27 Αυγούστου 2012

Αυτός ο έρωτας, Jacques Prévert




Αυτός ο έρωτας 
Τόσο ορμητικός 
Τόσο εύθραυστος 
Τόσο απαλός 
Τόσο απεγνωσμένος 
Αυτός ο έρωτας 
Όμορφος σαν τη μέρα 
Κι άθλιος σαν τον καιρό 
όταν ο καιρός είναι κακός 
Αυτός ο έρωτας τόσο αληθινός
Αυτός ο έρωτας τόσο ωραίος 
Τόσο ευτυχισμένος
 Τόσο εύθυμος 
 Και τόσο γελοίος 
Tρέμοντας από φόβο όπως ένα παιδί μέσα στο σκοτάδι 
Και τόσο σίγουρος για τον εαυτό του 
Όπως ένας άντρας ήσυχος στη μέση της νύχτας 
Αυτός ο έρωτας που τρόμαζε τους άλλους 
Που τους έκανε να μιλούν 
Που τους έκανε να χλωμιάζουν 
Αυτός ο έρωτας που τον παραμονεύουν
 Γιατί κι εμείς τον έχουμε παραμονεύσει 
 Περικυκλωμένος,τραυματισμένος, ποδοπατημένος 
σκοτωμένος, απαρνημένος, ξεχασμένος
 Γιατί εμείς τον έχουμε καταδιώξει 
τραυματίσει ποδοπατήσει σκοτώσει απαρνηθεί ξεχάσει
 Αυτός ο έρωτας ολόκληρος 
Ακόμα τόσο ζωντανός 
 Και τόσο ηλιόλουστος
 Είναι ο δικός σου 
Είναι ο δικός μου
 Αυτός που ήταν Εκείνο το πράγμα το πάντα νέο 
Και που δεν έχει αλλάξει 
Το ίδιο αληθινός όσο κι ένα φυτό
 Το ίδιο να τρέμει όσο και ένα πουλί
 Το ίδιο ζεστός το ίδιο ζωντανός όσο και το καλοκαίρι 
Μπορούμε εμείς οι δυο 
Να φεύγουμε και να ξαναγυρίζουμε 
Μπορούμε να ξεχάσουμε 
Και μετά να κοιμηθούμε πάλι
 Να ξυπνήσουμε να υποφέρουμε να γεράσουμε 
 Κι άλλο να κοιμηθούμε 
 Το θάνατο να ονειρευτούμε 
Να ξυπνήσουμε να χαμογελάσουμε και να γελάσουμε
 Και να ξανανιώσουμε 
Ο έρωτας μας εκεί στέκεται 
Σα μια γαϊδούρα πεισματάρης 
Ζωντανός όπως ο πόθος 
 Άσπλαχνος όπως η μνήμη 
Βλάκας όπως η κλάψα 
Τρυφερός σαν την ανάμνηση
 Κρύος σαν το μάρμαρο
 Όμορφος σαν τη μέρα 
Εύθραυστος σαν το παιδί
 Μας κοιτά χαμογελώντας 
Και μας μιλά χωρίς να λέει τίποτα 
Κι εγώ τρέμοντας τον ακούω
Και φωνάζω 
Φωνάζω για σένα
 Φωνάζω για μένα 
 Σε ικετεύω 
 Για σένα για μένα και για όλους αυτούς που αγαπιούνται 
 Και που έχουν αγαπηθεί 
 Ναι του φωνάζω 
 Για σένα για μένα και για όλους τους άλλους
 Που δεν τους γνωρίζω 
 Μείνε εκεί 
 Εκεί που είσαι 
 Εκεί που ήσουν παλιά 
 Μείνε εκεί 
 Μην κουνιέσαι 
 Να μη φύγεις 
 Εμείς που έχουμε αγαπηθεί 
 Σε έχουμε ξεχάσει 
 Εσύ μη μας ξεχνάς 
 Δεν έχουμε παρά μόνο εσένα πάνω στη γη 
 Μη μας αφήσεις να γίνουμε ψυχροί 
 Πολύ πιο μακριά πάντα 
 Και δεν έχει σημασία σε ποιο μέρος 
 Δώσε μας ένα σημάδι ζωής 
 Πολύ πιο αργά στη γωνιά κάποιας συστάδας 
 Μέσα στο δάσος της μνήμης
 Ξεπρόβαλλε απότομα 
 Τέντωσέ μας το χέρι 
 Και να μας σώσεις 


Από την Συλλογή "Κουβέντες", 1946

 

35 σχόλια:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Υπέροχο.!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Με πρόλαβες :)
Θα παράλλαζα τον τίτλο της ανάρτησης "Αυτός ο έρωτας, ο Jaques Prévert". Για την ευαίσθητη ματιά του στα μικρά, τα ασήμαντα, τα αδύναμα!
Σκόπευα να κάνω σε πιο επίκαιρο χρόνο ανάρτηση για ένα άλλο αγαπημένο μου ποίημά του. Το αφήνω όμως εδώ ως σχόλιο.
Ο κακός μαθητής
Ο κακός μαθητής
Λέει όχι με το κεφάλι
Μα λέει ναι με την καρδιά
Λέει ναι σε όσους αγαπάει
Λέει όχι στον καθηγητή
Είναι όρθιος
Τον ρωτούν
Και όλα τα προβλήματα έχουν δοθεί
Ξαφνικά τον πιάνουν ακατάσχετα γέλια
Και τα σβήνει όλα
Τα ψηφία και τις λέξεις
Τις ημερομηνίες και τα ονόματα
Τις φράσεις και τους γρίφους
Και παρά τις φοβέρες του καθηγητή
Κάτω από τα γιουχαΐσματα των καλών μαθητών
Με κιμωλίες όλων των χρωμάτων
Πάνω στον μαυροπίνακα της δυστυχίας
Ζωγραφίζει το πρόσωπο της ευτυχίας.

[πηγή: Ζακ Πρεβέρ, Κουβέντες, μτφρ. Μιχάλης Μεϊμάρης, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1994, σ. 57-58]

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Ενθουσιάτηκα τόσο που δεν σχολίασα το ποίημα που διάλεξες εσύ απόψε...
Ο έρωτας... ναι, είναι όλα αυτά που σημειώνει ο Πρεβέρ... ωραία και άσχημα, εύκολα και δύσκολα, αντιφατικά.
Θα σταθώ όμως σε δύο σημεία:
Δεν έχουμε παρά μόνο εσένα πάνω στη γη
Μη μας αφήσεις να γίνουμε ψυχροί

και
Δώσε μας ένα σημάδι ζωής
γιατί τελικά ο έρωτας προστατεύει την ανθρωπιά μας, αλλά και ο έρωτας είναι ζωή· χωρίς αυτόν απλώς υπάρχουμε!

Hfaistiwnas είπε...

Που είναι αυτός ο έρωτας!!!! :):)
Καλημέρα!!!

Ange Alexiou είπε...

Καλημέρα! Υπέροχο...
:)

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Χίλιες υπέροχες καλημέρες.

Αυτό το ποίημα είναι απ'τα πιο όμορφα που έχω διαβάσει για τον έρωτα.
Σε ταξιδεύει στα βάθη και στα ύψη και στο χάος του έρωτα...

Νάσια είπε...

Καλημέρα Roadartist! Τι όμορφη αφορμή να γνωρίσω τον ποιητή και τούτο το ποίημά του και να θυμηθώ πως ο έρωτας δεν είναι ένα απ' τα αστέρια της ζωής, αλλά ο ήλιος της!


ξωτικό είπε...

"Σαν γαϊδούρα πεισματάρης"
:)))))))))))
ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟ !!!!!!!

έτσι μωρέ κι εμείς !!

Καλή εβδομάδα λοιπόν .
Και πολύ χαρούμενο φιλί αφού μ'έφτιαξες !!

BUTTERFLY είπε...

Μολις γυρισα και δεν θα μπορουσα να πεσω σε καλυτερο καλωσορισμα!
Φιλια Αρτιστακι!

treno fantasma είπε...

Agios o erwtas :

http://www.youtube.com/watch?v=vSyI5_MeHc8

¨)

Roadartist είπε...

@ ΣΠΙΘΑΣ : πολύ αγαπημένος ποιητής! :)

Roadartist είπε...

@ Υπατία η Αλεξανδρινή : Πολύ εύστοχη παραλλαγή του τίτλου! Θα μπορούσε κάποιος να το θέσει και έτσι, γιατί η ποίηση του Prevert είναι όντως έρωτας :)
Το ποίημα που μας άφησες εδώ "Ο κακός μαθητής" είναι ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ό και πάρα πολύ αγαπημένο μου.
Ακριβώς αυτή η ματιά στον αδύναμο, η δύναμη και η ομορφιά που βλέπει όπου οι άλλοι την αγνοούν. Σπάνιος πραγματικά.
Τον λατρεύω!
Νομίζω πάντως πως αξίζει να το κάνεις και ανάρτηση στο blog σου να το μοιραστείς κ από εκεί.

Όσο για τον έρωτα, είναι ευλογία όταν τον βρεις και μπορέσεις να τον εκτιμήσεις. Ο αληθινός έρωτας σπανίζει. Μου άρεσαν πάρα πολύ και τα δυο σχόλια που άφησες, σε ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Ηφαιστίωνα μου στην εποχή μας μάλλον τον ισοπεδώσαμε, τον καταπατήσαμε, καταφρονώντας τη ζωή. Ελπίζω να είναι κάπου εδώ κοντά ακόμη. Φιλιά. :)

Roadartist είπε...

@ misoagnosti : λατρεύω την ποίηση, από τους πιο αγαπημένους μου ποιητές ο Πρεβέρ, χαίρομαι που σου άρεσε.

Roadartist είπε...

@ Σεβάχ ο Θαλασσινός : Σεβάχ, χαίρομαι που σου άρεσε είναι αρκετά αγαπημένο ποίημα, σε ταξιδεύει ακριβώς εκεί...
Καλό μεσημέρι, επίσης πολλές όμορφες καλησπέρες...

Roadartist είπε...

@ Νάσια : τι όμορφο σχόλιο. Κρατώ αυτές τις λέξεις. Να είσαι καλά Νάσια, ψάξε να αγοράσεις το συγκεκριμένο βιβλίο του Πρεβερ με τα ποιήματα του (Κουβεντες), αξίζει. Πολύ χαίρομαι όμως που τον γνώρισες από εδώ. Καλό μεσημέρι.

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : ξωτικούλι τι περνάς όμως και εσύ κοντά μου :))) Το φανταζόμουν πως θα στεκόσουν στο "πεισματάρης" :) Καλό σου μεσημέρι, να είσαι καλά.

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Εύχομαι να πέρασες όμορφα Χριστινάκι, καλώς μας ήρθες ξανά.
Καλή προσαρμογή.




@ treno fantasma : υπέροχο τραγούδι.

karkinos7 είπε...

Όμορφο πολύ!!!
Την Καλησπέρα μου!!!
Φιλιά Πολλά!!!

ξωτικό είπε...

Ψψτ να σου πώ ;
Δεν υπάρχει αληθινός και ψεύτικος
βγαίνει μόνο σε small ,medium ,large,extra large και....άστα να πάνε εντελώς κατακούτελος !!!
Όρμα και μη φοβάσαι τίποτα :)))

Katerina V *Pause blog* είπε...

Συγχαρητήρια για το blog σου, έχεις κάνει καταπληκτική δουλειά, πολύ ποιοτική! Καλή συνέχεια με δύναμη!

leondokardos είπε...

Σωστό, απόλυτα σωστό!
Και όμορφος και άθλιος πάντα ο έρωτας, ό,τι κιαν λέμε!!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Το ρούφηξα, όπως κάθε φορά!

Καλησπέρα καλλιτέχνιδα!

Roadartist είπε...

@ karkinos7 : Καλησπέρα Τάσο μου, καλό σου απόγευμα, φιλιά :)

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : Σου χαμογελώ. :) Ανυπομονώ να πιούμε ήρεμα καφεδάκι και να μιλήσουμε κοντά, το κανονίζουμε την επόμενη εβδομάδα όποτε εσύ μπορείς :)

Roadartist είπε...

@ Katerina Verigka : Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, καλώς όρισες στην παρέα.

Roadartist είπε...

@ leondokardos : Γι' αυτό και τόσος φόβος , θέμα για άλλη ανάρτηση αυτό! Καλησπέρες πολλές lionheart!

Roadartist είπε...

@ η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα : χαίρομαι που σου άρεσε καναρινένια, καλησπέρα!

Ερατώ είπε...

Πανέμορφο!

Roadartist είπε...

@ Ερατώ : Πρεβέρ είναι αυτός :)

ξι είπε...

... Αχ!

ξι.

dim juanegro είπε...

...δωσ'μου το χέρι σου να βγω
κινούμενη άμμος είναι εδώ...

Η Φωτογραφία, τα λόγια, η μελωδία
σαν ήλιος ή... φεγγάρι αν προτιμάς, που μπαίνει από τις γρίλιες και φτιάχνει σχέδια στον τοίχο.

Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ ξι : ...αχ :)

Roadartist είπε...

@ dim juanegro :

"...δωσ'μου το χέρι σου να βγω
κινούμενη άμμος είναι εδώ..."

Όντως σαν κινούμενη άμμος,
δώσε μου το χέρι σου να το κρατήσω,
να ισορροπήσουμε,
να προχωρήσουμε στο μαζί, να μιλήσουμε για τα όνειρα μας,
κάνε ένα βήμα πρώτο,
να γνωριστούν τα ηχοχρώματα της ψυχής, να ξεμπερδευτούν οι λέξεις...

Χαίρομαι που σου άρεσε
η φωτογραφία, τα λόγια του Πρεβέρ,
μαζί αναμένουν. Καλή μέρα.

Margo είπε...

Υπέροχο από όλες τις απόψεις!

;-)

Related Posts with Thumbnails