24 Φεβρουαρίου 2011

μίλια μακρυά

The Little Tower of Babel, Pieter Bruegel the Elder, c1563

Τιποτένιοι ήρωες,
κάλπικοι σωτήρες, ανεγκέφαλοι δικτάτορες. 
Τυφλοί ηγέτες
σε ένα βασίλειο ασυνεννοησίας.
...
Παρατηρείς τριγύρω..
άλλοι παλεύουν για τα αυτονόητα..
ενώ άλλοι
εύκολα, πονηρά επιβιώνουν..

..Εσύ που κατατάσσεις τον εαυτό σου; 
Πόσο συμβαδίζει η ματιά σου με την πραγματικότητα;
Που να σε κατατάσσουν οι άλλοι;
Τι αξία να έχει η άποψη των άλλων;

..Σκέφτεσαι..
"
σταματώ"
, "ως εδώ"
"νόημα δεν υπάρχει",
 "φοβάμαι".


Και τότε περισσότερο σφίγγεις τη γροθιά.
Τότε πιο πολύ πεισμώνεις.
Αυτό που σε εξαντλεί, αυτό και σε κρατά.
Αυτό που σε πληγώνει, σε διαμορφώνει.
Μα αναρωτιέσαι 
για πόσο.


..Ανακαλύπτοντας κάθε τόσο τα όρια σου,
αναγνωρίζοντας τη διαφορετικότητα σου,
..και εξακολουθώντας
πεισματικά πιο πολύ να σε αγαπάς.

Αγαπώντας τις θυσίες, τις αδυναμίες σου.
Τόσα πράγματα που δε μπορείς να τα εξηγήσεις..
 
Και απορείς κάποιες στιγμές πώς μπορείς να συνεχίζεις
σε ομήγυρη ατελείωτου παραλογισμού.


Πράγματα που
..πάντα λίγοι
θα μαθαίνουν..
..πάντα λίγοι
θα καταλαβαίνουν..
ακόμα λιγότεροι θα αισθανθούν..
όσοι μπορέσουν

μέσα σου
να κοιτάξουν..
όσους θα αφήσεις, όσο θα ανοικτείς..


Και πόσοι εύκολοι κριτές.
Μα όσο εσύ θα σπαταλιέσαι στο να κρίνεις,
εγώ σιωπηλά θα συνεχίζω.

Στα απρόβλεπτα, στα προβλέψιμα.
στα ατέρμονα στροβιλίσματα μου..
Κλείνοντας τα αυτιά σε ότι φανατικά δεν συμβαδίζει,
σε ότι γράφει, απορεί,

μα συνεχώς ασχολείται. 
 
Δεν έχει άραγε δική του ζωή;
Πως μπορεί τόσο πολύ να ασχολείται;
 
Πολλοί υποτίθεται πως ζουν,
μα απλά νωχελικά ανασαίνουν.

Οι ζωές όλων των ανθρώπων δεν είναι ίδιες..
Δεν έχουμε όλοι ίδια γούστα, σκέψεις, καρδιές, ομορφιές,
προτεραιότητες, μικρές, μεγάλες προσδοκίες,
δυσκολίες, ευκολίες..


Παρατηρείς τους ανθρώπους
..προσπαθείς να διαισθανθείς..
Πάντα κάποιοι θα διαφέρουν.

Αρκετοί πιστεύουν πως αγγίζουν τα άστρα.
Μα αυτά τα άστρα, είναι μόνο
στιγμιαία
βεγγαλικά,
καλύτερα από μακρυά να τα κοιτάς,
καθώς θα σβήνουν, και θα χάνονται.

Σκέψεις αλλόκοτες..
..Γέμισμα ψυχής..

 Ονείρων όνειρο..
Λίγοι θα το νιώσουν,
λίγοι θα σε νιώσουν,
αυτοί οι λίγοι όμως

(θα) είναι
ο θησαυρός σου.


Εκ των έσω
μα μίλια μακρυά.

82 σχόλια:

treno fantasma είπε...

Kataigistiko.
Milia makrua,
ma esi konta mas. Spanizeis.

theatre είπε...

"ομήγυρη ατελείωτου παραλογισμού"

"..Γέμισμα ψυχής..
Ονείρων όνειρο.."

"Εκ των έσω
μα μίλια μακρυά."

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Τα αλλόκοτα έχουνε ουσία,
στην κοινωνία των μασκών και των τόσων καθωσπρέπει.
Η μουσική επιλογή σήμερα,
είναι ένα ονείρων όνειρο.

Ανώνυμος είπε...

Simvolismos sto epakro.
kai o nown, noeitw..
Eimaste sugxroni vavel..
Se euxaristw,
se filw gluka,
Arco.

ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ είπε...

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ,-ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ΔΕΝ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙΣ.. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.
ΔΕ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΟΥ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ.. ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ. ΓΡΡΡΡ..
:)
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΕ ΠΥΡΓΟ ΒΑΒΕΛ.

Κλειώ είπε...

Προσωπικές νότες
σε μια περίοδο σαλεμένη..

eutixis είπε...

Tha ithela na imoun milia makrua.
Ma distixws menw valkania.

Τσαλαπετεινός είπε...

Σα σταυροδρόμι δεν είναι;
Στέκεσαι, παίρνεις ανάσα, κοιτάς γύρω σου, σκέφτεσαι, μετράς τις δυνάμεις σου- σε ξαφνιάζει που τις βρίσκεις περισσότερες από όσο λογάριαζες- επιλέγεις και συνεχίζεις.

Με χαμόγελο όμως, γιατί ξέρεις που πας.

quartier libre είπε...

@
εξαίρετο απάνθισμα
ψυχής
και δύναμης ζωής !

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!!
Όλοι άνθρωποι, όλοι διαφορετικοί..
Να έχουμε δύναμη..

Ανώνυμος είπε...

Bαβέλ ε?
Μίλια μακρυα αλλά τόσο κοντά μας.
Συνέχισε road

kariatida62 είπε...

Ο συμβολισμός του Πύργου της Βαβελ διαχρονικός να αποδεικνύει την σύγχυση του κόσμου μας!

Να μπω και γω ανάμεσα στους λίγους που θα σε νιώσουν, να γίνω μέρος του θησαυρού σου?

kovo voltes... είπε...

Ατελείωτος ο δρόμος και οι πύργοι που συναντάμε. "Αυτό που σε εξαντλεί αυτό σε κρατά". Πολύ σοφό...
*μα τι θα πει μακριά? Εδώ είμαστε, μαζί ;)

Ανώνυμος είπε...

ένα όνειρο!!! με ταξίδεψες πολύ μακριά και πολύ κοντά, με ταξίδεψες...μέσα μου

σ΄ευχαριστώ

City Addict είπε...

Δε ξέρω πως το κατάφερες μα δάκρυσα πρωί, πρωί. Ευχαριστώ.

http://www.youtube.com/watch?v=yCC_b5WHLX0

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αρκετοί πιστεύουν πως αγγίζουν τα άστρα.
Μα αυτά τα άστρα, είναι μόνο
στιγμιαία
βεγγαλικά,

!!!!!!!!!!!!!!

Το μέγα, ανθρωπινο λάθος....

Ανώνυμος είπε...

Με δυο λέξεις: γάμησέ τα. Αλλά ευτυχώς υπάρχουν και λίγοι καλοί φίλοι, μεγάλη δυστυχία για όποιον δεν έχει καλούς φίλους και δεν είναι καλός φίλος.

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Πύργος Βαβέλ ο κόσμος μας πράγματι.
Μιλάμε διαφορετική γλώσσα οι περισσότεροι μεταξύ μας. Κάποιοι είμαστε στην ίδια συχνότητα και το θεωρούμε τύχη.

Σ' ένα όμως πράγμα όλοι συγκλίνουμε κι ας το εκφράζουμε διαφορετικά...
Αναζητούμε την λύτρωση της ψυχής μας, την απελευθέρωση του νου από τα πρότυπα που προσπαθούν οι "ηγέτες" του κόσμου να μας επιβάλλουν και να μας εγκλωβίσουν .
Ονειρευόμαστε μια ζωή που να μας ανήκει και να είναι απλά ανθρώπινη κι αγαπητικιά.

Έξοχη η εγγραφή σου κι Εσύ όπως πάντα ανεπανάληπτη ωραία μου Κυρία !

Ιω είπε...

Καλημέρα...από μίλια μακριά...,εδώ παραδίπλα δηλαδή...

Αγγελικη Ν είπε...

Νόμισα ότι φεύγοντας από το βασίλειο της ασυνεννοησίας θα μπορούσα τουλάχιστον να βρω τον εαυτό μου, να ανακαλύψω τα όριά μου… Λάθος μεγάλο! Ο ατελείωτος παραλογισμός με ακολουθεί! Παντού τον βρίσκω εμπρός μου! Μοναξιά, αδυναμία συνεννόησης… Συλλογική απώλεια της στοιχειώδους ενσυναίσθησης? Φοβάμαι ότι σιγά σιγά αδυνατίζει και η ικανότητά μου να αναγνωρίζω τα συναισθήματά μου, βυθίζομαι… Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι σαν και σένα που μιλάμε την ίδια γλώσσα!

karkinos7 είπε...

Το κείμενο ταιριάζει απόλυτα και με το καιρό έξω...είναι καταιγίδες ερχόμενες...έκτακτη πρόβλεψη.
Την Καλημέρα μου!!!
Φιλιά Πολλά!!!
Όμορφη Τσικνοπέμπτη!!!

ELvA είπε...

''Και τότε περισσότερο σφίγγεις τη γροθιά.
Τότε πιο πολύ πεισμώνεις.
Αυτό που σε εξαντλεί, αυτό και σε κρατά.
Αυτό που σε πληγώνει, σε διαμορφώνει.
Μα αναρωτιέσαι
για πόσο....''

Για πανω απο...500 μιλια παντως! :)
Για οσο αντεξουμε μεχρι να φυγουν!

Φιλια, Road μου! ;)

Πορτιάτης είπε...

Υποκλίνομαι!
"Αυτό που σε πληγώνει, σε διαμορφώνει."
Και σε πεισμώνει και σε κάνει να σφίγγεις δόντια και γροθιές, αλλά και το χέρι του διπλανού. Που μπορεί ν'απέχει μίλια αλλά η καρδιά του είναι τόσο κοντά...
Και κυρίως σου δίνει τη διάθεση της προσφοράς και της δημιουργίας. Αυτό δεν είναι η ζωή;
Φιλιά και καλημέρες!

Velvet είπε...

Καταληξαμε ενας λαος
χωρις αξιοπρεπεια,
χωρις ψυχη κι οραματα.
Αλλοιωθηκαμε τοσο
ωστε ειναι αδυνατο
να αναγνωρισουμε
την αισχροτητα
διπλα μας
Αυτος ο κοσμος
ειναι το δικο μας
δημιουργημα
κι εμεις
τα καταλοιπα του
...

Ανώνυμος είπε...

Autos den einai kosmos gia euaisthitous road artist.

quartier libre είπε...

@
ΔΕΝ υποχωρούμε.
Δεν παραχωρούμε τον κόσμο σε κανέναν!
Δική μας υπόθεση είναι ο κόσμος
και δικός μας - του καθενού μας
ο αγώνας γιά μιάν άλλη ζωή, καλύτερη, πάνω στη γη των ανθρώπων.

"η ουσία του θεού μας
είναι ο ΑΓΩΝΑΣ"

Μηθυμναίος είπε...

Τα λόγια σου, φίλη μου, λέξεις και φράσεις κοφτές, εισβάλουν μέσα μας σαν σύννεφο και γίνονται βροχή… Σκέψεων!

Ερατώ είπε...

Τι να πει κανείς πια...,τι να πει;
Πολύ όμορφα όσα έγραψες.
"Εκ των έσω
μα μίλια μακρυά".
Φιλιά....

ξωτικό είπε...

...."Μα όσο εσύ θα σπαταλιέσαι στο να κρίνεις,
εγώ σιωπηλά θα συνεχίζω."

Και ως γνωστόν.... τo σιωπηλό ποτάμι κρύβει μεγάλη δύναμη !!!!

Μελαγχολικό αλλά κατά βάθος χαίρομαι όταν μας ....φωνάζει η καρδιά σου !!

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Καλησπέρα, να είσαι καλά, ευχαριστώ για την ανάγνωση.

Roadartist είπε...

@ theatre : Η αρχική μουσική επιλογή δεν ήταν αυτή του Yann Tiersen, αλλά το carmina burana, που ως συμβολισμό έχει να πει πράγματα. Μάλλον σε αυτό αναφέρεσε. Καλό απόγευμα.

Roadartist είπε...

@ arcobaleno : Ευτυχώς με κάποιους συνεννοούμαστε και αυτοί είναι ο θησαυρός μας :) φιλάκια :)

Roadartist είπε...

@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : ..αν δεν τα καταλαβαίνεις όλα, κάτι όμως το ένιωσες.. Ναι, και εμένα μου αρέσει να γράφω κατευθείαν ότι σκέφτομαι, δίχως επεξηγήσεις.. :) και αυτό μοίρασμα είναι, σε ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ Κλειώ : σαλεμένη, τουλάχιστον να τελείωνε.. Όλα δείχνουν πως μόλις άρχισε..

Roadartist είπε...

@ Τσαλαπετεινός : Είναι σαν σταυροδρόμι. Κάπως έτσι. Το πρόβλημα όμως στην εποχή μας είναι στις "επιλογές".. φιλάκια :)

Roadartist είπε...

@ quartier libre : καλό απόγευμα!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : ..καλό απόγευμα ηφ :)

Roadartist είπε...

@ Τhalassokrator : να είσαι καλά, μακρυά μα τόσο δίπλα μας.. Μάλλον τα μίλια δεν παίζουν ρόλο στην ουσιαστική απόσταση.

Roadartist είπε...

@ kariatida62 : Μακάρι να μπορούσα κάρυ μου, και όλοι μαζί θα μπαίναμε σε μια κιβωτό.. να φεύγαμε μακρυά από όλο το παραλογισμό.. και τη σύγχυση.. καλή Τσικνοπέμπτη!

Roadartist είπε...

@ kovo voltes...: Από κάποιους να είμαστε μακρυά, για να διαφυλακτούμε όσοι όμως επιλέγουμε θα είναι κοντά.. Σε ευχαριστώ για αυτό :) καλό βράδυ!

Roadartist είπε...

@ Silena : δεν υπάρχει καλύτερο ταξίδι..από αυτό.. να μπορείς να δεις μέσα σου.. Εγώ σε ευχαριστώ..

Roadartist είπε...

@ City Addict : τέλειο τραγούδι, θυμίζει παλιά χρόνια, ευχαριστώ :)

Roadartist είπε...

@ Ρίκη Ματαλλιωτάκη : Συμφωνώ. Και από τέτοια παραδείγματα όχι και λίγα.. κοντά δίπλα μας.. Δυστυχώς.. καληνύχτα!

Roadartist είπε...

@ ηλιογράφος : Ε ναι! Αυτό! Με δύο λέξεις ήλιε! Όσο για τους φίλους, μόνο λίγοι μπορούν να είναι αληθινοί, και αυτοί είναι θησαυρός. Και ναι αυτή είναι η μεγαλύτερη δυστυχία. Φιλιά :)

Roadartist είπε...

@ λυγερη : Ίσως αυτά που μας ενώνουν να είναι περισσότερα, όμως Λυγερή μου στεκόμαστε σε αυτά που μας χωρίζουν, που τις περισσότερες φορές είναι νοοτροπίες, στενοκεφαλιές από το παρελθόν. Απίστευτοι είμαστε. Έτσι δεν πάμε πουθενά.
Η Βαβέλ είναι καταδικασμένη να καταστραφεί και να πεθάνει. Καλό βραδάκι, και σε ευχαριστώ πολύ για την παρουσία και τα λόγια σου.

Roadartist είπε...

@ Ιω : το έπιασες.. Καλησπέρα και από εμένα.. από εδώ.. δίπλα :)

Roadartist είπε...

@ Αγγελικη Ν : Καταλαβαίνω τι εννοείς. Και αυτό είναι μάλλον το πιο συγκλονιστικό, γιατί τελικά το παν είναι η επικοινωνία με τον συνάνθρωπο, και αυτό είναι το πιο δύσκολο, όχι μόνο στα μέρη μας, αλλά παντού. Μόνο που εδώ υπάρχουν εξοργιστικές καταστάσεις, εξόφθαλμες μα τα χείλη σιωπούν και η διαφθορά κάνει πάρτυ.. και μένει πάντα ατιμώρητη. Και εσύ προσπαθείς να σταθείς, κάπως να μιλήσεις με κάποιους την ίδια γλώσσα.. Και ναι είναι πολύ σπάνιο, και λέω ευτυχώς που με κάποιους συμβαίνει.. Σε ευχαριστώ!

Roadartist είπε...

@ karkinos7 : Ναι ταιριάζει με το καιρό. Και με τη διάθεση. Και θα αλλάξω μουσική υπόκρουση και από μελωδικό πιάνο, θα βάλω κάτι πιο έντονο για το σημερινό βράδυ.. Ώσπου ίσως να επιστρέψω.. Καλή Τσικνοπέμπτη :)

Roadartist είπε...

@ Elva : Τέλειο τραγούδι!!! Και πόσο καιρό είχα να το ακούσω.. σε ευχαριστώ πάρα πολύ :) :)

Roadartist είπε...

@ Πορτιάτης : Το πιάσιμο του χεριού του διπλανού είναι το καλύτερο φίλε Πορτιάτη. Σε ευχαριστώ πολύ, καληνύχτα :)

Roadartist είπε...

@ Velvet : Όχι απλά τα έχει συνηθίσει μα και τα αποδέχετε. Και δεν τον ενδιαφέρει να τα αλλάξει, και είναι σαν να τρώει κουτόχορτο και να χαίρεται! Ευτυχώς δεν αλλοιώθηκα φίλε velvet, χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό.. και πίστεψε με ήταν πολύ εύκολο να είχε γίνει. καληνύχτα!

Roadartist είπε...

@ Ανώνυμος : Ανώνυμε μόνο αυτό τον κόσμο όμως έχουμε. Κ εδώ θα μείνουμε.

Roadartist είπε...

@ quartier libre : Όταν τα παιδιά φεύγουν, δεν είναι σαν να τον παραχωρούνε, έτσι μένει στα χέρια όσων αποφασίζουν. Και ουσιαστικά σε διώχνουν. Άλλο τα λόγια, άλλο οι πράξεις. Ο Καζαντζάκης πάντα καλά τα έλεγε.. αλλά και αυτός ακόμη λίγα πέρασε.. Καληνύχτα σου!

Roadartist είπε...

@ Μηθυμναίος : Να είσαι καλά Μηθυμναίε, ..ταιριάζουν με τη βροχή.. την αποψινή.. Καλό βράδυ Τσικνοπέμπτης..

Roadartist είπε...

@ Ερατώ : στέρεψαν τα λόγια; Και είμαστε στην αρχή.. Εκεί είναι το θέμα.. Όπως λέει και το τραγούδι "που να γυρέψεις την αρχή;" :)

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : ..νομίζω εκτός από γνωστό, είναι και αληθινό! Δύναμη έχει..και ψάχνει που να την διεχετεύσει. Ε, ξωτικούλι η μελαγχολία δεν είναι λογικό επακόλουθο.. σε ευχαριστώ, και εγώ κατά βάθος χαίρομαι, και ξέρω το λόγο.. επιπλέον :)

BLUEPRINTS είπε...

όσο αυτονότητα κι αληθινά είναι αυτά που γράφεις άλλο τόσο δύσκολο είναι τα σχολιάσω, πάντως ο πύργος της Βαβέλ που χτίσαμε δεν ξέρω αν θα καταστραφεί από εξωτερική παρέμβαση ή από εμάς τους ίδιους, το σίγουρο είναι ότι θα καταστραφεί και θα ξαναδημιουργηθεί κοκ, ατέρμονες αναζητήσεις με ή χωρίς ουσία; σε φιλώ και σε ευχαριστώ που βγάζεις με τέτοιο τρόπο ότι αισθάνεσαι

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΝΑΣ ΒΑΒΕΛ ΔΥΣΤΥΧΩΣ:(

ΠΕΡΑΣΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑVATAR.ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ.

Procrustes είπε...

έχεις δίκιο μέχρι την τελευταία λέξη, Αρτιστάκι. Ζήτω η διαφορετικότητα...

"be yourself, by yourself
stay away from me

a lesson learnt in life
known from the dawn of time"

...που λέει και ο φίλος μου ο Anselmo

Ανώνυμος είπε...

Μπούρδες....

mixedgoods είπε...

Logia phixis.
Thanks gia to moirasma.
Oti omorfotero yparxei einai o sebasmos, ma kai oti spaniotero!
To xereis esy se kathe diskolia, edw exeis pollous pou se agapane.
Epishs, h diaforetikota, pou grafei o Procrustes parapanw, einai oti kalutero yparxei.
Pare auto : http://www.youtube.com/watch?v=iUiTQvT0W_0&feature=channel

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Σκέψεις .
Όχι αλλόκοτες.
Σίγουρα απαισιόδοξες.

Δρομοκαλλιτεχνούλα
τα πράγματα είναι δύσκολα,
εγώ όμως ενάντια στα σημάδια των καιρών, θα σου τραγουδήσω:
"Λίγο ακόμα
θα ιδούμε
τις αμυγδαλιές ν'ανθίζουν,
Λίγο ακόμα
ας σηκωθούμε λίγο ψηλότερα "!!

Σαμιώτικους χαιρετισμούς

leondokardos είπε...

Μα τι να σχολιάσω.Κάθε λέξη,κάθε φράση σου αληθινή στη σημερινή εποχή μας.
"Κάλπικα" όλα, υποκρητικά, ψεύτικα, σχεδόν χυδαία.....

manetarius είπε...

Αυτό το "Πολλοί υποτίθεται πως ζουν,
μα απλά νωχελικά ανασαίνουν" ... πραγματικά με σκοτώνει!
Φιλιά πολλά ROadούλα μου :)

Roadartist είπε...

@ BLUEPRINTS : Έπιασες αρκετά από όσα ήθελα να περάσω. Εγώ σε ευχαριστώ για τα λόγια σου και που είσαι εδώ :) Είναι όμορφο να επικοινωνείς με κάποιους. Καλό σου βράδυ!

Roadartist είπε...

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS : Γεια σου σκρουτζάκο. Το Avatar είναι ενα ηλιοβασίλεμα από περασμένες καλοκαιρινές διακοπές στην Αμοργό. Η συγκεκριμένη στιγμή είναι από την διαδρομή από την Αιγιάλη προς τα Κατάπολα. :) καλό βράδυ!

Roadartist είπε...

@ Procrustes : Χαίρομαι που συμφωνούμε! Ναι στην διαφορετικότητα, αυτό μας έλειπε να λέγαμε όχι.. ΦΙΛΙΑ!!!!!!

Roadartist είπε...

@ mixedgoods : Sinéad O'Connor..θεά!!! Σε ευχαριστώ τόσο πολύ! Και για το όμορφο τραγούδι και για τα λόγια σου. Γνωρίζω την παρουσία σας, όχι μόνο εδώ αλλά και με emails, και είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμη και σημαντική...Καληνύχτα!

Roadartist είπε...

@ αθηνά : Σκέψεις καρδιάς, όχι απλώς απαισιόδοξες Αθηνά, μα περισσότερο απογοήτευσης από όλα όσα γίνονται. Σε ευχαριστώ πολύ, μακάρι ο στίχος να βγει προφητικός για όλους μας. Φιλάκια πολλά!

Roadartist είπε...

@ leondokardos : Δυστυχώς έτσι έχουμε γίνει lionheart. "Κάλπικα όλα, υποκρητικά, ψεύτικα, σχεδόν χυδαία....." Νομίζω το ότι κάποιοι ακόμη βλέπουμε..είναι η μόνη ελπίδα..

Roadartist είπε...

@ manetarius : Μανιταράκι χρόνια και ζαμάνια!!! Με τον έτερο σου (διαδικτυακά) ύμιση :) τα λέμε συνεχώς μέσω emails.. Βρε αυτό για σένα δεν ταιριάζει.. Αν σου εξηγούσα τι σκεφτόμουν όταν το έγραφα.. θα καταλάβαινες πως εσύ είσαι σε άλλη διάσταση.. Οπότε να μη σε σκοτώνει..Φιλάκια manet!

Ειρήνη Βεργοπούλου είπε...

Εξέφρασες την αγωνία σου για τη Βαβέλ του σήμερα, κατέθεσες την ευαισθησία σου, όπως την ξλερουμε από το μπλογκ σου...
καλησπέρα Ρόουντ :-))

Roadartist είπε...

@ Ειρήνη Βεργοπούλου : Ειρήνη σε ευχαριστώ πολύ φίλη μου! Καλό σαββατοκύριακο!

Άστρια είπε...

Να σου πω ότι είναι η δεύτερη φορά που ξανάρθα και το ξαναδιάβασα;

Κι άκουσα να μιλάει η ψυχή, η ζώσα ψυχή, που ταλαντεύεται ανάμεσα στα όσα στριφογυρίζουν γύρω της και προσπαθούν να την κάνουνε κομμάτια.. Όμως αντέχει και βλέπει ακόμα καθαρά την αλήθεια στο φως, αλλά και τις σκιες που απλώνονται απειλητικά χωρίς να μπορούν να την καλύψουν..

Πόσο με άγγιξαν και πόσο ταυτίστηκα με αυτά που έγραψες!!

roadartist μου, να είσαι καλά φίλη μου!

υγ. αυτό το κείμενο αποθηκεύτηκε να το έχω:)

Άστρια είπε...

10.11 το σχόλιό σου σε μένα.
Την ίδια ώρα ήμουνα εδώ:)))

Pellegrina είπε...

Αγαπητή roadartist, υποθέτω ότι με θυμάσαι! Είχαμε πιει και καφέ μαζί. Στη "Μελίνα" στην Πλάκα.
Ειχαμε αλληλογραφία κάποτε. Θυμάσαι που τότε είχα αρχίσει να γράφω ένα μυθιστόρημα;
Η ιδέα μου είχε γεννηθεί από μια φωτογραφία στο μπλογκ σου, εκείνη με ένα γατάκι κάτω από ένα βιβλίο. Μετά σου έγραφα τις πρώτες-πτώτες μου ιδέες. Στο μεταξύ χαθήκαμε. Από τοτε εξελίχτηκε παρα πολύ βεβαια, και τελικα΄εγινε ολόκληρο μυθιστόρημα, αναρτημένο στο διαδίκτυο
Περίμενα τόσον καιρό πως θα έλεγες κάτι, όμως μάλλον δεν θα το εχεις πάρει είδηση οτι το βιβλίο γράφτηκε και τελείωσε. Υπάρχει αναρτημένο δωρεάν στο διαδίκτυο.
Μπορείς να το αναζητήσεις εδω:

http://niovilyri.wordpress.com
στη σελίδα "Βιβλιοθήκη PDF"

ή σε μορφή ποστ κατευθείαν (Η Μερα της μελάνης α, β και γ΄)

Θα χαρώ ιδιαίτερα να "ακούσω" τη γνώμη σου.
Να είσαι καλά. Πάντω πρώτο μπλογκ.

Makis Del είπε...

πράγματα που
..πάντα λίγοι θα μαθαίνουν..
..πάντα λίγοι θα καταλαβαίνουν..
ακόμα λιγότεροι θα αισθανθούν..


είμαι σίγουρος roadartist πως εσύ είσαι μέσα σε αυτό που γράφεις παραπανω...

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Άστρια, σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Αυτά τα λόγια ήταν απλά ψυχής.. σκέψεις καρδιάς.., για αυτό και έχει αξία αν τα αισθάνθηκες απόλυτα. Πως να μην δεις την αλήθεια, ειδικά τώρα; Καλό σουκού, καλή ξεκούραση!

Roadartist είπε...

@ Άστρια : "σύμπτωση" :)

Roadartist είπε...

@ Pellegrina : Καλησπέρα Νιόβη, εννοείται ότι σε θυμάμαι. Ευχάριστο αυτό το νέο, συγχαρητήρια! Μόλις βρω χρόνο, θα επισκεφτώ το blog, και για το βιβλίο επιφυλάσσομαι. Να είσαι καλά!

Roadartist είπε...

@ makis : Καλό σου βράδυ Μάκη, καλό σκ, να περάσεις όμορφα!

Utopia είπε...

μίλια μακρυά παντού,

road...

όχι μόνο...in athens...!!!

Roadartist είπε...

@ Utopia : Δυστυχώς και αυτό είναι το πλέον ανησυχητικό. Χαίρομαι (πάρα) πολύ που σε βλέπω. :) Να τα λέμε.. συχνότερα.. :)

Related Posts with Thumbnails