Μίλτος Σαχτούρης-Αλέξης Ακριθάκης, ξεχωριστή συνάντηση στην Ύδρα

Με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από τον θάνατο του Αλέξη Ακριθάκη και 5 χρόνων από του Μίλτου Σαχτούρη, παρουσιάστηκε στο Ιστορικό Αρχείο - Μουσείο Ύδρας, μία παράλληλη έκθεση, με τον τίτλο: «Ακριθάκης-Σαχτούρης, ποιος είναι ο τρελός λαγός;” Τολμώ να πω πως αυτή η έκθεση ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες του φετινού καλοκαιριού..

Ο Ακριθάκης, ένας µποέµ ζωγράφος, και ο Σαχτούρης, ένας παθιασμένος ποιητής, δύο δηµιουργοί που δεν συναντήθηκαν ποτέ, μα όµως υπήρξαν αδελφές ψυχές και εμπνεύστηκαν ιδιαίτερα από την αγαπημένη τους Ύδρα ..

Ο Μίλτος Σαχτούρης υπήρξε μοναχικός και απόμακρος άνθρωπος. Δισέγγονος του θρυλικού Υδραίου αγωνιστή, ναυάρχου της Επανάστασης του 1821, καπετάν Γιώργη Σαχτούρη, εγκατέλειψε τα όνειρα των γονιών του και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά, μονάχα στον κόσμο της ποίησης.

Ο Ακριθάκης, αν και νεότερος από τον Σαχτούρη, πέθανε πρόωρα, αφήνοντάς ένα μοναδικό κόσμο από αρχετυπικά σύμβολα και εμπειρίες με κεντρικό άξονα την περιπέτεια και την τάση φυγής.

Αναφορά στη ζωή του Σαχτούρη, όπως

παρουσιάστηκε στην έκθεση..

Κλικ αντίστοιχα, για εκείνη του Ακριθάκη..

Ο Σαχτούρης υπήρξε ένας ευαίσθητος ποιητής

που σπάνια έφευγε από την Κυψέλη..

..αντίθετα ο Ακριθάκης ήταν ένας μποέμ, λάτρης των ταξιδιών..

..μάλιστα γύρω από το όνομα του,

είχε πλεχτεί ο μύθος του «καταραµένου» ζωγράφου..

Ο ένας ζωγράφιζε δίπλα στα ποιήματα του..,

ο άλλος ξεκινούσε ή ολοκλήρωνε ένα πίνακα µε λέξεις.

"η μοίρα των ποιητών

πάντα ήταν φοβερά δύσκολη"

(Σαχτούρης)

Δύο δηµιουργοί που για πρώτη φορά, συναντήθηκαν στο αγαπηµένο τους

νησί, την Υδρα, και «είπαν» όσα δεν κατάφεραν εν ζωή..

"Είδα τον ποιητή ολομόναχο

και γύρω του να λάμπει το κενό"

(Σαχτούρης)

..σχέδια, σημειώσεις του Ακριθάκη..

"Βρίσκομαι στην απέραντη μοναξιά της νύχτας

χωρίς ώρα, χωρίς θερμοκρασία"

(Ακριθάκης)

"Ο καλλιτέχνης σκοτώνεται, δεν σκοτώνει.

Σας λέει τίποτα αυτή η φράση;

Εμένα πολλά."

(Ακριθάκης)

«Εκ της Λιµ/κής Αρχής», ένα χαρακτηριστικό

ξύλινο έργο κατασκευή του Αλέξη Ακριθάκη

"στη ζωγραφική είναι περιττά τα λόγια, ενώ στην ποίηση περιττά τα σχέδια /

Κι όμως σχεδιάζεις ένα ποίημα / ή γράφεις μια ζωγραφική..."

(Ακριθάκης)

"είναι ωραία ν' ανταμώνουνε σε τούτο το νησί οι ποιητές,

κι ύστερα ν' αναβαίνουνε πάνω στα άλογα τους

και να καλπάζουνε στον Ουρανό.."

Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας

Μια επίσκεψη στο Ιστορικό Μουσείο Αρχείο Ύδρας σε φέρνει σε επαφή με ιστορικές στιγμές που ως τότε, είχες μονάχα διαβάσει σε σελίδες σχολικών βιβλίων.. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό, διαδραστικό ταξίδι στην Ιστορία..

..Στο μουσείο εκτίθενται σπουδαία έργα ζωγραφικής του 19ου αιώνα και πλήθος αντικειμένων- κειμηλίων από τον Αγώνα του 1821.

Προσωπογραφίες ( κυρίως ελαιογραφίες) αγωνιστών,

υδραίικες ενδυμασίες της εποχής,

χάρτες..

Ξεχωρίζει η Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα Φεραίου, φιλοτεχνημένη από το μεγάλο Έλληνα οραματιστή και τυπωμένη στη Βιέννη το 1793...

Η "Μεγάλη Χάρτα της Ελλάδος" (παραπάνω φωτό) αποτελούνταν από δώδεκα φύλλα σε άτλαντα μεγάλου σχήματος που, όταν ενώνονταν, γινόταν ενιαίος χάρτης τεσσάρων τετραγωνικών μέτρων, εμπλουτισμένος με άφθονα στοιχεία αρχαιογνωσίας, όπως αρχαίες ονομασίες πόλεων, χωρών, ποταμών, αρχαιολογικών χώρων κ.ά. Παρένθετα σημειώματα και αλληγορικές παραστάσεις φανερώνουν το εθνεργετικό μήνυμα της Χάρτας, που αποτελούσε μνημειώδες εκδοτικό επίτευγμα της εποχής..

..όργανα ναυσιπλοΐας, κανόνια, ξυλόγλυπτα

ακρόπρωρα και ακροστόλια πλοίων,

κατασκευαστικά ομοιώματα και λιθογραφίες πλοίων του Αγώνα..

Ιδιαίτερο έκθεμα είναι μια ασημένια λήκυθο με την ταριχευμένη καρδιά του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη.

Ο Βασιλεύς Όθων είχε δώσει εντολή να αποσπαστεί από το νεκρό σώμα του αγωνιστή στις 11 Ιουνίου 1835 και να τοποθετηθεί στην λήκυθο ως σύμβολο ανδρείας και πατριωτισμού. Επάνω της είναι γραμμένη η επιγραφή «ΧΑΙΡΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΑΟΥΛΗ». Η λήκυθος με το προσκύνημα αυτό δωρήθηκε τιμής ένεκεν στην Ύδρα, την ιδιαίτερη πατρίδα του Μιαούλη.

Στο χώρο πριν από το ιερό αυτό κειμήλιο, έχει τοποθετηθεί ομοίωμα του σταυρού του Ανδρέα Μιαούλη. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο ναύαρχος είχε αυτό το σταυρό μαζί του σε όλες τις ναυτικές επιχειρήσεις του και την κρίσιμη στιγμή της επίθεσης τον προέτασσε κατά του εχθρού.

Σημαντικά είναι κάποια αντιπροσωπευτικά δείγματα ιστορικών εγγράφων του 18ου-19ου αιώνα από τα 18.000 περίπου πρωτογενή αρχειακά τεκμήρια που ανήκουν στη συλλογή του, όπως και ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό αρχείο του νησιού με την τόσο μεγάλη ναυτική παράδοση και ιστορία..

..από το βιβλίων επισκεπτών..

Στις συλλογές του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας περιλαμβάνονται επίσης ατομικοί φάκελλοι Αγωνιστών και προσωπικοτήτων όπως του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, του Ιωάννη Μακρυγιάννη, του Ανδρέα Μιαούλη, του Ιωάννη Καποδίστρια, όπως και επιστολές φιλελλήνων.

..θέα από ένα παράθυρο του μουσείου..

..τελειώνοντας την επίσκεψη..

..αυτή ήταν η εικόνα που αντικρίσαμε

βγαίνοντας από το μουσείο..

..μοναδικά χρώματα σαν από πίνακα ζωγραφικής..

..ίσως ακόμη μια, άλλου είδους έκθεση εκτός μουσείου.. :)

Υ.Γ. Στο Μουσείο, εκτός από τη μόνιμη συλλογή, παρουσιάστηκε και μια περιοδική έκθεση για τον Μ. Σαχτούρη και τον Α. Ακριθάκη. Θα υπάρξει σχετική επόμενη ανάρτηση.. Πιστεύω πως αξίζει μια αναφορά..

Ύδρα

Η Ύδρα είναι ένας πολύ αγαπημένος μου προορισμός.

Η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί ήταν ένας Φεβρουάριος, χρόνια πριν.

Έκτοτε ακολούθησαν αρκετές επισκέψεις,

διάφορες στιγμές και εποχές..

Ύδρα, ένας τόπος μαγικός. Δίπλα στην Αθήνα, μόλις μία ώρα με το δελφίνι, μα

όμως ταυτόχρονα δίνοντας την αίσθηση του αρκετά μακρυά.

Δίχως αμάξια, δίτροχα,

..οτιδήποτε μηχανοκίνητο εδώ είναι απαγορευμένο..

Παντού υπάρχουν μόνο γαϊδουράκια, όπως ακριβώς χρόνια πριν..
..και παντού, πολλές γάτες..
(δηλαδή..η καλύτερη μου..)

Αυτό όμως που πάντα με κερδίζει στην Ύδρα, είναι η αύρα της..

Με το που φτάνεις στο γραφικό της λιμάνι - κατά την γνώμη μου, ένα από τα πιο όμορφα λιμάνια της χώρας - με τα πέτρινα αρχοντικά, την αμφιθεατρικά κτισμένη μικρή της πολιτεία, μια ξεχωριστή αύρα αμέσως σε αγκαλιάζει..

Μύλοι, διάσπαρτα μικρά ξωκλήσια..

Το ένδοξο παρελθόν του νησιού..

..περιπλέκεται με το σήμερα..

..τα κανόνια περιμετρικά του λιμανιού,

..σαν να ξαναζωντανεύουν στιγμές του παρελθόντος...

..μια ατμόσφαιρα αλλοτινής εποχής..

που μοιάζει να μην έχει πάψει να συνυπάρχει..

..και να συνομιλεί με το σήμερα..

..Μα όπου κ αν είσαι.. ότι και αν κάπου κάνεις..

..αυτοί που έχεις επιλέξει να είναι δίπλα σου,

οι φίλοι σου, οι άνθρωποι σου, με τους κοινούς κώδικες,

είναι που καθορίζουν τελικά τα πάντα..

Από μαύρο πίνακα, γραμμένο με κιμωλία..

"..Ο αισθησιασμός αγγίζει την εσωτερική ανθρώπινη φύση μας: τη λαχτάρα να μας καταλάβουν, την επιθυμία να μας τιμήσουν, τον πόθο να μας αγαπήσουν..

Άκουσα ότι το κλειδί για την πραγματική ευτυχία βρίσκεται καθώς υπηρετείς, βοηθάς και τιμάς ένα άλλο άνθρωπο, δίνοντας τον εαυτό σου.."

Μελοντι Γκαρντο

..Συγκρατώντας αυτά τα λόγια..

..στην ψυχή..

..και στην καρδιά..

Η Ύδρα είναι η απόδειξη πως

η μεγαλύτερη αρχοντιά είναι η απλότητα..

Υ.Γ. Μετά από ένα μήνα αποχής από το διαδίκτυο..

καλώς σας βρίσκω ξανά..