Υπάρχουν πολύχρωμα όνειρα που σαν μπαλόνια συνεχώς ταξιδεύουν...
Είχα ένα, δικό μου και εγώ,
παράξενο, κόκκινο
παράξενο, κόκκινο
ερχόταν κάθε πρωινό έξω από το παράθυρο μου...
Το συμβούλευα να απομακρυνθεί
να φύγει όσο γίνεται πιο μακρυά από εμένα
...μα αυτό ατίθασο,
έκανε του κεφαλιού του...
"εγώ εδώ θα μείνω κοντά σε σένα
ότι και αν λες τώρα εσύ"
.jpg)
...έτσι το έπαιρνα μαζί μου
έβγαινα στην πόλη...
.jpg)
...έτρεχα, προσπαθούσα, μάτωνα,
κουβαλούσα και αυτό μαζί μου.
.jpg)
Κάποιοι κατάλαβαν πως κινδυνεύει...
.jpg)
και προσφέρθηκαν κάποιες στιγμές
να μου το προστατεύσουν...
Πάλεψα κόντρα στους καιρούς, στους ανέμους
γαντζώθηκα, σιωπηλά, αληθινά για να μην το αφήσω...
...Υπήρξαν φορές, πραγματικά υπήρξαν
που πλησιάσαμε
στο να εκπληρωθούν οι ευχές μας,
σαν όνειρο φάνταζε το όνειρο μας...
.jpg)
Μα οι καιροί γίνανε σκληροί
οπότε είπα θα το παρατήσω
.jpg)
Πήγαινε αλλού!
"Δε με αγγίζει καθόλου
η απατηλή τους λάμψη!"
Με ακολουθούσε.
.jpg)
Θέλησα να το απελευθερώσω
να του εξηγήσω πως εδώ δε θα ευτυχίσει.
.jpg)
Τίποτα εκείνο
ενώ το σκοτώνουν
σκληρά, άδικα, αιματηρά
θέλει παράλογα να ζήσει.
.jpg)
Οπότε μάλλον
ίσως, μπορεί,
να φύγουμε κάποτε μαζί
.jpg)
προς τα εκεί
που τα όνειρα ζουν
ίσως συναντήσουμε άλλα όνειρα
και ζήσει ευτυχισμένο
Οι φωτογραφίες και η σκηνή (*κλείσε τη μουσική για να τη δεις*) είναι από την ταινία : Le ballon rouge (1956)
86 σχόλια:
To xenixtame...alla an einai gia na moirazese tetoia oneira, xalali :)
Μακριά, στο άπειρο, με χρώματα για φτερά...Υπέροχα γλυκιά ανάρτηση, γεμάτη αισιοδοξία...;)
Το όνειρό σου, η ελπίδα σου! Σε κανενός τα χέρια!!!
«σαν όνειρο φάνταζε το όνειρο μας...»
Είδες τι κάνει κανείς για ένα όνειρο;
Ωχ... δεν είπα καλημέρα... Καλημέρα!!! Και καλό μήνα!
Πανέμορφη ανάρτηση...!
Τα όνειρά μας πάντα μας ακολουθούν σιωπηρά. Δεν ζητούν πολλά, μόνο αυτό: Να ακούσουμε αυτό που θέλει ο μέσα εαυτός. Δεν αξίζει και αυτός ''λίγο'' χώρο στη ζωή μας??
Καλό μήνα και καλώς σε βρήκα!
Υπέροχος ο χώρος σου! :-)
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
ΟΣΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΟΣΟ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ, ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΑΚΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ!
ΟΠΤΑΣΙΑ ΑΡΤΙΣΤ!
zήτωωωωωω η επανάσταση της αισιοδοξίας !!!
Καλό μήνα ονειρεμένο αρτιστούλι !!
Roadartist καλημερα, το διαβασα στο ιστολογιο του αναρχογατιου και το απολαυσα στο δικο σου, ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟΤΑΤΟ, ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ...
...Μου θύμισες, καλή μου καλλιτέχνιδα, με τα χρωματιστά μπαλόνια σου, μια πολύ παλιά μου ανάρτηση (αυτή: http://seagullstefanos.blogspot.com/2007/12/blog-post.html), όπου μάλιστα είχες σχολιάσει κι εσύ! Σ' ευχαριστώ! Καλή σου μέρα και καλό μήνα!
Τι εκπληκτική ταινία!
Καλό μήνα
Πάρα πολύ όμορφη ανάρτηση, όπως πάντα Αρτιστάκι.Όσο για ελπίδα, καμιά φορά σκέφτομαι.... μήπως πλέον δεν πεθαίνει τελευταία!
καλησπέρα...
από τις κλασσικότερες, ομορφότερες και πιο αισιόδοξες ταινίες που είχα δει από τα φοιτητικά μου χρόνια...
Στο γκρίζο του Παρισιού, το κόκκινο μπαλόνι κάνει σημαντική διαφορά...
Αλλά και ο ουρανός του, που τη νύχτα γίνεται κατακόκκινος καθώς αντανακλά τα φώτα...
πολλές σημειολογικές έννοιες, αλλά το μπαλόνι, το παιδί, το φώς είναι που μετράνε...
Me sigkinises.
Na eisai panta kala.
Γειά σου αρτιστάκι!
Το ξέρω, χάθηκα, αλλά μη ανησυχείς, σε διαβάζω και σε παρακολουθώ.
Προσπαθώ βλέπεις κι εγώ πολύ σκληρά να κρατήσω σφιχτά το μικρό μου όνειρο. Μικρό και ζεστό και τόσο δυνατό. Έτσι είναι. Τα μεγάλα ξεφουσκώνουν γρήγορα ή πετάνε μακριά σου καθώς δύσκολα μπορείς να το κρατήσεις.
Περνάμε δύσκολα που λες, όχι περισσότερο απο άλλους ανθρώπους αλλά προσπαθούμε να μην χάνουμε το χαμόγελο. Ιδίως τώρα έχουμε και ένα μικρούλι μπαλονάκι στην αγγαλιά μας, το οποίο μάλιστα σου στέλνει κι αυτό φιλιά!
:-)))
Καλημέρα και καλό μήνα λοιπόν με ακόμα περισσότερο χαμόγελο!
Αμέ!
Γιατι εχω την εντυπωση οτι εδω ειχα ξαναδει το βιντεακι αυτο πριν λιγο καιρο;; Ισως να ηταν αλλου τελικα. Ειναι πολυ συγκινητικο το κομματι αυτο της ταινιας :)
Καλημερα αρτιστακι μου με το κοκκινο μπαλονι σου. Καλο μηνα!!
Υπέροχο!
Τα όνειρα επιμένου,ποτέ δεν είναι άπιστα-ας τα ακολουθήσουμε.
Καλό μήνα-φιλιά!
κόκκινο σα μια καρδιά που σ' αγαπάει.
που σπάει όλου του κόσμου το γκρίζο.
καλό μήνα, φιλί.
στην εφηβεία έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο,το αγάπησα ιδιαίτερα...
το γνώρισα και στα ανηψάκια μου
κατά καιρούς το αναζητώ...
¨ζεστή¨ανάρτηση σε κρύους καιρούς
φιλιά
Αυτή η ταινία είναι πολύ γλυκιά και τρυφερή. Η ανάρτησή σου όμως,ειδικά την δεδομένη στιγμή, την ξεπερνά! Με ένα μπαλόνι και ένα όνειρο αρκεί να ταξιδέψει κανείς μακριά από την τρέλα; Λέω πως μπορεί, αν έχει καρδιά σαν την δική σου..
Τώρα που ακούω και τη μουσική του Χατζιδάκι ήρθε κι έδεσε:-)
Να σαι καλά Ροντάκι μου...
Φιλάκια
Το όνειρο που προστατεύεις θα νικήσει .. όπου και αν είσαι θα σε βρει.. θα ενωθεί με τ'άλλα..
Καταπληκτική και αισιόδοξη ανάρτηση!
Καλησπέρα και καλό μήνα !
Τι γλυκό πλάσμα που είσαι !!!
Πράγματι όλοι έχουμε ένα όνειρο κι ελπίζουμε να βγει αληθινό...
Θα βάλω τα παιδιά μου να δουν την ανάρτησή σου και θα παρακολουθήσουμε την ταινία !
Εξαιρετικά όλα, όπως πάντα και σ΄ευχαριστούμε!
Eugeniak6
Τι τρυφερή ανάρτηση...
Αχ road
μας ξανακάνεις παιδιά...
Ναι, ναι σίγουρα τα έχουμε ανάγκη τα όνειρα.
Τώρα ίσως πιο πολύ από ποτέ...
Φιλάκια πολλά
πολύχρωμα και μουσικά...
Υ.Γ. Σου απάντησα στο σχόλιό σου για τη ρεμπέτικη βραδιά...
Αλήθεια, στον Βαρσαμάκη πήγες;
Εγώ πήγα... και έκανα κι ανάρτηση στο μπαλκονάκι μου...
Pws na antexoun euaisthites kardies se toso poli sklires epoxes ?
Eyxaristw pou sunexizeis na anartiseis edw...
Γλυκιά μου τα λόγια σου και η μουσική είναι πολύ πιο δυνατά απ'την ταινία.
Δεν ξέρω αλλά συγκινήθηκα διαβάζοντας την ανάρτησή σου.
Ας μείνουν τα όνειρά μας έτσι ζωντανά σαν των παιδιών με έντονα χρώματα και φτερά και πολύ αισιοδοξία και σίγουρα θα μας ανεβάσουν και'μας στον ουρανό!
Καλό μας μήνα με
φιλιά θαλασσινά!
Όμορφο, τρυφερό, συνάμα συγκινητικό! Ονειρα όνειρα σ'ένα στροβιλισμό πραγματικότητας και ονείρου! τι όμορφο αλήθεια αρτιστάκι μου!
Πολύ όμορφο ποστ!
Και υπέροχη ταινία την οποία ελπίζω αν βρω αν ψάξω!
Τι ταξίδι !!!
Τι όμορφη ταινία!
Μια ακόμα συμβολή των παιδιών στον πολιτισμό μας: οι ταινίες "τους" μας κάνουν καλύτερους:-)
@ artion : Δε ξέρω αν είναι καλό, αλλά αυτή την περίοδο όντως το ξενυχτάμε. Μα μη φανταστείς, στο σπίτι κυρίως :)
@ kovo voltes... : Να είσαι πάντα καλά, μακριά. Όπως μπορούμε. Καληνύχτα!
@ Hfaistiwnas : Όλο σου το σχόλιο ήταν σαν συμβουλή. Σε ευχαριστώ ηφαιστίωνα μου. Πραγματικά υπέροχο γιατί βγήκε αυθόρμητα από την καρδιά σου, καληνύχτα.
@ Μηθυμναίος : μου άρεσε που ξεχώρισες αυτή τη φράση! Καλό μήνα και από μένα νησιώτη μας :)
@ voulaki : Πιστεύω πως αξίζει όσο τίποτα άλλο, να κάνουμε 'χώρο' για το όνειρο στη ζωή μας. Διαφορετικά χωρίς αυτό, τι αξία μπορεί να έχει η ζωή; Σε ευχαριστώ για το πέρασμα και για τα λόγια σου. Καλώς όρισες :)
@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : Όσο ακόμη! Καλό σου βράδυ!
@ ξωτικό : Είπαμε :) ο καθένας μας όπως το βλέπει, όπως το εκλαμβάνει, όπως το αισθάνεται :) Ζήττττττωωωωω τουλάχιστον για αυτή την εποχή, είναι αρκετά επαναστατικό αυτό το "ζήτω". Καληνυχτούδια και από εδώ!!!
@ dimitris : Ευτυχώς που μου το είπες. Πέρασα αυτό το blog στην παρακολούθηση στο reader. Από ότι πρόσεξα αναδημοσίευσαν το συγκεκριμένο post και άλλα blogs. Τα ευχαριστώ. Ιδιαίτερα εσένα Δημήτρη για τα λόγια σου και που το ένιωσες. Καλό μας ξημέρωμα.
@ Seagull : Ημερομηνία ... 2007!!! Πρέπει να ήταν οι πρώτες, πρώτες μέρες μου ως blogger, εδώ ανάμεσα σας! Πολύ ευχάριστη έκπληξη. Είδες η αξία όταν τα "γραπτά μένουν"; Καλό μας ξημέρωμα :)
@ Ιω : Πραγματικά! Γιατί σήμερα δεν βγαίνουν πλέον ταινίες με τόσο αληθινό συναίσθημα; Η εποχή μάλλον το έχει αποβάλλει και αυτό...
@ leondokardos : Πίστεψε με lionheart δεν είμαι η κατάλληλη για να απαντήσω στο ερώτημα σου. Λες; Μπορεί, ειλικρινά δεν ξέρω... Καλό ξημέρωμα, σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.
@ nikiplos : Να μην έχω περπατήσει ακόμη σε αυτή την πόλη... να μην έχω χαθεί στα στενά της.. με μουσική στα αυτιά, να μην έχω μπερδευτεί σιωπηλή ανάμεσα στους περαστικούς, να μην έχω πει καφέ στα μπιστρό της, να μην έχω χαθεί με τις ώρες στα μουσεία της, να μην έχω ερωτευτεί άγνωστους και να μην έχω γαμώτο φωτογραφίσει δρόμους της... Και το χειρότερο με όλα όσα γίνονται να απομακρύνεται η ιδέα αυτή. Ελπίζω να μην μετάνιωσες Νικιπλέ μου που ήρθες ξανά Ελλάδα και άφησες το Παρίσι.
Σε φιλώ φίλε μου.
@ city addict : η αλήθεια είναι πως και εγώ κάπως συγκινήθηκα, απαντώντας τώρα στο παραπάνω σχόλιο, μα και όταν έγραφα αυτό το ποστ.
@ kikop80 : Που είσαι εσύ;;; Το φαντάστηκα πως έχεις πιεστεί με αυτά που μας συμβαίνουν, για τους περισσότερους πλέον είναι δύσκολα. Να ξέρεις σε σκεφτόμουν. Χαίρομαι πολύ που διαβάζω σχόλιο σου, μα και για τη μικρή σου εξομολόγηση, να δώσεις ένα μεγάλοοοοοοοοο φιλί στο μικρό kikopako και να ανανεώσεις ποστ στο blog σου ΚΑΙ στο δικό του :)
Όπως και να έχει, μου δίνει χαρά ότι με παρακολουθείς έστω και σιωπηλά, καληνύχτες πολλές πολλές!
@ Dee Dee : Deedeeka δεν θυμάσαι λάθος. Είχα ανεβάσει ένα βιντεοκλίπ ενός τραγουδιού που είχε χρησιμοποιήσει σκηνές από αυτή την ταινία. Ήταν αυτή η ανάρτηση :
http://roadartist.blogspot.com/2010/01/way-on-clouds.html
Καλό ξημέρωμα!
@ eleni : Όσο μπορούμε, καλό σου ξημέρωμα, και υπομονή με το χιόνι και την παγωνιά!
@ Summertime Blues : Έχεις δίκιο. Αν μια καρδιά αγαπάει μπορεί να σπάσει το γκρίζο όλου του κόσμου :) Καληνύχτα, καλό μας μήνα!
@ ANAZHTHΣH : έχουμε ανάγκη όλοι από ζεστασιά. Πολύ όμως. Σε ευχαριστώ πολύ, καληνύχτα :)
@ Margo : Η δεδομένη στιγμή που τόσο σκληρά, αιματηρά, άδικα κάποιους (αρκετούς) μας πληγώνει. Να είμαστε δυνατοί και πάντα αληθινοί. Δε ξέρω αν ένα όνειρο μπορεί να σε ταξιδέψει και να διαφυλάξει τη ψυχή και το μυαλό σου μέσα σε αυτό τον παραλογισμό που ζούμε... Προσπαθώ :) Σε ευχαριστώ. Ναι το τραγούδι κατά κάποιο τρόπο ταιριάζει... καληνύχτα!
@ Γιαγιά Αντιγόνη : σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά Γιαγιά Αντιγόνη. Να είσαι πάντα καλά, όλοι να είμαστε καλά, ολόψυχα ευχαριστώ. Καλό ξημέρωμα :)
@ Ανώνυμος : ...Χαίρομαι που σε άγγιξε... Να είσαι καλά Ευγενία μου, ναι είναι υπέροχη ταινία να τη δεις με τα παιδιά σου, καληνύχτα :))
@ Flora : Είστε παιδιά :) δε σας ξανακάνω...εγώ!! Παίζεις ΚΑΙ ακορντεόν, φοβερή και τρομερή δασκάλα;;;; Δυστυχώς όχι. Έχασα την συναυλία του Βαρσαμάκη, και είχε την ευγένεια με καλέσει, μα τελικά δεν μπόρεσα να έρθω στο Μουσείο Μπενάκη.
@ treno fantasma : Σίγουρα δύσκολα!...
@ zoyzoy : είναι τιμή μου να συγκινείται κάποιος από λόγια, σκέψεις, συναισθήματα μου, και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό. Ας ελπίσουμε να αντέξουμε, να έχουμε δύναμη και να μην ξεχάσουμε/ αφήσουμε ποτέ τα όνειρα μας να πεθάνουν. Δε μας αξίζει...Και η δική σου ανάρτηση ήτανε εκτός από συγκινητική, γεμάτη μηνύματα και απαντήσεις στους ανεγκέφαλους που τολμούν να μιλάνε δίχως πρώτα να σκέπτονται.
@ rain : Βροχούλα σε ευχαριστώ πολύ, μου έδωσες χαρά που σου άρεσε. Καληνύχτα σου, πολλά πολλά φιλάκια.
:)
@ Ερατώ : Μπορείς να την δεις και στο youtube! Είναι εκεί ανεβασμένη. Πάτα από το βίντεο της ανάρτησης (που είναι το τελευταίο μέρος της ταινίας). Σε ευχαριστώ.
@ habilis : Στα ουράνια, μακριά από όλους και όλα :)
@ Διονύσης Μάνεσης : που είναι το σχόλιο μου κε Μάνεση στο blog σας ;;; Χαχααχα μήπως παραήταν επαινετικό για να το δημοσιεύσεις;; Μάλλον αυτό... Οκ, κατανοητό, πάντως ήταν αληθινό! Το ξέρεις! Καληνύχτα!
Δεν μπορούμε χωρίς όνειρο, χρωματιστό και ανάλαφρο.
Μας οδηγεί, μας ανεβάζει!!!
Γλυκό και αισιόδοξο μήνυμα.
Φιλιά θαλασσένια.
RoadArtist, την καλημέρα μου.
Την ταινία δεν την έχω δει ούτε την ξέρω, αλλά η ανάρτησή σου είναι υπέροχη. :)
@ Thalassenia : ναι έτσι πάει. Να είσαι καλά, καλό σου μεσημέρι.
@ teleytaios : σε ευχαριστώ πολύ. :) Ας ευχηθούμε να είμαστε καλά, καλό σου μεσημέρι :)
Δες κι αυτο οταν μπορεσεις "UP" ( Carl & Elie)
Το ειδα με την μικρη μου και μου εκλεψε την καρδια :)
Θα σου αρεσει, ειμαι σιγουρη :)
Τί να σχολιάσω άραγε πρώτο;
Αυτή την υπέροχη αλληγορική ταινία που κάποτε είχα την ευκαιρία να δώ;
Η αυτήν την υπέροχα αυθόρμητη ανάρτηση που σχεδόν ψιθυριστά εκμυστηρεύεται τις κρυφές σου αγωνίες;
Σημασία έχει όμως πως το αυθόρμητο είναι κι' αληθινό.
Και το αληθινό είναι ουσιαστικό.
Και το ουσιαστικό, είναι το "ήλιον" της ψυχής, που κι' αν ακόμη το περίβλημά της πληγωθεί, αυτό θα της δίνει αέναη ώθηση προς τα ψηλά και τα ψηλότερα...
Σου στέλνω με πολλή αγάπη και το δικό μου το μπαλόνι έξω απ' το μπαλκόνι σου.
Μπορεί να έχει λίγο ξεφουσκώσει, όμως είναι ακόμα κατακόκινο!
Αυτό έχει σημασία μικρή μου!
Ω, ναι, το γνωρίζω πολύ καλά αυτό το κόκκινο μπαλόνι και είναι πολύ αληθινό, ακόμα όταν κινείται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας.
Τόσο καλά το γνωρίζω που το νοιώθω και λίγο δικό μου γιατί όπως πολύ καλά θυμάμαι, μου το είχε χαρίσει μία καλή μου φίλη:)
Γιατί αυτό το μπαλόνι παρόλο που είναι μοναδικό μπορεί να το χαρίσει κάθε καλός φίλος!
ανάρτηση - όνειρο
roadartist μου φιλιά πολλα
καλό βράδυ:)
Ειχες ενα ονειρο
Δηλαδη τωρα δεν εχεις
Και ποιο ητανε αυτο...
-
αχ τι υπέροχο όνειρο με χρώμα και κίνηση !!!!!!!
Γεμάτο τρυφερότητα κι ελπίδα !!
Ας κάνουμε πολύχρωμα όνειρα μέσα σε τούτη τη γκρίζα πραγματικότητα !!
Ελπίζω να εξακολουθείς να κάνεις όνειρα Αρτιστάκι !! :)
(γιατί γράφεις είχα...)
Κράτα γερά το κόκκινο μπαλόνι σου, μη μασάς !!
και την ποιότητα που αποπνέει το μπλογκάκι σου !!
Να΄σαι καλά
Σαμιώτικους χαιρετισμούς
τι ωραια μπαλονια!!!
καλο μηνα Αρτιστα! :)
@ Dee Dee : Deedeeka σε ευχαριστώ πολύ, το είδα, πάρα πολύ γλυκό :) Η αγάπη τα γιατρεύει όλα, και είναι το σημαντικότερο, σπουδαιότερο αγαθό!
πέρασα για να ταξιδέψω. μακριά από όλα τα δύσκολα. και τα κατάφερες. με τον πιο γλυκό και όμορφο τρόπο. όπως πάντα. να είσαι πάντα καλά μαιρούλα. καλό και όμορφο μήνα! με όνειρα που αλήθειες γίνονται. φιλιά πολλά πολλά!
@ βιολιστης στη στεγη : Σε ευχαριστώ που με ένιωσες. Αλληγορική ταινία. Κρυφές ενδόμυχες ανασφάλειες και εσύ εδώ φίλη, σχολιάζεις, αν και απέχεις από τα blogs. Χίλια ευχαριστώ. Έχεις δίκιο η ψυχή είναι το πλέον σημαντικό. Και το δικό σου μπαλόνι να ξέρεις είναι ευπρόσδεκτο να κρατήσει παρέα και να εμφυσήσει την δύναμη του, να συνυπάρξει δίπλα στο δικό μου, καθώς θα ανεβαίνουν προς τα πάνω.
Ανταποδίδω την αγάπη, ευχαριστώ, πολλά φιλάκια.
@ Άστρια : Θυμάμαι την ανάρτηση σε αυτό το blog και το τότε μοίρασμα του ονείρου :) Έχεις δίκιο και δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από τους φίλους. Σε ευχαριστώ :)
@ Velvet : Πολλές ερωτήσεις κάνετε κύριε velvet! :) Τα όνειρα είναι προσωπικά, δε λέμε τι, για να εκπληρωθούν, σωστά; Όχι, ακόμη εδώ είναι, αφού δεν θέλει να με αφήσει :)
@ marilise : Σε ευχαριστώ πολύ, καλό μήνα να έχουμε!
@ Aθηνά : σε ευχαριστώ πολύ Φίλη Αθηνά. Σωστοί οι συνειρμοί σου. Θα προσπαθήσω, παρ' όλη την σκληρότητα της εποχής, να τα κρατήσω γερά και επίσης την ποιότητα εδώ πεισματικά. Πολλούς χαιρετισμούς σε σένα και στο νησί σου!
@ iLiAs : Καλό μήνα Ηλία μου, επίσης, φιλιά :)
@ b|a|s|n\i/a : Χαίρομαι που πέρασες. Μη χάνεσαι. Χρειαζόμαστε ο ένας το όνειρο του άλλου, ίσως έτσι γίνεται λίγο πιο όμορφο και το ταξίδι.
Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη, καλό μας μήνα, φιλιά!
Κέντησες πολύ όμορφα τις φωτογραφίες με τα λόγια. Πολύ όμορφη και ευρηματική ανάρτηση!
Τέχνη :)
Ε;Τι;
Σχόλιό σου στο μπλογκ μας;;
Βρε παιδί μου, τόσα χρόνια μπλόγκερ και ακόμα λάθος κουμπάκια πατάς;! Σε διαβεβαιώνω ότι δε λάβαμε κανένα σχόλιο. Κάποιο λάθος έκανε ο ( ασυγχώρητος) Μεγάλος Αδελφός. Τι κρίμα!
( Φαντάζομαι θα αναφέρεσαι στην ανάρτηση για τις μέρες βιβλιοθήκης στο σχολείο μας, φανατικό εσὔ παιδί των βιβλίων..)
Τα δε καλά σου λόγια δεν τα φοβόμαστε καθόλου. Όσο και να κοκκινίζουμε, μας έχεις συνηθίσει
:-)
Πολλά φιλιά. Μάλλον θα κάνουμε και ανάρτηση-ρεπορτάζ από τις μέρες αυτές.
Υπέροχη σύλληψη! Δεν υπάρχει τίποτα πιο κόκκινο μέσα σην μουντίλλα από ένα όνειρο!
...το ονειρο ονειρο δεν θελει ...μονο του θα ταξιδευει...και εμεις εκει να το προσμενουμε καρτερικα...παλευοντας με τις δικες μας αληθειες...αχ ποσο θα θελα να μην ειχα ονειρα ...να τα αφησω να πεταξουνε μακρια...να συναντησουνε αλλα ονειρα ...πρεπει να τα απαρνηθω...καθε μερα ολο και πιο κοντα στο ονειρο μου ...να μην εχω κανενα ονειρο πια...
(τι ταινια τι βλεπω ξανα και ξανα ...ευχαριστω που μου τι θυμισες παλι..θα την ξαναδω αλλη μια φορα...να δω πως ειναι τα ονειρα των αλλων...)
@ karagiozaki : Σε ευχαριστώ πολύ, αυθόρμητη και από καρδιάς. Την καλησπέρα μου, καλό σου σκ :)
@ Διονύσης Μάνεσης : Στο δικό σου φιλολογικό blog, αφορούσε την ανάρτηση για τον Εγγονόπουλο. Ίσως να έκανα λάθος και μην εγκρίθηκε το σχόλιο μου. Έγραφα για το πόσο τυχεροί είναι οι μαθητές σου. :) Σπανίζουν δάσκαλοι σαν εσένα. Το γράφω επειδή το πιστεύω. Χίλια μπράβο για τον αγώνα που κάνεις, όλα αυτά τα χρόνια, μα και σήμερα που τόσο δύσκολα γίνονται όλα.
ΥΓ έρχονται και απολύσεις σε νέους εκπαιδευτικούς. Λογικότατο βέβαια, για φθηνό εργατικό δυναμικό προορίζουν τα παιδιά αυτής της χώρας. Σιγά μη τα αφήσουν να μορφωθούν....
@ thinks : Νομίζω Δημήτρη πως αυτό μας κρατάει. Προσπαθούμε να το κρατήσουμε ζωντανό παρά που το σκοτώνουν. Καλό σκ!
@ pAnOs : Σχόλιο γεμάτο "ποίηση", άρα και αλήθεια. Είναι όμορφο να συναντιόνται τα όνειρα μας με των άλλων, ίσως μόνο τότε είναι αληθινά ευτυχισμένα... Εύχομαι να έχεις ένα πανέμορφο σκ!
μια υπέροχη σκηνή για καληνύχτα..
ευχαριστώ*
@ Liz : την καλημέρα μου πλέον... Φιλιά :)
Δημοσίευση σχολίου