Ο Fred Boissonnas στην Αίγυπτο, Μουσείο Μπενάκη

Μια ενδιαφέρουσα έκθεση φωτογραφίας παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, κτήριο της οδού Πειραιώς, του αγαπημένου Fred Boissonnas (1858-1946).  

Έχει γίνει ξανά αναφορά στο ιστολόγιο στον Boissonnas, έναν εξαιρετικό φιλέλληνα φωτογράφο, έναν από τους καλύτερους «πρεσβευτές» μας, που πρόβαλλε σε ολόκληρο τον κόσμο, με τη σπάνια αισθαντικότητα και τη μοναδική τεχνική του στη φωτογραφία, τα γεμάτα φως τοπία και τα λαμπρά αρχαία μνημεία της Ελλάδας. 

Μπορείτε να το δείτε πατώντας ΕΔΩ

Στην έκθεση «Ο Fred Boissonnas στην Αίγυπτο», παρουσιάζονται φωτογραφίες από την περιήγηση του Fred Boissonas μαζί με τον συμπατριώτη του εκδότη και συγγραφέα Paul Trembley. Έντεκα μήνες περιήγησης δημιουργώντας φωτογραφικές εικόνες οι οποίες αναφέρονταν στη μακραίωνη ιστορία της χώρας και στην ταυτότητα του νεοσύστατου αιγυπτιακού κράτους.

Ο Fred Boissonnas προσκλήθηκε στην Αίγυπτο το 1929 από τον Βασιλιά Φουάντ Α΄ προκειμένου να πάρει φωτογραφίες για μια πολυτελή έκδοση με τίτλο Αίγυπτος (1932). Το 1933 επέστρεψε για να ολοκληρώσει το ταξίδι. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης αυτής επίσκεψης αποτόλμησε μια φωτογραφική αποστολή προς το Όρος Σινά, ακολουθώντας τη διαδρομή των Ισραηλιτών έτσι όπως καταγράφεται στη βιβλική «Έξοδο». 

Τα αγάλματα του Ραμσή Β’ στην είσοδο του Μεγάλου Ναού στον αρχαιολογικό χώρο του Αμπού-Σιμπέλ, φωτογραφημένα με το φως της σελήνης, Αίγυπτος 1929. 

Από τον τόμο Égypte, εκδότης Paul Trembley,Γενεύη (1932)

Το Όρος Σινά, 5 Ιουνίου 1933. 

© Roussen Collection/ Saint Catherine Foundation

Προς το νεκροταφείο της πόλης Ασιούτ, Αίγυπτος 1929. 

Από τον τόμο Égypte, εκδότης Paul Trembley, Γενεύη (1932)

Στο δρόμο προς το Σινά, Αίγυπτος 1929/1933. 

© Roussen Collection / Saint Catherine Foundation

Το καμπαναριό της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά, 19 Απριλίου 1929. [Αυτοχρωμική γυάλινη πλάκα] © Roussen Collection/ Saint Catherine Foundation

 Το οστεοφυλάκιο της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά, 19 Απριλίου 1929.

 © Roussen Collection/ Saint Catherine Foundation

Το εξώφυλλο του τόμου Égypte, εκδότης Paul Trembley, Γενεύη (1932)

Ο Fred Boissonnas φωτογραφίζει στην Αίγυπτο, 1929/1933.

 © Bibliotèque de Genève

Καραβάνι γύρω από τη φωτιά το βράδυ, 2 Ιουνίου 1933

"Ήταν ένα πανέμορφο βράδυ... Οι άντρες και οι καμήλες ήσαν πολύ χαλαροί. Το φως της φωτιάς ήταν σαγηνευτικό, καθώς τρεμόπαιζε πάνω στις καθιστές μορφές και στους τριγύρω βράχους", κατέγραψε ο Boissonnas στο ημερολόγιο του. Για να δημιουργήσει μια στιγμή φωτογραφικής "μαγείας", ο Boissonnas έριξε μαγνήσιο στη φωτιά, προκαλώντας μια έκλαμψη που ενθουσίασε τους βεδουίνους αλλά και άφησε απαθείς τις καμήλες. 

Στις συλλογές φωτογραφιών και περιγραφικών κειμένων που προέκυψαν από αυτά τα ταξίδια, ένα θέμα επανέρχεται ξανά και ξανά και φαίνεται να γοητεύει ιδιαίτερα τον Boissonnas: ο τρόπος με τον οποίο το παρελθόν εκδηλώνεται στη σύγχρονη ζωή, η αντίθεση μεταξύ του εφήμερου και του αιώνιου, του σύγχρονου και του αρχαίου.

Η έκθεση παρουσιάζεται έως και σήμερα 20/05/2018, 
στο Μουσείο Μπενάκη, οδό Πειραιώς 138.

Επίσης μπορείς να διαβάσεις: 
Fred Boissonas: Φωτογραφίες μιας άλλης Ελλάδας

Ελευσίνα. Τα μεγάλα μυστήρια @ Μουσείο Ακρόπολης

Το Μουσείο Ακρόπολης εγκαινίασε το 2015 μια σειρά περιοδικών εκθέσεων με σημαντικά έργα της αρχαιότητας από σπουδαίους τόπους της ελληνικής περιφέρειας. Στόχος του είναι να παρουσιάζει ασυνήθιστα θέματα της αρχαιότητας που θα ενδιέφεραν τον σημερινό επισκέπτη και θα τον παρότρυναν να επισκεφθεί τους τόπους προέλευσης των εκθεμάτων.

Έχουν προηγηθεί οι εκθέσεις

«Σαμοθράκη. Τα μυστήρια των μεγάλων θεών»

και «Δωδώνη. Το μαντείο των ήχων»

οι οποίες έχουν παρουσιαστεί στο ιστολόγιο. 

Η τρίτη έκθεση της σειράς έχει θέμα την Ελευσίνα και τα μεγάλα μυστήρια.

Αν θυμάστε πριν λίγους μήνες επισκέφτηκα τον υπέροχο αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας και το επίσης υπέροχο μουσείο του. Έπειτα μοιραστήκαμε κείμενο, φωτογραφίες και εντυπώσεις.  Μπορείτε να περιηγηθείτε στον αρχαιολογικό χώρο, πατώντας εδώ:

Αρχαιολογικός χώρος της Ελευσίνας

Στην έκθεση του Μουσείου Ακροπόλεως παρουσιάζονται τα σημαντικότερα έργα που έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην Ελευσίνα όπως το μοναδικό άγαλμα της Φεύγουσας Περσεφόνης (1ο μισό 5ου αιώνα π.Χ.), το πρώιμο κλασικό ανάγλυφο με την παράσταση Δήμητρας και Κόρης (Περσεφόνη) (1ο μισό 5ου αιώνα π.Χ.), ιερά σκεύη όπως κέρνοι, πλημοχόες και θυμιατήρια, αλλά και μνημεία με παραστάσεις των πρωταγωνιστών των μεγάλων μυστηρίων, του Ιεροφάντη και του Δαδούχου.

Στην έκθεση περιλαμβάνονται και ευρήματα από το Ελευσίνιο της Αθήνας, αλλά και την Ιερά Οδό, δεδομένου ότι η πανηγυρική πομπή ξεκινούσε από την Αθήνα με πλήθος μυημένων και υποψηφίων για μύηση και κατέληγε στο τελεστήριο της Ελευσίνας. Για το λόγο αυτό παρουσιάζεται, πριν από την είσοδο στην έκθεση, ένα ανάγλυφο από την περιοχή του Ελευσινίου και ορισμένα χαρακτηριστικά ευρήματα από το Ιερό της Αφροδίτης που βρίσκεται δίπλα στην Ιερά Οδό, στην περιοχή του Δαφνίου.

Ο εκθεσιακός χώρος έχει τη μορφή του Ελευσινιακού τελεστηρίου, με το κτίριο του σκοτεινού ανακτόρου σε σμίκρυνση όπου παρουσιάζεται ένα δεκαπεντάλεπτο βίντεο με αεροφωτογραφίες της Ιεράς Οδού, αναπαραστάσεις, τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας και εμβληματικά εκθέματα.

Αξίζει να γνωρίσετε τους θησαυρούς της Ελευσίνας από αυτή την έκθεση του Μουσείου Ακρόπολης. Περισσότερο βέβαια από την περιοδική αυτή έκθεση, η οποία θα συνεχιστεί μέχρι και τις 31 Μαΐου, αξίζει να πάτε στον επιβλητικό αρχαιολογικό χώρο...  

Αυτός είναι και ο σκοπός της έκθεσης, να σας παροτρύνει να πάτε έως τον τόπο αυτό.
Δες πόσο με είχε μαγέψει : ΚΛΙΚ και μεταφορά - Ο αρχαίος μύθος δεν έχει ξεθωριάσει. Όταν μπαίνεις σε αυτόν τον χώρο, ζωντανεύει ξανά.

Η έκθεση οργανώθηκε από το Μουσείο της Ακρόπολης σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής. Tα εκθέματα προέρχονται από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελευσίνας και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Εκθεσιακός χώρος: Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων, ισόγειο Μουσείου Ακρόπολης

Εισιτήρια: Είσοδος €3. Έως 31 Μαΐου. 

Εγώ, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, εκδόσεις Printa

«Κυκλοφόρησαν σε βιβλίο οι Φτωχοί… Πω, πω, αδελφέ μου! Με τι κακία τους επιτέθηκαν όλοι! Στην Ιλουστράτσια δεν διάβασα κριτική, αλλά σκέτες βρισιές. Στη Σεβέρναγια πτσελά γράφτηκε ένας διάολος ξέρει τι. Όμως εγώ θυμάμαι πώς υποδέχτηκαν τον Γκόγκολ, κι όλοι ξέρουμε τι υποδοχής έτυχε ο Πούσκιν. Έχει αγριέψει ακόμα και το αναγνωστικό κοινό: με βρίζουν τα τρία τέταρτα των αναγνωστών, γι’ αυτό και το υπόλοιπο ένα τέταρτο (και πολλούς λέω) με επαινούν με όλη τη δύναμη της φωνής τους. Ξέσπασαν απίθανα debats. Βρίζουν, κακολογούν, φτύνουν, παρ’ όλα αυτά όλοι με διαβάζουν… Το ίδιο συνέβη και με τον Γκόγκολ. Τον έφτυναν, τον ξαναέφτυναν, τον έβριζαν, τον ξαναέβριζαν, όμως τον διάβαζαν και τώρα συνθηκολόγησαν μαζί του και άρχισαν να τον επαινούν. Αλλά κι εγώ τι κόκαλο τους πέταξα! Ας φαγωθούν συναμετάξυ τους – μεγαλώνουν τη φήμη μου, οι βλάκες.» 

Επιστολή στον Μ. Μ. Ντοστογιέφσκι, 1η Φεβρουαρίου 1846, Πετρούπολη

«Μου αρέσει όταν περπατώ στους δρόμους, να παρατηρώ τους εντελώς άγνωστους περαστικούς, να μελετώ τα πρόσωπα τους και να προσπαθώ να μαντέψω: ποιοι είναι, πώς ζουν, με τι ασχολούνται και τι είναι αυτό που τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή.» 

Το ημερολόγιο του συγγραφέα, 1873

«Δεν σου επιτρέπουν να κάνεις τίποτα, σου δένουν τα χέρια, φυτεύουν στην ψυχή σου απελπισία και απογοήτευση!» και τα λοιπά, και τα λοιπά. Μιλάω για τους κούφιους λογάδες και ήρωες κακών ποιημάτων (…) που παίρνουν πόζα. Εκείνος που θέλει να είναι χρήσιμος, ακόμα και με δεμένα χέρια μπορεί να κάνει πολλά καλά. Όταν ο άνθρωπος της πράξης ακολουθήσει το δικό του δρόμο, βλέπει αμέσως τι πολλή δουλειά τον περιμένει, δεν παραπονιέται ότι δεν τον αφήνουν να κάνει τίποτα, βρίσκει οπωσδήποτε τι και καταφέρνει να κάνει κάτι. Αυτό το ξέρουν όλοι οι πραγματικοί άνθρωποι της πράξης.» 

Το ημερολόγιο του συγγραφέα, 1877

Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο: Φ. Ντοστογιέφσκι, Εγώ, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Εκμυστηρεύσεις & Στοχασμοί, σε μετάφραση Π. Σταθογιάννης, από εκδόσεις Printa, 2011.

«Σε αυτό το βιβλίο ο Ντοστογιέφσκι μιλάει για τον Ντοστογιέφσκι. Η πολυτάραχη, γεμάτη απίθανες δοκιμασίες και στερήσεις ζωή του. Οι έρωτές του. Τα ταξίδια του. Τα πάθη του. Τα αδιέξοδά του. Η αγωνία του να «αγγίξει τον άνθρωπο» και να τον εκφράσει ακόμα και στην πιο βαθιά του πτώση. Η πίστη του στο καλό. Οι στοχασμοί του για το σκοπό της ζωής. Τα διεισδυτικά και συμπονετικά κοιτάγματά του στους σκοτεινούς λαβυρίνθους της ψυχής. Οι συμβουλές του. Τα αποφθέγματά του. Οι αφορισμοί του. Η διαρκής αμφιβολία του για το κατά πόσο καταφέρνει να εκφράσει έστω και μέρος της ατομικής του αλήθειας…  Όλα αυτά ξετυλίγονται μέσα από την αρθρογραφία του μεγάλου συγγραφέα και τις επιστολές του προς πρόσωπα αγαπημένα – τον πατέρα του, τον αδερφό του, τις γυναίκες που αγάπησε, τους φίλους και γνωστούς του, τους συναδέλφους του, τους θαυμαστές του.  Χρόνο το χρόνο, βήμα το βήμα, ψηφίδα την ψηφίδα, απόσπασμα το απόσπασμα, χτίζεται μια ιδιότυπη «αυτοβιογραφία» ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών.

Ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι έτσι όπως ο ίδιος αποτύπωσε εξομολογητικά τη δαιδαλώδη μοίρα του και τις πτήσεις του πνεύματός του.»