..Φως στις καρδιές μας..

…e-φίλοι μου, αυτές τις μέρες ο καθένας από εμάς τις βιώνει διαφορετικά. Προσωπικά πάντα τέτοιες μέρες διακατέχομαι από μια αίσθηση εσωτερικότητας, μια τάση απολογισμού, μυριάδων σκέψεων, ουσιαστικών ενδοσκοπήσεων..

Αυτές οι μέρες είναι μια αφορμή να σκεφτούμε πως ο καθένας από εμάς θα προσεγγίζει τη δική του προσωπική εσωτερική ευτυχία.

Αυτές τις μέρες, η σκέψη μας ας φύγει για λίγο από τα «μικρά» τα δικά μας, από το τρομακτικό Εγώ του καθένα από εμάς, και ας σκεφτούμε πως μπορεί η κάθε στιγμή να πάρει αξία, πως μπορούμε να δώσουμε ουσία σε αυτό το «τώρα» - γιατί μόνο αυτό υπάρχει, μόνο αυτό έχουμε και μπροστά του εκμηδενίζεται κάθε παρελθόν & κάθε μέλλον.

Τη στιγμή της Ανάστασης, το πνεύμα μας ας αγκαλιάσει όσους έχουνε ‘φύγει’ - σίγουρα όλοι έχουμε κάποιον στο μυαλό κ στην καρδιά μας - τα θύματα του σεισμού της γειτονικής Ιταλίας, τους άνεργους, τους ηλικιωμένους, τους γονείς μας, όσους ανθρώπους έχουνε ανάγκη ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα, έστω μια λέξη μας..

Είναι αρκετοί, το μόνο που χρειάζεται είναι να τους χαρίσουμε ουσιαστικό χρόνο και αγάπη… Όσο κοινότυπο και αν φανεί, αυτό τελικά καθαγιάζει τα πάντα..

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, μια αγκαλιά σε όλους, έχετε γίνει πλέον μέρος της σκέψης μου..

Μια ξεχωριστή ευχή στον καθένα σας..
Το Φως της Ανάστασης να ζεστάνει τις καρδιές σας και όλων των αγαπημένων σας.. Να προσεγγίσουμε μια διαφορετική στάση ζωής, μια ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας.. έτσι ώστε το κάθε «τώρα» να έχει – για εμάς – αξία..

Τις επόμενες μέρες θα βρεθώ στην ανοιξιάτικη φύση, κοντά σε αγαπημένους φίλους. Θα απέχω από το διαδίκτυο, εύχομαι με το γυρισμό μου να σας βρω όλους πολύ καλά.

Σας φιλώ. Καλή Ανάσταση..