Μια ενδιαφέρουσα ταινία που παίζεται αυτές τις μέρες είναι το Invictus του Clint Eastwood, με το Morgan Freeman στο ρόλο του Nelson Mandela και το Matt Damon στο ρόλο του αρχηγού της ομάδας ράγκμπι της Νοτιοαφρικανικής Ένωσης.
Ο Eastwood σκηνοθετεί αυτήν την πολιτικό-αθλητική ταινία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, μια ιστορία που ασχολείται με τη σπουδαία προσωπικότητα του Nelson Mandela και της ικανότητάς του να διευθύνει καταστάσεις προκειμένου να πετύχει αυτό που ήθελε: την ειρήνη και την ισότητα στην πατρίδα του. Σε όσους αρέσουν οι ταινίες που βασίζονται σε αληθινά ιστορικά γεγονότα, ας μη τη χάσουν..
Ο τίτλος της ταινίας (Invictus) σημαίνει ανίκητος. Προέρχεται από ένα ποιήμα που διάβαζε ο Mandela στη φυλακή και ουσιαστικά του έδωσε τη δύναμη για να αντέξει αιχμάλωτος σε ένα μικρό κελί 27 χρόνια..Η ταινία εστιάζει στη δύναμη της έμπνευσης..
Το έργο μου κίνησε την περιέργεια να ψάξω στοιχεία για τη ζωή του ποιητή και πως ακριβώς εμπνεύστηκε τους στίχους.. Το συγκεκριμένο ποίημα το έγραψε ο Άγγλος ποιητής, κριτικός και εκδότης William Ernest Henley.
Ο Henley από την ηλικία των δώδεκα ετών έπασχε από φυματίωση των οστών με αποτέλεσμα λίγα χρόνια αργότερα να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό του αριστερού του ποδιού κάτω από το γόνατο.
Λόγω της ασθένειας, αναγκαζόταν να πηγαίνει τακτικά σε νοσοκομεία, όπου νοσηλευόταν για μεγάλα διαστήματα. Παρ' όλα τα προβλήματα του, δεν εγκατέλειψε ποτέ τον αγώνα για τη γνώση και τη ζωή.
Το Invictus το έγραψε το 1875, κατά τη διάρκεια μιας νοσηλείας του.. Λέγεται πως γράφτηκε ως απόδειξη της ανθεκτικότητας του μετά τον ακρωτηριασμό του ποδιού του. Αξίζει να αναφερθεί πως ο Henley έχασε και την κόρη του Μαργαρίτα σε ηλικία 5 ετών.. Ο ίδιος πέθανε στα 53..
Ακολουθεί το ποίημα, σε μια ελεύθερη μετάφραση, κάθε δική σας διόρθωση επιθυμητή.
----
Πέρα από την νύχτα που με σκεπάζει,
Μαύρη όπως η κόλαση, από άκρη σε άκρη,
Ευχαριστώ τους θεούς όποιοι και να είναι,
για την ανίκητη ψυχή μου..
Και αν έπεσα θύμα των περιστάσεων,
δεν δείλιασα, δεν έκλαψα σπαρακτικά..
Κάτω από τα χτυπήματα της μοίρας,
το κεφάλι μου είναι ματωμένο, μα δεν τα παρατά.
Πέρα από αυτό το τόπο του θυμού και των δακρύων,
παραμορφωμένο από το τρόμο της σκιάς,
Ακόμη και από την απειλή των χρόνων,
Είμαι και θα είμαι γενναίος.
Δεν έχει σημασία πόσο στενή είναι η πύλη,
Πόσο μεγάλο είναι το τίμημα..
Εγώ είμαι ο κυρίαρχος της μοίρας μου:
Εγώ είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου.
Μαύρη όπως η κόλαση, από άκρη σε άκρη,
Ευχαριστώ τους θεούς όποιοι και να είναι,
για την ανίκητη ψυχή μου..
Και αν έπεσα θύμα των περιστάσεων,
δεν δείλιασα, δεν έκλαψα σπαρακτικά..
Κάτω από τα χτυπήματα της μοίρας,
το κεφάλι μου είναι ματωμένο, μα δεν τα παρατά.
Πέρα από αυτό το τόπο του θυμού και των δακρύων,
παραμορφωμένο από το τρόμο της σκιάς,
Ακόμη και από την απειλή των χρόνων,
Είμαι και θα είμαι γενναίος.
Δεν έχει σημασία πόσο στενή είναι η πύλη,
Πόσο μεγάλο είναι το τίμημα..
Εγώ είμαι ο κυρίαρχος της μοίρας μου:
Εγώ είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου.
Invictus (William Ernest Henley)
Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeoning of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find me, unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.
Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeoning of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find me, unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.
----