Strange cities: Athens @ Διπλάρειος Σχολή

Η οπτικοπoίηση της Αθήνας χωρίς κανένα οπτικό ερέθισμα 

από εκείνους που δεν την έχουν δει ποτέ.

«Όποια χώρα και αν σου φέρνουν στο μυαλό τα λόγια μου,

θα τη δεις από ένα παρατηρητήριο σαν το δικό σου.»

Ιτάλο Καλβίνο, Αόρατες πόλεις, 

μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης,

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2003, σ. 47

(Από το πρόγραμμα της έκθεσης)

* Πολύ ενδιαφέρουσα εικαστική έκθεση στην Διπλάρειος Σχολή (πλ.Θεάτρου 3). 

Εξαιρετικά έξυπνη τόσο η ιδέα της, όσο και η επιλογή του κτηρίου της Διπλαρείου Σχολής, το οποίο λειτουργεί βοηθητικά, καθώς είναι σαν να αφηγείται ιστορίες από το παρελθόν και το παρόν της. 

* Αν αφεθείς να προσεγγίσεις την Αθήνα μέσα από τα μάτια εκείνων που δεν την έχουν δει ποτέ, είναι σίγουρο ότι θα δεις πράγματα που δεν είχες παρατηρήσει για την πόλη και ας ζεις εδώ από την πρώτη κιόλας μέρα της ζωής σου...

* Χαζεύοντας τον ήλιο να εισχωρεί ορμητικά από τα ανοικτά παράθυρα του κτηρίου και να λούζει τα έργα, αισθάνεσαι πως αυτή η πληγωμένη πόλη έχει ακόμη πολλά να προσφέρει, ότι συνεχίζει να εμπνέει. 

* Φωτογραφία, γραφικές τέχνες, ζωγραφική, εικονογράφηση.Έργα που δημιουργήθηκαν από επιλεγμένους καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι δεν έχουν επισκεφτεί την Αθήνα.  Κλήθηκαν να την απεικονίσουν, με κάποια μη-οπτικά ερεθίσματα.  Από ένα ποίημα, ένα κείμενο, ένα τραγούδι, ένα μουσικό κομμάτι, μια συνταγή μαγειρικής, κάποιους ήχους από τους δρόμους. 

* Η Αθήνα επιλέχθηκε λόγω της μοναδικότητας της ιστορίας της, αλλά και της φήμης της, του περίεργου χαρακτήρα της, της περίφημης πρόσμειξης αρχιτεκτονικών στυλ που συγκεντρώνει, καθώς και ως τόπος συνάντησης ανατολικών και δυτικών επιρροών.

* Φεύγοντας από την έκθεση, ένιωσα ότι με ακολούθησε η παρακάτω μελωδία:

Πρόγραμμα: Strange cities: Athens