19 Δεκεμβρίου 2017

λαμπρά παράσιτα



Τα "Λαμπρά παράσιτα" του Philip Ridley



Παρακολούθησα πριν λίγες μέρες τη σουρεαλιστική, μαύρη κωμωδία «Λαμπρά Παράσιτα» στο Θέατρο Tempus Verum –Εν Αθήναις. Το συγκεκριμένο έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία του Χάρη Αττώνη. Επί σκηνής οι αγαπημένοι ηθοποιοί Χάρης Αττώνης, Κατερίνα Λάττα και Φάνης Παυλόπουλος. 


Η υπόθεση:


Η παράσταση ξεκινά και βλέπουμε την Τζιλ και τον Όλλυ, ένα νεαρό ζευγάρι, να προβληματίζεται για την επικείμενη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Μετά από λίγους μήνες, το μωρό έρχεται στη ζωή και οι ίδιοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δίλημμα. Ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας δεν έχουνε κανένα μέλλον. Κάποια στιγμή τους δίνετε όμως μια ευκαιρία να ξεφύγουν από την οικονομική ανασφάλεια και να αποκτήσουν το σπίτι των ονείρων τους. Όμως αυτή η περίεργη δωρεά δεν είναι χωρίς αντάλλαγμα. Θα πρέπει να παλέψουν κόντρα σε κάθε ηθική, καθώς μόνο αν πατήσουν - στην κυριολεξία - «επί πτωμάτων», θα μπορέσουν να το κρατήσουν  τόσο λαμπερό και να το συντηρήσουν όπως το ονειρεύτηκαν. Καταπατώντας νόμους, δολοφονώντας άστεγους, θεωρώντας ότι η ζωή κάποιων κοινωνικών "παράσιτων" είναι λιγότερο σημαντική από τη δική τους, καθώς οι ίδιοι δικαιούνται περισσότερο μια οικογενειακή ευτυχία με ανέσεις.  

Ο συγγραφέας του έργου, είναι ο πολυβραβευμένος σύγχρονος Άγγλος «παραμυθάς» Philip Ridley. Πρόκειται για έναν από τους πρωτοπόρους συγγραφείς του «In-Yer-Face Theatre», του θεάτρου που σε αρπάζει «από τα μούτρα», με σκοπό να παρουσιάσει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Δηλαδή χωρίς υπαινιγμούς, συχνά, προκλητικά και ωμά, ώστε οι θεατές να αισθανθούν τα ακραία συναισθήματα των χαρακτήρων, νιώθοντας και οι ίδιοι αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης. Θέτοντας τους ευθέως το ερώτημα: "Αν εσείς βρισκόσασταν στη θέση των πρωταγωνιστών, τι θα κάνατε;" 


Μία παράσταση με απλά σκηνικά, ρυθμό και μουσική, που όμως ίσως θα έπρεπε να ήταν περισσότερο "σκοτεινή" και λιγότερο σε σημεία "γλυκερή". Κάτι που ελάφρυνε βέβαια την ατμόσφαιρα και στιγμές χάριζε γέλιο στους θεατές. Όμως κάπου σαν να χάθηκε η αίσθηση της σκληρής πραγματικότητας, των αποκρουστικών διλημμάτων, των αληθινών δυσκολιών που βίωνε το ζευγάρι. Εκείνων που το έφτασαν στο σημείο να ξεπεράσει τα όρια και να στραφεί εναντίων άλλων ακόμη πιο αδυνάτων.  

Υποστηρίζοντας την παράσταση, η οποία θα παίζεται για λίγες ακόμη μέρες έως τον Ιανουάριο 2018, ενημερώσου για ώρες, διαθεσιμότητα εισιτηρίων πάτα δες εδώ.

Ταυτότητα Παράστασης 


Κείμενο: Philip Ridley

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Χάρης Αττώνης

Σκηνικά - Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Μουσική: Tareq
Φωτογραφίες: Νικόλας Μάστορας 
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευγενία Δελιαλή
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρίζα Σουλιώτη 
Μακιγιάζ: Γραμματική Συρίγου
Artwork: JohnJohn Papadopoulos
Ερμηνεύουν: Χάρης Αττώνης, Κατερίνα Λάττα, Φάνης Παυλόπουλος 
Παραγωγή: Ευάγγελος Κώνστας / Constantly Productions 

Στοιχεία Παράστασης
Προγραμματισμένη Πρεμιέρα: Σάββατο, 18 Νοεμβρίου
Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή / (έως τον Ιανουάριο 2018)
Ώρα Έναρξης: 21.00

Διάρκεια: 120' (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές Εισιτηρίων: 10 € (γενική είσοδος για Τετάρτη), 
12 € (γενική είσοδος από Πέμπτη-Κυριακή)
8 € (μειωμένο )

Προπώληση Εισιτηρίων: viva.gr

Χώρος: Tempus Verum-Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, 118 54 Αθήνα (πλησίον Μετρό Σταθμός Κεραμεικός), Τηλ.: 210 34 25 170


4 σχόλια:

ασωτος γιος είπε...

καλες γιορτες καλιτεχνη του δρομου

Διονύσης Μάνεσης είπε...

.. και όλα αυτά για "το σπίτι των ονείρων τους";;

Τι όνειρα έχουμε οι άνθρωποι; Πόσο βίαια απειλεί η εποχή μας να εισβάλει και σ' αυτά; Πόσο έτοιμοι είμαστε Να απογειωθούμε ή να κυλήσουμε; Πόσο εύθραυστη η ισορροπία μας;

Δεν την είδα την παράσταση, αλλά η περιγραφή της μου "βγάζει", πρόχειρα, αυτές τις σκέψεις. Οπότε, ή πολύ ενδιαφέρον θα έχει, ή εσύ βλέπεις και γράφεις καλά :-)

Καλές γιορτές, Ροδούλα!

Roadartist είπε...

@ άσωτος γιος: Επίσης φίλε μου!

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης: Διονύση μου, και όμως, όσο σκληρό κ αν φαίνεται αυτή είναι η εποχή μας. Πόσες σχέσεις διαλύονται σήμερα λόγω οικονομικής ανασφάλειας και φόβου για το αύριο; Αντί η αγάπη να μας ενώνει, ή να μας κάνει δυνατότερους κόντρα στις δυσκολίες. Αδύναμοι άνθρωποι που είμαστε ε; Νομίζω ότι δεν απογειωνόμαστε δυστυχώς. Εύθραυστοι είμαστε. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Καλές γιορτές να έχουμε και μια καλύτερη χρονιά!

Related Posts with Thumbnails