9 Ιουνίου 2015

Οικία Αγγελικής Χατζημιχάλη, Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης



Περνάω πολύ συχνά έξω από την Οικία της Αγγελικής Χατζημιχάλη (1895-1965) στην Πλάκα (και συχνάζω στο μεζεδοπωλείο ακριβώς απέναντι...). 


Σταματούσα συνέχεια, κοιτούσα αυτή την πλάκα έξω από την είσοδο... 
έλεγα να μπω, μα το αμελούσα...


Στο κτήριο σήμερα στεγάζεται το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης. 


Γράφει η ίδια η Αγγελική Χατζημιχάλη: 
"Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πλάκα, τότε που τα σπίτια είχαν ακόμη πλακόστρωτες αυλές, κληματαριές, πεζούλια και γλάστρες με ευωδερούς ανθούς. Το σπίτι του πατέρα μου, του καθηγητή Αλέξιου Κολυβά από την Ζάκυνθο, ήταν γεμάτο βιβλία, χειρόγραφα, κεντήματα, βυζαντινές εικόνες κρεμασμένες ως το ταβάνι του σπιτιού μας.


Στον παρακάτω δρόμο, στην οδό Αδριανού, σ' ένα παλιό αθηναϊκό σπίτι, έμενε ο παππούς μου, ο Χιώτης συμβολαιογράφος Γρηγόριος Μπουρνιάς. Σωροί κι εδώ από πασίλογα και διαλεχτά έργα τέχνης, αρχαιοελληνικά, βυζαντινά, ανατολικά ... μανιακοί λάτρεις της τέχνης οι δυο σεβαστοί μου πρόγονοι, γνωστοί για την πολύτιμη συμβολή τους στα γράμματα και την τέχνη, εύκολα κι αβίαστα κύλησαν μέσα στο αίμα και την ψυχή μου, που την οδηγούν στην παλιά εκείνη Ελλάδα που κλείνει μέσα της όλες τις Ελλάδες..." 


 Τριώροφη διπλοκατοικία οικοδομημένη στη δεκαετία του 1920, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Α. Ζάχου (1871 - 1939), το μόνο από τα έργα του που σώζεται στην Αθήνα. 


Εδώ κατοίκησε η μεγάλη λαογράφος μέχρι και το θάνατό της και είναι, έτσι, συνδεδεμένο με τη σύγχρονη ιστορία της λαογραφίας μας. Αποτελεί έξοχο δείγμα εκλεκτιστικής αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου. Η εμπνευσμένη κατασκευή ενσωματώνει παραδοσιακά, νεοβυζαντινά και σύγχρονα μορφολογικά αρχιτεκτονικά στοιχεία.


Η απλότητα παντρεύεται με ένα μοναδικό τρόπο με την αρχοντιά...


Η εσωτερική του διακόσμηση έγινε από λαϊκούς τεχνίτες
 και είναι υψηλής αισθητικής. 


Αν αφεθείς, θα βρεις μαγικές γωνιές,
για μένα δεν ήταν τόσο δύσκολο...


Αν τόσες φορές περπατάς τα σοκάκια απ' έξω,
είναι ξεχωριστή αίσθηση όταν τα παρατηρείς μέσα από το αρχοντικό...


Ενδιαφέροντα εκθέματα λαϊκής τέχνης και παράδοσης,


γιατί έχει αξία να μη ξεχνάμε από που έχουμε ξεκινήσει...


Ένδυμα από τα κουστούμια του χορού που σχεδίασε η Εύα Σικελιανού και ύφαναν στους αργαλειούς τους γυναίκες των χωριών της περιοχής των Δελφών, κατά τη διάρκεια των Δελφικών Γιορτών του 1927 και του 1930, για να χρησιμοποιηθούν στις παραστάσεις Προμηθέας Δεσμώτης και Ικέτιδες του Αισχύλου. Πρόκειται για φορεσιές εμπνευσμένες σχεδιαστικά από τις γυναικείες μορφές των ερυθρόμορφων αγγείων της κλασικής αρχαιότητας. 


Χειρόγραφη επιστολή του Άγγελου Σικελιανού στην Αγγελική Χατζημιχάλη...


με τα παραπάνω λόγια...


Προσωπικά της αντικείμενα...


Για μένα το πλέον υπέροχο έκθεμα του Μουσείου. 
Η γραφομηχανή όπου έγραψε τα έργα και τις μελέτες της
- καθοριστικής σημασίας για τη χώρα μας...



Όμως η Αγγελική Χατζημιχάλη δεν έμεινε κλεισμένη σ’ ένα γραφείο ή μόνο σε βιβλιοθήκες, αλλά στην κυριολεξία όργωσε την Ελλάδα μετά το 1920. Σε μια εποχή, κατά την οποία μπορούμε να φανταστούμε πόσο δύσκολες ήταν οι συγκοινωνίες, με ένα σχεδόν ανύπαρκτο οδικό δίκτυο. 



Έφτασε στα πιο απομακρυσμένα ορεινά χωριά και νησιά, ήρθε σε άμεση επαφή με τους ανθρώπους, οι οποίοι της άνοιξαν τα σπίτια τους. Γνώρισε τα ήθη, τα έθιμά τους και τα έργα των χεριών τους.  

Η Αγγελική Χατζημιχάλη (1895- 1966) άφησε και πλούσιο συγγραφικό λαογραφικό έργο, που την έκανε παγκοσμίως γνωστή.  
Θεωρείται η «μάνα της ελληνικής Λαογραφίας». 

Αξίζει να επισκεφτείτε το συγκεκριμένο Μουσείο και να γνωρίσετε τις δραστηριότητες του. 

Διεύθυνση: Αγγελικής Χατζημιχάλη 6, Πλάκα
Τηλ.: 210 3243972, 210 3243987
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 09:00 - 13:00 και 17:00 - 21:00, Σάββατο, Κυριακή 09:00 - 13:00, Δευτέρα κλειστά
Είσοδος Ελεύθερη.

Περαιτέρω πηγές: 
γράμμα σε χαρτί
wikipedia.org
www.eie.gr

27 Μαΐου 2015

Μέμος Μακρής, ένας σπουδαίος γλύπτης...


Αφορμή για αυτό το αφιέρωμα στάθηκε το σχετικό απόσπασμα που διάβασα για τον εξαιρετικό γλύπτη Μέμο Μακρή, στο βιβλίο του Δημήτρη Γκιώνη "Ένας κι ένας" των εκδόσεων Άγκυρα. Το πρόσωπο του συγκεκριμένου γλύπτη ξεχώρισε μέσα μου.

Ζευγάρι, 1971
Σφυρήλατος χαλκός , 172 x 316 x 110 εκ.
(Εθνική πινακοθήκη) 

Διαβάζοντας το βιογραφικό σημείωμα του Μέμου Μακρή, διαπιστώνουμε ότι σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα με δασκάλους τους Μ. Τόμπρο, Ε. Θωμόπουλο και Κ. Δημητριάδη. Αναμίχθηκε γρήγορα στην καλλιτεχνική και πολιτιστική ζωή της δεκαετίας του '30. 

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Μακρής πήρε μέρος με έντονη δράση στην Εθνική Αντίσταση. Μετά την απελευθέρωση συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Απελάθηκε από τη Γαλλία το 1950 λόγω των αριστερών πολιτικών πεποιθήσεών του και βρήκε πολιτικό άσυλο στην Ουγγαρία. Στην Ουγγαρία δραστηριοποιήθηκε ενεργά στην καλλιτεχνική, πολιτική και πολιτιστική κίνηση της χώρας. Το 1964 του αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα, την οποία επανάκτησε το 1975 μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Το 1978 στην Εθνική Πινακοθήκη πραγματοποιήθηκε η πρώτη αναδρομική έκθεσή του στην Ελλάδα. 

Μνημείο Μαουτχάουζεν 

Ένα συγκλονιστικό έργο του, η περίφημη σύνθεση του Μαουτχάουζεν, των δεσμωτών με τα υψωμένα χέρια, που δεσπόζει στο χώρο του τρομερού ναζιστικού στρατοπέδου στην Αυστρία.

Ο Δ. Γκιώνης στο βιβλίο του "Ένας κι ένας" αναφέρει ένα περιστατικό σχετικό με το παραπάνω έργο. Όταν είχε συναντήσει τον καλλιτέχνη στην Εθνική Πινακοθήκη Βουδαπέστης (το 1978), όπου παρουσιαζόταν μια αναδρομική έκθεση των έργων του. Αναφέρει ότι μια γυναίκα, μόλις είδε τον καλλιτέχνη ύψωσε τα χέρια της σε ανάταση. "Ήταν κρατούμενη στο Μαουτχάουζεν", του εξήγησε - εξ ου και η μίμηση της κίνησης του μνημείου. H ίδια έκθεση μεταφέρθηκε τον Μάρτιο του 1979 στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, κι αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά γεγονότα της χρονιάς.

στην είσοδο του Πολυτεχνείου

Ο Μακρής μοίραζε το χρόνο του ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία. Ένα από τα σημαντικότερα γλυπτά του, το χάλκινο κεφάλι του Έλληνα ιστορικού Νίκου Σβορώνου, δεσπόζει στην είσοδο του Πολυτεχνείου - προσφορά του "Προς τιμήν των θυμάτων", στη φοιτητική εξέγερση τον Νοέμβριο του 1972.

Άγαλμα του ζωγράφου Γιάννη Τσαρούχη, Μαρούσι. 
(Φωτογράφηση του Δ. Σφήκα)


Συγκράτησα μια φράση του από μια συνέντευξη του που είχε παραχωρήσει στον Δ. Γκιώνη: "Δημοκρατία δεν είναι να λέει ο καθένας ό,τι θέλει. Δημοκρατία είναι να προσφέρεις και να παίρνεις, και στις μέρες μας, το βλέπω κι εδώ στον τόπο μας, υπάρχει η τάση όλοι να παίρνουν".



Σε ένα άλλο σημείο αναφέρει ότι πρέπει να βρούμε το δρόμο με τον ουμανισμό και την ανθρωπιά, καθώς όπως υποστήριζε ο Μακρής "η τέχνη οφείλει να συμβάλλει στην υπεράσπιση των αξιών της ζωής".


Ο Μέμος Μακρής πέθανε στις 27 Μαΐου 1993 στα 80 του, "δίχως η σεμνότητα του να του έχει επιτρέψει να μας αφήσει κάτι από τη δική του - την ωραία και ευγενική μορφή του, καμωμένη με τα χέρια του". 

Σχετικά : Δ. Γκιώνης, Ένας κι ένας. 46 + 1 άνθρωποι της τέχνης από κοντά, Εκδόσεις Άγκυρα, σελ.124 
http://allilografia.blogspot.gr 
www.glyptothiki.gr 
www.nationalgallery.gr 
k-m-autobiographies.blogspot.gr 
www.rizospastis.gr

19 Μαΐου 2015

Μια αξέχαστη γεμάτη μέρα στον Αχέροντα


, έπειτα κάναμε βαρκάδα στον ποταμό... Μα όλα αυτά δεν θα ήταν τίποτα αν δεν είχαμε αφιερώσει μια ακόμη μέρα στις υπαίθριες δραστηριότητες που διοργανώνονται εκεί.



Έχεις την επιλογή να κάνεις δεκάδες πράγματα μέσα σε ένα μαγικό τοπίο. 



Με το που θα φτάσεις θα σε ενημερώσουν...


Οι επιλογές είναι πολλές. 
Από Rafting, Flying fox, Trekking, Τοξοβολία, Ιππασία, Περπάτημα...


Αν είσαι τολμηρός να μπεις στον ποταμό - που θα μπεις αφού έφτασες ως εδώ -
είναι καλό να πάρεις τα ειδικά παπουτσάκια, καθώς οι πέτρες είναι αιχμηρές.


Ένας χάρτης της περιοχής πάντα βοηθάει...


Ξεκινάμε λοιπόν!


Περπάτημα μέχρι τις πηγές του Αχέροντα


από τα πιο όμορφα τοπία αυτής της χώρας....


Ένας τόπος που χαρίζει μοναδική ευεξία 
και αναρωτιέσαι πως μπορείς και ζεις στην πόλη.


Κατά μήκος του ποταμού, υπάρχουν ξύλινα παγκάκια για να ξαποστάσεις 


Καθώς περπατάς εκτός από το εκπληκτικό τοπίο βλέπεις...
σχεδίες με χαρούμενα ατομάκια που κάνουν την κατάβαση του ποταμού... 


Κάποιους άλλους να περνάνε με σχοινιά λίγο από πάνω σου
(Κάνε Κλικ να μεγαλώσει η εικόνα για να δεις εδώ έναν τέτοιο) 


Ακούς τους ήχους του νερού


και των πλασμάτων της φύσης...


Χαζεύεις άλλους να κοιμούνται πάνω σε κλαδιά, ενώ αναρωτιέσαι ακόμη μια φορά
ποια είναι η αληθινή ευτυχία και ότι ο πλούτος κρύβεται στα απλά.
( Ζηλεύεις λίγο και αυτόν τον τύπο στα αριστερά της εικόνας
η απόλυτη ζεν κατάσταση...)



Η ζωή είναι πανέμορφη εδώ



 Δε σου ζητά τίποτα άλλο από το να την αφουγκραστείς με κάθε σου αίσθηση


Ας σου μιλήσουν παρακάτω οι εικόνες...





Ώρα για λίγο Rafting!






Αλλά και για Ιππασία μέσα στον ποταμό Αχέροντα...




Flying fox (εναέριο πέρασμα του ποταμού με συρματόσχοινο)
Και όμως το κάναμε και αυτό!







Τοξοβολία στο δάσος ...ναι!


Πάμε τώρα μέσα στον ποταμό...


φωτογραφίες μέσα από τη σχεδία...




Πάμε άλλη μια βόλτα με τα αλογάκια τώρα;




Μαγεία και όνειρο μαζί!



αρχοντιά, ομορφιά


ζωντάνεμα μύθων


Περπάτημα μέσα στον ποταμό...


Η ομορφιά του σε αφήνει άφωνο!


Οι δε μύθοι που τον "ντύνουν" σε μεθάνε...


Μπήκα στα πιο παγωμένα νερά ever...


Μέχρι που νύχτωσε...


βόλτα μέσα στο ποτάμι και ξανά στις όχθες του για να 
ζεσταθεί λίγο το κορμί που έκαιγε από το ...κρύο!


Απίστευτη αίσθηση


Στο βάθος και άλλοι βολτάρουν παρομοίως


και ο ήλιος δύει...


Ηλιοβασίλεμα στον Αχέροντα!


Μαγεία


Ένα από τα ομορφότερα ταξίδια που έχω κάνει


ότι και να γράψεις, ότι και να διαβάσεις
 για αυτό τον τόπο, θα είναι πολύ λίγο.


Πηγαίνετε να το ζήσετε οι ίδιοι. Αξίζει πραγματικά.



Rafting, Kayak, Ιππασία, Περπάτημα, 
Flying fox (εναέριο πέρασμα του ποταμού), Τοξοβολία, Άραγμα
Ναι... τα κάναμε όλα! :) :) :):)
Related Posts with Thumbnails