το πάθος είναι ο θάνατος. Αυτός είναι που θέτει το τέλος..
Αυτός σίγουρα δεν νικιέται..


Ο θάνατος νέων ανθρώπων.., που δίνει πόνο σε οικείους, σε φίλους.., ένας πόνος που δεν φεύγει, σημαδεύει ανεξίτηλα και δεν ξεχνιέται ποτέ..

Η ζωή έχει ομορφιές, παρ' όλες τις δυσκολίες της.. Αξίζει να ψάχνεις τους δρόμους που οδηγούν στις χαρές, αξίζει να τη ζεις, να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις..

* Όλες οι φωτογραφίες του post είναι του Ηλιογράφου.. **
Related Posts with Thumbnails