Τα τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A! όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω
---
Οι παραπάνω στίχοι του Κ. Καβάφη είχανε "κολλήσει" σήμερα στο μυαλό μου..
Θυμάμαι την έκπληξη μου όταν τους είχα πρωτοδιαβάσει στα μαθητικά μου χρόνια.
Σήμερα κάμποσα χρόνια μετά, αισθάνομαι πως δεν θα μπορούσε κανείς
να εκφράσει καλύτερα το νόημα τους.. με τόσες λίγες λέξεις..
Θυμάμαι την έκπληξη μου όταν τους είχα πρωτοδιαβάσει στα μαθητικά μου χρόνια.
Σήμερα κάμποσα χρόνια μετά, αισθάνομαι πως δεν θα μπορούσε κανείς
να εκφράσει καλύτερα το νόημα τους.. με τόσες λίγες λέξεις..
114 σχόλια:
Μα αυτή ήταν η μαγεία του!
Έλεγε τόσα πολλά με μία λέξη και τόσα συναισθήματα σου προκαλούσε που στο τέλος έμενες να κοιτάς τους στίχους σαν να έβλεπες για πρώτη φορά την ζωή!!
Καλό ξημέρωμα !
σε ξέρουν τα υπόγεια ρεύματα; ;)
ε όχι και στην ψάθα!
(τώρα τελείωσε το τραγούδι)
Τέλεια περιγραφή του σήμερα..
μεστά και ουσιώδη λόγια..
καληνύχτα σας :)
@
πώπω, τι ώρα πήγε !
καλό ε-ξημέρωμα !
t.m.M. :)
Δεν υπάρχουν σχόλια πια για το μεγάλο Αλεξανδρινό,τι να λεμε τωρα...
Καλημέρα...
καλημέρα καλή μου
ένα μόνο θα σου πώ...
εσύ μέσω του Καβάφη μιλάς για τα τείχη γύρω μας,
η @βιολιστής στη στέγη
μιλά για τα παράθυρα που χτίζουμε και δεν βλέπουμε πια έξω...
τι όμοιες σκέψεις δηλαδή...
καλημέρα σου
Γιατί μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας κακό και χωρίς να το καταλάβουμε..
Και όταν συνειδητοποιούμε είναι αργά.. πολύ αργά...
Καλημέρες!!!
Ελπίζω να σου κόλλησαν έτσι.. τυχαία..
Περίεργες μέρες Ροντάκι μου, γιατί και εγώ νιώθω να κολλάει γάντι; Σιγά σιγά τα τείχη ήρθαν τόσο κοντά που ζήτημα είναι να κινούμαστε στο ένα επί ένα.
Καλή σου μέρα... να μου είσαι καλά:)
Τείχη που χτίζονται ενώ εμείς "κοιμόμαστε".
Και μόλις ψηλώσουν τόσο που αναγκαστικά τα βλέπουμε, με απορία συνειδητοποιούμε ότι ο πρωτομάστορας στο χτίσιμο δεν είναι άλλος παρά ο εαυτός μας.
"..A! όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.."
Εκεί την πατάμε όλοι στα νιάτα μας και όταν περάσουν τα χρόνια ....το καταλαβαίνουμε!!!
@ Σταλαγματιά : "Σοκ"! Αυτό είχα αισθανθεί όταν τους πρωτοδιάβασα.. Να είσαι καλά καλημέρα!
@ b|a|s|n\i/a : Είδες πως ταιριάζει; Λες την 'ψάθα' να την γλυτώσουμε; μμμμμμμμ.. καλημέρα!
"Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω"
Αυτό το ανεπαισθήτως είναι που κάνει τη ζημιά...
Τα ποιήματα του Καβάφη έχουν σπάνια πυκνότητα σε πάντα επίκαιρα νοήματα. Καλό είναι πού και πού να τον ξαναδιαβάζουμε!
@ Ευρύνοος : Ακριβώς! Τέλεια περιγραφή του σήμερα. Είναι απίστευτα εύστοχες επιλεγμένες λέξεις..με ουσιαστικό νόημα.. Καλημέρες σου!
@ t.m.M. : Να περάσεις όσο πιο όμορφα μπορείς.. να αφήσεις τα πάντα πίσω και να τριγυρήσεις στους δρόμους.. και αν δεις κανένα roadartist βγάλτον μια φωτο για μένα. Ευχαριστώ.
@ VAD : ακριβώς vad, τα πάντα τα είπε μόνος του καλύτερα από όλους..
@ logia : Καθόλου τυχαίο logia. Είχα διαβάσει το post της, και με επηρέασε προφανώς αρκετά στο να το παραλληλίσω με τους στίχους του Καβάφη..και να τα αισθανθώ τόσο που να το ποσταρω. Αξίζει να διαβάσει κάποιος το ποστ του "βιολιστή στην στέγη" είναι απίστευτα αληθινό!
http://gatameeniazwes.blogspot.com/2009/11/blog-post_18.html
@ Hfaistiwnas : Και εμείς μπορούμε να κάνουμε κακό στον εαυτό μας, με την αυτοκαταστροφή μας.. αλλά και οι άλλοι μπορούν 'ανεπαισθήτως' να μας βλάψουν! Καλημέρα!
@ Margo : Όχι φίλη μου δεν μου κόλλησαν τυχαία. Αισθάνομαι πως δε θα μπορούσε να περιγράψει κάποιος τα συναισθήματα μου καλύτερα. Και δυστυχώς για μένα, νομίζω πως εκφράζους πολλούς το νόημα του ποιήματος του, αυτή την εποχή.
@ Μια φορα κι εναν τρελο... : Και όταν το συνειδητοποιείς, μερικές φορές το να σπάσεις αυτά τα τείχη (αναλόγως και για τι μιλάμε) δεν είναι καθόλου εύκολο, και δεν είναι πάντα επιλογή σου. Από την άλλη σκέφτεσαι και το κατά πόσο ευτυχείς είναι και οι υπόλοιποι εκτός των τειχών.. Δε ξέρω μπερδεμένες σκέψεις..
@ navarino-s : Και αν το καταλάβεις άντε να αντισταθείς! "Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία" είχε γράψει ο Ανδρέας Κάλβος..και κολλάει νομίζω κ αυτό..
@ ikor : Στην εποχή του Καβάφη ήταν "Aνεπαισθήτως".. :) τόσο δυσδιάκριτη αυτή.. Στην σημερινή παίζεται και αυτό.. Πραγματικά η ποίηση είναι καταφύγιο..είναι απίστευτη η δύναμη και η ουσία της! Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για Καβάφη!
Λίγοι στίχοι αρκούν,να σε κάνουν να νιώσεις πως μπροστά σου περνά μια ολάκερη ζωή,η ζωή σου!
Στο πέρασμα αυτού του χρόνου που λέγεται ζωή!
Την Καλημέρα μου!
Τα φιλιά μου!
Merikes fores den yparxoyn kai ta mesa na dialithoun auta ta teixi.
Den yparxoyn diexodoi, kai oso prospatheis isws na yphonontai kai akomi perissotera mprosta sou.
Einai san thn simerini katastasi kai osa erxontai stin Ellada.
Ateleiwta xreh, mia xwra sta prothira tis ptwxeusis, mazikes apoluseis, kai elaxistes proslipheis.. Polu prosfora ergasias gia elaxisti zitisi.
Kai merikoi anthrwpoi an kai gematoi me gnwseis kai foberi dinami, apokleiontai.
De jerw pws mporei na antistathei kapoios.. Isws se auti ti periptwsi na einai duskolo. Den jerw..thelei filosofia zwhs. Allagi rotas..
Kalimeres melagxolikes
meta apo autes tis skepheis road,
alla alimono se opoion den problimatizetai..
se filw
Arco
PS twra to tragoydi de jerw ti leei gia krasia, na proetoimazese to sk na ta pioume pantws xexeexx ;) Se agapame me tis paraxenies sou, apisteuta omws!!! kalimera!
χωρίς αιδώ...
αυτο κραταω
καλημερα
Καλημέρααα!
Από τα λίγα που έχω διαβάσε από Καβάφη, αυτό μου αρέσει κι εμένα πολύ.
Να περιμένεις mail!
Φιλιά.
Καβαφης! Τι να λεμε τωρα...
Καλημερα!
Ειναι οι αγαπημενοι μου στιχοι.Συγκινηθηκα.Τον λατρευω τον Καβαφη.Καλημερα
Τώρα πια τα τείχη τα χτίχουμε μόνοι μας....
Ακόμα χειρότερα....
ή καλύτερα... και μη χειρότερα!
Μια χαραμάδα μόνο, μια σχισμή φτάνει για να πάρω δύναμη!
:-))
Καλημέρα αρτιστάκι!!
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΝΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ.
ΤΕΛΕΙΟ!!
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ.
Καλημέρα
Ήταν μέσα στους σπουδαίους
από τους σπουδαιότερους.....
Αν και εμένα, για να πω
την αλήθεια δεν μ άρεσε ποτέ
χωρίς να είμαι ποιητής.....
καλό πρωινό Φθινοπωρινό
τα φύλλα σχεδόν έπεσαν....
Kαλημέρα,ρόουντ...
Τι ωραία πραγματικά οι στίχοι του Αλεξανδρινού! Αχ αυτή η πένα του τι αλήθειες έγραφε!
Αυτά τα τείχη πέτρινα είναι για όλους μας! Και στις μέρες μας τάχουμε υψώσει ακόμα περισσότερο...
Εύχομαι και πιστεύω τα προσωπικά σου τείχη τουλάχιστον νάχουν απο μέσα και λίγα λέιλαντ και λιγούστρα...για να χαιδεύουν την ψυχή σου.
Την αγάπη μου.
Όντως!
Δεν θεωρείται άδικα κορυφαίος ποιητής!
Αγαπημενος Καβαφης...
Μερικα πραγματα τελικα γινονται κατανοητα μονο μεσω του πονου που μας προσφερει η αποκτηση εμπειριων...
Καλη σου μερα! :-))
τι όμορφο ποστ..
Ανεπαίσθητα λεπτά και διακριτικά μπορεί κανείς να βρει την άκρη για να γκρεμίσει τα τείχη του,
Ήσυχα-ήσυχα, χωρίς τυμπανα και σάλπιγγες. Ακόμα και να τα διαπεράσει μπορεί. να δραπετεύσει.
Αρκεί να τα αναγνωρίσει η απλά να τα ανιχνεύσει.
Καλή προσπάθεια σε όλους μας.
Φταίμε κι εμείς... φταίνει κι οι άλλοι για τα τείχη.
Φιλάκια
Έλα έλα, να μην ακούω για ψάθες κι άλλα παρόμοια, ότι ώρα θέλουμε φτιάχνουμε τείχη, ότι ώρα θέλουμε τα χαλάμε.
Εδώ έπεσε το δικό μας στο Βερολίνο.
Κάποτε η αγάπη ρώτησε την φιλία.
-Τι κάνεις εκεί ανόητη;
κι η φιλία απάντησε.
-Κάνω να γελούν, αυτούς που εσύ κάνεις να κλαίνε...
...Εμένα με έχεις κάνει λοιπόν πολλές φορές να γελώ, να αισθάνομαι δυνατός μέσα από την αύρα που βγάζεις.. σε ευχαριστώ πολύ..
Ελπίζω να γέλασες λίγο, γιατί το γράφω με ..καλή καρδιά..
Με πολύ ευαισθησία καταθέτεις τη ψυχούλα σου,γι'αυτό σε ξεχωρίζω:)
Καλό απόγευμα και φιλιά:)
Fractal μου καλό, ταξιδεύουμε κι εμείς μαζί σου... αχ αυτός ο γλάρος ο λευκός...
Πολλά φιλιά και να είσαι πάντα καλά, να μιλάς στη καρδιά μας:)
Απευθύνθηκα στο Fractal, ελπίζοντας να δει το σχόλιό μου γιατί δεν μπόρεσα να αφήσω στο δικό του...
Αρτίστα</b
Για πάντα επίκαιρος ο μεγάλος Αλεξανδρινός!
Την καλησπέρα μου απ την ανοιξιάτιξη Θεσσαλονίκη.
Μόλις προχώρησα την ανάγνωση λίγο τα τείχη σου με ζώσαν ασφυκτικά με τα παραθύρια χωρίς θέα της βιολίστριας, που μιλάει για την εγκλωβισμένη Ελλάδα.
Αν για το ίδιο πράγμα μιλάς, γιατί να παραπονούμαστε, αφού εμείς το επιτρέψαμε γιατί αλλού είχαμε στραμμένη την προσοχή μας;
΄Εχουμε το μερίδιο της ευθύνης μας που δεν είναι καθόλου μικρό
Ο λαμπρός Καβάφης άλλα ίσως στο νου του είχε και για άλλα εμείς τώρα έχουμε να πληγωνόαστε
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Πόσο σύγχρονη η σκέψη του.
Αναλλοίωτος και υπέροχος για πάντα.
Λατρεμένος Κ. Καβάφης
Καλησπέρα
:-)
Μαγικά λόγια.. και το τραγούδι πρώτη φορά το ακούω, υπέροχο.. Μου μαθαίνεις άθελα σου πολλά, σ'ευχαριστώ! :)
Καλό βραδάκι..
Ο Καβάφης είναι από τους πιό αγαπημένους μου ποιητές... Γενικά οι ποιητές είναι οι αγαπημένοι μου... κάποτε ήθελα να γράφω σε τοίχους, στίχους ποιητών... το είχα κάνει στην Αθήνα μια μόνο φορά... αλλά δεν τελεσφόρησε, αφού σε κανέναν άλλον δεν άρεσε η ιδέα, έτσι την εγκατέλειψα...
Ίσως θα έπρεπε να γεμίζουμε τους τοίχους μας με στίχους τους...
Σε φιλώ
Τί να πώ τώρα;
Πώς αυτοί οι στίχοι του Καβάφη είχαν κολλήσει και στο δικό μου το μυαλό, όταν έγραφα τα "παράθυρα χωρίς θέα";
Απίστευτος συντονισμός!
Τιγράκι μου καλό
ξεκινάμε τρώγοντας μια γερή δόση σοκολάτας "που κάνει καλό στη στεναχώρια" (όπως είπε το σοφό νινί μου στα τρία του !!!)
και περιδιαβαίνουμε το τείχος ψάχνοντας τα αδύνατα σημεία του με σκοπό(πάντα ) να το γκρεμίσουμε .Αφού τα εντοπίσουμε αρχίζουμε το κοπάνημα......
Ε τι στο καλό κι αν δεν το γκρεμίσουμε ένα άνοιγμα να βγούμε (άμα είμαστε και πολλοί)θα το καταφέρουμε!!! τώρα καθόμαστε απ'έξω και συλλογιόμαστε τις νέες δυνατότητες
1.παίρνουμε δρόμο και τρέχουμε...
2.πάμε λίγο παρακάτω βρίσκουμε άλλο τείχος και ψάχνουμε να βρούμε την είσοδο...
3.κοιτάμε το παλιό και αρχίζουμε να μπαινοβγαίνουμε μέχρι να αποφασίσουμε...
4.μπαινοβγαίνοντας κουβαλάμε λουλούδια το στολίζουμε και μια που μάθαμε να γκρεμίζουμε ανοίγουμε πολλά παράθυρα....
5.ξεκινάμε να χτίζουμε καινούργιο ελπίζοντας οτι το δικό μας θα είναι το τέλειο δηλαδή μόνο θα μας προστατεύει....
(Ε τι να κάνω κι εγώ ήρθα καθυστερημένη και τα σοβαρά τα είπαν άλλοι...)
Αααα μούρθε ιδέα !!! καθόμαστε απ'έξω και γελάμε και τραγουδάμε
δυνατά κι αυτό δεν αντέχει και ραγίζει και γκρεμίζεται.... ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ !!!!!!!
@ gaykarkinos7 : Αυτή είναι η μαγεία της ποίησης!! Καλησπέρα και φιλιά :)
@ arcobaleno : πολλά φιλιά, πολύ καλό βραδάκι :)
@ Ο ψεύτικος Πέτρος : Χωρίς αιδώ! Πραγματικά πολύ δυνατή φράση! Συμφωνώ απόλυτα!
@ lena_zip : Ο Καβαφης αξίζει τόσο να τον διαβάσεις!! Θα σου στείλω αν είναι μερικά ποιήματα του (αν θες) στο email σου.. εκεί να δεις τι "θα φτιάξεις" μετά :) Αν μη τι άλλο προσφέρει εμπνεύσεις κ ανοίγει ορίζοντες..σε όσους είναι δεκτικοί :)
@ BUTTERFLY : Έτσι ακριβώς :) Καλησπέρα!
@ ΓΙΑΝΝΑ : Είναι πραγματικά χαρά μου να γνωρίζω ανθρώπους που συγκινούνται από τη ποίηση! Πόσο μάλλον για μια τέτοια ποίηση, και για το συγκεκριμένο... Ευχαριστώ καλό βράδυ!
@ kikop80 : Εννοείται αυτές τις χαραμάδες ψάχνουμε, και όπως έχεις καταλάβει (πιστεύω, αλλά θα μου πεις εσύ) τόσο καιρό τις βρισκουμε.. :)) Σε φιλώ κικοπακι !!!
@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS : Ακριβώς έτσι! Καλό σου βράδυ :)
@ Sailor : Καλησπέρα Καπετάνιε, ήταν και είναι !!! Και θα είναι πάντα!! Τέτοιες προσωπικότητες, με τέτοια νοημοσύνη δεν χάνονται ευτυχώς ποτέ! Δεν κατάλαβα τι εννοείς όμως.. "δεν μ άρεσε ποτέ χωρίς να είμαι ποιητής....." Εννοείς πως γράφεις; Καλό βράδυ!
@ kariatida62 : Έχω φοβερές αντιστάσεις φίλη μου! Ίσως όσες λίγοι (ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ) Αθηναίοι.. πίστεψε με "κρατώ γερά" !!! Υπάρχουν σίγουρα όμως τέτοιες στιγμές, με τέτοιες σκέψεις. Σε φιλώ!
@ Anastasios : Είναι αξεπέραστος πιστεύω.. Καλό βράδυ!
@ Iανος : Εννοείται αυτό! Μόνο μέσα στη ζωή και από τις εμπειρίες μαθαίνεις! Καλό βράδυ!
@ Μαριλενα : Σε ευχαριστώ πολύ Μαριλένα μου..
@ fractal : Είναι όντως μια πολύ καλή αρχή να αναγνωρίσεις τα τείχη σου.. Μερικοί άνθρωποι περνάει όλη η ζωή τους και δε αντιλαμβάνονται καν τι τους αιχμαλωτίζει. Σε ευχαριστώ.
@ JamanFou : Έτσι είναι. Φιλάκια πολλά jf μου!
@ ΠΑΤΕΡΟΥΛΗΣ : χα! Όταν σε δω να φέρεις κανένα τριπάνι μαζί :) λολ φιλιαααα :)
@ αλεξης : Χαμογέλασα αληθινά με το σχόλιο σου και αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Και ακόμα σπουδαιότερο να δίνω χαμόγελο σε ανθρώπους.. που περνάνε από εδώ. Σε ευχαριστώ πολύ.
@ άγονη : να είσαι καλά! Και εσύ το ίδιο κάνεις φίλη μου! Ελπίζω το fractal να το είδε το σχόλιο σου.
kali mou roadartist ....
το λατρευω αυτο το ποιημα ...
αλλα νιωθω παλι τοσο ευαλωτη που θελω να παρω ολα τα τειχη του κοσμου και να τα αγκαλιασω να τα κρατησω υψωμενα γυρω μου ...........
@ giant13 : Πάντα επίκαιρος ήταν και πάντα θα είναι..
Όντως τι καιρός αυτός σήμερα.. εντελώς ανοιξιάτικος..Καλό βράδυ γίγαντα!
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ : Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι είχε στο νου του ο ποιητής.. Κανείς δεν γνωρίζει για ποιο λόγο γράφει κάποιος κάτι, εκτός από τον ίδιο τον συντάκτη του κειμένου..
Ειδικά στο συγκεκριμένο ποίημα δεν είναι τόσο ο συμβολισμός του, όσο η καταπληκτική εικονοποιία του που επιδρά με αυτό το τρόπο, τόσο άμεσα στον αναγνώστη.
Οι μελετητές έχουνε προσπαθήσει να δώσουν διάφορες ερμηνίες..
Πολλά μπορούμε (και εγώ και εσύ και ο καθένας μας) να γράψουμε για τον Καβάφη και τη ζωή του, και όλα όσα βίωνε.. αλλά δεν θα έχει απολύτως καμία σημασία.
Πάντως για την εγκλωβισμένη Ελλάδα, προσωπικά δεν νομίζω να φέρω ευθύνη, οι προηγούμενες γενεές φέρουν σίγουρα. Όπως και οι κυβερνήσεις που όταν κατέστρεφαν το κράτος δεν ψήφιζα καν.
@ Βάσσια : απίστευτος ποιητής.. απίστευτα σύγχρονος όντως.. Καλησπέρα Βάσσια.
@ Dreamy Cloud : Χαίρομαι που μαθαίνεις από εδώ όπως γράφεις πολλά :) χαρά μου.. Γιατί αξία έχεις να μοιράζεσαι.. τότε μεγαλώνει η χαρά η δική σου.. Επίσης χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι! καληνύχτα!
@ nikiplos : Λατρεύω την ποίηση, γράφω και εγώ, αλλά δεν έχω βάλει ποτέ κάτι εδώ στο blog. Μπορεί κάποια στιγμή να διαβάσεις όμως.. Χαίρομαι να μιλάω με ανθρώπους που αγαπούν την ποίηση, αυτό που έκανες στο τείχο :) πολύ όμορφο! Πάντως έχω πετύχει σε κάποιους τείχους τις Αθήνας στίχους.. και πάντα χαίρομαι που τους διαβάζω :)))))) Να είσαι καλά nikiple μου, φιλιά!
@ βιολιστης στη στεγη : Απίστευτο!! Όταν διάβασα το post σου, δεν μπορείς να φανταστείς την αντίδραση μου..και το σχόλιο που σου έγραψα ήταν πραγματικά ότι ένιωσα..και σκέφτηκα.. Πολλές καληνύχτες!
@ ξωτικό :χαχχαχααα :)) Αν όλοι μαζί ψάξει ο καθένας τη χαραμάδα τη μικρή στο δικό του τείχος, ψάξει να βρει τις υγειής αντιστάσεις γύρω του, αν κρατήσει τις αξίες του καθαρές και αλώβυτες παρόλα όσα συμβαίνουν δίπλα του και καθορίζουν τη ζωή του.. αν μπορέσεις να "μην εξευτιλίζεις" τις στιγμές σου.. (όπως γράφει αλλού ο Καβάφης) τότε ναι κάτι μπορεί να γίνει. Η τελευταία σου πρόταση είναι ΌΛΑ τα ΛΕΦΤΆ!!! Σε ευχαριστώ πολύ :)
Σιγά μην μας ξεφύγουν!!!
:-)
Είμαστε έμπειροι πια τις αναγνωρίζουμε με....κλειστά τα μάτια!!
:-))
@ Κυβέλη Δραγούμη : Καταλαβαίνω πως νιώθεις.. Και το να αισθανθείς ευάλωτη σήμερα είναι πάρα πολύ εύκολο..και σύνηθες.. Όμως πρέπει να ψάξεις (και εσύ και εγώ) να βρούμε την δύναμη μέσα μας, που υπάρχει, και να πάμε παρακάτω. Σε φιλώ..
@ kikop80 : Έτσι! :) Ακόμα και στις χειρότερες καταστάσεις.. αν έχεις δίπλα σου ανθρώπους... λίγους μα πραγματικούς και καθαρή καρδιά να αναγνωρίζει την ομορφιά εκεί που άλλοι την αγνοούν..τότε τις βρίσκεις!
Ανάμικτα συναισθήματα, υποθέτω, όταν μια κακή μας διάθεση εκφράζεται από μια τόσο ευτυχή στιγμή τέχνης.
Εγώ να ευχηθώ μόνο, με τη γλώσσα του ίδιου τεχνίτη,
" Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους (...) "
Και ηδονικά μυρωδικά και..και..και..
Καλό σου βράδυ.
Εμείς τα χτίζουμε..
Ακόμα και αυτά τα τείχη που δεν θέλουμε, τα συντηρούμε μη γκρεμίσουν.
Και μετά παράπονα και μιζέρια.
Γραμμένο για να αφυπνίζει όχι για κριτική.
Καλό βράδυ.
Eίμαι σίγουρη για τις αντιστάσεις σου...σ'έχω καιρό σκιαγραφήσει!
Δεν ξέρεις πόσο με τιμά και ταυτόχρονα με χαροποιεί που διατηρώ αυτή την επικοινωνία μαζί σου!
Αυτές τις ημέρες είμαι πολύ καλά, νιώθω χαρούμενη και ανεβαίνω ένα σκαλοπατάκι ψηλότερα με τις ατάκες που γράφουμε η μία στην άλλη...
Καληνύχτες και φιλιά σου που λέει και ο BASNIA!
@ Διονύσης Μάνεσης : Ανάμικτα; Δε ξέρω μπορείς να τα πεις και έτσι! Καλή σου μέρα Διονύση. Το ποίημα κ αυτό από τα πολύ αγαπημένα μου.
@ Thalassenia : δε συμφωνώ απόλυτα, όπως και αν έχει όμως η κριτική καλοπροαίρετη. Καλή μέρα.
@ kariatida62 : :))) Πολύ χαρά μου δίνει και εμένα να σε διαβάζω βρε έτσι! Είσαι πολύ χαρωπός άνθρωπος, να είσαι καλά, και η χαρά δική μου! Καλημέρα σου!
Λένε πως τα έργα τέχνης δεν είναι σπουδαία μόνο γι΄αυτό που είναι αλλά και για το πόσο επηρρεάζουν.
Για τον Καβάφη ισχύουν και τα δυο.
Μου έρχεται αμέσως στο νου πχ. το The Wall, το οποίο στην πραγματικότητα είναι μια περιγραφή του πως και γιατί χτίστηκαν αυτά τα τείχη.
Καλλιτέχνιδά μου
Θα σου απαντήσω επίσης με στίχους που εκφράζουν αυτό που είσαι κι αυτό που φιλοδοξώ να γίνω κάποτε:
"Το πνεύμα μου, σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα, λύνεται απόψε στο άπειρο χωρίς να βρίσκει αναπαμό. Τις ζώνες γύρω του έσπασε και ανατινάζεται θερμό το πνεύμα μου σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα.
Σαν γαλαξίας απέραντος το σύμπαν σέρνω στο χορό.
Ήλιο τον ήλιο γκρέμισα, θόλο το θόλο χάλασα, κι είμαι σαν μιαν απέραντη, πλατιά γαλάζια θάλασσα, που οι στενοί πάνω μου ουρανοί δε μου σκεπάζουν το νερό."
Από τον αγαπημένο μου Νικηφόρο Βρεττάκο, η Μεταρσίωση, για σένα, αγαπημένη καλλιτέχνιδα, που είσαι από τα πιο ελεύθερα πνεύματα που έχω δει... :)
Φιλιά πολλά, καλό σου Σ/Κ!
αυτή είναι η διαχρονικότητα των μεγάλων
Υπέροχος κι διαχρονικός ο λόγος του Κ. Καβάφη.
Όπως, πολύ ωραίο κι το blog σου.
Καλώς σε βρήκα λοιπόν, φίλη μου.
Καλό βράδυ, να έχεις! :)
εεεε Καβάφης είναι αυτός!
φιλιά
Κι από τα δικά μου πολύ αγαπημένα!
Φιλί
roadartist μου, στεναχωριέμαι γιατί άργησα τόσο να έρθω να σε βρω πίσω από τα τείχη που νοιώθεις γύρω σου, ίσως γιατί είχε μικρή συννεφούλα στ΄άστρα. Όμως, βλέπω στον ξάστερο σημερινό ουρανό από ψηλά ότι κανένα τείχος δεν υπάρχει γύρω σου. Είναι όλα φωτεινά και όμορφα και ένας υπέροχος κόσμος ανοίγεται μπροστά σου!
Και δεν είναι αυτά ευχές αλλά αλήθειες και δεν μπορεί να είναι αλλοιώς, αφού κανένα "τείχος" δεν μπορεί ν' αντέξει να σταθεί στη δύναμη μιας ψυχής όπως η δική σου. Να το θυμάσαι:)
Φιλάκια πολλά που κανένα τείχος δεν τα εμποδίζουν να έρθουν. Είδες;
υγ. η φωτογραφία καταπληκτική, και ως ιδέα από φιλμ!
@ solomantzaros : Όντως ισχύει αυτό απόλυτα.. Μια αρχή που φέρνει αλλεπάλληλες επιδράσεις στο πέρασμα του χρόνου σε άλλους δημιουργούς.. Υπέροχο το the wall!
@ Freedom : Είσαι πάρα πολύ γλυκιά. Το ποίημα αυτό είναι υπέροχο. Είναι κάτι στιγμές που ο άλλος με μία κίνηση μπορεί να σου πάρει ένα μεγάλο βάρος. Σίγουρα τόσο ελεύθερη όσο λες δεν είμαι, αλλά το προσπαθώ συνεχώς, και με κάτι κινήσεις, να σαν αυτή που έκανες εσύ σήμερα, μου πήρες βάρος από μέσα μου :) Ευχαριστώ πολύ Freedom (εσύ ελεύθερη όνομα κ πράγμα!) σε φιλώ :)
@ Vaggelis : έτσι είναι Βαγγέλη!
@ Stratos : Καλώς όρισες Strato. Θα χαρώ να τα λέμε, ευχαριστώ για τα λόγια σου. Θα περάσω και εγώ από το blog σου με τη πρώτη ευκαιρία.. Καλό σκ!
@ kostaslogh : εεεετσι!!! :)
@ επί λέξει : Πολύ χαίρομαι που σου αρέσει.. καληνύχτα!
@ Άστρια : Είσαι πραγματική Φίλη και το αισθάνομαι αυτό. Σε ευχαριστώ για όλα. Ευχαριστώ για την σκέψη σου και το νοιάξιμο. Κάποια συναισθήματα, και κάποιες δυνάμεις σίγουρα κανένα τείχος δε μπορεί να τις σταματήσει. Αρκεί να έχεις δίπλα σου ανθρώπους τόσο ξεχωριστούς όσο είσαι εσύ. Πολλά φιλάκια και ευχαριστώ για όλα.
@ astria : ευχαριστώ εννοείται και για όσα έχεις κάνει (και κάνεις) και εκτός του blog. Χαίρομαι που σου άρεσε η φωτο! καληνύχτα :) φιλάκια!
Δεν είναι κριτική μια άποψη είναι.
Ήρθα φουρτουνιασμένη από αλλού, με τη γκρίνια που βρήκα.
Εσύ και η βιολιστής στη στέγη εισπράξατε το κύμα.
Καλή σου μέρα.
''σε κατι υπογεια βρηκα τις πορτες, με τα κλειδια κρεμμασμενα στο ζωναρι το δικο μου εδω και χρονια..''
@ Thalassenia : Θαλασσινή μου ξέρω πως εσύ ότι και αν μου πεις θα είναι από καλή διάθεση. Οπότε όλα είναι καλοδεχούμενα. Και η άποψη και ίσως άλλη φορά η κριτική σου. Λάθος η δική μου απάντηση. Σε ευχαριστώ πολύ
@ Votsala sto pani : εύστοχο.. Καλώς όρισες..
Δες συμπτωση! Κι
εγώ :)
@ -- : Φοβερή η Χουκλη, την εκτιμώ πολύ και την θαυμάζω! Σε ευχαριστώ! Αν το ήξερα θα το είχα βάλει μαζί με αυτό το ποστ..
σκέψεις... κι άλλες σκέψεις...
πώς το έπετρεψα αυτό;
μη δω άνθρωπο πλέον να πιάνει μυστρί. λυσσομανάω. μίκρυναν τα όρια.
Δεν με γνωρισε η κοπελα...
Ο Νταφυ, υιοθετηθηκε;
Δαμασκηνακι μπρεε :)
@ kayadesigner : Μίκρυναν λες τα όρια; Πάρε ένα μυστρί και βοήθησε .. μαζί ίσως κάτι να γίνει :) φιλί!
@ -- : Σε κατάλαβα.. Αλλά είμαι κάπως αυτές τις μέρες, και δεν ήξερα πως να απευθυνθώ "--" ή "δαμασκηνάκι" :)))))))
Ο Ντάφυ είπε η Αχτίδα πως βρήκε σπίτι, περιμένουμε όμως νέα μόλις δωθεί.. ΜΗ ΧΑΝΕΣΕ!
Ο Τάσος Δενελάβας έχει δίκιο για το blog σου Roadartist.Και η επιλογή του Καβάφη το επιβεβαιώνει. Προτείνω σ' όλους του αναγνώστες σουν' ακούσουν μελοποιημένα τα "Τείχη" από τη Μάρω Βουμβάκη στο εξαιρετικό άλμπουμ της "ΤΟ ΤΕΡΡΑΙΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ". Καλό βραδάκι.
@ Indian soul : Καλώς όρισες, ευχαριστώ τόσο εσένα όσο και τον Τάσο για την εκτίμηση. Το άλμπουμ της Μάρως Βουμβάκη είναι πολύ αγαπημένο..
Αχαχα, οχι γι αυτο... Απλα το οτι την πας τη Χουκλη το ξερω :)
Εγραψα μέιλ στη Γεωργια αλλα δεν μου απαντησε - ρωταω αν ειναι να γραψω στην αγγελια πως υιοθετηθηκε.
@ -- : Έτσι έγραψε στο blog της.. ότι κάποιος ενδιαφέρθηκε και μόλις τελικά το δώσει θα κάνει σχετικό ποστ, οπότε δεν χρειάζεται η αγγελία, να είσαι καλά!!!! Ναι την Χούκλη την θαυμάζω!
Δημοσίευση σχολίου