19 Φεβρουαρίου 2010

moondog

Ένα αφιέρωμα σε ένα μοναδικό καλλιτέχνη..
Ακολουθεί το κείμενο όπως ακριβώς ανέβηκε
στον mixed goods ..
Τον ευχαριστώ..


O louis thomas hardin, γνωστός με το ψευδώνυμο moondog, γεννήθηκε το 1916 στο marysville του κανσας και από την ηλικία των πέντε χρόνων άρχισε να παίζει μουσική με ντραμς που είχε φτιάξει μόνος του. H οικογένεια του μετακομίζει στο wyoming και κάποια στιγμή ο πατέρας του τον πηγαίνει σε μια θρησκευτική τελετή ιθαγενών, στην οποία κάθεται στα πόδια του αρχηγού τους και παίζει με ένα τύμπανο tomtom. Aυτή η επαφή με τα όργανα και τους ρυθμούς των ινδιάνων θα επηρεάσει την μουσική του.

Ο hardin στα δέκαεξι του χάνει την όραση του σε ένα ατύχημα και αφού μαθαίνει τις αρχές της μουσικής σε διάφορα σχολεία τυφλών, καλλιεργεί από μόνος του την ικανότητα της ακοής και της σύνθεσης, μετακομίζει στο batesville του arkansas όπου μένει μέχρι το 1942, οπότε παίρνει υποτροφία να σπουδάσει στο memphis. Την επόμενη χρονιά μετακομίζει στην νέα υόρκη όπου και γνωρίζει συνθέτες της κλασικής και τζαζ μουσικής που θα τον επηρεάσουν με την σειρά τους.
Από το 1943 μέχρι το 1974 έζησε σαν μουσικός του δρόμου στην πόλη της νέας υόρκης και πιο συγκεκριμένα στην γωνία της 54ης οδού και 6ης λεωφόρου. Με τον καιρό εξελίχτηκε σε μια από τις cult φιγούρες της πόλης αφού κυκλοφορούσε στους δρόμους της σαν βίκινγκ με τεράστια γενειάδα, αυτοσχέδια ρούχα, ένα κράνος με κέρατα και ένα ραβδί. Το 1947 υιοθέτησε το ψευδώνυμο moondog προς τιμή “ενός σκύλου που αλυχτούσε στο φεγγάρι περισσότερο από κάθε άλλον σκύλο που είχε ακούσει”. ο “βίκινγκ της 6ης λεωφόρου” έπαιζε αυτοσχέδια ντραμς και πλήκτρα, απαγγέλοντας την ποίηση του στους περαστικούς παρόλο που η φήμη του ήταν τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να έπαιζε όπου είχε θελήσει.

Οι new york times είχαν γράψει ότι “ο moondog υπήρξε για το τοπίο της νέας υόρκης τόσο αναγνωρίσιμος όσο το empire state building”.

Το 1974 εγκαταστάθηκε στην γερμανία, “τον ιερό τόπο με το ιερό ποτάμι” όπου και έμεινε μέχρι τον θάνατο του το 1999. Ο moondog ήταν από τους πρωτοπόρους του μινιμαλισμού και υπήρξε σεβάσμια φιγούρα μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο steve reich και ο philip glass τον χαρακτήρισαν ως “δημιουργό της έννοιας του μινιμαλισμού”.
Στα παρακάτω links, μπορείτε να κατεβάσετε μουσική του..:

Free Download :
moondog on the streets of new york (1953)
moondog & his honking geese playing moondog’s music (1955)
moondog (1956)
more moondog (1956)
the story of moondog (1957)
moondog (1969) + moondog 2 (1971)
h’art songs (1978)
a new sound from an old instrument (1979)
elpmas (1992)
sax pax for a sax (1994)
rare material (2006)

17 Φεβρουαρίου 2010

stencils..

..παιδάκι..
Πανεπιστήμιο Αιγαίου..
..από τη Σάμο..
Πανεπιστημιούπολη Αθήνα, Escher
..η εμπορευματοποίηση των Θείων,
η θεοποίηση των εμπορευμάτων..


graffiti festival Τ.Ε.Ι. Αθήνας
Ν. Φιλαδέλφεια
..έγχρωμη tv, ασπρόμαυρη ζωή..


..Ευχαριστώ τους political zoo
για τον δανεισμό των παραπάνω φωτο..

13 Φεβρουαρίου 2010

Βραβεία World Press Photo 2010

Το World Press Photo είναι ο σημαντικότερος ετήσιος διεθνής διαγωνισμός δημοσιογραφικής φωτογραφίας. Διοργανώνεται από το 1955, με εικόνες δημοσιευμένες την προηγούμενη χρονιά σε εφημερίδες, περιοδικά σε όλον τον κόσμο.

Στο blog έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στην αξία της φωτογραφίας, εκτός από το εικαστικό της ενδιαφέρον, λειτουργεί και ως «ντοκουμέντο».


Έχουνε ήδη παρουσιαστεί, από τα αντίστοιχα περσινά και προπέρσινα βραβεία, κάποιες βραβευμένες φωτογραφίες. Μπορείτε να τις δείτε εδώ:
Βραβεία World Press Photo 2008
Βραβεία World Press Photo 2009

Ανακοινώθηκαν, οι καλύτερες περσινές φωτογραφίες που βραβεύτηκαν από την κριτική επιτροπή World Press Photo. Ακολουθούν κάποιες που επέλεξα..
Αυτή βραβεύτηκε ως η Καλύτερη Φωτογραφία της Χρονιάς που πέρασε.

Από τον Ιταλό Pietro Masturzo: Ιρανές διαδηλώνουν στις ταράτσες των σπιτιών τους στην Τεχεράνη μετά τα αποτελέσματα των ιρανικών προεδρικών εκλογών. «Η φωτογραφία δείχνει την απαρχή μιας μεγάλης ιστορίας. Δίνει άλλη διάσταση στις ειδήσεις. Σε αγγίζει τόσο οπτικά όσο και συναισθηματικά», δήλωσε ο πρόεδρος της επιτροπής.
Αυτή είναι η δική μου αγαπημένη.. Τα χρώματα, η ξεγνοιασιά στα πρόσωπα των παιδιών.. Σε μεταφέρει εντελώς αλλού, σίγουρα σε άλλες εποχές..

Το 1ο Βραβείο, κατηγορία Arts and Entertainment Stories για την Καναδή Kitra Cahana: Η Φάμπρικα των Χρωμάτων, στη Ρέινμποουλαντ του Νέου Μεξικού.. Αν μπείτε στο site, έχει περισσότερες από εκεί..
1ο βραβείο, κατηγορία Sports Action Singles για τον Βρετανό Gareth Copley: Στιγμιότυπο από αγώνα κρίκετ στο Λονδίνο.. Catch the moment!!
1ο Βραβείο, κατηγορία Sports Features Stories για την Αμερικανίδα Elizabeth Kreutz: "Η επιστροφή του Λανς Αρμστρονγκ"..
1ο βραβείο, κατηγορία Sports Features Singles για τον Αμερικανό Robert Gauthier: Οι οπαδοί των Yankee προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή του παίκτη των Angels, Χουάν Ριβέρα..
1ο Βραβείο, κατηγορία Portraits Singles για την Βρετανή Laura Pannack: Πορτρέτο ανορεξικού εφήβου
2ο βραβείο, κατηγορία Portraits Stories για την Ολλανδή Annie van Gemert: Η φωτογραφία τιτλοφορείται ως "Αγόρια και Κορίτσια".
2ο Βραβείο, κατηγορία Contemporary Issues Singles για τον Ιταλό Stefano De Luigi: Εικόνες ξηρασίας από τη βορειοανατολική Κένυα...
1ο Βραβείο, κατηγορία Nature Singles για τον Ούγγρο Joe Petersburger: "Κυνηγώντας την Αλκυόνα"..
2ο Βραβείο, κατηγορία News Singles για τον Αμερικανό David Guttenfelder: Με το πολύχρωμο μποξεράκι και τις σαγιονάρες του ορμά στην μάχη κατά των Ταλιμπάν ο στρατιώτης της δύναμης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.
1ο Βραβείο, κατηγορία Sports Action Stories για τον Αμερικανό Donald Miralle Jr.: Στιγμιότυπο από το Ironman World Championship στη Χαβάη το 2009..
2ο Βραβείο, κατηγορία Arts and Entertainment Singles, για τον καταπληκτικό jr , για τον οποίο έχει ανέβει στο blog εκτενές αφιέρωμα..

Σκόπιμα δεν ανέβασα φωτογραφίες με σκηνές από πολέμους και πολιτικούς.. Όποιοι θέλετε μπορείτε να δείτε όλες τις φωτογραφίες πατώντας εδώ

10 Φεβρουαρίου 2010

Μπέρτολτ Μπρέχτ

Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ (Bertolt Brecht) υπήρξε ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα. Διακρίθηκε ως ποιητής, σκηνοθέτης και ως θεατρικός συγγραφέας. Θεωρείται ο πατέρας του "επικού θεάτρου" (Episches Theater) στη Γερμανία.

Ο Μπρέχτ γεννήθηκε σαν σήμερα στις 10 Φεβρουαρίου 1898 στο Άουγκσμπουργκ. Ο πατέρας του ήταν διευθυντής εταιρίας χάρτου. Η διαφοροποίηση του Μπέρτολτ Μπρεχτ ως προς τους ανθρώπους της τάξης του ξεκίνησε αρκετά νωρίς, όπως μπορούμε να καταλάβουμε και από το παρακάτω νεανικό ποίημά του:

«Μεγάλωσα σαν γιος καλοστεκούμενων / ανθρώπων. Οι γονείς μου μού φορούσαν / γιακά, μ' έμαθαν τις συνήθειες εκείνων / που έχουν υπηρέτες και με δίδαξαν / πώς να διατάζω. Αλλά, όταν μεγάλωσα / και είδα γύρω μου, οι άνθρωποι της / τάξης μου δεν μ' άρεσαν, το να διατάζω / δεν ήταν του γούστου μου, ούτε και το / να με υπηρετούν. Γι' αυτό εγκατέλειψα / την τάξη μου και συντρόφεψα με τους / μικρούς, φτωχούς ανθρώπους».

Στο σχολείο ο ατίθασος Μπρέχτ χλευάζει ανοιχτά τους καθηγητές του, γεγονός που συχνά τού κοστίζει ακριβά. Το 1917 γράφεται στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου, αλλά εγκαταλείπει τις σπουδές του και ξαναγυρίζει στο Άουγκσμπουργκ, όπου υπηρετεί σε στρατιωτικό νοσοκομείο.

Εκεί θα βιώσει όλη την φρίκη του πολέμου.
Οι κραυγές των τραυματισμένων, οι θρήνοι των ακρωτηριασμένων, θα του αφήσουν ανεξίτηλα σημάδια και θα εδραιώσουν μέσα του μια αταλάντευτα ειρηνόφιλη συνείδηση.

Τα έργα του αρχικά χαρακτηρίζονταν από πνεύμα καταδίκης του πολέμου, ενώ στη συνέχεια παρατηρείται μια αποφασιστική στροφή στη σκέψη και τη ζωή του. Σημαντική ώθηση στη σχέση του με την εργατική τάξη και το κίνημά της έδωσε η μαζική εξαθλίωση που προκάλεσε η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1920.
Οι θεατρικές του αναζητήσεις τον οδήγησαν γρήγορα την καταξίωση, με το Βραβείο Κλάιστ (Kleist Prize, 1922). Υπήρξε αντικομφορμιστής, ορκισμένος εχθρός του πολέμου και του καπιταλισμού. Όταν οι Εθνικοσοσιαλιστές καταλαμβάνουν την εξουσία το 1933, ο Μπρεχτ εξορίζεται: Ελβετία, Δανία, Φινλανδία, Ρωσία, και τέλος Αμερική, όπου συνεργάζεται με τον Τσάρλι Τσάπλιν και τον Τσαρλς Λώτον.

Μετά τον πόλεμο γυρίζει στο Βερολίνο και εγκαθίσταται στον ανατολικό τομέα του. Εδώ εργάζεται στο θέατρο. Συμπεριφέρεται σε όλους με την ίδια ευγένεια, κρατώντας μια απόσταση. Τις γνώμες των άλλων, ακόμη και τις έντονες κριτικές, τις άκουει σιωπηλός και προσεκτικός.

Οπως διηγείται ένας φίλος του, τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν γεμάτα από προαισθήσεις θανάτου. Στις 15 Μαΐου 1955 ο Μπρεχτ έστειλε το παρακάτω γράμμα στη Γερμανική Ακαδημία Τεχνών: «Σε περίπτωση θανάτου μου δεν επιθυμώ να εκτεθεί πουθενά η σορός μου. Κατά την ταφή δεν πρέπει να γίνουν ομιλίες. Θα ήθελα να ταφώ στο νεκροταφείο δίπλα στο σπίτι μου, στη Σοσεστράσε».

Στις 17 Αυγούστου 1956 κηδεύεται στο νεκροταφείο Ντοροτέεν, στο Βερολίνο. Στο μνήμα του δεσπόζει ένας απέριττος βράχος με σκαλισμένο πάνω μονάχα το όνομά του: Bertolt Brecht.

Χωρίς τον Μπρέχτ, το θέατρο δεν θα είχε καμία σχέση με αυτό που γνωρίζουμε..Τα έργα του, όχι μόνο δεν καταλύθηκαν από το χρόνο, αλλά σήμερα προβάλλονται και τιμούνται περισσότερο παρά ποτέ.


Έχει γράψει όμως και εξαιρετικά ποιήματα..
Ακολουθούν κάποια.. αγαπημένα..


Κάποτε όταν θα ‘χουμε καιρό
Κάποτε όταν θα ‘χουμε καιρό
θα σκεφτούμε πάνω στις ιδέες όλων των μεγάλων στοχαστών
θα θαυμάσουμε τους πίνακες όλων των μεγάλων ζωγράφων
θα γελάσουμε μ’ όλους τους χωρατατζήδες
θα κορτάρουμε όλες τις γυναίκες
θα διδάξουμε όλους τους ανθρώπους.


Αν κρατούσαμε αιώνια
Αν κρατούσαμε αιώνια
Θ’ άλλαζαν τα παντα
Μια κι είμαστε όμως θνητοί
Πολλά παραμένουν στην παλιά τους μορφή.

Συνειδητοποίηση
Όταν ξαναγύρισα
είδα πως τα μαλλιά μου δεν είχαν ασπρίσει
και χάρηκα.

Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμε
Τώρα μας περιμένουν
οι δυσκολίες των πεδιάδων

Αδυναμίες
Εσύ δεν είχες καμία
εγώ είχα μία:
αγαπούσα.

Απώλεια ενός πολύτιμου ανθρώπου
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
Τ' ότι έφυγε από σένα, δεν είναι απόδειξη
Ότι πολύτιμος δεν είναι. Παραδέξου το:
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.

Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
Έφυγε από σένα, γιατί υπηρετούσες μια καλή υπόθεση
Κι αυτός πήγε μια τιποτένια να υπηρετήσει. Παραδέξου το, όμως:
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.

Εγκώμιο στη μάθηση
Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς
που ο καιρός τους ήρθε
ποτέ δεν είναι πολύ αργά!
Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ
να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί!
Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο!
Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!
Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα!
Μάθαινε, εξηντάχρονε!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Ψάξε για σχολείο, άστεγε!
Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε!
Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!
Μην αφεθείς να πείθεσαι
μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος!
Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος
καθόλου δεν το ξέρεις.
Έλεγξε το λογαριασμό
εσύ Θα τον πληρώσεις.
Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι
Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.

Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν (Free download) :

Θάνος Μικρούτσικος, "Μουσική πράξη στον Brecht", με τον Γ. Κούτρα
Ποιήματα του Brecht, Μετάφραση Μάριου Πλωρίτη
Ο κύκλος με την κιμωλία
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια
Τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ
Ιστορίες του κ. Κόυνερ
Τα τουφέκια της κυρίας Καρράρ
Φως στα σκοτάδια


Πηγές:
wikipedia
Το βήμα

8 Φεβρουαρίου 2010

ομόνοια..;

Στην διονυσίου αρεοπαγίτου περπατάω..
..Στέκομαι..

ένα φύλλο κοιτώ..
το φωτογραφίζω..
"όμορφη πόλη", σκέφτομαι..
..την αγαπάω..πολύ..


Η ώρα περνά.. Ραντεβού στο κέντρο..

Στις 20.00..
μπαίνω στο μετρό..

Στάση Ομόνοια..
Το σκηνικό αλλάζει.., ανεβαίνω
τις σκάλες..
δυσωδία φρικτή..

Κοιτώ φευγαλέα δεξιά..
..ένας μεγαλόσωμος άντρας..
...κατουράει
στη μέση της πλατείας...
κοντά στις σκάλες του μετρό..

Βιάζομαι.. Προχωρώ..
..προσπαθώ να προσπεράσω, σιχαμάρα..

παιδιά
πεσμένα κάτω..

..παιδιά δίχως επαφή..
..Άλλα παιδιά
ανταλλάσουν ναρκωτικά..

χέρι με χέρι..
..ο θάνατος κάνει πάρτυ..

..εδώ..
στο κέντρο της πλατείας
μπροστά στα μάτια όλων..
τριγύρω πολυτελή ξενοδοχεία..

Πόσο κοστίζει η βραδιά;
Πόσο κοστίζει η δόση;

Πόσο κοστίζει η ζωή;
..Τι δεν κοστίζει εδώ;..

Δήμαρχος υπάρχει;..
Που είναι;

Απόκριες έχουμε..

..σε κανένα καρναβάλι..
παρατεταμένα
..όλο το χρόνο..

..πλησιάζει ένα αγόρι..
..στην ηλικία μου..

μοιάζει χαμένος..

απλώνει το χέρι
"δώσε μου έστω ένα ευρώ"

Λύπη.
Μεγάλη.
"οι φίλοι με παράτησαν"
"δώσε κάτι δε θα σε πειράξω"
..χαμένες ζωές..

Παραδίπλα τσακωμοί,
άγριοι καυγάδες

στην "Ομόνοια"..

Τουλάχιστον αλλάξτε της το όνομα..
μετονομάστε τη σε
"νεκροταφείο ψυχών και σωμάτων"
!

6 Φεβρουαρίου 2010

ο Van Gogh στο Πλανητάριο..

To Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, παρουσιάζει μία φαντασμαγορική, όσο και τρυφερή ταινία θόλου, μια ταινία αφιερωμένη σε έναν από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών, τον Vincent Van Gogh.

Έχει ήδη παρουσιαστεί στο blog, αφιέρωμα για τον ζωγράφο, με τα σημαντικότερα βιογραφικά στοιχεία και έργα του, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Στην ταινία: «VAN GOGH: Ο πυρετός του χρώματος», ο τεράστιος θόλος του Πλανηταρίου γεμίζει με το εκθαμβωτικό κίτρινο των χωραφιών, με τα καλαμπόκια, αλλά και με το βαθύ μπλε του έναστρου νυκτερινού ουρανού, που με τόση μοναδικότητα αποτύπωσε στον καμβά, ο «μαέστρος» του χρώματος.

Με τέτοιου είδους ταινίες γίνεται προσπάθεια ώστε να συνδυάζεται η τέχνη με την επιστήμη. Μάλιστα η συγκεκριμένη ταινία έχει αποσπάσει 3 σημαντικά βραβεία στις Η.Π.Α.: βραβείο καλύτερης ταινίας θόλου, βραβείο καλύτερης μουσικής επένδυσης και βραβείο καλύτερης ταινίας που προωθεί την «δια βίου εκπαίδευση».
Η ταινία δίνει στον θεατή την ευκαιρία να παρακολουθήσει τη σύντομη ζωή και καλλιτεχνική πορεία του μεγάλου δημιουργού, από την ηλικία των 27 ετών έως και τον τραγικό του θάνατο στα 37 του χρόνια. Όσοι παρακολουθήσουν την ταινία θα δουν τους πίνακες του Van Gogh στα 950 τετραγωνικά μέτρα του θόλου του Πλανητάριου διακρίνοντας έτσι μοναδικές λεπτομέρειες των έργων.

Ο Van Gogh ζωγράφισε περίπου 900 πίνακες, από τους οποίους πούλησε μόνο ένα. Η τραγική ζωή του, που τον οδήγησε στην αυτοκτονία στα 37 του χρόνια, συνέβαλε στη δημιουργία του μύθου του. Ζωγράφιζε με την ψυχή του, εξέφρασε με εκρηκτική ένταση τη δίψα για αγάπη, για φως, για χρώμα, για τον άνθρωπο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την ολοκλήρωση της ταινίας αυτής συνεργάστηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα μουσεία της Ευρώπης, όπως το μουσείο D´Orsay στη Γαλλία αλλά και τα Μουσεία Van Gogh και Kroller Muller στην Ολλανδία, ενώ συμμετείχαν ακόμη τα Μουσεία: Maison Van Gogh, το Fundacion Colleccion Τhyssen –Bornemisza, και το Μusee Rodin. Στην Ελλάδα, την ταινία «έντυσαν» με την φωνή τους οι ηθοποιοί Κωνσταντίνος Τζούμας και Θέμις Μπαζάκα.

Πρόκειται για ένα μοναδικό εικονικό ταξίδι στον χρόνο και στην τέχνη ενός ανθρώπου που έφερε την επανάσταση στο χρώμα, δημιουργώντας μερικά από τα πιο σημαντικά έργα στην Ιστορία της Τέχνης.

Trailer
Van Gogh: Brush with Genius..


Ίδρυμα Ευγενίδου, Πρόγραμμα Προβολών

5 Φεβρουαρίου 2010

..υπνόσακους και υπνοστρώματα για τους άστεγους της Αθήνας..

Όπως πέρσι, έτσι και φέτος, την Κυριακή 07.02.2010 στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών από τις 11:00π.μ. μέχρι τις 16:00μ.μ., οι Homeless Support σε συνεργασία με τους Έλληνες Ενεργούς Πολίτες διοργανώνουν εκδήλωση για τη συγκέντρωση υποστρωμάτων και υπνόσακων, τους οποίους στη συνέχεια θα διανείμουν σε άτομα στερούμενα στέγης που εντοπίζονται στην ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου της Αττικής.
Το προηγούμενο έτος συγκεντρώθηκαν πάνω από 150 υπνόσακοι και περίπου άλλα τόσα υποστρώματα. Πολίτες όλων των οικονομικών δυνατοτήτων αλλά και ηλικιών, από μικρά παιδιά μέχρι και ηλικιωμένοι, αψηφώντας το τσουχτερό κρύο δημιούργησαν μια ζεστή αγκαλιά για 150 συνανθρώπους μας που λόγω των δύσκολων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων της εποχής αδυνατούν να καλύψουν την ανάγκη της στέγης.

Η δράση δεν έδωσε λύση, αλλά προσέθεσε μια φωνή στην ανάδειξη του σοβαρού αυτού κοινωνικού προβλήματος. Ελπίζουμε αυτή τη χρονιά η αγκαλιά να μεγαλώσει και η φωνή να ακουστεί πιο δυνατά ώστε να φτάσει σε όλους τους αρμόδιους φορείς και να συντελέσει στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Οι υπνόσακοι και τα υποστρώματα που θα συγκεντρωθούν, θα παραδοθούν άμεσα, στους αστέγους που έχουν για σπίτι τους τις γειτονιές, τις πλατείες και τα παγκάκια της Αθήνας.

Η συμμετοχή και συνεισφορά όλων μας είναι πολύτιμη!

Για πληροφορίες:
Βασιλική Τζανάκου : τηλ. 6977 322 899
Στάθης Διομήδης: τηλ. 210 57 22 034 και 6972 259 600
Ηλ. Ταχυδρομείο: homeless.support14@gmail.com, ellinesenergoipolites@gmail.com

3 Φεβρουαρίου 2010

art..life..

..Και ανάμεσα σε διαγγέλματα (...), σε δυσκολίες και αδιέξοδα, υπάρχουν αρκετοί που ασχολούνται με κουτσομπολίστικα περί χωρισμών και διαζυγίων.. Μα έλεος.. Αναρωτιέμαι μερικές φορές πόσο "αλλού" ζει ο Έλληνας..
Ανάμεσα σε όλα αυτά, ευτυχώς υπάρχουν ακόμη επιλογές που χρωματίζουν την ζωή..Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ελευθερία της επιλογής των στιγμών μας και της διάθεσης του χρόνου μας, είναι στα χέρια μας..
Ας κλείσουμε την τηλεόραση, ας περπατήσουμε στις όμορφες γωνιές της Αθήνας και ας απολαύσουμε όσα ακόμη προσφέρονται στην πόλη μας (κ στην κάθε πόλη)..


Ανάμεσα σε αυτό τον πανικό, υπάρχουν και άλλες, διαφορετικές φωνές, μόνο που συχνά είναι δύσκολο να τις ακούσεις. Οι υπόλοιπες είναι πολύ πιο ισχυρές, τις ξεπερνάνε και τις περισσότερες φορές τις καλύπτουν. Χρειάζεται να ψάξεις για να τις ξεχωρίσεις ανάμεσα σε όλες τις άλλες..

Από την άλλη, το ψάξιμο σίγουρα απαιτεί θυσίες... Θέλει διάθεση για δόσιμο, κουράγιο για κουραστική έρευνα.. Θέλει αντοχές για να ξεπερνάς ότι "μικρό" εκθειάζεται, κριτήριο για να ξεχωρίζεις και δύναμη για να μπορείς να παραδεκτείς πως ορισμένες φορές ότι πίστευες ως θησαυρό, δεν ήταν παρά άνθρακες, γεμάτοι κάρβουνο και στάχτες..


Προχωρώντας αντιλαμβάνεσαι πως στην ζωή δεν αξίζει πάντα ότι λάμπει..
Ανατρέπονται πολλά από όσα θεωρούσες δεδομένα.
Αντιλαμβάνεσαι πως η ευτυχία βρίσκεται αλλού. Σε λάθος δρόμο ήσουν τόσο καιρό..

Μα οι αληθινές φωνές κάπου υπάρχουν.. Ίσως να μην συμφέρουν να ακουστούν. Το σύστημα δεν θέλει ανθρώπους με άποψη, δεν θέλει προβληματισμούς, ξεκάθαρες σκέψεις.. Δεν θέλει ανθρώπους που να αγωνιούν, να μορφώνονται, να ψάχνονται, να αντιστέκονται και να ακολουθούν έναν άλλο διαφορετικό δικό τους τρόπο ζωής..Αυτές οι φωνές αποσιωπούνται, δεν συμφέρει να εισακούονται..


Συμβαίνουν εγκληματικά πράγματα τριγύρω που προσπαθούν να οριοθετήσουν τόσο τον κόσμο μας, όσο και την ελευθερία της ψυχής μας.


Και η ζωή τρέχει γρήγορα..
Και εμείς, την ακολουθούμε λαχανιάσμενοι..
Χρειάζεται αντίσταση στον παραλογισμό που επικρατεί.., γιατί το σημαντικότερο όλων είναι η ελευθερία της ψυχής μας.. Και για αυτή κυρίως πρέπει να παλέψουμε.., αυτή να διαφυλάξουμε..


Ας κλείσουμε την τηλεόραση, και ας ανοίξουμε βιβλία.. Ας πάμε σε θέατρα, σε εκθέσεις.. Ας στραφούμε στα προβλήματα των κοντινών μας, δίνοντας, αισθάνεσαι κ εσύ δυνατότερος..
Ας επενδύσουμε στην γνώση....
Ας βολτάρουμε, ας διαφύγουμε μέσω όμορφων εσωτερικών κόσμων..
Ακόμη και μέσω του διαδικτύου, αν ξέρεις πως να το χρησιμοποιήσεις, ανοίγονται νέοι δρόμοι σε γνώση, ενδιαφέροντα, διεύρυνση πνευματικών οριζόντων..

Μέσα σε όλο αυτό το παραλογισμό, ας ψάξει ο καθένας μας διεξόδους..
Οσο μπορώ, πεισματικά θα συνεχίσω να ασχολούμαι με όλα αυτά..

Design Walk 2010


Αντίθετα Σημεία
13 Graphic Design Studios ασχολούνται με 13 αντιθέσεις της δημιουργικής διαδικασίας.

5, 6 & 7 Φεβρουαρίου 2010

Παρασκευή 18:00–22:00 - Σάββατο & Κυριακή 12:00–19:00


To 4ο Design Walk είναι γεγονός..Το Design Walk έχει τη μορφή ενιαίας έκθεσης και καλεί τον θεατή να πάρει μέρος σε μια αφήγηση που σχολιάζει τη δημιουργική διαδικασία. 13 δημιουργικά γραφεία στην ευρύτερη γειτονιά του Ψυρρή, κάνουν γραφιστικές εκθέσεις και μας δίνουν την ευκαιρία να δούμε τι γίνεται στην γραφιστική σκηνή της Αθήνας. Για πρώτη φορά την έκθεση επιμελείται η ομάδα curators double decker που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η δημιουργική διαδικασία είναι μια διαδρομή κατά τη διάρκεια της οποίας ο graphic designer αντιμετωπίζει ισχυρά δίπολα, τα οποία πρέπει να προσεγγίσει και να ξεπεράσει. Σε αυτά ακριβώς τα σημεία των αντιθέσεων στηρίζεται η ιδέα για το Design Walk 2010.

Στις αντιθέσεις που συναντούν οι δημιουργοί, αντί να τοποθετηθούν υπέρ της μίας προκειμένου να προχωρήσουν, τις αφήνουν να συνυπάρχουν και αυτές γίνονται η εκκίνηση για μια ιδέα. Οι designers εκφράζονται με διάφορα μέσα, χωρίς κανέναν περιορισμό.

Κατά τη διάρκεια του Design Walk κάθε σημείο της βόλτας, κάθε graphic design studio, θα αντιστοιχεί και σε ένα σημείο αντίθεσης της δημιουργικής διαδικασίας.

Περισσότερες πληροφορίες: εδώ

2 Φεβρουαρίου 2010

Εκποίηση Βιβλίου 2010


Το Επαγγελματικό Σωματείο Εκδοτών Βιβλιοπωλών Ελλάδος
με τη συνεργασία του Δήμου Αθηναίων διοργανώνει
από 5 έως και 14 Φεβρουαρίου 2010 την 2η ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Αμέσως μετά το Παζάρι Βιβλίου, για το οποίο έγινε σχετική αναφορά στο blog, θα πραγματοποιηθεί στην Πλατεία Κλαυθμώνος
η 2η Εκποίηση Βιβλίου.
Όπως πέρσι, έτσι και εφέτος, εκατό εκδότες εκποιούν 6.500 τίτλους βιβλίων που έχουν εκδοθεί έως και το 2005 σε απίστευτα χαμηλές τιμές. Υπάρχουν βιβλία που η τιμή πώλησης τους ξεκινάει από 0.50 ευρώ.

Όλα τα εκποιούμενα βιβλία πωλούνται στο 30% της αρχικής τους αξίας - ένα βιβλίο που πωλείται 10 ευρώ, στην εκποίηση πωλείται 3 ευρώ.. Η είσοδος στην εκποίηση είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Όλα τα βιβλία έχουν αυτοκόλλητη ετικέτα με την τιμή εκποίησης.

Οι
ώρες λειτουργίας είναι καθημερινά από τις 10 το πρωί έως τις 10 το βράδυ. Η εκποίηση λειτουργεί καθημερινά και Σάββατα και Κυριακές.

Θα βρείτε περισσότερους από 6.000 τίτλους βιβλίων όλων των κατηγοριών: παιδικά, λογοτεχνία, ιστορία, επιστημονικά, ποίηση, επιστημονική φαντασία, κόμικς, χιούμορ, περιοδικά κ.α.

Λειτουργεί μόνον για 10 ημέρες, όπου βρείτε πολλά βιβλία και θα τα προμηθευτείτε σε μοναδικά ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ..

Επισκεφθείτε την 2η εκποίηση βιβλίου,
γιατί η ζωή του βιβλίου πρέπει να είναι ένα ταξίδι..
ένα ταξίδι δίχως τέλος..

1 Φεβρουαρίου 2010

Η κόρη του κανίβαλου, Rosa Montero


Πάντα φεύγω για διακοπές με πολλά βιβλία στη βαλίτσα μου! Αυτή είναι μια από τις καλύτερες στιγμές.. όταν μπορώ να ηρεμήσω και να διαβάσω όσα βιβλία έχω επιλέξει.

Έτσι και πέρσι.. είχα ήδη έτοιμη μια λίστα με βιβλία προς ανάγνωση..
Ο φίλος Κ.Υ.Π. walking, λίγο πριν φύγω, μου έστειλε ένα email όπου μου πρότεινε κάποια αγαπημένα βιβλία του.
Ανάμεσα σε αυτά ήταν και το παραπάνω βιβλίο της Montero. Την ίδια μέρα, αμέσως μετά τη δουλειά, κατέβηκα στο κέντρο και αγόρασα το βιβλίο.. Τελικά όχι απλά άξιζε, αλλά ήδη έχει μπει στη λίστα με τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους να διαβάσετε.. Κυπ ευχαριστώ!

Υπόθεση βιβλίου:
Όταν μετά από δέκα χρόνια γάμου η Λουθία χάνει ανεξήγητα τον άντρα της στις τουαλέτες του αεροδομίου, ο κόσμος της ανατρέπεται.
Δύο αναπάντεχοι σύντροφοι τη βοηθούν να εξιχνιάσει το μυστήριο: ένας ογδοντάρης αναρχικός, πρώην ταυρομάχος και πιστολέρο, που ενσαρκώνει τη σύγχρονη ιστορία της Ισπανίας, κι ένας άπειρος νέος, που ξυπνά μέσα της ξεχασμένα πάθη. Στο δρόμο, τα ερωτήματα πυκνώνουν: πόσα δεν ξέρει, αλήθεια, η Λουθία γι' αυτόν το σύζυγο, που οι τρομοκράτες ζητούν υπέρογκα λύτρα για να τον απελευθερώσουν, η αστυνομία του καταλογίζει ύποπτες δοσοληψίες κι ως και η κινέζικη μαφία ενδιαφέρεται για την τύχη του; Και τί γνωρίζει τελικά για τον ίδιο της τον εαυτό καθώς ξυπνάει από τον λήθαργο στην τέταρτη δεκαετία της ζωής της;

Η Μοντέρο υπογράφει μια αστυνομική περιπέτεια και μαζί ένα μυθιστόρημα μύησης και αυτογνωσίας, εναλλάσσοντας την ιλιγγιώδη δράση με τον εσωτερικό διάλογο της ηρωίδας-συγγραφέως και κλιμακώνοντας με γλυκόπικρο χιούμορ την αγωνία και τη συγκίνηση.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Rosa Montero γεννήθηκε το 1951 στη Μαδρίτη, όπου σπούδασε δημοσιογραφία και ψυχολογία. Από το 1976 συνεργάζεται με την εφημερίδα El Pais. Το 1981 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Δημοσιογραφίας. Εκτός από χρονογραφήματα, βιογραφίες και παιδικά βιβλία, έχει δημοσιεύσει τα μυθιστορήματα "Cronica del desamor" (1979), "La funcion Delta" (1981), "Te tratare como a una reina" (1983), "Amado amo" (1988), "Temblor" (1990), "El nido de los suenos" (1991), "Bella y oscura" (1993), "La hija del canibal" (1997) καθώς επίσης και το "Historias de mujeres" και διάφορες περιλήψεις συνεντεύξεων.

Ένα βιβλίο με ωραία πλοκή, γραφή και ουσία! Αξίζει να το διαβάσετε..
Τόσο καιρό σκεφτόμουν να σας το προτείνω, τώρα μόλις αξιώθηκα :)
Θα ανεβάσω και για άλλα.. Καλό μας μήνα!

29 Ιανουαρίου 2010

αξίες


Charlie Chaplin


..άλλα είχα γράψει.. μα τα έσβησα..
..έχασαν ξαφνικά το όποιο νόημα τους..

..υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι
τον κόσμο ως ένα σκληρό μέρος να ζεις..

Και είναι τόσο ειρωνικό..καθώς τα
μόνα που χρειάζεται ο κόσμος για να γίνει όμορφος είναι
αληθινή ευγένεια,
σεβασμό, αγάπη,
μπέσα, χαμόγελο
στους επιλεγμένα (!) διπλανούς σου

και αυτά είναι αξίες
ζωής που δεν παρακάμπτονται..

Το βίντεο από τους "μοντέρνους καιρούς"
του
Charlie Chaplin

27 Ιανουαρίου 2010

..η Αλεξίου στο Παλλάς..

Εχτές το βράδυ παρακολούθησα στο Παλλάς την Αλεξίου..
Τα πολλά λόγια είναι περιττά για την αγαπημένη Ελληνίδα τραγούδιστρια..
Ήταν, είναι...και θα είναι ΘΕΑ!!!
Ακολουθούν μερικά από τα τραγούδια που ακούστηκαν εχτές στο Παλλάς..και που τόσες στιγμές μάς έχουνε συντροφεύσει, ταξιδέψει..
Αυτά πάντα μιλάνε "καλύτερα"....

(για να ακούσετε τα video, κλείστε το gcast..)

Πανσέληνος (Χάρις Αλεξίου)


Συναυλία (Ν.Αντύπας-Λ.Νικολακοπούλου)



Θεός αν είναι (G.Bregovic, Λ. Νικολακοπούλου)


Δι' ευχών (N.Αντύπας, Λ.Νικολακοπούλου)

Ο άνθρωπος μου (Χ. Αλεξίου)



Κοίτα μια νύχτα (Θ.Μικρούτσικος, Λ.Νικολακοπούλου)

Στο παραπάνω τραγούδι η Χαρούλα συνήθιζε να τραγουδά τον στίχο:
"και μες την παρακμή της, χτυπάει κι Ολυμπιάδα"..
εχτές τον άλλαξε..και τον αντικατέστησε με τον εξής..:
"και ενώ περνάει κρίση, χτυπάει και μια λιακάδα"..
..τελικά πάντα η ..λιακάδα μας μένει..
Related Posts with Thumbnails