Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ' άστρα,
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει.
Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε .
14 σχόλια:
Καλημέρα!
Aristourgima... ;)
Και αν καταφέρει να σπάσει τις αλυσίδες του είναι ακόμη πιο θαυμαστός...
Καλημερούδια σου μικρή μου
...ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει...
Μιλάει για το σήμερα αυτό το τραγούδι...
υπέροχο!!!
εξαιρετικο!!
xxxx
Υπέροχα λόγια! Να συνειδητοποιήσουμε, ότι όπου ψηλά κι αν φτάσουμε, όσο κι αν νομίζουμε ότι έχουμε εξυψωθεί, πόσο ξεγελασμένοι είμαστε, όσο ένας άνθρωπος δίπλα μας, ή μακριά μας αλυσσοδένεται (με και χωρίς εισαγωγικά)!
Παράλληλα, μου ήρθε στο μυαλό και ένα άλλο θέμα που βέβαια έχει γενικότερα πολυσυζητηθεί: οι στίχοι και η μελοποίησή τους. Βεβαίως το έχω ακούσει τόσες φορές το τραγούδι, πάντα μου άρεσε. Η μουσική, η εκτέλεση, οι στίχοι.. Όμως ειλικρινά, τώρα, διαβάζοντας τους στίχους, άλλη δύναμη ένοιωσα να έχουν! Άλλοτε τους στίχους τους ισχυροποιεί η μελοποίηση και άλλοτε το αντίθετο. Σίγουρα όμως τους φέρνει πιο κοντά στους πολλούς ανθρώπους.
Φιλιά πολλά, καλό βραδάκι:)
Υπέροχο!
Με μάγεψε...
@ Hfaistiwnas : Καλημέρα!
@ treno fantasma : όντως!!
@ kovo voltes...: ζούμε την ιστορική στιγμή που σε παγκόσμιο επίπεδο όλο και περισσότεροι άνθρωποι πρέπει να παλέψουν για να σπάσουν τις αλυσίδες τους...
@ theatre : καλημέρα!
@ Silena : καλημέρα!
@ Dee Dee : καλημέρα!
@ Άστρια : Υπέροχο και το δικό σου σχόλιο. Όπως και οι συνειρμοί σου. Σε ευχαριστώ. :) Φιλιά πολλά!!
@ serenata : χαίρομαι...
Υπαρχει αραγε κανεις
που δεν ειναι αλυσοδεμενος
Και μην φανταζεσαι σερνοντας
τιποτα θορυβωδεις αλυσιδες
Υπαρχουν και οι αθορυβες
που σε δενουν στο μικρο σου διαμερισμα
Στην δουλεια που δεν σ΄αρεσει
Στην καθημερινη υποκρισια των σχεσεων
Θα μπορουσα να συνεχισω
Αλλα ας σταματησω εδω
Καλοβραδυ....
@ Velvet : Έλα ντε. Ίσως είναι κανένας ωραίος τρελός σε κάποιο ορεινό χωριό... Σίγουρα η εποχή αυτή παράγει δούλους... Συμφωνώ απόλυτα, αν υπάρχουν κάποιοι αληθινά ελεύθεροι από κάθε άποψη, θα είναι ελάχιστοι μετρημένοι στα δάκτυλα του χεριού...
Καλό ξημέρωμα...
Δημοσίευση σχολίου