Μουσείο Φωνογράφου Λευκάδας

Σε όποιον τόπο επισκέπτομαι, μου αρέσει πάντα να πηγαίνω στα τοπικά μουσεία. Εφέτος ήταν η πρώτη φορά που δεν το επιδίωξα καθόλου – ούτε καν το πρότεινα στην παρέα μου, περίεργο για μένα .. – προφανώς στην σκέψη οι παραλίες είχανε πρωταρχικό λόγο…

Σε κάποια όμως βόλτα στην πόλη της Λευκάδας, περνώντας από τα στενά παράπλευρα δρομάκια του πεζοδρόμου της παλιάς πόλης, πρόσεξα ένα μικρό δωματιάκι, στο οποίο στεγαζόταν το «Μουσείο Φωνογράφου και παλαιών ενθυμημάτων»..

Σύμφωνα με την πινακίδα του, πρόκειται για το μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα, ιδρυμένο το 1980. Δίχως δεύτερη σκέψη μπήκαμε αμέσως μέσα..

Tα λατρεύω αυτά τα λαογραφικά μουσεία, που συνήθως ιδρύονται από το μεράκι κάποιου ντόπιου.., ο οποίος μπορώ να καταλάβω τι πάθος πρέπει να αισθάνεται για να το διατηρεί και με πόσες πολλές δυσκολίες..

Το Μουσείο φιλοξενεί παλαιά αντικείμενα, όπως 50 φωνογράφους, παλαιές φωτογραφικές μηχανές (κόλλησα αρκετή ώρα σε αυτές..), χαρτονομίσματα,

σπαθιά του 1821, μαχαίρια, όπλα..

γραμμόφωνα, μουσικά όργανα, καρτ-ποστάλ εποχής..

παλαίες φωτογραφίες..

...ξεχωρίζουν κάποιες από επισκέψεις στο νησί του Ωνάση με την Μαρία Κάλλας..

πίνακες, ξυλόγλυπτα, πιστόλια..

..κεντήματα, μαχαίρια, εργαλεία, σπάνια χρηστικά αντικείμενα,

όμορφες παλαιές λατέρνες,διακοσμητικά,

..δίσκους, κουτάκια, σφραγίδες..

ένα σωρό μικρούς θησαυρούς..
Κάθε ένα αντικείμενο συγκεντρωμένο με αγάπη..
Από καθένα ξεπηδά κ ένα άλλο ξεχωριστό κομμάτι της ιστορίας του τόπου..

(ο κύριος Τάκης σήμερα...

και ακριβώς από πίσω του, λίγο ψηλά,

σε κάδρο φωτογραφία του όταν ήταν νέος..)

Ο ιδρυτής του, ο κύριος Τάκης Κατωπόδης - στην παραπάνω φωτο - είναι ένας ντόπιος, ο οποίος μόλις αντιλήφθηκε το ενδιαφέρον, πλησίασε και μας έπιασε κουβέντα..

«Όταν ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια, να μαζέψω σε ένα χώρο όλα αυτά τα αντικείμενα που μαρτυρούν την ιστορία του νησιού, όλοι οι συμπολίτες μου με περνούσαν για τρελό. ‘Τι κάθεσαι και κάνεις τώρα, ποιο το όφελος..’ σήμερα, μετά από σχεδόν 30 χρόνια, έχουνε πειστεί για όσα εγώ τότε πίστεψα..»

Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, αρκετοί είναι οι Λευκαδίτες που περνάνε καθημερινά έξω από το μουσείο αλλά ποτέ δεν έχουν μπει μέσα να δουν την όμορφη συλλογή του..

Το Μουσείο δεν έχει εισιτήριο εισόδου. Ενώ το μικρό δωμάτιο, στο οποίο στεγάζεται έχει έξοδα ενοικίου.. Για αυτό, όποιος θέλει αφήνει, αν το επιθυμεί, ένα μικρό αντίτιμο ως εισιτήριο εισόδου.

Χάρηκα που τον γνώρισα..

Πιστεύω πως αυτοί οι άνθρωποι είναι που κυρίως προάγουν τον πολιτισμό, δύσκολα, αθόρυβα, με πολύ μεράκι!