8 Φεβρουαρίου 2012

Όχι στην ανεργία


Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από το βιβλίο του Ζοζέ Σαραμάγκου, το Τελευταίο τετράδιο , το οποίο περιέχει κείμενα που γράφτηκαν για το blog του συγγραφέα. 


"Όχι στην ανεργία.
Η σοβαρότατη οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που συνταράζει τον κόσμο μας φέρνει την αγωνιώδη αίσθηση πως φτάσαμε στο τέλος μιας εποχής χωρίς να καταφέρουμε να διακρίνουμε τι και πώς θα είναι αυτό που θα ακολουθήσει.

Τι κάνουμε εμείς, που παρακολουθούμε, αδύναμοι, τη συνθλιπτική προέλαση των μεγάλων οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ηγεμόνων, ξετρελαμένων για να κατακτήσουν όλο και περισσότερο χρήμα, όλο και περισσότερη εξουσία, με όλα τα μέσα, νόμιμα ή παράνομα, που έχουν στο χέρι τους, καθαρά ή βρόμικα, ομαλά ή εγκληματικά;

Μπορούμε να αφήσουμε την έξοδο από την κρίση στα χέρια των ειδημόνων; Δεν είναι αυτοί οι ίδιοι, οι τραπεζίτες, οι πολιτικοί ανώτατου επιπέδου παγκοσμίως, οι διευθυντές των μεγάλων πολυεθνικών, οι κερδοσκόποι, με τη συνενοχή των μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι οποίοι, με την υπεροχή αυτού που θεωρεί τον εαυτό του κάτοχο της απόλυτης σοφίας, μας πρόσταζαν να σωπάσουμε όταν τα τελευταία τριάντα χρόνια δειλά διαμαρτυρόμασταν, λέγοντας πως δεν ξέρουμε τίποτα, και γι' αυτό μας γελοιοποιούσαν; Ήταν η εποχή της απόλυτης μονοκρατορίας της Αγοράς, αυτής της με θράσος αυτομεταρρυθμιζόμενης και αυτορυθμιζόμενης οντότητας που έχει επιφορτιστεί με το αμετάκλητο πεπρωμένο να προετοιμάζει και να υπερασπίζεται παντοτινά και αιώνια την προσωπική και συλλογική μας ευτυχία, παρ' όλο που η πραγματικότητα αναλαμβάνει να τη διαψεύδει ανά πάσα ώρα που περνά.

Και σήμερα, που καθημερινά αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων; Θα τελειώσουν επιτέλους οι φορολογικοί παράδεισοι και οι αριθμημένοι λογαριασμοί; Θα ερευνηθεί αμείλικτα η προέλευση των γιγάντιων τραπεζιτικών καταθέσεων, των φανερά παραβατικών χρηματοπιστωτικών μηχανορραφιών, των αδιαφανών συναλλαγών που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι παρά μαζικό ξέπλυμα μαύρου χρήματος, από το εμπόριο ναρκωτικών και άλλες κακοποιές δραστηριότητες; Και οι πρόχειρες λύσεις της κρίσης, επιδέξια προετοιμασμένες προς όφελος των συμβούλων διοίκησης και εναντίον των εργαζομένων;

Ποιος θα λύσει το πρόβλημα των ανέργων, εκατομμυρίων θυμάτων της επονομαζόμενης κρίσης, που εξαιτίας της φιλαργυρίας, της κακοήθειας ή της ηλιθιότητας των δυνατών θα συνεχίσουν να είναι άνεργοι, κακοζώντας προσωρινά με άθλια κρατικά επιδόματα, ενώ τα μεγάλα στελέχη και οι διευθυντές επιχειρήσεων που οδηγήθηκαν σε πτώχευση απολαμβάνουν ποσά εκατομμυρίων καλυμμένοι από θωρακισμένα συμβόλαια;

Αυτό που συμβαίνει είναι από κάθε άποψη ένα έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας και υπ' αυτή την προοπτική πρέπει να αναλυθεί στα δημόσια φόρα και στις συνειδήσεις. Δεν είναι υπερβολή. Εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας δεν είναι μόνο οι γενοκτονίες, οι εθνοκτονίες, τα στρατόπεδα θανάτου, τα βασανιστήρια, οι επιλεκτικές δολοφονίες, οι λιμοί που προκαλούνται εσκεμμένα, οι μαζικές επιμολύνσεις, οι εξευτελισμοί ως μέθοδος καταστολής της ταυτότητας των θυμάτων. Έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας είναι επίσης αυτό που οι χρηματοπιστωτικές και οικονομικές εξουσίες, με την ενεργή ή σιωπηλή συνενοχή των κυβερνήσεων, εν ψυχρώ διέπραξαν εναντίον εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, που απειλούνται να χάσουν ό,τι τους έχει απομείνει, το σπίτι και τις οικονομίες τους, αφού έχουν χάσει τη μοναδική και πολύ συχνά ισχνή πηγή εισοδήματος, δηλαδή τη δουλειά τους.

Είναι δεοντολογικό χρέος, ηθική προσταγή να πούμε «Όχι στην ανεργία». Όπως και να καταγγείλουμε ότι την κατάσταση αυτή δεν τη γέννησαν οι εργαζόμενοι, ότι δεν πρέπει να είναι αυτοί που θα πληρώσουν την ανοησία και τα λάθη του συστήματος.

Λέγοντας «Όχι στην Ανεργία» ανακόπτουμε την αργή αλλά αμείλικτη γενοκτονία στην οποία το σύστημα καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Ξέρουμε πως μπορούμε να βγούμε από αυτή την κρίση, ξέρουμε πως δεν ζητάμε το φεγγάρι. Και ξέρουμε πως έχουμε φωνή για να τη χρησιμοποιήσουμε. Μπροστά στην υπεροψία του συστήματος, επικαλούμαστε το δικαίωμά μας στην κριτική και στη διαμαρτυρία. Εκείνοι δεν τα ξέρουν όλα. Έπεσαν έξω. Μας εξαπάτησαν. Δεν δεχόμαστε να είμαστε τα θύματα τους."

24 σχόλια:

Roadartist είπε...

Σας παροτρύνω να αγοράσετε και να κάνετε δώρο στον εαυτό σας το συγκεκριμένο βιβλίο...

Ο Πορτογάλος Ζ. Σαραμάγκου, γεμάτος κοινωνική ευαισθησία και κυρίως με ανοικτούς ορίζοντες.

VARTHAKOURIS είπε...

MONADIKOS LOGOS.
O PORTOGALOS MEXRI TA ...80 TOY TA EXEI PRAGMATIKA 400!
PROSYPOGRAFW, YPEROXOS.

H.Constantinos είπε...

Μωρέ δεν λέω, να πούμε όχι στην ανεργία, ποιός θα είχε αντίρηση άλλωστε, το θέμα είναι όμως τί λέει κι αυτή, δηλαδή έτσι και της πούμε να ξεκουμπιστεί, θα συναινέσει ή θα συνεχίσει να είναι στρογγυλοκαθισμένη...;

Τέλος πάντων, θέλω να πω, τί θα πεί όχι στην ανεργία, δηλαδή μέχρι τώρα λέγαμε ναι;

mplahmplah.wordpress.com είπε...

Άνθρωπος με ευαισθησίες...άνθρωπος που πάντα είχε ένα κοινωνικό πρόσωπο....και το όχι στην ανεργία,είναι ακόμα ένα κομμάτι της δημόσιας τοποθέτησής του....

ippoliti_ippoliti είπε...

Εκπληκτικό καλή μου.
Δεν γνωρίζω πότε ακριβώς το έγραψε, λίγο πριν το θάνατό του;, αλλά τόσο επίκαιρο.
Κι ήθελα εάνμου επιτρέπεται να πώ κάτι στον Η.Constantino. Λέμε όχι στην ανεργία παλεύοντας να μην περάσουν οι εφεδρείες, οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, παλεύοντας για τη μη εφαρμογή και ακύρωση όλων αυτών των νόμων που ο ένας είναι σκληρότερος από τον΄αλλο για την εργατική-υπαλλληλική τάξη και τους συνταξιούχους
Να έχεις καλή ημέρα

Ανώνυμος είπε...

καλά τα λέει,το θέμα όμως είναι τώρα τι κάνουμε,τι μας παίρνει να κάνουμε? καλήμέρα, eviv

Roadartist είπε...

@ VARTHAKOURIS : Άνοιξε το blog στα 80 του, και κάθε ένα κείμενο του είναι ένας απίστευτος θησαυρός, ευαισθησίας, μυαλού, θεματολογίας!

Roadartist είπε...

@ H.Constantinos : Φοβάμαι Κωνσταντίνε πως δεν διάβασες το κείμενο, στάθηκες μόνο στον τίτλο. Δεν είναι ένα κείμενο με λόγια του αέρα, ούτε μας καλεί να στρογγυλοκαθίσουμε, ούτε δεν έχει επιχειρήματα, το αντίθετο ακριβώς... Άλλωστε ο συγκεκριμένος άνθρωπος δε θα έγραφε ποτέ ένα κείμενο δίχως λόγο και ουσία. Επειδή έχουμε πάψει να αντιλαμβανόμαστε εδώ και χρόνια όμως το νόημα και το μήνυμα αυτών των λέξεων ως πράξεων στη ζωή του συνόλου, σήμερα έχουμε ηττηθεί.

Roadartist είπε...

@ mplahmplah.wordpress.com : Ακριβώς. Το κείμενο αυτό είναι ένα διαμάντι και τελικώς η απόδειξη πως ένας 'πνευματικός' άνθρωπος (όσο μπορώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη) έχει καλύτερο λόγο και γνώση από έναν τεχνοκράτη.

Roadartist είπε...

@ ippoliti_ippoliti : Ναι λίγο πριν το θάνατο του. Καταπληκτικό βιβλίο, όπου περιλαμβάνονται όλα τα κείμενα του blog του, σου προτείνω να το αγοράσεις (είναι "το τελευταίο τετράδιο"). Τρομερά επίκαιρο κείμενο, άλλωστε ο ίδιος ως Πορτογάλος είχε γνώση του τι ζούσανε οι συμπατριώτες του, και οι άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο. Το κείμενο αυτό δεν είναι ένα απλό, ανούσιο, χιλιοειπωμένο άνευρο σύνθημα όπως το ακούμε χρόνια "όχι στην ανεργία" μα λέξεις γεμάτες νόημα και πόνο. Αν οι λαοί μπορούσανε να αφουγκραστούν το πόσο στα χέρια τους βρίσκεται η ζωή τους, αν ενώνονταν ουσιαστικά, τα πάντα θα μπορούσαν να αλλάξουν. Μόνο όμως αν πάλευαν όλοι ενωμένοι.



@ eviv : Καλημέρα, ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν, ούτε (προφανώς) υπήρχαν πολλοί άνθρωποι σαν τον Σαραμάγκου, με την νοημοσύνη και τη δική του σκέψη, και επειδή ως τώρα προφανώς λέγαμε πολλά "ΝΑΙ", μέχρι ΚΑΙ τώρα τα λέμε εύκολα, έτσι δύσκολα κάτι αλλάζει.

{Marianna} είπε...

Έγκλειμα εναντίον της ανθρωπότητας... Ισχύει... Repost on fb :)
Καλημέρες!...

Roadartist είπε...

@ {Marianna} : Ακριβώς. Άλλη μια κανονική γενοκτονία. Να είσαι καλά, καλημέρα!

Κ.π. είπε...

Το σημαντικο πλεον - φαίνεται, και και μεσα απο τετοια κειμενα - ειναι πως καταλαβαινουμε πως το προβλημα δεν ειναι της Ελλαδας, μα πανευρωπαικο και ισως ακομη παγκοσμιο.

Stranger είπε...

Εξαιρετικό κείμενο (αναδημοσιεύτηκε :) ).

Το βιβλίο μπήκε ήδη στα υπόψη.

Σ' ευχαριστώ.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Jusques au bout, που έλεγε και το παλιό τραγούδι. Μέχρι το τέλος.
Και στην περίπτωση του Σαραμάγκου και μετά το τέλος, όπως αποδεικνύει και η ανάρτηση που του αφιέρωσες, roadartist.

Να παλεύεις με κάθε τρόπο μέχρι τα βαθιά σου γεράματα. Με λέξεις; με λέξεις ( "Σαν πρόκες να καρφώνονται οι λέξεις, να μην τις παίρνει ο άνεμος", λέει ο καλός μας ο Αναγνωστάκης)Αλλά ταυτόχρονα και με πράξεις, με τον ίδιο σου τον τρόπο κοινωνικής συμπεριφοράς, ζωής, με τις παρεμβάσεις σου, με τις δηλώσεις σου ( όταν φτάνεις να είσαι κάτοχος νόμπελ και τότε όλοι τις ακούνε..)
Δε σταματούσε ο λατρεμένος Σαραμάγκου, νεότερος από μένα, νεότερος από πολλούς νέους, δε σταματούσε τη χωρίς εκπτώσεις πάλη. Ναι, όπως το είπες. Στα 80 του έκανε το μπλογκ - και όχι για να περνάει την ώρα του.Κείμενα πολιτικοποιημένα, επίκαιρα, μαχητικά, ουσιώδη.

Στη Σαχάρα μας έχουμε ανάγκη τέτοιες περιπτώσεις και δεν μπορώ παρά να σου πω ότι χάρηκα πάρα πολύ που είδα ( ξανά) στο μπλογκ σου την παρουσία του.

( Ξέφυγα λίγο, σα να έβγαζα κακής ποιότητας λογύδριο ήταν το σχόλιο...Την κατανόηση, παρακαλώ
:-) )

Πολλά φιλιά.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Α! Διορθώστε και τη γαλλική ανορθογραφία - που ήθελα και ξενόγλωσσο..:-)

Άστρια είπε...

!!!
Πόσο αληθινό!
Εξαιρετική επιλογή ενός τόσο συνεκτικού κειμένου, γραμμένου ακτινογραφώντας το σήμερα.

Δυστυχώς θα έλεγα ότι τα "ΟΧΙ" που μας πνίγουν να βγουν για τα όσα συμβαίνουν είναι πολλά πολλά.

Ιω είπε...

Η "φωνή" του είναι πάντα συγκινητική, για ό,τι κι αν μιλάει (ο ενεστώτας συνειδητά)

thinks είπε...

Καμία αντίρρηση. Εφ' όσον μάλιστα το κράτος δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και να ήθελε, ο μόνος τρόπος να πληρωθεί άνθρωπος είναι στην ιδιωτική ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ. Στο κάτω-κάτω, γιατί να μην πολεμήσει κανείς τον καπιταλισμό με καπιταλισμό;

Ανώνυμος είπε...

Θα το έχω στα υπόψιν. Σ΄ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ Κ.π. : πανευρωπαικό. Εμείς είμαστε το πρώτο όμως πειραματόζωο.


@ Stranger: Όντως εξαιρετικός από κάθε άποψη. Αξίζει να διαβάσεις το βιβλίο. Ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Μα από ότι έχεις καταλάβει έχω και εγώ ιδιαίτερη αδυναμία στον Σαραμάγκου. :) :) Να γράφεις ότι θες, ειδικά αν αφορά βιβλία. Καλό βράδυ.

Roadartist είπε...

@ Άστρια : να είσαι καλά άστρια, καλό σου βράδυ.


@ Ιω : για όσους μπορούνε να καταλάβουνε βέβαια ακόμη.

Roadartist είπε...

@ thinks : Το πιο τραγικό είναι πως κάποιοι υποστηρίζουν το δεύτερο μνημόνιο για να πληρώνονται οι μισθοί και συντάξεις. Δε καταλαβαίνουν όμως πως σε λίγο θα κοπούν και αυτοί κ με το μνημόνιο! Δημήτρη, ακόμη και η ιδιωτική πρωτοβουλία καταργείται σταδιακά σε αυτή τη χώρα, εδώ πριν μνημονίου είχε ουσιαστικά καταργηθεί.



@ ηλιογράφος : αξίζει.

Related Posts with Thumbnails