Μεσημέρι Κυριακής πεζοπορία στο αισθητικό δάσος της Καισαριανής...
ξάφνου αρχαίοι κίονες μπροστά...
Και αυτή η μοναδικά μαγική αίσθηση
μέσα στο δάσος να μπερδεύεις τα βήματα σου σε κτίσματα αρχαίων ναών...
Δρασκελίζεις μέσα και χαζεύεις τον ουρανό από τις σχισμές τους...
Γιατί ας μη το κρύβουμε
Και η ιστορία πάλι σαν να σου κρυφογελά. Ανάμεσα στα λείψανα της παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 5ου-6ου αιώνα, όπου και κτίσθηκε τον 10ο αιώνα ναός αφιερωμένος στους Ταξιάρχες. Νότια κτίσθηκε στα χρόνια της Φραγκοκρατίας η καθολική εκκλησία του Αγίου Μάρκου, απ’ όπου και η ονομασία Φραγκομονάστηρο.
Βρισκόμαστε εδώ, στο Λόφο των Ταξιαρχών
και από εδώ έχουμε πανοραμική θέα
κυκλάμινο στον Υμηττό
από τη μια το φως παίζει με τα κλαδιά, τα φύλλα και τις σταγόνες της υγρασίας
από την άλλη αγγίζει την αττική γη που απλώνεται μοναδικά μπροστά σου...
Ξάφνου θυμάσαι το απόσπασμα που διάβασες πρόσφατα & ταυτίζεσαι απόλυτα μαζί του... :
«Σήμερα – τι όμορφα που ήταν σήμερα – στη μικρή στρογγυλή βυζαντινή εκκλησία στους πρόποδες του Υμηττού. Γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε για πάντα έτσι; Αναρωτήθηκα – όχι πως ο καιρός είχε ζεστάνει αρκετά, αλλά η βροχή και ο αέρας είχανε σταματήσει. Κι η ζωή έμοιαζε τόσο ελεύθερη, γεμάτη απ’ όλα τα καλά – φύση άγρια, θυμάρι, κυπαρίσσια…»
(Βιρτζίνια Γουλφ, Κυριακή 24 Απριλίου 1932 // Από το ημερολόγιο της, "Μάης και Ελλάδα μαζί")
Βυζαντινά μνημεία Αττικής : www.eie.gr/byzantineattica