Μάνος Λοΐζος, 30 χρόνια από το θάνατό του

Σαν σήμερα στις 17 Σεπτεμβρίου 1982, o Μάνος Λοΐζος έφυγε από κοντά μας. Τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του, αισθανόμαστε πλέον περισσότερο από ποτέ την απουσία, άρα και την αξία, τέτοιων ξεχωριστά αυθεντικών καλλιτεχνών. 

Το σπουδαίο στο Μάνο Λοΐζο είναι ότι εκτός από ένας εξαιρετικός μουσικός, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής, υπήρξε πάνω από όλα ένας ευαίσθητος, ρομαντικός, απλός, ονειροπόλος άνθρωπος. 

Ήταν ένας μαχητικός επαναστάτης, που αγωνίστηκε για τα προβλήματα της εργατικής τάξης, τασσόμενος στον αγώνα υπέρ της δημοκρατίας.  Ένας καλλιτέχνης σεμνός και χαμηλών τόνων, κάτι που σπανίζει τόσο πολύ σήμερα.

Πολλοί τραγουδιστές ερμήνευσαν τραγούδια του Μάνου Λοίζου, ανάμεσα τους οι Χάρις Αλεξίου, Μαρία Φαραντούρη, Γιώργος Μούτσιος , Γιάννης Πουλόπουλος, Μανώλης Μητσιάς, Μαρία Δημητριάδη, Γιάννης Καλατζής, Λίτσα Διαμάντη, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Πάριος, Μαρίζα Κωχ, Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.α.  Έντυσε με τη μουσική του στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Τάσου Λειβαδίτη, Δημήτρη Χριστοδούλου, Γιάννη Νεγρεπόντη, Μανώλη Ρασούλη, Φώντα Λάδη, Κωστούλας Μητροπούλου κ.α.

Αδυναμία της ζωή του, η κόρη του Μυρσίνη.

~ ~ ~ ~

Μια ολόκληρη εποχή ξετυλίγεται μέσα από τα τραγούδια του Μάνου...

 

"Ο δρόμος"

...και εσύ παρ' όλο που δεν την έζησες,


"Το ακορντεόν"

 ...δακρύζεις καθώς τα ακούς...

"Τίποτα δεν πάει χαμένο"

"Όλα σε θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα, πράγματα δικά σου καθημερινά..."

"Η μέρα εκείνη δε θα αργήσει κυνηγημένο μου πουλί, 

σε πήρε κάποτε η δύση σε ξαναφέρνει η ανατολή..."

Και σε αυτά επιστρέφεις και σήμερα 

για να πάρεις δύναμη...

Δημιουργοί σαν τον Μάνο Λοΐζο δεν "φεύγουν" ποτέ.  Θα μας ταξιδεύει, θα μας εμπνέει και θα μας ενδυναμώνει πάντα με τις δημιουργίες και τις συνθέσεις του.

Ομάδα Facebook Μάνος Λοΐζος

Παλιότερο αφιέρωμα για το Μάνο Λοΐζο

Ξυπόλητα οικονομικά

Τυπώστε και επικολλήστε σε όλα τα βιβλία οικονομικών.

ΠΡΟΣΟΧΗ!: Αυτό το βιβλίο οικονομικών δεν είναι κατάλληλο για την εφαρμογή του σε πραγματικούς πλανήτες που έχουν οικολογικά όρια. Η εφαρμογή των ιδεών, αξιών και αναλυτικών εργαλείων που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο, χωρίς υψηλά επίπεδα σκεπτικισμού και σύνεσης, μπορεί να οδηγήσει σε υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας, μεγαλύτερη δυσκολία στην επιβίωση και εκτενή αθλιότητα. Άλλα είδη μπορεί να εξαλειφθούν. Συγκρούσεις με γενικά παραδεκτές ανθρώπινες αξίες. Κατάλληλο για χρήση σε φανταστικούς κόσμους μόνο ή για ιστορική μελέτη.

Μια συνέντευξη του οικονομολόγου Manfred Max Neef. Αξίζει να την δείτε ολόκληρη. 

Θα σημειώσω μόνο τα παρακάτω: Στην ερώτηση της δημοσιογράφου τι θα δίδασκε σε νέους οικονομολόγους απάντησε: "Η διδασκαλία θα βασίζονταν σε 5 αξιώματα και μία θεμελιώδη αρχή."

Τα αξιώματα:

1. Η οικονομία είναι για να υπηρετεί τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι την οικονομία.
2. Η ανάπτυξη έχει να κάνει με ανθρώπους και όχι με αντικείμενα.
3. Η μεγέθυνση δεν είναι ταυτόσημη με την ανάπτυξη και η ανάπτυξη δεν προαπαιτεί τη μεγέθυνση.  
4. Χωρίς την φροντίδα των οικοσυστημάτων καμιά οικονομία δεν είναι εφικτή.
5. Η οικονομία είναι ένα υποσύστημα ενός μεγαλύτερου και πεπερασμένου συστήματος της βιόσφαιρας. Επομένως η μόνιμη ανάπτυξη είναι αδύνατη. 

Η θεμελιώδης αρχή:

Σε καμιά περίπτωση κανένα οικονομικό συμφέρον δεν μπορεί να τοποθετηθεί υψηλότερα από το σεβασμό για τη Ζωή.

Πιο απλοϊκά τα έλεγε ο ινδιάνος Cheaf Seattle:

Αυτό γνωρίζουμε: Η Γη δεν ανήκει στον άνθρωπο· ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Όλα είναι συνδεδεμένα σαν το αίμα μιας οικογένειας. Ό,τι συμβαίνει στη Γη, συμβαίνει και στα παιδιά της Γης. Ο άνθρωπος δεν υφαίνει τον ιστό της ζωής, είναι απλώς ένα νήμα σε αυτόν. Οτιδήποτε κάνει στον ιστό, το κάνει στον εαυτό του. 

Από το εξαιρετικό : sobaresapopseis.blogspot.gr

4ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου σ' όλο το κέντρο

Καλλιτέχνες δρομου θα πλημμυρίσουν τον Σεπτέμβριο το κέντρο της Αθήνας, με happening και παραστάσεις.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Δρόμου της Αθήνας θα πραγματοποιηθεί από την 20 έως 24 Σεπτεμβρίου. Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν σε όλο το κέντρο: Το Καλλιμάρμαρο, τη πλατεία Συντάγματος, την Ερμού, την πλατεία Καπνικαρέας, την πλατεία Μοναστηρακίου, το Θησείο, τον κήπο Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων. και τα Άλση που βρίσκονται στην Αποστόλου Παύλου, Κεραμικό είναι οι χώροι στους οποίους θα απλωθούν οι ομάδες ή μεμονωμένοι καλλιτέχνες του Φεστιβάλ.

Συμμετέχουν οι: Action & Play, dFault, Helix, Istfest Action Group, On the Spot, Sokak Sanatlari Atölyesі, Sol Para Τodos, Sold Out, Sweet Delay, WD, Αερηχώ, Βασιλική Καρακώστα, Γιάννης Αρβανίτης, Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα, Δραματική Σχολή Άκης Δαβής, Εθελοντές Καλλιτέχνες, Ενέδρα, Θεατρική Ομάδα Μπουφόνοι, Θέατρο του Μαρτίου, Κατερίνα Βαρδακαστάνη, Κέντρο Τέχνης Ευ Ζην – Δημήτρης Πανταζίδης, Κέντρο Τέχνης Παιδιού, Λίνα Καραμελίνα, Ομάδα Σαράβαλο, Ομάδα Τσόκαρα - Ανακλάσεις , Παραμυθοσέντουκο, Πολυθέαμα Κρόκο και Λίνο, Σπουδαστές Δραματικής Σχολής Δήμου Αγίας Βαρβάρας ''Ιάκωβος Καμπανέλλης'' , Σχολή Θεάτρου «δήλος», Τα παιχνίδια της Ελίζας, Ω2 - 4frontal Θέατρο Δρόμου, τσίρκο, όπερα, μουσικό θέατρο, παιδικό θέατρο, θέατρο σκιών, κουκλοθέατρο, χορός, μουσική, juggling, happening, performance, εγκαταστάσεις, site- specific, γκράφιτι, break dance, hip- hop είναι μερικά μόνο από τα είδη θεάματος που θα αναλάβουν να αλλάξουν για λίγο τον ρου της καθημερινότητας στο κέντρο της Αθήνας.

Η τέχνη ειδικά όταν βγαίνει στο δημόσιο χώρο, αποκτά μια μοναδική δυναμική. 

Πληροφορίες: www.istfest.gr

Οι αδιάφοροι, του Αντόνιο Γκράμσι

«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους. 

H αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα. Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει. 

Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.

Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη; 

Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου. 

Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους. 

11 Φεβρουαρίου 1917»

*Ο Αντόνιο Γκράμσι (Antonio Gramsci, 23 Ιανουαρίου 1891 — Ρώμη, 27 Απριλίου 1937) ήταν Ιταλός συγγραφέας, πολιτικός και πολιτικός επιστήμονας.

Κάποια λόγια από το παρελθόν - ένα αιώνα πριν - μήπως αφυπνίσουν στο σήμερα...