Πρώτη Σεπτεμβρίου...

Πρώτη Σεπτεμβρίου. Ειλικρινά δεν κατάλαβα πότε πέρασε αυτό το καλοκαίρι. Μετά από ένα δύσκολο χειμώνα, ήρθε το φετινό καλοκαίρι που μου χαμογέλασε από την αρχή έως το τέλος. Ζώντας μέσα σε αυτή την εποχή, βιώνοντας τις αδικίες που όλοι έχουμε υποστεί στη χώρα μας, αισθάνομαι ευγνώμων και έτσι ακριβώς θα κρατήσω και την πιο μικρή, όμορφη στιγμή του μέσα μου. 

Το ιστολόγιο κατέβασε ρολά για μια θερινή διακοπή στις 18 Ιουλίου, συγκεκριμένα συνολικά για 44 μέρες. Αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά. Για όσους παρακολουθούν χρόνια το ιστολόγιο, αυτή είναι μια συνήθεια που προσπαθώ να κρατώ από την αρχή της λειτουργίας του. Ήδη από το 2007, πριν από την έφοδο των social media στη σημερινή τους μορφή, επέλεγα πάντα να κλείνω το ιστολόγιο για ένα χρονικό διάστημα. Έχει ανάγκη και αυτό να ανασάνει, όπως βέβαια και εγώ μαζί του. Πιστεύω ότι χρειάζεται να κρατάς μια απόσταση από κάτι που αγαπάς, να μη "γίνει σα μια ξένη φορτική", κάτι το καταναγκαστικό, ρουτινιάρικο, να μη χάσεις το μεράκι σου για αυτό.  

Ο λογαριασμός του ιστολογίου στο facebook έχει μόλις 1,5 χρόνο ζωής. Όλα τα προηγούμενα χρόνια η διαδικτυακή μου "αποτοξίνωση" ήταν πλήρης. Πλέον με τα κινητά είναι εύκολο να ανεβάσεις κάποιο νέο status από όπου βρίσκεσαι. Όσοι λοιπόν παρακολουθείτε το blog και στο facebook, έχετε μια ιδέα κάποιων καλοκαιρινών στιγμών, οι υπόλοιποι θα τις διαβάσετε πιο ολοκληρωμένες στις αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν. 

Το φετινό καλοκαίρι είχε στιγμές στη φύση, στη θάλασσα του Αιγαίου και του Ιονίου, ένα roadtrip που θα μείνει αξέχαστο, αναγνώσεις πολλών βιβλίων, μουσικές, μια ξεχωριστή αρχαιολογική επίσκεψη, δραστηριότητες σε ένα μυθικό ποτάμι, διάβασμα στην αγαπημένη μου γωνιά στην αιώρα στον ίσκιο μουριάς, κρασιά, αμπελοφιλοσοφίες, πανσελήνους με βραδινά μπάνια, στιγμές με φίλους, εντέλει ίσως ήταν σαν ένα κλείσιμο του ματιού για μικρά θαύματα.  Η μετάδοση του θεατρικού, βοήθησε σημαντικά στο να υλοποιηθούν κάποιες από τις παραπάνω στιγμές, όμως οι φίλοι & άνθρωποι μου υπήρξαν ο σημαντικότερος παράγοντας. Θα μοιραστούμε στιγμές σε επόμενες αναρτήσεις. 

Καλό μήνα, καλό φθινόπωρο. 
"Καλή αρχή", όπως ευχήθηκε μια φίλη προχτές, καθώς τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας. Ακριβώς επειδή η εποχή είναι δύσκολη, τόσο περισσότερο πρέπει να εκτιμάς και ν' αναγνωρίζεις την αξία της κάθε ομορφιάς όποτε σου χαρίζεται. Ευχές για καλές αρχές! 

θερινή διακοπή...

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος, η λειτουργία του ιστολογίου θα ανασταλεί για ένα χρονικό διάστημα. Καιρός για την καθιερωμένη "αποτοξίνωση" από το διαδίκτυο, για περισσότερο χρόνο σε αναγνώσεις βιβλίων, γραφές, βόλτες, θάλασσα, σκέψη, ηρεμία, φίλους. Να γεμίσουμε ιδέες, προτάσεις και φυγές κάθε είδους για να τις μοιραστούμε μόλις επιστρέψουμε...

Ευχαριστώ όσους κόντρα στο αναδυόμενο μίσος και στην ανοησία αυτής της εποχής, επιμένετε να διαβάζετε καθημερινά το ιστολόγιο. Αυτή η συμμετοχή σας είναι μια ελπίδα πως υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που ψάχνουν το διαφορετικό. 

Όσοι αγαπάτε το θέατρο, ίσως βρείτε το χρόνο να ακούσετε το θεατρικό μου έργο, όπως μεταδόθηκε από το Πρώτο Πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου... 

Διακοπή λίγων ημερών για μικρές ανάσες.

Να είστε καλά, να περάσετε όμορφα, όπου κ αν θα βρεθείτε, ότι και αν θα κάνετε. Μέχρι να τα ξαναπούμε από εδώ, ευχές για καλό καλοκαίρι σε όλους.

προτάσεις βιβλίων για το καλοκαίρι, ...για κάθε εποχή... ;)

Το καλοκαίρι βρίσκεται ήδη στα μισά του, όλοι έχουμε ανάγκη να χαρίσουμε στους εαυτούς μας λίγες στιγμές χαλάρωσης μετά από το δύσκολο φετινό χειμώνα. Τι καλύτερο λοιπόν από το να ηρεμείς σε σκιά δίπλα στη θάλασσα, με παρέα και κάποια καλά βιβλία.

Προσωπικά δε διαχωρίζω την ανάγνωση σε εποχές, για αυτό οι ακόλουθες προτάσεις δεν μπορούν να θεωρηθούν αμιγώς “καλοκαιρινές”. Η ανάγνωση είναι άλλωστε ένας τρόπος ζωής και διαφυγής σε κάθε περίοδο του χρόνου, κάπως έτσι πρέπει να την βιώνουμε.

Ακολουθούν κάποιες προτάσεις βιβλίων που απόλαυσα, με βάση βέβαια τις δικές μου αναγνωστικές προτιμήσεις, για τους αναγνώστες του Art Nouveau…

• Juan Gabriel Vasquez, Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν (μτφ. Α. Κυριακίδη, Εκδόσεις Ίκαρος, 2014)

Έξοχο μυθιστόρημα, δεξιοτεχνικά γραμμένο, που σε κατακτά από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του λέξη… Ο Vasquez ανεβάζει ψηλά τον πήχη και σε καλεί στο σύμπαν του… Αξίζει να μη χάσεις το ταξίδι…

• Roberto Bolaño, Φυλακτό (μτφ. Κ. Ηλιόπουλου, Εκδόσεις Άγρα, 2013)

Ένα μυθιστόρημα σαν ποίημα… του πρόωρα χαμένου, ταλαντούχου Χιλιανού συγγραφέα. Βιβλίο που αξίζει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη…

• Αλεξάντρ Γκριν, Τα πορφυρά πανιά (μτφ. Ι. Καμμένου, Εκδόσεις Κίχλη, 2013)

Μια υπέροχη νουβέλα από τις καλαίσθητες εκδόσεις Κίχλη. Ο Αλεξάντρ Γκριν με την τεχνική της παραβολής και την ατμόσφαιρα του παραμυθιού μάς παρασέρνει σε μια μυθική ιστορία αγάπης.

• Alison Moore, Ο φάρος (μτφ. Α. Δημητριάδου, Εκδόσεις Ίκαρος, 2013)

Ιδιαίτερο μυθιστόρημα της πρωτοεμφανιζόμενης Alison Moore, υποψήφιο στη βραχεία λίστα για το βραβείο Man Booker 2012. Χαμηλών τόνων γραφή, εμφανώς επηρεασμένη από το “Στο φάρο” της V. Woolf.

• Χρήστος Αστερίου, Ίσλα Μπόα (Εκδόσεις Πόλις, 2012)

Ένα βιβλίο που σε συνεπαίρνει με τη δράση και τους χαρακτήρες του. Ευφάνταστη υπόθεση που γεννά συνεχώς εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη. Αναλυτική παρουσίαση για αυτό το βιβλίο, μπορείτε να διαβάσετε και στο blog: εδώ.

• Γιώργος Μητάς, Ιστορίες του Χαλ (Εκδόσεις Κίχλη, 2011)

Το βιβλίο του πρωτοεμφανιζόμενου στη λογοτεχνία Γιώργου Μητά σε κερδίζει με την καλοδουλεμένη χρήση της γλώσσας, τις εικόνες και τις παρατηρήσεις του. Αποτελείται από τρία διηγήματα, βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για το 2012 από το περιοδικό Διαβάζω. Σχετική παρουσίαση μπορείτε να διαβάσετε επίσης στο blog: εδώ.

Καλές αναγνώσεις και μη ξεχνάτε: η ανάγνωση των βιβλίων είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ταξιδεύεις, να νιώθεις αληθινά πλούσιος, να ζεις πολλές ζωές…

Τη Roadartist εκτός από το ιστολόγιο της, μπορείτε να την βρείτε στο facebook, στο twitter και στο Instagram. 

--**--

Δημοσιεύθηκε πρώτα στο Art Nouveau για τους αναγνώστες του. 

"Ατάκτως ερριμμένα", για την πρώτη ηχογραφημένη μετάδοση από το Ρ.Ι.Κ, λίγες σκέψεις...

Λίγα λόγια για το θεατρικό μου έργο που μεταδόθηκε από το Πρώτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ στις 30/6/2014. Με θυμάμαι να ακούω θεατρικά έργα στο δωμάτιο μου με κλειστά φώτα. Πλάθοντας τους χαρακτήρες με τη φαντασία μου και αυτοί να ξεπροβάλλουν από το σκοτάδι... Αν και δεν πρόλαβα το "θέατρο από το ραδιόφωνο", έβρισκα και άκουγα στο ίντερνετ αρχεία με παραγωγές Τρίτου Προγράμματος και του ΡΙΚ. Τα έβαζα να παίζουν και να "εισβάλλουν" οι λέξεις στο δωμάτιο μου. Ένιωθα ότι έχει μια μαγεία αυτή η "μεταφορά" που χάνεται. Και επιπλέον είναι ένας ανέξοδος τρόπος για να ταξιδεύεις μέσω των λέξεων. Όπως γνωρίζετε καλά, παρακολουθώ πολλές παραστάσεις. 

Ανάμεσα στα αρχεία με αυτά τα έργα, συγκαταλέγεται πλέον ένα δικό μου. Η χαρά είναι μεγάλη που επιλέχτηκε το έργο, βρήκε δίοδο προς το κοινό, μάλιστα μέσω ενός τέτοιου οργανισμού. Οφείλω ευχαριστώ στο ΡΙΚ για την άψογη συνεργασία. Παρ' όλη την κρίση που μαστίζει και την Κύπρο, επέλεξαν να μην κάνουν περικοπές στον πολιτισμό. Αναζήτησαν χορηγούς και συνεχίζουν να επιμένουν με ποιότητα. Η Ελλάδα έχει επιλέξει άλλο δρόμο. Περικοπές στα πάντα... υγεία, παιδεία, πολιτισμό, μόνιμη υποβάθμιση και πτώχευση.

[ Από αυτό το ραδιόφωνο συντονίζονταν οι γονείς μου κάθε Δευτέρα 
πριν χρόνια για να ακούσουν το "Θέατρο από το Ραδιόφωνο". 

Την προηγούμενη Δευτέρα συντονίστηκαν μέσω του ίντερνετ για 

να ακούσουν ένα δικό μου έργο :) ]

Το "Ατάκτως ερριμμένα" ξεκίνησε να γράφεται πριν από 4 χρόνια το 2010. Στάλθηκε με ψευδώνυμο στο διαγωνισμό το 2012. Στη συγγραφή του έργου, με οδήγησε η αγάπη μου προς τη γραφή, το θέατρο και η ανάγκη να εκφράσω προβληματισμούς, ιδέες και ανησυχίες της γενιάς μου. Έπειτα δεν επιδίωξα τίποτα, το έργο ακολούθησε το δρόμο του μόνο του. Περίμενε υπομονετικά μαζί μου, μέχρι να έρθει η στιγμή του να παρουσιαστεί.

Έλαβα πολλά σχόλια τόσο στο facebook, όσο στο email και στο blog. Μου έδωσε χαρά που τόσοι άνθρωποι συντονιστήκατε να ακούσετε ένα θεατρικό μέσω του ίντερνετ, το οποίο απ' όσο κατάλαβα σας ταξίδεψε. Αλλά και όσοι σχολιάσατε ή στείλατε email εν αναμονή του 'ανεβάσματος' του στο blog. Αν μη τι άλλο, ευχαριστώ από καρδιάς για το χρόνο που αφιερώσατε. Επίσης ευχαριστώ το "radio-theatre" για τη φιλοξενία του.

Μου έλεγαν για το πόσο πρωτόγνωρο είναι το συναίσθημα να ακούς λέξεις σου από τα στόματα των ηθοποιών. Μετά από αυτή την εμπειρία μπορώ να πω ότι είναι όντως ένα μαγικό συναίσθημα, που μπορεί να συγκριθεί με λίγα πράγματα, μια φοβερή αίσθηση. Ένα μικρό όνειρο φαίνεται πως έγινε πραγματικότητα με έναν τόσο όμορφο τρόπο. Θα μπορούσα να γράψω πολλά για την κάθε φράση αυτού του έργου. Καλή ακρόαση σε όσους δεν το έχετε ακούσει.

Ατάκτως ερριμμένα

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ειρήνη Σκόρδου, Κωνσταντίνος Δημητρίου, Έφη Χαραλάμπους, Ξένιος Ξενοφώντος, Θανάσης Ρακόπουλος. 

Περίληψη έργου: Μια παρέα νέων έρχεται σε σύγκρουση με αλήθειες που οι περισσότεροι αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν. Καθένας και μια διαφορετική προσωπικότητα, που ψάχνει εναγωνίως τα βαθύτερα ‘θέλω’ της για να φωτίσει τα αδιέξοδα της. Αναζητώντας την ολοκλήρωση μέσα από τη δημιουργία και τον έρωτα, σε ένα διαρκή αγώνα με τα επαγγελματικά και κοινωνικά αδιέξοδα, με τη μοναξιά και την ασφυξία της μεγάλης αφιλόξενης πόλης. Σανίδες σωτηρίας, η φιλία και τα όνειρα τους. Θα σωθούν;