19 Φεβρουαρίου 2011

...η ζωή είναι ένα όνειρο...

..η πανσέληνος Φεβρουαρίου ανάμεσα στα σύννεφα..


"...Όνειρο βλέπω κι εγώ πως βρίσκουμαι εδώ φορτωμένος
με τις αλυσίδες τούτες, 
και πριν ώρας
καλοτυχιά και δόξα ονειρευόμουν.
Τι είναι η ζωή;
Μια φρεναπάτη.
Τι είναι η ζωή;
Μια παραίστηση, ένας ίσκιος, ένας μύθος!
Του κόσμου το τρανότερο από τα αγαθά,
κι αυτό' ναι τιποτένιο,
αφού η ζωή είναι ένα όνειρο μονάχα
κ' είναι όνειρο
και τα όνειρα τα ίδια."

Καλντερόν ντε λα Μπάρκα (1600 – 1681),
Η ζωή είναι ένα όνειρο.

Σήμερα θυμήθηκα το συγκεκριμένο θεατρικό έργο.. Ένα κείμενο που έχει τη μοναδική δύναμη να σε ταξιδέψει, να στρέψει το μυαλό σε σκέψεις.. Με αυτό ως αφορμή, παραθέτω ένα απόσπασμα μιας παλιότερης θεατρικής κριτικής από το Βήμα:

«Υπάρχει μια ιστορία που λέει πως, σε καιρούς περασμένους, κάθε βράδυ προτού πάει να κοιμηθεί, ο Σεν-Πολ-Ρου συνήθιζε να κρεμάει μια ταμπέλα στην εξώπορτα του σπιτιού του στο Καμαρέ, η οποία έγραφε: Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ».

Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα πως ήμουν βασιλιάς. Και ήταν τόσο παράξενο, εγώ το αγρίμι, ο αποστεωμένος ερημίτης που πέρασα όλη μου τη ζωή σε μια φυλακή, ξεχασμένος από θεούς και ανθρώπους, να αισθάνομαι πάνω στο ταλαιπωρημένο κεφάλι μου τη λάμψη του χρυσού στέμματος της χώρας, το ύψιστο αυτό σύμβολο εξουσίας έκαιγε σχεδόν τα βρώμικα, μπλεγμένα μαλλιά μου και πίστεψα πως μεταμορφώνομαι σε πράσινο φτερωτό άλογο μανιασμένο και ανεξέλεγκτο, έτοιμο να κλωτσήσει με τα δυνατά πόδια του όλους τους ταπεινούς υπηκόους και να χαθεί με μεγαλοπρέπεια στον ουρανό, στη φλογερή αγκαλιά του ήλιου.

«Το μυαλό του ανθρώπου που ονειρεύεται είναι πλήρως ικανοποιημένο από αυτό που του συμβαίνει. Το αγωνιώδες ζήτημα των πιθανοτήτων δεν τον αφορά πια. Σκότωσε, πέτα πιο γρήγορα, αγάπησε όσο επιθυμεί η καρδιά σου. Και αν τυχόν πεθάνεις, δεν νιώθεις σίγουρος ότι θα ξαναξυπνήσεις ανάμεσα στους νεκρούς;».

Εγινα πράγματι βασιλιάς. Το υπέροχο εκείνο στέμμα ήταν αληθινό και το φόρεσα γιατί μου ανήκει, γιατί είμαι ο διάδοχος του θρόνου. Ετσι μου λένε τώρα, αλλά εγώ δεν μπορώ να ξέρω με βεβαιότητα. Προσπαθώντας να θυμηθώ, αδυνατώ να δω καθαρά - λες και ένας καταρράκτης πέφτει ανάμεσα σ' εμένα και στο θέατρο της ζωής μου. Τι είναι αυτό που κάνει τα όνειρα να φαντάζουν τόσο φυσικά και την πραγματικότητα τόσο φανταστική; Ποιο από τα δύο θα με οδηγήσει στην αλήθεια;

«Πιστεύω στη μελλοντική σύνθεση των δύο αυτών καταστάσεων, του ονείρου και της πραγματικότητας, που είναι φαινομενικά τόσο αντίθετες, σε ένα νέο είδος απόλυτης πραγματικότητας, μιας υπερ-πραγματικότητας, αν μπορούσε να την αποκαλέσει κανείς έτσι» γράφει ο Αντρέ Μπρετόν το 1924 στο πρώτο Μανιφέστο του Σουρεαλισμού - από όπου και όλα τα προηγούμενα αποσπάσματα σε εισαγωγικά. 

Ο Καλντερόν ντε λα Μπάρκα από τη Μαδρίτη είχε ίσως ένα παρόμοιο όραμα όταν έγραφε πριν από τρεις αιώνες - το 1635 - αυτό το θεατρικό παραμύθι για φυλακισμένους πρίγκιπες, σκληρόκαρδους βασιλιάδες, ατιμασμένες δεσποσύνες, μονομαχίες και μαγικά φίλτρα. H ζωή είναι ένα όνειρο, το όνειρο ένας λαβύρινθος στην παλάμη της μοίρας και μόνη σωτηρία η δύναμη της ανθρώπινης βούλησης.

Θα κλείσω εδώ με μία ακόμη ακαταμάχητη φράση του Μπρετόν:
«Το θαυμάσιο είναι πάντοτε όμορφο, οτιδήποτε θαυμάσιο είναι όμορφο, στην πραγματικότητα μόνο το θαυμάσιο είναι όμορφο».

Καλντερόν δε λα Μπάρκα

48 σχόλια:

treno fantasma είπε...

..Bradia theatrou simera sto blog?? Mou arese.. Kai to apospasma (poy einai thriliko) alla kai to apospasma ekeinis tis kritikis..
Kalo sk
san oneiro! :)

Mariela είπε...

Γι αυτό σε πάω... για κάτι αναρτήσεις σαν τη σημερινή...

kostas είπε...

Mαγεύτηκα βρε συ..

Ανώνυμος είπε...

καταπληκτική τούτη η ανάρτησή σου
με συνεπήρε, μπράβο σου

να και κάτι από μένα
καλή σου μέρα

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα! Μάλλον δεν κατάλαβα, τι το σπουδαίο λέει η τελευταία φράση;

Ανώνυμος είπε...

Σουρεαλιστική τέχνη..
Αλήθεια ποιος μπορεί να μας πει πως η ζωή δεν είναι ένα όνειρο, και εμείς μέρος του ονείρου;
Θυμάμαι την παράσταση εκείνη στο Αμόρε!! Άλλες εποχές..θέατρο Αμόρε..τώρα τι μου θύμισες!!!!

Ανώνυμος είπε...

Επίσης, με αφορμή την ανάρτηση που έκλεισε το Αμφι-θέατρο στη Πλάκα, ...... :(

θυμήθηκα την στεναχωρια και το σοκ όταν είχε κλείσει το θέατρο Αμόρε.. Θυμάσε; (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=4&artid=209749&dt=01/02/2008)

ΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ...

Το θεατρόφιλο κοινό έχασε πολλά, τώρα θα χάσει περισσότερα...

Φιλί
arco :D

Αρβανιτίδης είπε...

Αν αφεθεις σε τετοια κειμενα μονο μαγευεσε. Αυτη δεν ειναι ομως η ουσια και η δυναμη της τεχνςη. Το να σε βοηθα να ξεφευγεις απο τη ζωη αυτη και να τρεχεις μες στο ονειρο.

Υπεροχο.. για πρωινο Σαββατου.
και μαλιστα
βροχερου Σαββατου.
Καλημερα αρτι στα κι.
Φιλι.

eutixis είπε...

......Σου έγραφα και διαγράφτηκε το σχόλιο!!!!!!!!!!! Γρρρ.. Λοιπόν έλεγα πως λατρεύω τα παραμύθια, διατηρούν την παιδικότητα στους ανθρώπους που είναι ότι σημαντικότερο.. για μένα.. για πολλούς λόγους..

Και να θυμάσαι, αφιερωμένο για σένα roadartist εξαιρετικά:

"τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν λένε ψέμματα" όπως αυτά που μας αραδιάζουν καθημερινά.. εδώ και τόσα χρόνια.. και συνεχίζουν.. Νομίζω κατάλαβες.

nikiplos είπε...

καλησπέρα καλλιτέχνιδα...

Μου θύμισε έντονα τη Φρεναπάτη που είδα πρόσφατα στο Εθνικό. Και τα δύο έργα εννοώ έχουν την ίδια μαγιά, πραγματεύονται το όνειρο των ανθρώπων και τη ζωή μέσα στο όνειρο... Ίσως και το Θέατρο να είναι ένα όνειρο...

Τα όνειρα είναι το ελιξήριο της ζωής για τους ανθρώπους... φαντάζεσαι έναν κόσμο που δεν ονειρεύεται?



φιλιά

MYSTELIOS είπε...

Υπέροχη και μαγευτική ανάρτηση όπως και το ολόγιομο φεγγάρι που χαρήκαμε ψες , πραγματικά σαν όνειρο !!!
Καλό σου Σαββατοκύριακο !!!

mixedgoods είπε...

Epimeneis sto mi prosmenomeno.
kai kanei TIN diafora.
..just perfect!

nefeli είπε...

Τι όμορφη αναρτηση και τι εκπληκτική φωτογραφία.
Πραγματι η ζωή ειναι ενα όνειρο ακόμα και όταν δεν πραγματοποιείται, αλλά αξίζει να το επιδιώκουμε.

:)

Roadartist είπε...

Καλησπέρα σε όλους παιδιά!!

Το "αστείο" είναι πως μόλις τώρα είδα..πως σαν σήμερα γεννήθηκε ο Αντρέ Μπρετόν!!

Ούτε να το ήξερα δηλαδή..καθώς η αναφορά σε αυτόν στην σημερινή ανάρτηση έγινε εντελώς αυθόρμητα.. άρα σύμπτωση ότι σαν σήμερα γεννήθηκε...!

Αντιγράφω σχετικά:

O Αντρέ Μπρετόν (19 Φεβρουαρίου 1896-28 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν σημαντικός Γάλλος λογοτέχνης.
Ποιητής και δοκιμιογράφος, είναι ο κυριότερος θεωρητικός του υπερρεαλισμού και ίσως η σημαντικότερη μορφή του.

Μια σπουδαία φράση του, για τη σημερινή μέρα:

“Ο άνθρωπος είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση”..

Εξαιρετικός! Επιφυλάσσομαι στο μέλλον για περισσότερα.. :)

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Μου αρέσει τόσο που θα μπορούσα κάθε μέρα να ήταν "μέρα θεάτρου" στο blog.. Αλλά υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα που αξίζει εδώ να αναφερθούν.. Χαίρομαι που σου άρεσε!

Roadartist είπε...

@ Mariela : Μαριέλα παρουσίες σαν τη δική σου, και λόγια τέτοια από σένα, είναι πραγματικά τιμή για μένα. Σε ευχαριστώ πολύ.

Roadartist είπε...

@ kostas : Μαγεία είναι το καλό θέατρο.. Έτσι πρέπει (όσο) μπορούμε και να το προσεγγίζουμε..

Roadartist είπε...

@ Silena : Έκλεισα τη μουσική, για να ακούσω το τραγούδι.. Είναι μοναδική η Σαββίνα Γιαννάτου, και πολύ αγαπημένη.. Θυμάμαι μια συναυλία της που είχα παρακολουθήσει.. ένα καλοκαίρι σε ένα ελαιώνα.. εκτός Αθηνών.. και η Γιαννάτου να τραγουδά.. τραγούδια από όλο τον κόσμο..Σε ευχαριστώ..

Ποίηση:Κώστας Καρυωτάκης
Μουσική:Λένα Πλάτωνος
Ερμηνεία:Σαβίνα Γιαννάτου

Υπέροχο!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Ηφαιστίωνα.. αυτό που μπορώ να απαντήσω είναι "ξαναδιάβασε την"!!! :) Αν μου πεις.. την ξαναδιάβασα μα πάλι τίποτα.. θα σου πω.. Μπρετόν είναι αυτός!!! Καλό απόγευμα φίλε μου!

Roadartist είπε...

@ arcobaleno : Αγαπημένο θέατρο Αμόρε!! Μια ολόκληρη εποχή..και δεν είναι υπερβολή πως εκεί πρωτοαγάπησα το θεάτρο.. Κρίμα να κλείνουν θέατρα.. Είναι σαν να κόβεις το οξυγόνο από τον κόσμο. Φιλί!!

Roadartist είπε...

@ Αρβανιτίδης : Κε Αρβανιτίδη μόνο όνειρο είναι το θέατρο. Από τα λίγα πράγματα που μπορούν να προσφέρουν διαφυγή και να σε κάνουν να αλλάξεις οπτική για τις στιγμές και για τη ζωή.. Παιδεία!

Roadartist είπε...

@ art : Στίχος αγαπημένος στην εφηβεία μου!! Των ξύλινων σπαθιών που ακούγαμε στο σχολείο.. Τα παραμύθια ποτέ δεν λένε ψέματα.. Και τα λατρεύω! Καλησπέρα :):)

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Δεν έχω πάει στο Εθνικό φέτος.. Θα κοιτάξω μήπως πάω σε κάποια παράσταση άμεσα (πάντα στο Εθνικό όλο διφορούμενες απόψεις για τις παραστάσεις..).
Ως προς την υπόθεση των έργων έχεις δίκιο. Εγώ το θέατρο το βιώνω, την ώρα της παράστασης σαν ένα όνειρο! Ίσως και για αυτό να το αγαπάω.. Φεύγεις από το τώρα σου και μπαίνεις στην υπόθεση, παραλληλίζεις, συγκρίνεις, μαθαίνεις, αγαπάς, ταυτίζεσαι, συμπάσχεις, αγωνιείς, εκπαιδεύεσαι.. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Αρχαία Ελλάδα, ήταν δωρεάν το εισιτήριο για να πηγαίνουν όλοι στο θέατρο..
Στην σύγχρονη Ελλάδα, τα κλείνουμε τα θέατρα! Τραγικό..
(Δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή χωρίς όνειρο..) Φιλιά πολλά :)

Roadartist είπε...

@ ART-TRAVELLER: Χαίρομαι που σε άγγιξε.. Σε ευχαριστώ, καλό σαββατο/κο να έχουμε! Φιλιά! :)

Roadartist είπε...

@ mixedgoods : Καλό σαββατόβραδο, δεν ξέρω αν είναι μη προσδοκώμενα, ίσως να είναι.. Ότι μου αρέσει είναι.. Φιλιά!

Roadartist είπε...

@ nefeli : Φωτογραφία από την χτεσινή Πανσέληνο.. Σε έναν ουρανό γεμάτο σύννεφα.. :) Μα η φωτό τραβήκτηκε :) Χαίρομαι που σου άρεσε. Ναι η ζωή είναι ένα όνειρο, μερικές φορές αξίζει να μπορείς να το ζεις..και όταν δεν πραγματοποιείται.. Όσο πάει.. και για όσο αντέχουμε..

ELvA είπε...

Η ζωη θα ηταν ενα ονειρο αν καποιοι μας επετρεπαν να τη ζουμε χωρις το αγχος για επιβιωση και χωρις τις ανασφαλειες που βιωνουμε καθημερινα

Στεναχωρεθηκα πολυ και με την ειδηση του κλεισιματος του Αμφι-θέατρο στη Πλάκα!
Τι γινεται πια σ αυτη τη χωρα; Μονο οι εισπραξεις φορων, εισητηριων και διοδιων ενδιαφερουν τη κυβερνηση αυτη; :(

Roadartist είπε...

@ Elva : Συμφωνώ φίλη μου Έλβα, κ ίσως να μην γίνεται τυχαία αυτός ο πόλεμος στις ζωές των ανθρώπων.. Δεν γίνεται καθόλου τυχαία! Και ο θάνατος των θεάτρων, ούτε αυτός είναι τυχαίος.. Όλα στοχεύρουν στην αποβλάκωση.. Γιατί όσο περισσότερο αποβλακωθεί ο κόσμος, είναι για αυτούς τόσο το καλύτερο.. Φιλιά!

Hfaistiwnas είπε...

Δεν ξέρω γιατί το διάβασα με ξερή λογική, το αυτονόητο λέει.. δεν ξέρω μάλλον δεν μου βγαίνει το ποιητικό μου απόψε..

roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : :)))) O Καλντερόν σου μίλησε λίγο καλύτερα μήπως;; :))

kiki είπε...

Τι ωραία φωτό!

Ανώνυμος είπε...

Ταξίδεψα αρχικά με τον στίχο και μετά με τον λόγο... κίνηση, φως και ζωή...

Mariela είπε...

Ροντάκι μου τι είναι αυτά που λες;;
ο καθένας μας δίνει αυτό που είναι.. χαρά μου μεγάλη που σε γνώρισα έστω και διαδικτυακά!
Είσαι πολύτιμη, να είσαι πάντα καλά!

gìii... είπε...

Moy arese ekeino to O POIHTHS ERGAZETAI...

tromeros prepei na itan autos o typos..

Procrustes είπε...

τι κρεσέντο !!!!!!!

όμορφα ξεκίνησε το blogging μου.

Γεια σου δρομο-αρτίστα...

Roadartist είπε...

@ kiki : Τραβηγμένη απο το μπαλκόνι.. του σπιτιού.. :) μαγευτικό το φεγγάρι.. ακόμη και στη συννεφιά του Φεβρουαρίου..

Roadartist είπε...

@ ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ : αυτό σημαίνει πως επικοινωνούμε οδοιπόρε! Να είσαι καλά, καλή σου Κυριακή!

Roadartist είπε...

@ Mariela : ξέρω τι λέω, πίστεψε με.. αυτά δεν είναι κολακείες.. Όντως "ο καθένας μας δίνει αυτό που είναι", χαρά η επικοινωνία με άτομα που έχουμε κοινή οπτική.. Φιλιά, καλή Κυριακή!!

Roadartist είπε...

@ gìii...: ..:) καλή σου κυριακή!

Roadartist είπε...

@ Procrustes : Καλή αρχή να έχεις, καλώς να τα λέμε λοιπόν!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΡΓΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!!!!!

Άστρια είπε...

Ονειρική η σημερινή ανάρτηση! Ονειρική φωτογραφία του φεγγαριού, ονειρικά αποσπάσματα... ένα όνειρο μέσα στο όνειρο...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ.. όμορφα ξεκινάει η εβδομάδα:)

φιλάκια πολλάαα!!!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Όνειρο... Θέατρο... Breton... Σουρεαλισμός...
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς, χωρίς ν' αφήσει κάτι σημαντικό απέξω;
Πολυεπίπεδη ανάρτηση και πολύ ευαίσθητη!

Margo είπε...

Ροντάκι μου με πήγες λίγα χρόνια πίσω όταν μελετούσα Αντρέ Μπρετόν και το μανιφέστο του υπερρεαλισμού για μία εργασία και είχα μαγευτεί. Σχεδόν είχα ονειρευτεί και την δική μου παρουσία σε εκείνα τα καφενεία. Η παρουσία του μάλιστα με είχε στοιχειώσει.
Η ανάρτησή σου είναι αντικειμενικά εξαιρετική, ανεξάρτητα της αδυναμίας μου με το θέμα και τα πρόσωπα:)
Καλή μας βδομάδα!

Roadartist είπε...

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS : Να είσαι πάντα καλά! Καλή εβδομάδα και σε σένα σκρουτζάκο, καλό ξημέρωμα!

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Χαίρομαι που η ματιά μας προς το όνειρο συναντιέται.. Πολύ σημαντικό φίλη άστρια. Να είσαι καλά, εγώ σε ευχαριστώ πολύ, καλή εβδομάδα! Φιλιά πολλά!

Roadartist είπε...

@ Υπατία η Αλεξανδρινή : Πραγματικά χαίρομαι για τον τρόπο που την είδες και την αισθάνθηκες! Να είσαι καλά, καλή μας εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ Margo : :) :) Δεν είναι εκπληκτικό όταν "μπαίνεις" τόσο στο έργο.. και ξεφεύγεις τόσο πολύ μέχρι που η παρουσία του να αισθάνεσαι να σε στοιχειώνει; Υπέροχο και ως σκέψη.. πολύ σε ευχαριστώ.. καλό ξημέρωμα margo μου! Φιλιά :)

Related Posts with Thumbnails