Μουσείο των Παραμυθιών, Λευκωσία

Το Μουσείο των Παραμυθιών είναι σίγουρα το πιο μαγικό μουσείο της Λευκωσίας. 

Πιστεύω κάθε λάτρης των παραμυθιών - ανεξαρτήτως ηλικίας - εδώ θα μαγευτεί. 

Βρίσκεται δίπλα από την Πράσινη Γραμμή που χωρίζει την πόλη στα δυο, στην οδό Γρανικού 22, σ’ ένα υπέροχο νεοκλασικό κτήριο με αυλή.

Αυτό το μαγικό μουσείο υπάρχει σε μια διχοτομημένη πόλη, ακριβώς δίπλα από τα φράγματα. Δημιουργώντας μια πύλη στη μαγεία, στον αόρατο κόσμο που μόνο με τα μάτια της ψυχής μπορείς να αισθανθείς.  

Μόλις μπεις στις αίθουσες του γκρεμίζονται τα τείχη, τα σύνορα, τα μίση που χωρίζουν τους ανθρώπους έξω από αυτό. Εδώ χάνεσαι στις σελίδες και στους παραμυθάδες κάθε εποχής. 

Είναι ένα παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο, εκείνο των παραμυθιών, της φαντασίας, της σοφίας. Σε μια μαγική βιβλιοθήκη που σε ταξιδεύει σε όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό, σε παραμυθάδες και σε μελετητές τους.

Στο μουσείο οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν για την εξέλιξη των παραμυθιών, να φτιάξουν δικές τους ιστορίες, να ανακαλύψουν κρυμμένα περάσματα, να ανοίξουν μυστικά κουτιά και να νιώσουν την μαγεία των παραμυθιών να ζωντανεύει.

Μουσείο με τέτοια θεματολογία, νομίζω ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Εντούτοις, αυτό το υπέροχο μουσείο δεν το γνωρίζουν πολλοί στην Κύπρο.

Αποτελεί προέκταση του Συστημικού Ινστιτούτου Ερευνών Κύπρου, ένα ερευνητικό κέντρο θεωρητικής εξέλιξης και συστημικής εφαρμογής. 

Ίσως ό,τι καλύτερο υπάρχει στη Λευκωσία. 

Νομίζω ότι μπορώ να φανταστώ τα εκπληκτικά εκπαιδευτικά του προγράμματα. 

Αν βρεθείτε στην πόλη, να μην παραλείψετε να το επισκεφτείτε! 

Περιοχή:     Λευκωσία
Διεύθυνση: Γρανικού 32, Παλιά Λευκωσία
Τηλ. Επικοινωνίας: Τηλ.: +357 22 376 522
Περίοδος Λειτουργίας: Όλο τον χρόνο.
Κλειστό κατά τις Δημόσιες Αργίες.
Τιμή Εισόδου: €5,00

Οι ώρες λειτουργίας, καθώς και η τιμή εισόδου υπόκεινται σε αλλαγές χωρίς ειδοποίηση. Συνετό θα ήταν οι επισκέπτες να τα επιβεβαιώνουν πριν την επίσκεψή τους.

"The Thread" , η παράσταση που παρακολουθήσαμε στην Επίδαυρο, έρχεται στο Μέγαρο Μουσικής

''The Thread'' - μια μοναδική παράσταση χορού παρακολουθήσαμε στις 24 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, μια παραγωγή της Lavris Production, σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών / Megaron - The Athens Concert Hall, μια πρωτογενή παραγωγή χορού με σπουδαίους συντελεστές διεθνούς φήμης και μια ομάδα 18 επιλεγμένων Ελλήνων χορευτών (12 χορευτών σύγχρονου και 6 χορευτών παραδοσιακού χορού).

Το φυσικό σκηνικό της Επιδαύρου, οι σκιές των κορμιών των χορευτών καθώς "χόρευαν" πάνω στα δέντρα στο πίσω μέρος της σκηνής, τα κορμιά τους καθώς πάλλονταν με το ρυθμό, τα μοναδικά κουστούμια της Μαίρης Κατράντζου με ρούχα εμπνευσμένα από τα αρχαία Μινωικά αγγεία - ειδικά οι κοπέλες ένιωσα σαν να αιωρούνταν με τα φορέματα, σαν να μην πατούσαν πάνω στη γη. 

Οι εμπνευσμένες χορογραφίες, η πρωτότυπη για τη συγκεκριμένη παράσταση μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου με έντονο το γνωστό συνθετικό στίγμα του συνθέτη, η οποία πλαισιώθηκε από διακεκριμένους σολίστ παραδοσιακών μουσικών οργάνων (γκάιντες, λύρες, νταούλια κ.λπ.). Από τη μία οι παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί και την άλλη ο σύγχρονος χορός. Δύο κόσμοι φαινομενικά αντίθετοι και ξένοι.

Η παράσταση ονομάστηκε «The Thread» από τον μίτο της Αριάδνης. Είναι το νήμα που ενώνει, που οδηγεί, που μπορεί να κατανοήσει ό,τι με πρώτη ματιά φαίνεται ασύνδετο, που μπορεί να μας ταξιδέψει σε κόσμους ασύμβατους φαινομενικά, φωτίζοντας υπόγειες συγγένειες που οι άνθρωποι διστάζουν να αποδεχτούν. Το νήμα που, με εργαλείο τη χορευτική τέχνη, μας υπενθυμίζει τη βάση της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας: Από τα πολλά το ένα και από το ένα τα πολλά.

Ο Ράσσελ Μάλιφαντ μελέτησε βαθιά, με τη βοήθεια δυο Ελλήνων δασκάλων, της Ελένης Σπαθιά και του Τάκη Καραχάλιου, τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και κατάφερε να εντάξει αυτούσια στην παράσταση την αρχική «χορογραφία».

Ο «χορογράφος του φωτός» Μάικλ Χαλς, δημιούργησε ένα φωτιστικό «σκηνικό» υψηλής αισθητικής.  Tο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου κατάμεστο. 

 

Η τελευταία χορογραφία με την οποία έκλεισε η βραδιά, ήταν μαγική.

* Οι φωτογραφίες προέρχονται από το press kit της παράστασης και χρησιμοποιούνται εδώ με σκοπό να τη "μεταφέρουν" καλύτερα. Εκτός από τις δύο πρώτες και την τελευταία που είναι δικές μου. *

Μετά την τεράστια επιτυχία στην Επίδαυρο και τους 8.000 θεατές που βίωσαν τους ρυθμούς του «The Thread» και μετά τις sold out παραστάσεις στην Αγγλία, την Ιταλία και τη Γερμανία, η παράσταση του φετινού καλοκαιριού έρχεται από τις 20 έως τις 24 Νοεμβρίου στην Aίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. 

Προπώληση εισιτηρίων: www.megaron.gr και το 210 72 82 333

https://webtics.megaron.gr/el/events/?eventid=2354&showid=5087#5087

Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 20 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Πρωτότυπη μουσική | Βαγγέλης Παπαθανασίου

Σκηνοθεσία – χορογραφία | Russell Maliphant 

Κοστούμια | Μαίρη Κατράντζου 

Φωτισμοί | Michael Hulls

Χορευτές

Δημήτρης Δελής, Μαργαρίτα Δημητριάδη, Αναστάσης Καραχανίδης, Ηρώ Κόντη, Μήνα Λέτσου, Ηλίας Μπαγεώργος

Λίνα Ντεμελή, Χρήστος Ξυραφάκης,Δημήτρης Παγανός

Γιώργος Παπαδόπουλος, Μαρία Παπακωνσταντίνου

Θεμιστοκλής Παυλής, Ηώ Σπηλιωτοπούλου, Δάφνη Σταθάτου

Αλέξανδρος Σταυρόπουλος,Μυρτώ Σχοινοπλοκάκη

Μαρία Τσιγγίστρα,Γιώργος Τσώλης.

Μουσικοί

Μιχάλης Καλιοντζίδης (λύρα), Δημήτρης Μπάκης (γκάιντα)

Παντελεήμων Νικολαΐδης (αγγείον ή τουλούμ)

Βαγγέλης Παπαναστασίου (κλαρίνο)

Ιωάννης Σέρβος (τσαμπούνα)

Πολυφωνικό σύνολο

Βαγγέλης Κότσου, Νίκος Μενουδάκης, 

Παναγιώτα Μπαλινάκου, Ρούλα Γρηγορία Ριφούνα 

Αθηνά Σιδέρη, Αλέξανδρος Τσιμέκας.

Συμπαραγωγή 

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – ΛΑΒΡΥΣ

Κύπρος: γωνιές & στιγμές ενός ιδιαίτερου τόπου

#okosmostiskiprou

Ο τόπος της Κύπρου και ό,τι αυτός "κουβαλάει" είναι ιστορικός. Η Κύπρος δεν είναι απλά ένα ακόμη νησί. Είναι ένας ιδιαίτερος τόπος, διαφορετικός προορισμός. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί, έχοντας διαβάσει βέβαια αρκετά πριν να το περπατήσω. Αν θα είστε τυχεροί να έχετε κάποιον ντόπιο ως ξεναγό, θα βοηθήσει πολύ να δείτε την "αληθινή" Κύπρο.

Ξεκινώντας να γράψω αυτή τη δημοσίευση, αναρωτιόμουν το πόσο εύκολο είναι σε μια ανάρτηση να περιγράψεις ένα τόσο γεμάτο ταξίδι. Θα προσπαθήσω παρακάτω, να μεταφέρω στιγμές. Ελάχιστες μόνο, αν αναλογιστείτε ότι τράβηξα περίπου 2.500 φωτογραφίες. Πάμε λοιπόν! 

Όταν το αεροπλάνο απογειώθηκε και υψώθηκε πάνω από τη θάλασσα, ένιωσα σαν όλο το βάρος να φεύγει από πάνω μου. Σαν να άφησα πίσω όλα όσα με βάραιναν. 

Ο εαυτός των στιγμών που πέρασαν, είναι πλέον ο παλιός μου εαυτός.

Προσγείωση στη Λάρνακα. Μια μεγάλη αγκαλιά με περιμένει. 

Επιβιβαζόμαστε και ξεκινάμε για τη Λευκωσία. 

Τις επόμενες μέρες, θα περπατούσα ασταμάτητα την πόλη. 

Νιώθοντας και γνωρίζοντας τον παλμό της.

Γκράφιτι, μνημεία, δρόμοι, άνθρωποι, εκκλησίες, μουσεία. Μα και ένα πονεμένο, ματωμένο παρελθόν που δε γίνεται να το παραβλέψεις. Είναι εκεί, μπροστά σου.

Λευκωσία. Η τελευταία διχοτομημένη πόλη της Ευρώπης

Όσο και αν αναπτύσσεται, όσο και αν εξελίσσεται, οι πληγές υπάρχουν ακόμη στην πόλη. Όσο και αν οι νέοι δίνουν την αίσθηση ότι έχουν αφήσει πίσω αυτό το κομμάτι της ιστορίας, οι χαμένες πατρίδες είναι εκεί, δίπλα σου, να σου μιλούν για όσα συνέβησαν. 

Βραδινός περίπατος δίπλα από τα οδοφράγματα

Ένας βραδινός περίπατος ακριβώς δίπλα από τον τοίχο που χωρίζει στα δυο την πόλη. Για μένα ήταν κάτι πολύ περίεργο, πολύ παράξενο, για τους Κύπριους είναι η καθημερινότητα, μια συνήθεια. Τα χιλιάδες αμήχανα συναισθήματα αυτού του βραδινού περιπάτου δεν μεταφέρονται με λόγια.

Κατεχόμενη Λευκωσία - οδοιπορικό στην απέναντι πλευρά

Πέρασμα στην απέναντι πλευρά, εντός των τειχών μιας περιφραγμένης πόλης. Μια συγκλονιστική εμπειρία που σου γεννά πολλά συναισθήματα, ερεθίσματα, σκέψεις.

Παρατήρησα τον τόπο του ψευδοκράτους, τους ανθρώπους, εντόπισα πολλές διαφορές... Θα δημιουργήσω γι' αυτό ένα ξεχωριστό αφιέρωμα που θα δημοσιευθεί εδώ τις επόμενες μέρες.

----

Ακολουθεί σύντομη αναφορά σε εκθέσεις μουσείων που παρακολούθησα & άξιζαν.

1940 | Πρόσωπα και Εικόνες Ελλάδα - Κύπρος | Πολιτιστικό Ίδρυμα Τράπεζας Κύπρου

Μια έκθεση για τον πόλεμο του 1940. Μπροστά από τα μάτια σου περνάνε ντοκουμέντα, ζωντανεύει η φρίκη, οι απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό. Μάχη δυνάμεων ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος το "σημείο μηδέν" του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.

Πλούσιο πρωτογενές υλικό ιστορικής έρευνας που συγκινεί. Επίσης, φιλοξενείται και μια έκθεση φωτογραφίας με Κύπριους μαζί με ηχογραφημένες μαρτυρίες τους. Με συγκλόνισε.  Δεν είναι καθόλου μακρινό το 1940, κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπη με αυτό το κομμάτι της ιστορίας αναρωτιέμαι αν γνωρίζουμε και έχουμε κατανοήσει όλοι το τι συνέβη. Αυτές οι εκθέσεις βοηθάνε στο να κοιτάμε προς τα πίσω και να πατάμε πιο γερά στο σήμερα. Να τη δείτε όσοι είστε στο νησί.

Κυπριακό Μουσείο | Αρχαιολογικό Μουσείο της Κύπρου

Το μουσείο σκιαγραφεί τη μακρά ιστορία του πολιτισμού του νησιού από τους Προϊστορικούς χρόνους έως και την πρώιμη Χριστιανική περίοδο. 

Ωραία εκθέματα, σε ένα μουσείο που όμως χρίζει άμεσης ανακαίνισης. 

Αυτή την εποχή στο αρχαιολογικό μουσείο παρουσιάζεται επίσης, και μια ενδιαφέρουσα περιοδική έκθεση με έργα κεραμικής του Πικάσο. Ο Κύπριος αρχαιοφύλακας είναι πολύ φιλικός, έχει διάθεση για κουβέντα. Μετά από δική του προτροπή επισκέπτομαι το επόμενο μουσείο, που περιγράφω παρακάτω.

Αρχοντικό του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου

Το σπίτι του δραγουμάνου Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου και της οικογένειας του. Ο δραγουμάνος ήταν ο διερμηνέας μεταξύ του Χριστιανικού πληθυσμού και του Οθωμανού κυβερνήτη και έζησε μεταξύ του 1793 και 1808.  Το αρχοντικό είναι από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της Κυπριακής αστικής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα και σήμερα είναι ανοικτό στο κοινό σαν μουσείο.

Ένα μεγάλο διώροφο, πετρόχτιστο σπίτι, στο κέντρο της παλιάς Λευκωσίας. Αξίζει να το επισκεφτείτε, είναι ένα διαμαντάκι, επιβλητικό αρχοντικό που σε ταξιδεύει στο παρελθόν της πόλης.

Μουσείο Παραμυθιού - Λευκωσία - Fairytale Museum 

Αυτό είναι το πιο μαγικό μουσείο της Λευκωσίας. Δε το γνωρίζουν πολλοί. Κάθε λάτρης των παραμυθιών θα μαγευτεί. Δημιουργεί ένα παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο, εκείνο των παραμυθιών, της φαντασίας, της σοφίας. Σε μια μαγική βιβλιοθήκη που σε ταξιδεύει σε παραμυθάδες και σε μελετητές τους, σε όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό. Μουσείο με τέτοια θεματολογία, νομίζω ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα.

Αυτό το μουσείο υπάρχει σε μια διχοτομημένη πόλη. Δημιουργώντας μια πύλη στη μαγεία, στον αόρατο κόσμο που μόνο με τα μάτια της ψυχής μπορείς να δεις.  Ίσως ό,τι καλύτερο υπάρχει στη Λευκωσία. Νομίζω ότι μπορώ να φανταστώ τα εκπληκτικά εκπαιδευτικά του προγράμματα. 

Λέσχη Βιβλίου "Υφαντουργείο" - BookClub

Αν αγαπάς τα βιβλία, τα καφέ και τις βιβλιοφιλικές συζητήσεις, αλλά όμως και ένα ήσυχο σημείο για να γράψεις, να δουλέψεις ή να πιεις το καφέ σου, τότε να πας εδώ σίγουρα. 

Ο πιο βιβλιοφιλικός χώρος στη Λευκωσία (μάλλον και σε όλη την Κύπρο)!

Τρόοδος, ορεινή Κύπρος

Οι τουρίστες συνήθως μένουν είτε προς παραθαλάσσια, είτε στις πόλεις. Αν όμως είσαι ταξιδιώτης (και έχεις κάποιον ντόπιο μαζί σου -που έχει κουλτούρα ταξιδευτή-), τότε θα σταθείς τυχερός να δεις και την άλλη, πιο "άγνωστη" Κύπρο! Τα χωριά και τα βουνά της! Ανεβαίνουμε στο βουνό Τρόοδος. Δίχως πρόγραμμα, κανένα πλάνο. Κάποια στιγμή, η φύση μας χαρίζει το ωραιότερο και πιο απόκοσμο ηλιοβασίλεμα του καλοκαιριού... 

Ακολουθεί αστροπαρατήρηση με μια παρέα ντόπιων αστροπαρατηρητών μεσάνυχτα στο βουνό! Δυσκολευτήκαμε αλλά τους εντοπίσαμε. Ναι λοιπόν! Στην εποχή του έντονου ανταγωνισμού, υπάρχουν άνθρωποι που πορώνονται με τα αστέρια, διαβάζουν, μελετούν με υπομονή, τα παρατηρούν. Χάρηκα που βρέθηκα ανάμεσα τους. Με ταρακούνησαν αρκετά.

Εξηγούσαν, μας έδειχναν τον καλοκαιρινό ουρανό της Κύπρου! Ο Δίας, ο Κρόνος, η μεγάλη και η μικρή Άρκτος, ο Γαλαξίας μας! Είμαστε μέρος αυτού του θαύματος, μόνο αυτό αρκεί για να υπάρχεις.

Λεμεσός 

Δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κύπρου και η νοτιότερη της Ευρώπης. Λατρεύω το να περπατώ σε καινούργιες, άγνωστες σε μένα πόλεις! Μετά από ασταμάτητο περπάτημα, πολλές φωτογραφίες και χάζεμα, κάθισα σε ένα καφέ -κάτω από το μεγάλο τέμενος- να πιω μια δροσερή γρανίτα.  Έβγαλα το σημειωματάριο μου και άρχισα να καταγράφω τι είδα, τι μου έκανε εντύπωση. Η Λεμεσός μου άφησε την αίσθηση μιας πόλης με ανάπτυξη, δουλειές, χρήμα... Ακριβά ξενοδοχεία δίπλα στη θάλασσα, μεγάλες λεωφόροι, ουρανοξύστες... μου έφερνε στο νου το Ντουμπάι.

Νέα Βιβλιοθήκη Πανεπιστήμιου Κύπρου

Η πρώτη μέρα του Αυγούστου, ξεκίνησε με επίσκεψη στη νέα Βιβλιοθήκη του ΔΗΜΟΣΙΟΥ Πανεπιστημίου της Κύπρου, η οποία είναι μαγική! Ένιωσα σαν να βρίσκομαι στον παράδεισο! Έτσι θα αισθανθεί αυτό το μέρος όποιος αγαπά τις βιβλιοθήκες! Είναι σαν όνειρο για κάθε λάτρη της γνώσης! Πρόκειται μάλλον για το πιο σημαντικό έργο που σχεδιάστηκε στην Κύπρο και φέρει την υπογραφή του διεθνούς φήμης Γάλλου αρχιτέκτονα Ζαν Νουβέλ.

Η Βιβλιοθήκη είναι ανοικτή τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα όσο στο ευρύ κοινό.  Εκτείνεται σε 15.700 τετραγωνικά μέτρα, φιλοξενεί 620.000 έντυπους τόμους (με δυναμική το 1 εκατομμύριο), 190.000 συνδρομές σε τίτλους ηλεκτρονικών βιβλίων, διαθέτει 900 θέσεις μελέτης και λειτουργεί όλο το 24ωρο! Αυτό θα πει στροφή στην εξωστρέφεια. Αυτά είναι απίστευτα σημαντικά βήματα.  Οι εικόνες μιλάνε μόνες τους! 

Θάλασσα - Πρωταράς. Αγία Νάπα 

Το πιο ωραίο μπάνιο που κάναμε στο νησί.

Λεύκαρα. Το πιο όμορφο, παραδοσιακό χωριό της Κύπρου!

Υπέροχη αρχιτεκτονική, περιποιημένα σπίτια, λουλούδια που πνίγουν τις αυλές με τα χρώματα και τις μυρωδιές τους. 

Λέγεται ότι αυτό το χωριό της Κύπρου επισκέφτηκε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι όταν πραγματοποίησε ένα μεγάλο ταξίδι προς την Ανατολική Μεσόγειο. 

Ο ζωγράφος αναφέρεται στην Κύπρο στη σημείωση 1.103 των τοπογραφικών του παρατηρήσεών του, ως ο «τόπος της Αφροδίτης».

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι επισκέφθηκε μεταξύ άλλων και τα Λεύκαρα. Λέγεται πως ο μεγάλος ζωγράφος εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την τέχνη των κεντητριών που αγόρασε ένα λευκαρίτικο κέντημα και το δώρισε στον Καθεδρικό ναό του Μιλάνου προκειμένου να αποτελέσει σκέπασμα της Αγίας Τράπεζας. Τα Λεύκαρα έχουν μεγάλη παράδοση στα κεντήματα. Από τα αρχαία χρόνια έως ακόμη και σήμερα βλέπεις στα δρομάκια του γυναίκες καθώς τα δημιουργούν. 

Κάτω Δρυς. Μουσικό Χωριό. 

Στο εναλλακτικό φεστιβάλ Φέγγαρος 2019

Έτυχε τις μέρες που ήμουν στην Κύπρο να "τρέχει" αυτό το φεστιβάλ. Όταν ένα χωριό ζωντανεύει, γεμίζει με νέους, με μουσικές και με δρώμενα. Μέσα στο δάσος κατασκηνωτές, ωραία διοργάνωση.

Όπως καταλαβαίνουμε, σε αυτό το φεστιβάλ υπάρχει και η συμβολή της Ε.Ε.! 

Εύχομαι και άλλα τέτοια φεστιβάλ, πολιτισμό και δράσεις!

Ας σταματήσουμε εδώ. Οι υπόλοιπες περισσότερες φωτογραφίες θα μείνουν προσωπικές.

Νομίζω πήρατε μια καλή εικόνα αυτής της ιδιαίτερης γωνιάς του χάρτη (μας)!

* Μεγάλο ευχαριστώ (και από εδώ) στο σπίτι που με φιλοξένησε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πλούτος από τους ανθρώπους που σου ανοίγουν την αγκαλιά και την καρδιά τους... Υπενθυμίζουν ευτυχώς την ομορφιά και την καλή πλευρά της ζωής.*

Ραντεβού το Σεπτέμβρη!

Αγαπημένοι φίλοι,

Σας αποχαιρετώ με μια διακοπή για το καλοκαίρι. Φέτος νομίζω ότι δημοσίευσα τις λιγότερες αναρτήσεις σε όλα τα χρόνια λειτουργίας του blog, μα παρ' όλα αυτά νιωθω ότι χρειάζεται ενα διάλειμμα ίσως περισσότερο από ποτέ στα 12 χρόνια του. 

Ραντεβού εδώ ξανά από το Σεπτέμβρη! Ειδικά αν εχουμε μαζέψει φως, δυνάμεις και εμπνεύσεις. Με πολλές ιδέες και καινούργια ενδιαφέροντα μοιράσματα για τη επερχόμενη νέα σεζόν. Μόνο έτσι άλλωστε θα έχει νόημα η εδώ συνύπαρξη μας. 

Παραμείνετε συντονισμένοι στα ενεργά κανάλια του blog στα social media (facebook, instagram και twitter).

Εύχομαι να είστε καλά.

Σας φιλώ!

Καλό καλοκαίρι με όσα και όσους αγαπάτε.