8 Φεβρουαρίου 2021

4 + 1 πράγματα που σώζουν τη ζωή μου


Τι καιρούς ζούμε πάλι! Πρωτόγνωρες καταστάσεις, μια εποχή γεμάτη προκλήσεις. Ο κόσμος, όπως τον ξέραμε, αλλάζει. Όλα όσα συμβαίνουν θα καθορίσουν την ποιότητα και τον τρόπο ζωής μας για τα επόμενα χρόνια. Το τελευταίο διάστημα λαμβάνω μηνύματα σας με ιδέες για αναρτήσεις. Κάποιοι μου στέλνετε πόσο σας αρέσουν οι φωτογραφίες, άλλοι ζητάτε προτάσεις για αναγνώσεις βιβλίων, άλλοι -αρκετοί πλέον- μηνύματα που συνοψίζονται στις ερωτήσεις: «Πώς θα ισορροπήσω με όλα όσα συμβαίνουν;». «Πώς να την παλέψω με την καραντίνα;». «Πώς να έχω θετικότητα εν μέσω τέτοιου χάους;». Το τελευταίο μήνυμα που έλαβα χτες στο inbox της σελίδας στο facebook ήταν «Πώς να μην πάθω κατάθλιψη;»

Ειλικρινά δε νομίζω ότι είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να απαντήσω στις παραπάνω ερωτήσεις. Όμως αυτό για το οποίο είμαι βέβαιη είναι ότι έχω αρκετές φορές αισθανθεί όπως εσείς που μου στείλατε τέτοια μηνύματα. Έχω περάσει και περνάω δύσκολες καταστάσεις, έχω βιώσει αποτυχίες, αδιέξοδα, ό,τι ίσως δε μπορείτε να φανταστείτε. Στις ερωτήσεις σας λοιπόν, θα έλεγα ότι ο καθένας έχει τις δικές του άμυνες, τις δικές του αντιστάσεις στις αμέτρητες προκλήσεις, κρίσεις. Μου δίνετε ώθηση να μοιραστώ μαζί σας κάποια πράγματα που λειτουργούν σε μένα ως προσωπικές νησίδες και καταφύγια. Πέντε συνήθειες που έχουν σώσει τη ζωή μου - έως σήμερα. 

1. Τα βιβλία σώζουν τη ζωή μου!

Είναι τόσο παρήγορο ότι υπάρχουν τόσα εξαιρετικά βιβλία που μας περιμένουν να τα διαβάσουμε. Βιβλία γεμάτα έμπνευση, απαντήσεις, προτάσεις, μαγεία, αφηγήσεις, διαλόγους, γνώσεις, διεξόδους. Όποιος δεν έχει χαθεί στις σελίδες κάποιων βιβλίων, δεν έχει γνωρίσει αυτή τη μαγική πύλη προς το άγνωστο. Διαβάζοντας είναι σαν να μπαίνεις σε μια σοφίτα, σε ένα καταφύγιο, το οποίο σε προστατεύει από τη σκληρότητα της εποχής. Ειδικά τώρα το βλέπω πολύ καθαρά. Αν δε διάβαζα θα ήμουν μια άλλη.  Τα βιβλία σώζουν καθημερινά τη ζωή μου.

Κάποιες αναρτήσεις με προτάσεις βιβλίων: λίστα Ιλίστα ΙΙλίστα ΙΙΙλίστα IV. Άμεσα θα δημοσιευθεί και άλλη καινούργια με πρόσφατες αναγνώσεις. Σας τη χρωστάω. 



2. Περπατώντας

Η κίνηση και το περπάτημα είναι ζωτικό κομμάτι της καθημερινότητας και της ζωής μου. Όχι μόνο τώρα λόγω της πανδημίας. Αγαπώ να περπατώ στη φύση -στο δάσος και στη θάλασσα. Η φύση είναι θεραπεία. Αλλά επίσης μου αρέσει πολύ να περπατώ και στην Αθήνα. Το περπάτημα βάζει σε σειρά τις σκέψεις, φέρνει τα προβλήματα στο ύψος τους ή εμένα σε ένα ανάστημα καλύτερο μπροστά τους ώστε να τα κοιτάξω κατάματα. Περπατήστε. Η κίνηση αλλάζει τα συναισθήματα μας. Όταν κινούμαστε, θαύματα συμβαίνουν στο σώμα και στον εγκέφαλο μας. Οι σκέψεις αλλάζουν, ιδέες έρχονται, μεταβάλλεται η οπτική όπως το τοπίο τριγύρω. Κλείστε τις οθόνες και βγείτε έξω. Στους δρόμους της πόλης, της φύσης. 

Αμέτρητες προτάσεις έχουμε μοιραστεί όλα αυτά τα χρόνια στο blog για περίπατους στην Αθήνα, όπως στα υπέροχα Αναφιώτικα, στον Εθνικό Κήπο, στο Αισθητικό Δάσος Καισαριανής, βραδινοί περίπατοι στην Πλάκα, στην αγαπημένη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στο Ζάππειο, στη Φιλοθέη, στο Πεδίο του Άρεως  και αμέτρητες άλλες στην ετικέτα "Αθήνα".

3. Το γράψιμο

Η γραφή για μένα είναι ανάγκη. Γράφω από πολύ μικρή. Το blogging υπήρξε μια φυσική εξέλιξη αυτού του τρόπου έκφρασης. Ακόμη όμως και σήμερα, μου αρέσει να καταγράψω με το μολύβι ιστορίες, σκέψεις, συναισθήματα, στιγμές, ακόμη και τους στόχους της κάθε μέρας σε λίστες. Το journaling αποτελεί για μένα βασικό κομμάτι της καθημερινότητας μου. Πλέον οι επιστήμονες έχουν καταλήξει ότι τα οφέλη του γραψίματος είναι πολλά. Βοηθάει στην αποφόρτιση, στο να μαθαίνεις, γίνεσαι πιο δημιουργικός, ενισχύει τη μνήμη και την αποτύπωση της αλήθειας του καθένα μας. Αυτή την τακτική ακολουθούσε και ο Μάρκος Αυρήλιος, όταν στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μέσα σ' ένα αντίσκηνο, κατέγραφε τους συλλογισμούς του, έδινε στον εαυτό του συμβουλές, τον εμψύχωνε με τη δύναμη της φιλοσοφίας. Έγραφε για να αντέξει τις δυσκολίες. Σήμερα αυτές οι σημειώσεις αποτελούν τα "Εις εαυτόν", συλλογή γραπτών που έχουν εκδοθεί αναρίθμητες φορές. Αποτελεί ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και σοφά κείμενα, μια πυξίδα ζωής. Προσωπικά όταν γράφω είναι σαν να με καλύπτει ένα κουκούλι, κάτι σαν προστατευτικός φλοιός να δημιουργείται γύρω μου και με καλεί να συνεχίσω, να ονειρευτώ, να δημιουργήσω, να δραπετεύσω απ' όσα συμβαίνουν και σκέφτομαι. Έχω πάντα μαζί το journal μου, κάθε μέρα του έτους.


4. Δια βίου μάθηση

Η διαδικασία της δια βίου μάθησης, η συνεχής εξέλιξη, δίψα, περιέργεια για καθετί καινούργιο. Η μάθηση είναι χαρά. Ευτυχώς υπάρχουν άπειρα πράγματα που δε γνωρίζουμε και άλλα τόσα που δε θα προλάβουμε να γνωρίσουμε. Η αίσθηση ότι η εξέλιξη ποτέ δε σταματά, δίνει νόημα στη ζωή. Είμαστε μαθητές. Υπάρχουν τόσα πράγματα ακόμη να ανακαλύψουμε. Και ειδικά σήμερα με το διαδίκτυο, μας προσφέρονται ελευθέρα πηγές και πόροι από κάθε πανεπιστήμιο του κόσμου εντελώς δωρεάν -δοκιμάστε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει το coursera. Το μόνο που χρειάζεται είναι αυτή η δίψα. Αν ξεκινήσεις το ταξίδι της δια βίου εκπαίδευσης, δε θα σταματήσεις να το επιθυμείς ποτέ. Δίνει σκοπό, νόημα και ώθηση.


5. Ευγνωμοσύνη 

"Εὐγνώμων γίνου" έγραφε ένα από τα δελφικά παραγγέλματα. Να είσαι δηλαδή ευγνώμων. Η ευγνωμοσύνη είναι καθημερινή μου συνήθεια. Για τους ανθρώπους μου -οικογένεια, φίλους- και όσα με περιβάλλουν. Ευγνωμοσύνη για κάθε όμορφη στιγμή της κάθε ημέρας. Μια άσκηση παρατήρησης προς τη ζωή που ακόμη και εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης, ακόμη και εν μέσω μιας πανδημίας, ακόμη και εν μέσω μεγάλου πένθους και μοναξιάς, δίνει δώρα. Στο τέλος κάθε μέρας -ακόμη και εκείνες που μοιάζει δύσκολο- εστιάζω στα καλά της.  Ευγνωμοσύνη για την υγεία, την προσφορά, τις νέες εμπειρίες, το κάθε σήμερα. Από το νερό που ήπια, το φαγητό που γεύτηκα και άλλα καθόλου δεδομένα για πολλούς ανθρώπους.

Σίγουρα υπάρχουν οι μέρες που μοιάζει να μη λειτουργεί τίποτα καλά, υπάρχουν αδιέξοδα, δυσκολίες. Τότε αυτά τα πράγματα, αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Ο καθένας έχει τις δικές του διεξόδους και τα δικά του καταφύγια. Γράψτε μου και εσείς στα σχόλια, δικές σας ιδέες, συνήθειες για όσα σώζουν τη ζωή σας!

17 σχόλια:

Giannis Pit. είπε...

Νομίζω ότι οι απαντήσεις σου καθώς και οι προτροπές σου, αγαπητή φίλη, είναι ότι το καλύτερο σαν αντίδοτο σε αυτό που περνάμε. Μία προς μία.
Σε ευχαριστούμε πολύ. Καλή δύναμη να έχεις πάντα.

Roadartist είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση Γιάννη και για το σχόλιο σου. Καλή δύναμη να έχουμε, επίσης!

MYSTELIOS είπε...

Έτσι ακριβώς και ιδιαίτερα τώρα για την δύσκολη εποχή που ζούμε. Ευχαριστούμε πολύ Μαρία μου και εύχομαι καλή δύναμη και καλή συνέχεια !!!

Roadartist είπε...

@ Art-traveller: ένα μικρό λιθαράκι στη δύσκολη εποχή που ζούμε ταξιδευτή της τέχνης, ιδιαίτερα εμείς των ...τεχνών, δυσκολευόμαστε περισσότερο. Υγεία να έχουμε και να περάσει όλο αυτό όσο συντομότερα. Καλή δύναμη, σ' ευχαριστώ!

George είπε...

Πολύ πολύ όμορφα! Εχουμε αρκετά συγγενικά καταφύγια...😊

ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ είπε...

Εχω εφαρμόσει ως τώρα τα δύο τελευταία. Δυστυχώς μου λείπει πάρα πολύ η δυνατότητα να ταξιδέψω. Να έρθω στην Αθήνα, να δω θέατρο, συναυλία, χορό, εκθέσεις, όλα όσα έκανα ως πέρυσι τέτοια εποχή ακριβώς. Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο είναι κλειστά τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι, που είναι και υπαίθριοι. Τόσο πολλούς επισκέπτες είχαν τα προηγούμενα χρόνια που παρατηρήσανε συνωστισμό; Πιστεύω ότι θα είχαμε και σε αυτούς τους χώρους κάποια διέξοδο. Εξ άλλου η είσοδος είναι ελεγχόμενη. Μπορούν να επιτρέπουν την είσοδο ατόμων ανάλογα με τα τετραγωνικά του χώρου.

Eugenia είπε...

Τα είπες όλα Μαιρούλα και σ΄ευχαριστούμε!
Με αγάπη
Ευγενία
https://www.blogger.com/profile/00419425993184681945

Roadartist είπε...

@ George: Ευχαριστώ. Μοιάζουν κοινότυπα και όμως αξίζει νομίζω να τα απαριθμήσουμε και να τα μοιραζόμαστε, τώρα περισσότερο από ποτέ.

Roadartist είπε...

@ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ : Μαρία μου σε όλους μας. Και σε μένα το ίδιο λείπει πολύ το ταξίδι αλλά και τα πολιτιστικά. Σε πολλαπλά επίπεδα το τελευταίο. Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, ας το παλέψουμε όπως μπορούμε. Ούτε κ εγώ καταλαβαίνω για ποιο λόγο παραμένουν κλειστά επί ένα χρόνο τα μουσεία, τα θέατρα ενώ είναι χώροι που αφενός δεν γίνεται συνωστισμός, αφετέρου μπορεί να υπάρξει έλεγχος των ατόμων. Επίσης, θα ήταν μια πολύ καλή ψυχολογική ένεση και ανάταση για όλους τους ανθρώπους. Θα έφερνε και τους ανθρώπους στον πολιτισμό. Με αυτό τον τρόπο μας αποκλείει όλους, ακόμη και εμάς που σπουδάσαμε τον πολιτισμό, παραγκωνίζει όλους στην άκρη. Θεωρώ κ εγώ ότι είναι ένα μεγάλο λάθος ο τρόπος αντιμετώπισης αυτού του τομέα.


Roadartist είπε...

@ Eugenia : Ευχαριστώ κ εγώ για την ανάγνωση, στέλνω και τη δική μου αγάπη!

Evdoxia Papadopoulou είπε...

Nα είσαι καλά, αγαπητή Μαρία!

Roadartist είπε...

@ Evdoxia: Ευδοξία μου σε ευχαριστώ πολύ. Κ εσύ! ❤️

Φωτεινή Κάμτση είπε...

Εξαιρετικές πρακτικές!
Θέλω να προσθέσω 2 ακόμα που με κρατάνε εμένα σε καλή κατάσταση.
Μουσική χορευτική και θετικές δηλώσεις.

Roadartist είπε...

@ Φωτεινή: είναι απίστευτο το πόσο βοηθάει η μουσική στο να αλλάζει η σκέψη κ η διάθεση σου, το έχω παρατηρήσει κ σε μένα! Ιδιαίτερα η χορευτική! Οι θετικές δηλώσεις επίσης, έχεις δίκιο ναι πολύ βοηθητικές! Σε ευχαριστώ πολύ!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Πολύ καλές οι προτροπές που γράφεις και σιγουρα βοηθάνε σε αυτή τη δύσκολη εποχή που βρισκόμαστε όλοι.Κατι πρέπει να κάνουμε για να διατηρουμε την αισιοδοξία μας και τη διάθεση μας.🌻Ευχομαι καλό μήνα από αυριο με υγεία και να μας φέρει όλα τα καλά.🌻

Άστρια είπε...

Θα συμφωνήσω σε όλα, μα σε όλα!:)

Όσον αφορά το γράψιμο είναι πράγματι όπως τα λες, όμως να, χρειάζεται και η διάθεση πολλές φορές. Επιτέλους, μετά από τόσο πολύ καιρό έκανα μία ανάρτηση και ένοιωσα όμορφα.

Σ' ευχαριστώ για όλα μικρή μου αγαπημένη φίλη.

Roadartist είπε...

@ Άστρια: Έρχομαι κατευθείαν να το διαβάσω ΤΩΡΑ :)

Related Posts with Thumbnails