Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα..

...θα ξαναέβαφα ΓΑΛΑΖΙΑ τη θάλασσα..



Is it a sign of the times? Is man an intelligent beast trained to commit legitimate crimes?
I go through history's pages and see how profit was guirding empires to slay places.
Years of fire, strife and sorrow while the so-called benefactors were snatching lands. From the crusaders to the conquistodores, disrespectful conquerors treating natives like whores.

Today I hear Lebanese babies cry, i see imperialistic minds crossing the line.
Smart bombs, stolen moments they chew other countries riches as if they were rodents.
mankind is in an open war with nature we intervene without respecting the structure.
People! They're cutting down Amazons trees and mother earth still counts her casualties if I could change something in the world I would turn the sea blue again and feed the poor.

Το σύστημα νοσεί....εμείς όχι!!

Σουρεαλιστική .. πραγματικότητα!!
Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω το σημερινό πρωινό μου. Βρέθηκα σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Απλά: χάος. Να τα ξανάλεμε? Αγένεια, αλαλούμ, κομφούζιο, -----..
Περίμενα περίπου 1,5 ώρα μέχρι να έρθει η σειρά στο ταμείο για να με καθοδηγήσουν στο αντίστοιχο γραφείο. Αφού λοιπόν έχασα σχεδόν δύο ώρες περιμένοντας, ανάμεσα σε νευρικούς και αλλόφρονες συμπολίτες .., ήρθε η θεϊκή στιγμή να πάω στην υπάλληλο… Ώρα 10 π.μ.
- «Καλημέρα σας! Για μια αιμοληψία»
- «Ελάτε αύριο. Σήμερα τελειώσαμε..»
- «Παρακαλώ?»
- «Φύγετε δεσποινίς μου! Ελάτε αύριο είπαμε. Δεν κάνουμε άλλες αιμοληψίες σήμερα.»
- «Μα περίμενα τόση ώρα! Έχω πάρει 2 νούμερα προτεραιότητας!»
- «Ε, τι μου το λέτε? Συζήτηση θα πιάσουμε τώρα? Ελάτε έχουμε και άλλες δουλειές, μας καθυστερείτε!»

Εκείνη τη στιγμή όταν κάθε νωχελική που έτυχε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και να νιώθει ότι έχει ….. γίνει ....ο πάπας ο ίδιος – πραγματικά τι κάνεις? Την καταγγέλλεις? Την βρίζεις?

Προσωπικά κράτησα τη ψυχραιμία μου.. μία γιατρός από άλλο τμήμα βλέποντας με μου είπε: «Δεσποινίς, όλες αυτές στο συγκεκριμένο τμήμα είναι ιδιότροπες, έτσι λειτουργούν.. μέχρι τις 10.. Απλά την επόμενη φορά πήγαινε σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο, εδώ μέσα είμαστε μπάχαλο..»

Αυτό που με τρομάζει στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα είναι ότι χάνεται η ανθρωπιά, η χαρά του να εξυπηρετείς και να είσαι ευγενής. Με τρομάζει η αγένεια! Ας είναι, αύριο το πρωί και πάλι εκεί θα είμαι.. Θα αντισταθώ, μπορεί και να της χαμογελάσω! Δεν πρόκειται να κάνω τη χάρη σε κανένα να με 'ρίξει', δεν πρόκειται να δώσω αξία σε κανένα ουρλιάζοντας.. Θα αντισταθώ μέχρι να κάνω τη δουλειά μου και εννοείται με το τρόπο μου θα προσέχω για να έχω!...

Δεν... δεν... ...είμαι Έλληνας...

Με αφορμή το παραπάνω σκίτσο του Κυρ.... αναρωτήθηκα σήμερα πόσες φορές έχω βρεθεί σε ανάλογη θέση… Εσείς? Πόσες φορές έχετε σκεφτεί να εγκαταλείψετε αυτή τη χώρα?
Πόσες φορές έχετε ονειρευτεί την ζωή σε μια πόλη γεμάτη πράσινο, γεμάτη ευκαιρίες, δίχως καυσαέριο, κορναρίσματα, φωνές, χειρονομίες κλπ..
Πόσες φορές διασχίζετε το δρόμο και εύχεστε να σταματήσει ο οδηγός και να μη περάσει με κόκκινο.. ??
Πόσες στιγμές αναρωτιέστε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σας σε μια χώρα με πραγματικό κράτος πρόνοιας, με ‘υγιή’ νοσοκομεία, με ‘ασφάλεια’ υγείας, με ποιότητα καθημερινότητας.
Σε μια χώρα που οι δουλειές να είναι ανοικτές σε όλους, προσιτές σε κάθε ηλικία, όλοι κοντά στους νέους. Που το κράτος «θα σέβεται το πολίτη»…....
Με πάρκα, με ποδηλατοδρόμους?
Δημόσιες υπηρεσίες με καταρτισμένους, ευγενικούς υπαλλήλους?
Αλλού πράγματα αυτονόητα.. στην Ελλάδα του 2007 νομίζω πως όχι.

Ένας νέος κόσμος...

A new brand world…

Σας καλωσορίζω στο blog μου!... :))))
Ωραία ακούγεται! : )Στο blog μου! …
Ελπίζω με καλές συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων, νέους ‘φίλους’?...
Γιατί αυτό το blog? Γιατί πλέον η πανέμορφη Αθήνα μας.. έχει γίνει μια πόλη τόσο μικρή.. αλλά και τόσους πολλούς αποξενωμένους και μοναχικούς ανθρώπους..!
Και όμως … Με το ίντερνετ διακρίνω μια κίνηση πρωτόγνωρη τελευταία, και θέλω να συμμετάσχω!! Με εξιτάρει η ιδέα ότι μπορώ να μιλάω με άλλα άτομα γρήγορα, ελεύθερα για τα πάντα!...
Εδώ θα συζητάμε για όλα! Για Τέχνες, Μουσική, Βιβλία, Πολιτική Καθημερινότητα.. Στέκια, Συνήθειες, Κρίσεις.. Ταξίδια.. Ανθρώπινες Σχέσεις…?? Πολλές μικρές καθημερινές ιστορίες που ομορφαίνουν ή δυσκολεύουν τη σύντομη ζωή μας!...
Συχνά θα σας ‘μιλώ’ και για την αιώνια αγάπη μου.. τη θάλασσα!!

Καλωσορίσατε! Καλό μας Ταξίδι!!