Ξεχωριστή προσωπικότητα ο Ευγένιος Σπαθάρης, συνυφασμένη η παρουσία, το έργο και η φωνή του με την παιδική ηλικία όλων μας..Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή να περιμένουμε με τον αδελφό μου, είτε να μας πάνε να δούμε τον «καραγκιόζη», είτε να ξεκινήσει στην τηλεόραση η παράσταση του..
Καθόμασταν όλοι μαζί, «μικροί» και «μεγάλοι» για να τις δούμε..
Όλη η ελληνική ιστορία ξεπηδούσε μέσα από τις παραστάσεις του θεάτρου σκιών..
Σήμερα θα μας κοιτά από ψηλά.. και εύχομαι να χαμογελάει…
Τέτοιοι άνθρωποι, τόσο σπάνια γνήσιοι, δημιουργικοί, η προσωποποίηση της ανθρωπιάς, της αγάπης για τη τέχνη και της απλότητας, δικαιούνται να έχουνε την πρώτη θέση στο παράδεισο...
Καλό του ταξίδι,
καλή του ανάπαυση..
«κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη..»
52 σχόλια:
Χάθηκα λίγο, αλλά είμαι στο τρέξιμο..
Θα απαντήσω στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης, με την πρώτη ευκαιρία!
Καλή εβδομάδα σε όλους σας!
Καλό ταξίδι στον άνθρωπο που έδωσε ζωή και πνεύμα στα χάρτινα ανθρωπάκια του και στόλισε τις παιδικές μας αναμνήσεις!!
Πω πω καλό ταξίδι.. Από εδώ το έμαθα. Κρίμα.
στην τηλεόραση μικρός τον έβλεπα ή καλύτερα τον άκουγα να παίζει.
και αυτός συμπεριλαμβάνεται στους σύγχρονους μεγάλους έλληνες κατά τη γνώμη μου.
και πολύ άδικος θάνατος.
είχε ήδη προβλήματα βέβαια αλλά το να καταστραφεί ο εγκέφαλος από αιμάτωμα που προκλήθηκε από το πέσιμο στις σκάλες είναι πολύ άδικο και κρίμα..
Pragmatika ksexwristi proswpikotita kai glukia morfi anthropou!
Megali apwleia!
..Φίλους και εχθρούς στις μικρές μου πλάτες, όμορφα να σήκωνα σαν να' τανε επιβάτες..Καλοτάξιδος τεράστιε Σπαθάρη μας
Ποπό,πού με γύρισες!Μια δεκάρα η εισοδος σε πρόχειρη παράσταση Καραγκιόζη στη γειτονιά στο χωριό,δική μου ευθύνη τα κεριά πισω απ'το πανί(δεν ειχαμε ηλεκτρικο),παιρνει φωτια το πανι,ευτυχώς δεν πήρε φωτια η...αποθήκη,να καούμε όλοι,συντελεστές και θεατές!
Ελπίζω η τέχνη του "Καραγκιόζη" να συνεχίσει χωρίς αυτόν...
Την καλησπέρα μου!
Αιωνία του η μνήμη!
Μεγάλος καλλιτέχνης - μακάρι να μην είναι ο τελευταίος της τέχνης του...
πόσες γενιές μεγαλώσανε μαζί του...
μόνο ευγένεια είχε στην σπάθα του.
και με ευγένεια να συνεχίσει το ταξίδι του...
...και ο μπερντές ορφάνεψε...
Μοναδικός και ανεπανάληπτος καραγκιοζοπαίκτης.
Καλό του ταξίδι,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
Καλο του ταξιδι και ελαφρυ το χωμα που θα τον σκεπαζει...αφησε πισω του βαρια κληρονομια!
κι αυτή η βλακώδης, απαράδεκτη συμπεριφορά του ινστιτούτου Γκαίτε!
άκουγα τον γιο του προχτές..
καλο του ταξίδι..
Τελικά τούτο το μάταιο κόσμο πρέπει να τον περιμένεις κάπως έτσι:
Κι όταν θα φτάσει η ώρα του τελευταίου ταξιδιού ,
κι είναι έτοιμο το πλοίο για το στερνό ταξίδι ,
θα με βρείτε επιβάτη χωρίς πολλά μπαγκάζια ,
σχεδόν γυμνό , σαν τα παιδιά της θάλασσας .
Antonio Machado
http://denelavast.blogspot.com/
Στα αλήθεια κρίμα και μάλιστα με τέτοιο τρόπο να χάνονται τόσο σπουδαίοι άνθρωποι ..
Το διάβασα εχθές, πολύ στενοχωρήθηκα. Κρίμα ο άνθρωπος.. μεγάλη η κληρονομιά που αφήνει.
@Μαριλένα
> κι αυτή η βλακώδης, απαράδεκτη συμπεριφορά του ινστιτούτου Γκαίτε!
τί ακριβώς έγινε με το ινστιτούτο;
Ενα βαθύ δάκρυ όχι μόνο για τούτον τον εξαίρετο άνθρωπο πάνω από όλα μα και γιατί μαζί του πέθανε ενα κόμμάτι την ελληνικής ιστορίας και καλλιτεχνίας . Το θέατρο σκιών . Μαζί του θάβουμε ήρωες που κάποτε έμαθαν στους έλληνες πως να ονειρεύονται και να πολεμούν για την ελευθερία τους.
Σκιές που γέννησαν φώς.
Καλή εβδομάδα φίλη μου.
Ενα άδοξο, ταπεινό τέλος για ένα απλό, "ταπεινό" καλλιτέχνη με μια αστείρευτου πλούτου μεγάλη καρδιά.
Από τις πολυάριθμες παραστάσεις του, μου μένει πάντα στη μνήμη, η συμμετοχή του στο σχήμα του Σαββόπουλου, στο "Κύτταρο" το 1972, μέσα στη πιο σκοτεινή περίοδο της χούντας.
Μια μεγάλη "απλή" μορφή.
Βαθύτατα αυθεντική!
Κι αυτός φευγάτος...
Μα ποιος μάς απόμεινε πια;;;;;;;;;;;;;;
Δυστυχώς χάνουμε σιγά, σιγά τους καραγκιοζοπαίχτες και μας μένουνε στην κοινωνία οι 'γνήσιοι' γκαραγκιόζηδες, όλων των αποχρώσεων και επιπέδων!
Με κάλυψε απόλυτα ο αγαπητός Φοίβος...
Όταν ήμουν μικρή βαριόμουν τον Καραγκιόζη όπως και τα "Μίκυ Μάους" (έτσι αποκαλούσαμε όλα τα κινούμενα σχέδια). Μεγαλώνοντας δεν άλλαξα και πολύ άποψη. Παρ' όλα αυτά ο Σπαθάρης μου ήταν μια πάρα πολύ συμπαθής φυσιογνωμία. Και μπορεί να βαριόμουν τον Καραγκιόζη αλλά δενβαριόμουν να τον ακούω, όποτε πετύχαινα καποια συνέντευξή του. Ανόητος θάνατος, ο θάνατός του...
θα μας λείψει η πιό αυθεντική φωνή του Καραγκιόζη
καλό του δρόμο
Άνθρωποι όπως ο κύριος Ευγένειος Σπαθάρης, δε φεύγουν ποτέ. Έσπειρε στην καρδιά μας, κι αυτή η σπορά, έφερε - κι έχει ακόμα να φέρει - Άνοιξες πολλές. Όλα χαμόγελα ανθισμένα, κάθε που ο μπερντές θα γεμίζει από τη βραχνή φωνή του λαίκού καραγκιόζη, τον ακατέργαστο Βλάχο, τον τζιτζιφιόγκο, τον χατζιαβάτη, και τόσους άλλους...
Δάσκαλος ο Ευγένιος, δίδαξε πολλούς χαρισματικούς, που αφιερώσανε τη ζωή τους στο θέατρο σκιών. Συνεχιστές άξιους, που αγαπάνε τη τέχνη που κατέχουν, τέχνη ζωής.
Εμείς μεγαλώσαμε με τον καραγκιόζη.. ας βοηθήσουμε, να τον μάθουν και τα παιδιά του τώρα. Ας είναι αυτή, ένα δώρο σε κείνα, κι η πιο αντάξια τιμή, σε έναν σπουδαίο Άνθρωπο!
Καλησπερα!
Τρυφερός άνθρωπος, μεγάλος καλλιτέχνης...
Άδικος τρόπος αυτός να πεθάνει...Μα τί σκάλα ήταν αυτή ρε γμτ...
Μεγάλη μορφή! Τεράστιος άνθρωπος! Καλό του ταξίδι...
Κοίτα να δείς τώρα!!! είχα ετοιμάσει κι εγώ κείμενο για τον Παππού-Ευγένιο και τελείωνα ακριβώς με το συγκεκριμένο απόσπασμα απο τους στίχους του Διονύσση!!!
Τώρα αυτό πως λέγεται?
Θα το δημοσιεύσω, αλλά μην θαρρείς πως σε αντιγράφω!!! :)
Λοιπόν, συγκινήθηκα πάρα πολύ με την απώλεια της ψυχής του καραγκιόζη. Του θεάτρου σκιών, δλδ που στην ελλάδα διαπράττουμε την ύβριν να χρησιμοποιούμε συνώνυμη βρισιά...
Αν και μεγάλος, με καθήλωνε στην τηλεόραση η αναπαράσταση με ζωγραφισμένες φιγούρες του Ερωτόκριτου του Βιντσέζου Κορνάρου. Ή οι περιπέτειες του Κατσαντώνη, που για να διώξει το παιδικό μας κλάμα, ο Κυρ Ευγένιος, έβαζε στο τέλος του έργου τον Μπαρμπαγιώργο να σπάει στο ξύλο τον Βεληγκέκα για αυτά που έκανε...
Επίσης καμιά φορά έδινε ψηλές και στους Καραγκιόζη και Χατζηαβάτη για τις αγυρτείες τους, κάτι που εκλείπει δυστυχώς σήμερα...
και η θεϊκή ατάκα του που είδα να ισχύει στη ζωή μου: "Θα φάμε θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε"
αλλά όπως σωστά το είπες: κείνο που μας τρώει κείνο που μας σώζει, είναι που ονειρευόμαστε σαν τον καραγκιόζη...
Ενας ένας οι μεγάλοι φεύγουν αφήνοντας ένα κενό δισαναπλήρωτο
καλημέρα
Πολύ στεναχωρέθηκα για τον ξαφνικό αυτό χαμό... Τι κρίμα... Κάποιοι άνθρωποι αφήνουν μεγάλο κενό φεύγοντας...
Αξιαγάπητος καλλιτέχνης, λυτρωτικός ο ήρωάς του!
Ποιος τραγουδάει; Ενδιαφέρουσα διασκευή. Καλό βράδυ
Καλο του ταξιδι !Συμπτωματικα τις μερες αυτες βγαινουν τα εργα του σε DVD !
είναι το φως του έριξε στο παραμύθι της ζωής μας,
είναι οι σκιές των ηρώων,
είναι η απλότητα που έφτιαξε το μύθο του μεγαλείου,
είναι όλα μαζί που θα μείνουν μέσα μας, απο το αποτύπωμα που έφησε στη ζωή ένας απλός, πολύ μεγάλος άνθρωπος.
τον αποχαιρετούμε
η παραμυθού
Kαλό ταξιδι στον άνθρωπο που μας "μεγάλωσε".
Έχω παρακολουθήσει παραστάσες πολλές...και ζωντανά και στην τηλεόραση!
Φιλιά
Έγραψα και σε άλλα μπλογκς σχετικά με αυτή τη μεγάλη προσωπικότητα... Χαρακτήρισε μι αολόκληρη εποχή, γενιές και γενιές κι ο φόβος μου είναι πως όλα όσα έφτιαξε θα χαθούν μαζί του. Είναι ντεμοντέ ο καραγκιόζης Ροντούλα μου, αντικαταστάθηκε από άλλους καραγκιόζηδες, οι οποίοι όμως δεν έχουν καθόλου πλάκα...
Σε φιλώ!
Λυπάμαι αλλα θα διαφωνήσω με τη Μαρία. Δεν τον βρίσκω καθόλου ντεμοντέ τον Καραγκιόζη. Εχω και σχετική ανάρτηση. Αντιθέτως, τον βρίσκω πολύ πολύ επίκαιρο. πιο επίκαιρο απο οτι μια δεκαετία ή και δεκαπενταετία πριν. Ο έλληνας σήμερα του μοιάζει πιο πολύ απο όλες τις εποχές.
Κακώς χρησιμοποιούμε τη λέξη για να χαρακτηρίσουμε αυτούς τους αχαρακτίριστους τύπους, για την ύπαρξη των οποίων εκει μέσα, εμείς είμαστε υπεύθυνοι άλλωστε!!
Πραγματικά συγνώμη αλλά Μαρία Τζιρίτα διαφωνώ με την σειρά μου για το "ντεμοντε" διότι απλά δεν θεωρώ οτι η τέχνη ειναι ντεμοντέ ειναι μια έκφραση με παράδοση και ξεχωριστή στο είδος της (θεατρο σκιων). Θα μπορούσαμε πχ να πουμε τα στρουμφακια ντεμοντε μου μεγάλωσαν γενιες και γενιες ..; ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΕΥΓΕΝΙΟ..
Oύτε εγώ πιστεύω πως είναι ντεμοντε αλλά φαντάζομαι η Μαρία εννοεί ότι δεν είμαστε πιά στην ίδια εποχή. Ομως η τρυφερότητα και το χιούμορ είναι διαχρονικά κι ίσως τα ψάχνουν τα παιδιά σήμερα ανάμεσα στα τερατόμορφα παιχνίδια τους.
Καλημέρα σε όλους!
Καλημέρα σε όλους κ από εμένα.
Δεν χρειάζεται σε αυτήν την ανάρτηση να απαντήσω ξεχωριστά σε όλους.. Άλλωστε τα σχόλια σας απευθύνονται στον χαμό του Ευγένιου Σπαθάρη. Θα συμφωνήσω πως ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες, αυθεντικός και γνήσιος.
Δυστυχώς δεν μπορώ εύκολα να φέρω στο μυαλό μου άλλους σαν αυτόν.
Ότι έχουνε αλλάξει οι εποχές σε σχέση με την περίοδο που όλοι αναπολούμε (όλοι μαζεμένοι να δούμε μια παράσταση του, ανεξαρτήτως ηλικίας) είναι το μόνο σίγουρο.. Εμένα ο Καραγκιόζης μου φέρνει ας πούμε στην μνήμη τους παππούδες μου που πλέον δεν ζουν.. γιατί τον αγαπούσανε απίστευτα.. Μάλιστα θυμάμαι ότι μαζί τους πηγαίναμε, να τον δούμε, ακόμη θυμάμαι τα γέλια τους..
Όμως παρόλα αυτά, ο καραγκιόζης δεν είναι ντεμοντέ κ νομίζω πως δε θα γίνει.. αυτό φαίνεται από απλά πράγματα.. όπως π.χ. από μια παράσταση που στήνεται κάθε τόσο από νέους στο πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και καθηλώνει πάντοτε όλους τους περαστικούς..
Είναι ενδεικτικό αυτό της αγάπης του κόσμου για το θέατρο σκιών (που έχει ευτυχώς συνεχιστές.., εξαιτίας του αγώνα του Σπαθάρη..)
Αλλά το πιο όμορφο είναι πως καθηλώνει κυρίως τα μικρά παιδιά..ακόμη και σήμερα.. Η αληθινή τέχνη επιβιώνει, βρίσκει το τρόπο και μιλά στις καρδιές, και το ίδιο εύχομαι να συμβεί με τον Καραγκιόζη που τόσο πολύ αγαπούσε ο Ευγένιος.
Το τραγούδι που ακούγεται στο blog (επειδή το ρώτησε σε σχόλιο της η maximus) είναι αγαπημένη διασκευή από μια ζωντανή ηχογράφηση του Μάριου Φραγκούλη.
Νικιπλε μου σιγά μην έλεγα πως αντιγράφεις, λογικό να σκεφτείς κ εσύ αυτούς τους στίχους..νομίζω μιλάνε απίστευτα μέσα μας..
Πολύ κρίμα για τον τρόπο που "έφυγε".. Αιωνία του η μνήμη.
Καλό του ταξίδι..
http://www.youtube.com/watch?v=BdxZSdop2Rc
Ας ευχηθούμε καλό ταξίδι στον ΔΑΣΚΑΛΟ!
Καλό ταξίδι στον άνθρωπο που συντρόφευσε τα παιδικά μας χρόνια!!
Που μέσα από τις "σκιές" του ξεπηδούν ένα σωρό αναμνήσεις μας!!
Μεγάλος καλλιτέχνης. Καλά να περνά εκεί που πήγε. Και μακάρι και στον άλλο, τον άγνωστο κόσμο, να εξακολουθήσει να σκορπά χαμόγελα.
Η προσωποποίηση του καλόγουστου χιούμορ επίσης.
Σπάνιος άνθρωπος.
Πολύ μεγάλη μορφή, απίστευτα μεγάλη απώλεια!
Καλησπέρα roadartist μου!
Καλό του ταξίδι....
Εξαιρετική κια η ανάρτηση σου για τον Escher...
Φιλιά...
και μη σε νοιάζει! όλοι χανόμαστε όπως πολύ καλά γνωρίζεις...
Χιλια αφιερωματα του αξιζουν. Μπραβο αρτιστακι μου!!
Οι ατακες του μας συνοδευουν ακομη και θα συνοδευσουν κι αλλες γενιες!!
Ειναι στο πετσι μας ο Καραγκιοζης :)
Καλο του ταξιδι!!!
Φιλακια κοριτσαρα μου!!
Aπο τους λατρεμμένους μας οικογενειακώς!!Εχουν στήσει στο σαλόνι του σπιτιού μας παραστάσεις Καραγκιόζη ..όλη η γειτονιά[καμμιά 20σαριά], άπειρες φορές!!Η αδυναμία του μεγάλου μου γιού!Πολύ στεναχωρέθηκε ότα έμαθε τον χαμό του!Ελαφρύ το χώμα...
Καλό του ταξίδι.
Πολύ στενοχωρήθηκα για τον χαμό του... Βλέπεις, όταν ήμασταν μικρά με την αδερφή μου δε χάναμε ποτέ τις εκπομπές του στην τηλεόραση...
Καλό του ταξίδ!
Σεμνή η πορεία του, όπως ταιριάζει στους Μεγάλους.
Φιλάκια πολλά:))))
Καλό του ταξίδι...
Μας άφησε φτωχότερους...
:(
Καλό ταξίδι στον άνθρωπο
στον δάσκαλο
Στον Ευγένιο
Ποιος ξέρει
μπορεί και να συναντηθούμε
κάποτε.......
Καλό πρωινό
Τελικά δεν άντεξα και μπήκα στην αγαπημένη μου Αρτίστα, παρότι έγραφα στο μαίλ δεν προλαβαίνω κλ.π... :)
Αρτίστα μου, όπως τα λές είναι. Δυστυχώς, μόνο μια φορά με πήγε η "μαμά" τότε να δω καραγκιόζη, και δεν θυμάμαι αν ήταν ο Ευγένιος Σπαθάρης, ήμουν πιτσιρίκος, τοσοδούλης... Αυτό που θυμάμαι περισσότερο, είναι πόσο πολύ περίμενα και εγώ στην τηλεόραση...
Φανταστικός άνθρωπος θα μείνει με τυα έργα του στη μνήμη όλων μας και των επόμενων γενεών...
Έχει γράψει ένα καταπληκτικό κείμενο και η Freedula.
Η επόμενή μου ανάρτηση οπωσδήποτε θα είναι αφιερωμένη σε αυτόν τον τεράστιο μα τόσο ταπεινό άνθρωπο
Φιλιά!
Kαλησπέρα Roadartist!
Δεν μου αρέσει ο Καραγκιόζης, λυπάμαι.
Εχω αφήσει σχετικό σχόλιο και στην Αdamantia
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=6995658975325714731&postID=7561179992454403175
@ Sally Finkenstein : Που κολλάει τώρα αυτό?? Τις δικές μου σκέψεις, αναμνήσεις έγραψα.. Δεν πρέπει σώνει και καλά να συμφωνούμε όλοι! Κι κυρίως να λυπόμαστε γι αυτό! Φιλάκια!
Δημοσίευση σχολίου