Ένα νέο έτος ανοίγεται μπροστά μας.
Κατά πολλούς το πλέον ‘σημαδιακό’ για όσα μετέπειτα θα ακολουθήσουν, οι συγκυρίες είναι δύσκολες. Διανύουμε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όσα ακολουθήσουν, θα ανατρέψουν αρκετά πράγματα.
Οι πρώτες στιγμές του 2011 με βρήκαν στο Ψυρρή, ανάμεσα σε μπαλόνια, ποτά, καμπάνες που χτυπούσαν, χαμόγελα και αγκαλιές, ψυχές που ήθελαν να ξεχάσουν τα άσχημα και κόντρα στις όποιες προβλέψεις, χόρευαν ως το πρωί…
Στην επιστροφή προς το σπίτι, το βλέμμα στάθηκε σε άστεγους που κοιμόντουσαν έξω από μια κεντρική τράπεζα της Σταδίου και στα σκαλιά μιας εκκλησίας.
Τράπεζα / Εκκλησία / Άστεγοι. Ειρωνικό το τρίπτυχο..
Πολλοί περνούν δύσκολα, ξέρω πως έχουν επηρεαστεί οι ζωές αρκετών από εσάς, ή φίλων σας, και δε το έχω κρύψει πως ομοίως επηρεάζεται η δική μου.
Αυτό το blog δημιουργήθηκε από τον πόθο να μοιραστώ σκέψεις, αναρτήσεις που αφορούσαν πολιτισμό, μουσεία, καλλιτέχνες και ιστορία. Να δημιουργηθεί μια μικρή «εστία» διαλόγου, προβληματισμού, ενός μοιράσματος με όλους εσάς.
Εδώ προτιμώ να εστιάζω περισσότερο στα θετικά, στην ομορφιά της πόλης, στις γωνιές που αγαπάω, σε πράγματα που κάποιοι σνομπάρουν, στην αξία της ουσίας… Αυτή η προσπάθεια αγκαλιάστηκε με θετικότητα και δεκτικότητα. Αισθανθήκατε το μεράκι και ήρθατε κοντά, μείνατε εδώ..
Εδώ προτιμώ να εστιάζω περισσότερο στα θετικά, στην ομορφιά της πόλης, στις γωνιές που αγαπάω, σε πράγματα που κάποιοι σνομπάρουν, στην αξία της ουσίας… Αυτή η προσπάθεια αγκαλιάστηκε με θετικότητα και δεκτικότητα. Αισθανθήκατε το μεράκι και ήρθατε κοντά, μείνατε εδώ..
Το blog, μου απέδειξε πως οι άνθρωποι διψούν για πολιτισμό, το σημαντικό είναι το πως θα τους προσεγγίσεις.
Το blog, μου απέδειξε πως υπάρχουν άνθρωποι που ζητούν ουσιαστική επικοινωνία, διαφοροποιούνται, αρνιούνται να αρκεστούν σε όσα τους σερβίρουν τα μέσα, ψάχνονται και έχουν κριτική διάθεση.
Το blog, μου απέδειξε πως υπάρχουν άνθρωποι που ζητούν ουσιαστική επικοινωνία, διαφοροποιούνται, αρνιούνται να αρκεστούν σε όσα τους σερβίρουν τα μέσα, ψάχνονται και έχουν κριτική διάθεση.
Το blog, μου έδειξε ότι υπάρχουν ακόμη Άνθρωποι, που μπορούν να δώσουν αγάπη, φιλία και να σταθούν δίπλα σου, ακόμη και αν δεν το έχεις ζητήσει.
Η παρουσία σας αποδεικνύει, κόντρα στην εποχή μας, πως υπάρχει κόσμος που θέλει ποιότητα. Αρκεί να του δείξεις το δρόμο. Αυτό είναι απίστευτα σημαντικό.
Η παρουσία σας αποδεικνύει, κόντρα στην εποχή μας, πως υπάρχει κόσμος που θέλει ποιότητα. Αρκεί να του δείξεις το δρόμο. Αυτό είναι απίστευτα σημαντικό.
Σας ευχαριστώ αληθινά πολύ για όλα.
Τον καθένα σας ξεχωριστά!
Τώρα που οι καταστάσεις αλλάζουν, υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι σε μια τέτοια χώρα, με μια καθημερινότητα όπου καταρρέουν τα πάντα συστηματικά, μελετημένα… τι νόημα έχει να συνεχιστεί το ταξίδι του ιστολογίου στο διαδίκτυο. Όταν κάποιος μένει ανενεργός, όταν αισθάνεται να του σκοτώνουν τα όνειρα, με τι διάθεση να εστιάζει στα θετικά, στη γνώση και στην αξία της..
Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον μας, σε μια κοινωνία εγωκεντρική και τόσο χρηστική;
Ποιο μπορεί να είναι το αύριο των ανθρωπιστικών σπουδών, όταν τμήματα καταργούνται στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια όλου του κόσμου;
Νομίζω πως η απάντηση είναι μία! Το πρώτο που θέλει το σύστημα να πολεμήσει είναι.. τους σκεπτόμενους ανθρώπους! Μα όσο και αν θέλουν να μας κάνουν αμόρφωτους, απαίδευτους, ακαλλιέργητους, δίχως ενδιαφέροντα, με «φτωχικές» καθημερινότητες και ζωές, τόσο εμείς σε αντίδραση θα πρέπει να προσπαθούμε να γεμίζουμε την ζωή μας με «πνευματικό πλούτο», με ζεστασιά στην ψυχή, με νόημα και ουσία! Γιατί τι αξία έχει η ζωή χωρίς όνειρο, χωρίς μαγεία; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μην υποδουλωθούμε, ο κύριος δρόμος για να αλλάξει η κοινωνία.
Ποιο μπορεί να είναι το αύριο των ανθρωπιστικών σπουδών, όταν τμήματα καταργούνται στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια όλου του κόσμου;
Νομίζω πως η απάντηση είναι μία! Το πρώτο που θέλει το σύστημα να πολεμήσει είναι.. τους σκεπτόμενους ανθρώπους! Μα όσο και αν θέλουν να μας κάνουν αμόρφωτους, απαίδευτους, ακαλλιέργητους, δίχως ενδιαφέροντα, με «φτωχικές» καθημερινότητες και ζωές, τόσο εμείς σε αντίδραση θα πρέπει να προσπαθούμε να γεμίζουμε την ζωή μας με «πνευματικό πλούτο», με ζεστασιά στην ψυχή, με νόημα και ουσία! Γιατί τι αξία έχει η ζωή χωρίς όνειρο, χωρίς μαγεία; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μην υποδουλωθούμε, ο κύριος δρόμος για να αλλάξει η κοινωνία.
Για όσο ακόμη είμαι ανάμεσα σας, θα προσπαθώ, όσο και αν η ατμόσφαιρα λυγίζει, να μοιραζόμαστε εδώ κάποια πράγματα από όσα πιστεύω πως αξίζουν! Με ενδιαφέρον στην κοινωνία και στον άνθρωπο, περισσότερο από πριν! Η μεγαλύτερη σκλαβιά είναι να χάσουμε όλα όσα ανοίγουν το μυαλό και την ψυχή. Το θέατρο, ένα βιβλίο, μια συναυλία, μια έκθεση ενός μουσείου, η όπερα, η φύση, ένα ταξίδι, ο διάλογος, όσα μπορούν να δώσουν εφόδια, ουσία, είναι όσα συνιστούν ζωή!
Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να παλέψω για αυτά περισσότερο, όχι μόνο μέσα από το ιστολόγιο. Μακάρι και θα έδινα σίγουρα την ψυχή μου για αυτό.
Μπροστά στην φαυλότητα, πρέπει να αναδείξουμε την ομοψυχία.
Μπροστά στον εγωκεντρισμό, πρέπει να στραφούμε στην αλληλεγγύη.
Μπροστά στην απαίδευτη κοινωνία που μας προωθούν, να εστιάσουμε στη δίψα για γνώση και ουσιαστική καλλιέργεια.
Εύχομαι ο απολογισμός να είναι θετικός, ας προσπαθήσουμε.
Καλή χρονιά!!
