100 years old
Σμύρνη 1900 - Αθήνα 2013
graffiti στους τοίχους
artists on streets
διαφοροποιούν κάποιες γωνιές
think
σκέψου, πριν κρίνεις κάποιον
σκέψου: δεν είναι παράνομο...ακόμη...
Πέρασα με το ποδήλατο
και στάθηκα για μια στιγμή εδώ.
Κοίταξα αυτά τα ερμητικά κλειστά παράθυρα...
Διάβασα τα συνθήματα στους τοίχους αυτής της γειτονιάς...
"...είτε με τη eurovision, είτε και χωρίς
τρώτε τα σκουπίδια σας, και νιώθετε ευτυχείς"
Υπόγεια φιλοξενούν κάποιες ψυχές...
Φωτογραφίζω, δεν είχα καταλάβει πως με κοιτούσε κάποιος,
κατεβάζω αμήχανα την κάμερα, συνεχίζω παρακάτω.
Δεν έχεις το δικαίωμα να είσαι ρατσιστής.
Δεν είσαι τίποτα παραπάνω, από τον οποιοδήποτε άλλο.
Περνάω με το ποδήλατο απέναντι, κοιτάζω από μακρυά
μια ελληνική σημαία σε ένα μπαλκόνι.
Πόσες προσφυγικές ιστορίες θα υπάρχουν σε
κάθε ένα από αυτά τα σπίτια...
Φεύγω, με το μυαλό γεμάτο σκέψεις
γεμάτο εικόνες
που οι περισσότεροι περιφρονούν να κοιτάξουν
να αφιερώσουν λίγο χρόνο
να συναισθανθούν, να σκεφτούν
Στρέφω το βλέμμα προς τον ουρανό
στα σύννεφα έχει σχηματιστεί μια καρδιά,
φεύγω από εκεί, χαμογελώντας...
43 σχόλια:
Περνούσα με το ποδήλατο από αυτή τη γειτονιά με τις προσφυγικές κατοικίες καθώς τη διέσχιζα τράβηξα κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες, νομίζω μιλούν από μόνες τους. Σκέφτηκα να τις μοιραστώ μαζί σας.
Καλό σκ σε όλους!
Bravo!!
Gia pollous logous!!
πολύ ουσιαστική ανάρτηση, όπως όλες σου, οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους....
ΑΥΤΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ...
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ;
και ποιός σας είπε ότι δεν είναι παράνομο; ο Βολταίρος;
καλό παρασκευοσαββατοκύριακο :)
Τι καλά που μου θύμισες την παλιά μου γειτονιά. Όσο περνάει ο καιρός γίνεται ομορφότερη θαρρώ. Πολύ ωραίες φωτογραφίες και ο ουρανός υπέρχος. Εύχομαι πάντα εκεί που οι άλλοι βλέπουν σύννεφα εσύ να βλέπεις καρδιές.
Υπέρχονη ανάρτηση!
Keep walking!
Εξαιρετική η ανάρτηση σου, αφυπνίζει και προβληματίζει...
Η καρδιά στον ουρανό με... συγκίνησε! Αναρωτιέμαι, κάποιες συμπτώσεις είναι εντελώς τυχαίες ή μήπως όχι;;
Να έχεις ένα πολύ όμορφο ΣΚ.
Σε φιλώ!
Από τα καλύτερα....
Μπράβο
Καλή συνέχεια
Που βρίσκεται αυτή η γειτονιά;
Ωραίες οι φωτό.. μελαγχολικές..
Καλό ΣΚ!
Πολύ ωραίο θέμα και πολύ ωραίες φωτό!
Ειδικά οι πρώτες και οι τελευταίες!!
Open your mind
thinnnnnnnnnnnnkkkkkkkkkkkkk...
O tropos pou vlepoume ta pragmata, "leei" polla gia to ti antrhwpoi eimaste. K esy eisai poli omorfos antrwpos.
Se filw, agapi :)
Arco
Eίναι κάτι στιγμές που μένεις άναυδος ,σαν να σου μίλησε ο ουρανός !!!
Έδωσε όλες τις απαντήσεις !!
Όποιος δεν έχει τσιμεντώσει την καρδιά του με..... σκουπίδια ξέρει......γιατί για να "δείς" την αλήθεια χρειάζεται καρδιά !!
(έχει σταθεί πολλές φορές η ματιά μου στο μπαλκονάκι με το δορυφορικό πιάτο ειδικά....)
ΥΓ.Πόσοι να είδαν άραγε την ουράνια καρδιά;;
υγ.Πικρή αντίφαση η "κλωτσιά" στους ρατσιστές...το γαϊτανάκι της βίας όταν ξεκινήσει άντε να το σταματήσεις.....
Κι εγώ, φίλη μου, ήταν αρχές του καλοκαιριού, πέρναγα από τα «Προσφυγικά» και μου έκαναν, θυμάμαι μεγάλη εντύπωση, και πριν αφήσω κι εγώ, όπως κι εσύ, τα συναισθήματά μου «να συναισθανθούν και να σκεφτούν», τα φωτογράφησα για μια ανάρτηση στο άλλο blog μου, τις Φωτοχυσίες. (http://enfoqueyclick.blogspot.gr/2012/06/blog-post_15.html)
Kαταπληκτικο, θα μπορουσες ανετα να το εβαζες ως θεμα σε φωτογραφικη εκθεση. ΑΠΛΑ Εξαιρετικο.
Road,εξαιρετικό θέμα και υπέροχη η βολτούλα στα προσφυγικά μέσα από τις εικόνες σου!
Καλό Σ/Κ-φιλιά!
Ωραίο! Έμενε μια φίλη μου εκεί πριν χρόνια. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο όμορφα κι ευρύχωρα είναι από μέσα... Φιλιά πολλά!
Στα μάτια σου η μιζέρια, η φτώχεια, η εγκατάλειψη,η ασχήμια ,έγινε Τέχνη που θα ζήλευε και ο ουρανός ....
Υπέροχή μου roadartist και όχι μόνο.
«Το να μιλάς σήμερα στην Ελλάδα για τους μετανάστες είναι σαν να μιλάς στη Γερμανία της δεκαετίας του '30 για τους εβραίους»
από αυτό το άρθρο :
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=334595
Εύγε roadartist.
@ treno fantasma : καλο σκ!
@ Silena : σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου :)
@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : είδες :)
@ Coco : Χα! Έλα μου ντε! Σε λίγο θα μας πηγαίνουν μέσα αλυσοδεμένους! Απλώς όσοι ήδη δε σκέφτονται - και είναι τόσοι πολλοί, πλειοψηφούν - ακόμη δε το αισθάνονται, δε το έχουν συνειδητοποιήσει. Γίνονται και πράγματα τόσο απαράδεκτα αυτό πλέον που φαίνεται ξεκάθαρα.
@ librarian : Τι όμορφο σχόλιο. Χαίρομαι που την έχεις κρατήσεις με τέτοια "ζεστασιά" και αγάπη μέσα σου. Οι περισσότεροι θα τη σνόμπαραν. Μου αρέσει που είδες ομορφιά, ευχαριστώ για τις ευχές σου, συνεχίζουμε. Φιλιά.
@ Mariela : Ίσως να είναι τυχαίο, ίσως και όχι. Ποτέ δε θα μάθουμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως εκπλήξεις υπάρχουν δίπλα μας, ακόμη και στα σύννεφα, αρκεί να μπορούμε όταν τις αντικρίσουμε και να τις δούμε. Σε ευχαριστώ. :)
@ Sailor : Να είσαι καλά, καλό μας σκ, φιλιά.
@ Hfaistiwnas : στον Νέο Κόσμο. Μελαγχολικές και γεμάτες με φορτισμένες αναμνήσεις, αλλά και πονεμένη ιστορία.
@ H.Constantinos : Δεν ένιωθα καλά όταν φωτογράφιζα τις μεσαίες... Ένιωθα σαν να "εισερχόμουν" σε έναν ιδιωτικό χώρο... και τις τράβηξα με κάποια αμηχανία.
Όταν είδα ότι με κοιτούσε κάποιος μάλιστα, τόσο μεγάλωσε αυτό το συναίσθημα, είναι και η εποχή πλέον περίεργη, οπότε οι άνθρωποι είναι καχύποπτοι, και όχι άδικα.
@ arcobaleno : σε φιλώ :)
@ ξωτικό : Ήταν μια τέτοια στιγμή, στα αλήθεια χαμογέλασα όταν είδα την εικόνα στον ουρανό. Και στη μέση τα περιστέρια, λες και ήταν πραγματικά "παραγγελία" για να μου φτιάξει το τέλος της βόλτας. Ήταν η στιγμή που ανέβηκα στο ποδήλατο, πριν κλείσω τη φωτογραφική μηχανή και τη βάλω στη τσάντα για να συνεχίσω στην επιστροφή.
"Όποιος δεν έχει τσιμεντώσει την καρδιά του με..... σκουπίδια ξέρει......γιατί για να "δείς" την αλήθεια χρειάζεται καρδιά !!"
Πόσο δίκιο έχεις.
Σωστά και τα δυο σου Υ.Γ.,
όσων αφορά την ερώτηση σου, στο πρώτο υστερόγραφο, μόλις συνειδητοποιώ ότι όντως ίσως μόνο εγώ να πρόσεξα αυτό το σχήμα στον ουρανό. Το λες και ξαφνικό "δώρο".
Σε ευχαριστώ.
@ Μηθυμναίος : Είδα την ανάρτηση, πολύ καλή... Μπράβο σου Στράτο, φιλιά!!
@ Ανώνυμε : ευχαριστώ, καλό σκ!
@ Τηρίματα : Αλήθεια; Ομολογώ αυτό δεν το ήξερα. Περίμενα ότι μέσα θα έχει στενότητα χώρου. Φιλιά πολλά.
@ λυγερη : Το πιο όμορφο σχόλιο. Ευχαριστώ πολύ Λυγερή. Να είσαι πάντα καλά, καλό σκ!
@ city addict : έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, άραγε; Μπορεί.
Ωραίο άρθρο, σε ευχαριστώ!
κάποτε εδώ υπήρχε τζάμι... κι η γιαγιά ατένιζε στο δρόμο τους περαστικούς μετρώντας με τα βήματά τους τα χρόνια της... ύστερα έσπασε και δεν το επισκευάσαμε... κι επόμενοι δεν το πείραξαν...
πίσω από τα ερμητικά κλειστά παράθυρα, αποκλείουν ψυχές τον έξω κόσμο... κρύβουν ενοχικά κάποιοι ότι πολύτιμο έχουν... μόνοι... σταδιακά αποσαθρώνονται με το κτίσμα... αυτές οι πόρτες έχουν χρόνια ν' ανοίξουν... οι πρώτοι ένοικοι έφυγαν... ξέφυγαν ίσως θα ήταν το σωστότερο... νέοι πρόσφυγες της ζωής συνωθούνται εδώ...
αυτή η πόρτα με το νούμερο 6... πόσες καρδιές εφηβικές δεν σκίρτησαν διαβαίνοντάς τις με ένα ίσως ένοχο βλέμμα... πόσοι άνθρωποι δεν κόλλησαν εκεί αποκλεισμένοι κι απέλπιδοι από όνειρα? κι ύστερα το θυμοσοφικό "καλά είμαστε και εδώ" να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα του μεγέθους τους...
τα πουλιά στιβάζονται στα σύρματα... ατενίζουν για άλλην μια μέρα αφ'υψηλού εκείνα που εμείς καμαρώνουμε... τα έργα μας... τσιμεντένια, περιοριστικά μικρόσχημα...
κι η καρδιά που σχηματίζεται στον ουρανό, μέσα από τα σύννεφα, πεισμώνει τα όνειρά μας... ναι ενίοτε γίνονται και θαύματα... να είμαστε μόνο προετοιμασμένοι να τα βρούμε...
@ Nikiplos : Τι φοβερός άνθρωπος πρέπει να είσαι Νικιπλε. Υπέροχες, γεμάτες ευαισθησία σκέψεις. Ένα ευχαριστώ σου στέλνω και μια μεγάλη αγκαλιά. Κρατώ τις σκέψεις σου, σε ευχαριστώ. Καλό βράδυ.
Πολύ όμορφες φωτος.
Φιλάκια ...
Εξαιρετικό φωτορεπορτάζ Road...Κτίσματα, παλιά, μισογκρεμισμένα κρύβουν μέσα τους την ιστορία αυτής της χώρας...Τους πόνους, τις σκέψεις, τις στιγμές, τις χαρές των ανθρώπων που ήρθαν σε έναν τόπο που αλλιώς τον περίμενα και τον φανταζόντουσαν και αλλιως τον βρήκαν...Και τα συνθήματα να υπνεθυμίζουν πως όλα τα ίδια αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν...Καλό βράδυ...
από τα αγαπημένα μου σημεία τα συγκεκριμένα προσφυγικά.
κι αυτό ο πειρατής... (http://kayadesigner.blogspot.gr/2012/03/blog-post_23.html)
αυτό που διαβάζεις τα σύννεφα... μεγάλο προσόν. να ξέρεις. :)
Καλημέρα!
Φοβερές οι φωτογραφίες [που δείχνουν την ποιότητα της φωτογράφου :)].
Τέτοιες συνοικίες είναι ασφυκτικά γεμάτες από ιστορία, ιδέες, ζωή... Έχουν τόσα πολλά να πουν. Χαίρομαι που την ανακάλυψες αυτή τη γειτονιά και μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου.
ax.. να μπορούσαν να μιλήσουν τα ντουβάρια.. να μας πουνε ιστορίες.. μας λένε τουλάχιστον σκέψεις.. παράνομες σκέψεις.. μα από του σωκράτη τα χρόνια δεν ήταν παράνομο μήπως;.. :) :)
καλησπέρα αγαπημένο roadartistaki :) :)
@ Μαρία Έλενα : σε ευχαριστώ, καλό ξημέρωμα.
@ Makis Del : ακριβώς έτσι Μάκη, και πόσα χρωστάει η Ελλάδα σε αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί εκείνοι οι άνθρωποι όταν ήρθαν στην Ελλάδα ήταν μορφωμένοι... και έδωσαν πράγματα σε αυτή... Μακάρι να είχαμε τη διάθεση να μάθουμε από τον οποιοδήποτε άλλο. Καλό βράδυ!
@ k : Είχα διαβάσει αυτή την ανάρτηση σου, την θυμώμουν! Αν προσέξεις σου έχω αφήσει και σχόλιο! :)
Όσο για αυτό : "αυτό που διαβάζεις τα σύννεφα... μεγάλο προσόν. να ξέρεις." Σε ευχαριστώ...
Είναι όμορφο να κοιτάς τον ουρανό, πόσο μάλλον να τον διαβάζεις, φιλιά.
:)
@ Σεβάχ ο Θαλασσινός : Θέλω να την ανακαλύψω περισσότερο. Θα ήθελα να ταξιδέψω μέσα από αυτές τις ιστορίες, θέλω να μαθαίνω όσα περισσότερα. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν μια μέρα καθώς περνούσα με το ποδήλατο. Πάντα όποτε περνώ από εκεί, κρυφοκοιτάζω αυτά τα σπίτια και οι συνειρμοί που κάνω τότε δεν έχουν σταματημό... :)
@ koulpa : εγώ πάντως αν μιλούσαν, με χαρά θα τα άκουγα. :)) Σωστά έχεις δίκιο, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, πόσο μάλλον σε καταστάσεις σαν τις σημερινές, θα βγάλει τον κακό του εαυτό.,. και τώρα θα δούμε τον πόλεμο στην "σκέψη" όσο ποτέ άλλοτε. Φιλιά!
αρτιστακι μου
μερικες φορες χαζευω κι εγω σε μια γειτονια σχετικα κοντα σε μενα, τις εργατικες κατοικιες. Μικρα μπαλκονακια, στριμωγμενα παραθυρα, μα παντα κατι μου λεει οτι εκει μεσα ισως να κρυβονται μεγαλυτερες ευτυχιες απο τα μεγαλα σαλονια.
Στη φωτογραφια που γραφει στον τοιχο think, εχει κι ενα BIG απο κατω. Οχι απλα σκεψου, αλλά , σκεψου μεγαλοπνοα :)
Η τελευταια φωτογραφια με την καρδια στα συννεφα ειναι υπεροχη!!!
Καλημερα αρτιστακι μου!!
@ Dee dee : Αν σου πω ότι δεν είχα προσέξει αυτό το BIG στο Think?? Απίστευτο έτσι? Ούτε όταν τράβηξα την φωτογραφία, ούτε όταν την ανάρτησα εδώ...
Μπράβο για την παρατηρητικότητα και για την σύνδεση με τη σκέψη σου.
Πολύ σωστά,
σε ευχαριστώ για τις όμορφες σκέψεις.
ΦΙΛΙΑ, καληνύχτα!
Κάπου εδω γεννήθηκα λίγο πιο πάνω, στα προσφυγικά του Άη Σώστη. Οι συγκεκριμένες εργατικές πολυκατοικίες, είναι τρύπιες από το εγγλέζικο πυροβολικό και τους Χίτες, από Σύνταγμα και Θησείο αντίστοιχα, στα Δεκεμβριανά.
Περιμένω τα zoom σας, υπέροχο και πάλι..όπως πάντα.
Νίκος Κυριακίδης
Δημοσίευση σχολίου