Όταν θέλω να ηρεμήσει η ψυχή, θα επισκεφτώ κάποιο μουσείο. Δε θα ξεναγηθώ απαραίτητα από κάποιο ξεναγό - σαφέστατα βοηθά και μια καθοδήγηση, κάποια πληροφορία θα ακούσεις, κάτι καινούργιο θα μάθεις - μα το πλέον σημαντικό είναι το άνοιγμα ψυχής στο ωραίο, έτσι ώστε να μπορέσει η νόηση ν' αγγίξει τη στιγμή της δημιουργίας. Να κοιτάς το γλυπτό και να βλέπεις με τη φαντασία, με τα μάτια σου τον καλλιτέχνη σχεδόν τη στιγμή που το σμίλευε. Όπως εμφυσούσε ζωή στο μάρμαρο, έτσι θα φυσήξει πνοή και στη ψυχή σου. Με τον ίδιο τρόπο, θα γιατρευτούν οι πληγές από την καθημερινή ασχήμια. Ανθρώπων, τρόπων και τόπων.
Ένα μουσείο, όπως και μια βιβλιοθήκη, είναι σαν άλλοι Ναοί· εκείνοι της Τέχνης και της Γνώσης. Εκεί συγκεντρώνονται κάποια από τα πιο όμορφα δημιουργήματα του ανθρώπου, κάποιες από τις πιο ξεχωριστές ιδέες και λέξεις. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να υπάρχει όλη αυτή η ομορφιά συγκεντρωμένη και να μη την επισκέπτεσαι; Να μη τη δωρίζεις στον εαυτό σου; Τέτοιες σκέψεις έκανα το πρωί ενός Σαββάτου, καθώς περπατούσα στις αίθουσες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Ένα από τα πιο πλούσια μουσεία του κόσμου. Δυστυχώς με κάποιες αίθουσες κλειστές, λόγω έλλειψης φυλάκων. Θαύμασα (για ακόμη μια φορά) τον "τζόκεϋ" του Αρτεμισίου, τον Αμφορέα του Διπύλου, τη μόνιμη έκθεση της Συλλογής Αρχαιοτήτων της Θήρας με την περίφημη τοιχογραφία της Άνοιξης, το μηχανισμό των Αντικυθήρων, τα αριστουργήματα της Αιγυπτιακής συλλογής, το μαρμάρινο σύμπλεγμα της Αφροδίτης, του Πάνα και του Έρωτα από τη Δήλο... και τόσα άλλα... Καταφυγή στην τέχνη φίλοι μου... Μάζεμα δύναμης και ίαση ψυχής...
Παλιότερα αφιερώματα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο:
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (α) : Ιστορία του κτιρίου
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (β) : Οδηγός επίσκεψης: τα σημαντικότερα εκθέματα του
4 σχόλια:
Κάποτε, σε ένα ταξίδι στις Μηλιές του Πηλίου, πρωτοείδα τη λέξη "άκος". Στην ιστορική δημόσια βιβλιοθήκη του χωριού, έξω, στην είσοδο, έχει γραφεί με μεγάλα γράμματα "Δημόσια Βιβλιοθήκη Μηλεών Ψυχής Άκος". Δεν είχα ξαναδεί τη λέξη "άκος", αν και πρέπει να ήμουν ήδη φιλόλογος (αυτό ας μην το φωνάζουμε, ε;). Όταν κατάλαβα ότι θεωρούν το χώρο "θεραπεία ψυχής" το βρήκα πολύ ωραίο και το σκέφτομαι πια ψυχαναγκαστικά σχεδόν κάθε φορά που βρίσκομαι σε ένα ανάλογο χώρο.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά με το "ίαση" ψυχής, που γράφεις και που το βρίσκω τόσο, τόσο εύστοχο. Το θέμα μου ήταν πάντα να οδηγηθεί κάποιος στην ανάγκη αυτής της ίασης και μάλιστα μ' αυτόν τον τρόπο. Θέλει δουλειά, τα εμπόδια είναι πολλά και ψηλά. Αλλά.
Προσωπικότερο: Πάντα χαιρόμουνα/καμάρωνα την ουσιαστική, βαθιά σου σχέση με τους δρόμους που οδηγούν σ' αυτή την ίαση.
(Φλυαρώ, όπως πάντα. Τίποτα πρωτότυπο!! )
Καλημέρες :-)
Διονύση καλησπέρα.
Συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση.
Είναι αλήθεια αυτό που γράφεις. Στο υπέροχο αυτό χωριό του Πηλίου, είχα βρεθεί, ήταν κλειστή η βιβλιοθήκη και δεν την επισκέφτηκα, μα έχω ακούσει για αυτήν και δυστυχώς δεν πρόσεξα την επιγραφή που αναφέρεις. Πολύ εύστοχη. Είναι όντως παράξενο, το έχω σκεφτεί αυτό αρκετές φορές, πως κάποιος μπορεί να βρίσκει γαλήνη και "ίαση" σε μια βιβλιοθήκη ή σε ένα μουσείο και κάποιος άλλο στο ίδιο ακριβώς να αισθάνεται βαρεμάρα και απίστευτη ανία. Είναι αστείο από μια οπτική, μα σηκώνει όντως μεγάλη συζήτηση. Ναι θέλει δουλειά και ναι υπάρχουν εμπόδια που πρέπει να προσπεράσεις για να φτάσεις να "δεις" αλλιώς και να το αισθανθείς.
Όχι απλά δεν φλυαρείς, μα δίνεις άλλη διάσταση στην ανάρτηση, ευχαριστώ για το στάσιμο και τον προβληματισμό που πάντα μοιράζεσαι. Μακάρι η ζωή (και οι συζητήσεις εδώ) να είναι πάντα γεμάτες με τέτοιες "φλυαρίες". Κ αυτό δεν σπανίζει πολύ σήμερα;
Καλό βράδυ :)
Έχω να πάω χρόνια. Μεγάλο Σάββατο πήγα στης Ελευσίνας και ήταν τέλεια!
Mahler76: Εννοείς στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, ε; Είναι όντως ένας χώρος με ιδιαίτερη αύρα!! :)
Υγ το εθνικό αρχαιολογικό μουσείο έχει τόσο όμορφα εκθέματα που σε μαγεύουν, δε ξέρουμε να τα αναδείξουμε μάλλον...
Δημοσίευση σχολίου