9 Ιουνίου 2012

Ζωρζ Σαρή (1925-2012)



Σε ηλικία 87 ετών πέθανε σήμερα το πρωί, η διακεκριμένη ηθοποιός και συγγραφέας Ζωρζ Σαρή.

Η Ζωρζ Σαρή υπήρξε η πιο αγαπημένη συγγραφέας των παιδικών μου χρόνων.  
Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν ήμουν στο Δημοτικό, όπου είχε έρθει να μας μιλήσει για την παιδική λογοτεχνία. Ήταν μια από τις πρώτες επαφές που είχα στη ζωή μου με μια συγγραφέα. Έκτοτε την κατέταξα μέσα μου, με τη βοήθεια της παιδικής μου φαντασίας, σαν ένα μυθικό πρόσωπο.

Γεννημένη το 1925 από Μικρασιάτη πατέρα από το Αϊβαλί και Γαλλίδα μητέρα. Από πολύ μικρή εκδήλωσε την αγάπη της για το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Μεγαλύτερη, στα χρόνια της Κατοχής, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Δ. Ροντήρη. 
Στη διάρκεια του πολέμου συμμετείχε στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα υποκριτής στη Δραματική Σχολή του Ροντήρη. 


Το 1947 αναγκάστηκε να φύγει εξόριστη στο Παρίσι, αλλά συνέχισε τις σπουδές της στη σχολή του Σ. Νιτλέν. Στο Παρίσι γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγυπτιώτη χειρούργο Μ. Καρακώστα, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Το 1962 επιστρέφει στην Ελλάδα συνεχίζει να παίζει στο θέατρο έως και την επιβολή της δικτατορίας που σταματά για λόγους ιδεολογικούς. Με την κήρυξη της χούντας έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο. 




Το πρώτο μυθιστόρημά της που εκδόθηκε το 1969 είναι ο «Θησαυρός της Βαγίας». Σημείωσε μεγάλη επιτυχία και υπήρξε η αφετηρία των παραπάνω από 20 μυθιστορημάτων που ακολούθησαν: Ανάμεσά τους «Το ψέμα», «Όταν ο ήλιος…», «Οι νικητές», «Σοφία» και το «Τελευταίο σκαλοπάτι» που εκδόθηκε το 2009. Έγραψε βιβλία για παιδιά και νέους, όπως επίσης και θεατρικά έργα. 


Το 1973 εξέδωσε το «Γαϊτανάκι» που θεωρείται κλασικό για το είδος του. Λογοτεχνικά βραβεία: Κρατικό Παιδικής Λογοτεχνίας (1994), Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της «Νινέτ» (1994) και «Ο χορός της ζωής» (1999). Το 1988 ήταν υποψήφια για το βραβείο Άντερσεν. Η Σαρρή υπήρξε χρόνια φίλη της συγγραφέα Άλκης Ζέη και στο βιβλίο της , «Ε.Π.» εξιστορεί γεγονότα από την κοινή μαθητική ζωή τους. 


Καθιέρωσε ένα νέο τρόπο γραφής στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος για το οποίο έλαβε πολλά βραβεία. Τα βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη. Ως ηθοποιός έχει βραβευτεί το 1960 με το βραβείο Β' Γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. 


Πέθανε σήμερα 9 Ιουνίου 2012 σε ηλικία 87 χρονών.  Καλό ταξίδι. Μεγάλο Ευχαριστώ.


Ολιγόλεπτο αφιέρωμα σε βίντεο, του 3ου Γυμνασίου Ρόδου 




Ζωρζ Σαρή βιβλία 
Ζωρζ Σαρή, βιογραφία 

7 Ιουνίου 2012

οι μέρες του φωτός



Λίγες μέρες δίπλα στη θάλασσα και 4 πρώτα μπάνια για φέτος.
Άδεια παραλία, θάλασσα πεντακάθαρη σαν κρύσταλλο.


Ίαση ψυχής και σώματος, σε μια καθημερινότητα που σείεται διαρκώς.


Χαζεύεις αχόρταγα το νερό. Η λύτρωση βρίσκεται μακρυά από όλα τα 'κατασκευασμένα', μακρυά από μίση και αδιέξοδους φανατισμούς. Η λύτρωση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τη γνώση, τη συντροφικότητα και το κοινό πάθος για δημιουργία.


Κοιτάς αχόρταγα τη θάλασσα, κολυμπάς μέσα της, αφήνεις να ξεπλύνει κάθε πληγή, εξομολογείσαι κάθε φόβο, ξέρεις πως μπορεί να καταλάβει.  Πάντα βρισκόσουν δίπλα της, σε κάθε δυσκολία, εκεί ονειρεύτηκες, εκεί άφησες τα δάκρυα σου. Ξέρεις πως ακόμη και αν θα καταστραφούν τα πάντα, εκείνη θα σε περιμένει εκεί στη στοργική αγκαλιά της.


Καταφύγιο σε όλη σου τη ζωή, σημείο ενδοσκόπησης και ανατροφοδότησης. 
Πόσες ανατολές, πόσες δύσεις. Αποδέχτηκε στασιμότητες, σηματοδότησε τόσες νέες αρχές.



Γέμισαν οι σελίδες με άμμο, με σημειώσεις, υπογραμμίσεις... Ενδοσκόπηση, αυτογνωσία και συνειδητοποίηση. Προσπαθείς, όπως μπορείς... Μια εποχή τελειώνει...



 Κοιτάς απ' το παράθυρο, βλέπεις το λιώσιμο των πάγων έρχονται οι μέρες του φωτός 
 είσαι κιόλας 30, στ' ανοιχτά των καιρών. 
Κοιτάς απ' το παράθυρο είναι το πέρασμα των μάγων που ταξιδεύουν διαρκώς 
είσαι μόλις 30... πήγες 30 χρονών! 
 Από κάπου έρχεται μια μακρινή μουσική σε ξεσηκώνει... θέλεις να βγεις, ν' ακολουθήσεις τη μεγάλη πορεία νιώθεις πως γράφεται ιστορία... 


 Έρχονται οι μέρες του φωτός, οι μέρες του φωτός μια εποχή τελειώνει... 


 Κοιτάς απ' το παράθυρο,  βλέπεις την κίνηση της πόλης,  κόσμος γυρίζει βιαστικός,  
είσαι μόλις 30 και εντελώς καθαρός
 Από κάπου έρχεται μια μακρινή μουσική σε ξεσηκώνει... θέλεις να βγεις, ν' ακολουθήσεις τη μεγάλη πορεία, νιώθεις πως γράφεται ιστορία... 


 Έρχονται οι μέρες του φωτός, οι μέρες του φωτός μια εποχή τελειώνει...

1 Ιουνίου 2012

κάστρο της Νάξου



Πρώτες μέρες του φετινού καλοκαιριού και σκέφτηκα να ανεβάσω κάποιες φωτογραφίες από το κάστρο της Νάξου.


Πέρσι το καλοκαίρι βρέθηκα στη Νάξο και ανάμεσα σε πολλά - το νησί είναι υπέροχο - ξετρελάθηκα με το κάστρο.


Ο Σανούδος έκτισε το Κάστρο της Χώρας, πάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης, χρησιμοποιώντας υλικά από την αρχαία πόλη, η οποία είχε καταστραφεί από τις πειρατικές επιδρομές


Περνώντας την «Τρανή Πόρτα» μπαίνουμε στο μυστηριακό, μεσαιωνικό οικισμό του κάστρου που δεν λειτούργησε μόνο ως τόπος κατοικίας, αλλά και διοικητικό, εκπαιδευτικό και θρησκευτικό κέντρο των Ενετών κατακτητών


Στο κέντρο του οικισμού του κάστρου βρίσκεται η πλατεία με την καθολική μητρόπολη και τα ερείπια του πύργου. Δίπλα τους η σχολή των Ουρσουλίνων, η Καπέλλα Καζάτζα και η Εμπορική σχολή


Μέσα στο κάστρο στεγάζεται σήμερα και το αρχαιολογικό Μουσείο Νάξου.


Σε αυτό το χώρο πήγε σχολείο και ο Νίκος Καζαντζάκης. 


Στο κάστρο γίνονται πολύ όμορφες συναυλίες


η Νάξος φημίζεται για τα πολιτιστικά φεστιβάλ της.


Τα αρχοντικά σπίτια του Κάστρου κατοικούνται σήμερα από καθολικούς, απογόνους των Ενετών. Το καθένα από τα αρχοντικά κρύβει διάφορες ιστορίες και θρύλους. Ένα από τα παλιά αρχοντικά (στην Β.Δ. πλευρά του Κάστρου), είναι ανοιχτό για το κοινό και λειτουργεί σαν ενετικό μουσείο.


με ενδιαφέροντα εκθέματα


Περπατώντας προς το κάστρο, συναντήσαμε και την έκθεση ζωγραφικής της




ήπιαμε καφέ


χαζεύαμε τον τόπο


και τους ανθρώπους...

;))

Μπορείτε να περιηγηθείτε, να ενημερωθείτε & να ονειρευτείτε μια απόδραση στη Νάξο από ένα εύχρηστο και ιδιαίτερο νέο site για το νησί, κάνοντας κλικ στο : www.mynaxos.gr !



Παλαιότερες αναρτήσεις για τη Νάξο :

Νάξος 
Απείρανθος Νάξου 
Αρχαιολογικό Μουσείο Νάξου 

31 Μαΐου 2012

Casus Belli


Casus Belli.  Μια ταινία μικρού μήκους για την κρίση, η οποία έχει προβληθεί και βραβευθεί σε πολλά εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.


Άνθρωποι διαφορετικών φύλων, ηλικιών, τάξεων και εθνικοτήτων περιμένουν σε εφτά διαφορετικές ουρές δημιουργώντας μια τεράστια ανθρώπινη σειρά. Όμως στο τέλος της ανθρώπινης αλυσίδας, η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά.

Σκηνοθεσία : Γιώργος Ζώης 
Παίζουν 146 ηθοποιοί, 
ανάμεσά τους οι: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Τζένη Θεωνά, Ιρις Πόνκενα, Ηλίας Γκόγιαννος, Λάμπρος Φιλίππου, Γιώργος Μπινιάρης. 


Official site: http://casusbellifilm.com/

30 Μαΐου 2012

Δεληβοριάς, Μποφίλιου, Δρογώσης, Φαφούτη και Ματούλα Ζαμάνη τραγουδάνε για το ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ



Το ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ (www.kethea-strofi.gr), η Ανοιχτή Θεραπευτική Κοινότητα για έφηβους και νεαρούς ενήλικους χρήστες ναρκωτικών και ο Σύλλογος Οικογένειας, μας προσκαλούν σε μια μεγάλη νεανική συναυλία για να γιορτάσουμε τη χαρά της Ζωής, ελεύθερης από ουσίες και εξαρτήσεις. 

Μέσα σ' αυτόν τον οικονομικό χαμό και την εκτεταμένη ανέχεια κράτους και πολιτών, οι φιλανθρωπικές οργανώσεις κι όσες επιτελούν κοινωνικό έργο ζορίζονται πολύ να τα βγάλουν πέρα.

Η ΚΕΘΕΑ-Στροφή εδώ και χρόνια προσπαθεί να βοηθήσει εξαρτημένους νέους και τις οικογένειες τους να βρουν μια διέξοδο από το λαβύρινθο των ναρκωτικών και για να συνεχίσει να λειτουργεί, οργανώνει μια ενδιαφέρουσα συναυλία. Για να βοηθήσουν την δράση της οργάνωσης θα συμμετάσχουν στη συναυλία οι Φοίβος Δεληβοριάς, Νατάσσα Μποφίλιου, Στάθης Δρογώσης, Μαριέττα Φαφούτη και Ματούλα Ζαμάνη

Αν σκεφτείς ότι θα χρειαζόταν να πληρώσεις για τον καθένα όσα θα πληρώσεις για όλους μαζί, δεν είναι μόνο για καλό σκοπό αλλά συμφέρει κιόλας...

Info: Πέμπτη 7 Ιουνίου, στην Τεχνόπολη 
         Εισιτήριο 15 ευρώ (προπώληση), γενική είσοδος 18 ευρώ

 Οι πόρτες ανοίγουν στις 17:30 
Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων 
Πειραιώς 100, Γκάζι 210 3475518 
www.technopolis-athens.gr 

 Μετρό – σταθμός Κεραμεικός 
Λεωφορεία – 035, 049, 811, 838, 914, Β18, Γ18, 731, 031 – στάση «Παλαιά Αγορά»

28 Μαΐου 2012

ο βράχος του Αρείου Πάγου


Στα χρόνια του σχολείου πηγαίναμε συχνά στο βράχο του Αρείου Πάγου, στεκόμασταν και χαζεύαμε από ψηλά την Αθήνα. Το σημείο αυτό είναι συνδεδεμένο μέσα μου με αρκετές αναμνήσεις.


Θυμάμαι να ανεβαίνουμε με προσοχή τα σκαλοπάτια, καθώς γλιστρούσαν αρκετά. Τώρα βέβαια έχει κατασκευαστεί μια καινούργια σκάλα, ακριβώς δίπλα, απ' όπου μπορείτε να ανεβείτε δίχως κίνδυνο.


Αν και περνάω συχνά από εκεί, είχα χρόνια να σταθώ. Όταν βρέθηκα στο λόφο και χάζεψα ξανά από ψηλά τη θέα, αισθάνθηκα το λάθος...


Ο Άρειος Πάγος, το αρχαιότερο δικαστήριο της Αθήνας, βρίσκεται μεταξύ της Πνύκας και της Ακρόπολης. Ήταν ο τόπος συνάθροισης του σώματος της βουλής των αριστοκρατών γερόντων που καθιερώθηκε από το νομοθέτη Σόλωνα τον 6ο αι. π.Χ.


Μέχρι τον 4ο αι. π.Χ. η Βουλή του Αρείου Πάγου ήταν αρμόδια για την εφαρμογή των νόμων, την επίβλεψη της χρηματικής διαχείρισης και την εκδίκαση σημαντικών υποθέσεων, όπως φόνων εκ προμελέτης. Παράλληλα λειτουργούσε και ως τόπος λατρείας. Εκεί υπήρχαν ιερά, όπως αυτό των Σεμνών Θεαινών ή Ευμενίδων.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο Άρειος Πάγος υπήρχε ήδη (ως δικαστήριο;) από την εποχή του Α΄ Μεσσηνιακού Πολέμου (μέσα 7ου αι. π.Χ.).


Ο Άρειος Πάγος είναι στενά συνδεδεμένος και με το Χριστιανισμό. Καθώς κατά μία εκδοχή, το 54 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος οδηγήθηκε στον Άρειο Πάγο, όπου και κήρυξε για πρώτη φορά το Χριστιανισμό στους Αθηναίους. Λέγεται πως από το κήρυγμά του προσηλύτισε μόνο δύο ακροατές, τον επιφανή Διονύσιο Αρεοπαγίτη τον σημερινό προστάτη Άγιο της Αθήνας, που κατά την παράδοση ήταν και ο πρώτος επίσκοπος της πόλης, και μία γυναίκα, τη Δάμαρι.


Αν απλώσεις το χέρι, λες και θα αγγίξεις την Ακρόπολη...


μπροστά και ο Λυκαβηττός...


λίγο πιο δίπλα η Αρχαία Αγορά...


...κάθε μια σπιθαμή μπροστά στα μάτια, 
 επαναφέρει πρόσφατες ή και... παλιότερες αναμνήσεις


ακριβώς απέναντι ο λόφος του Αστεροσκοπείου 


πόσες ιστορίες να κρύβονται μέσα σε όλα αυτά τα σπίτια
πίσω από καθένα παράθυρο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε ψυχή...


Κάτω και γύρω από τον λόφο υπήρχαν τα χαμένα σήμερα 
σπίτια των νεοπλατωνικών φιλοσόφων (τέλη 4ου-αρχές 5ου αι. π.Χ.)


η καλύτερη ώρα για βόλτα είναι όταν δύει ο ήλιος, 
για να χαρείτε το ομορφότερο ίσως
(ακόμη και με συννεφιά) ηλιοβασίλεμα στην πόλη...


Η Αθήνα δεν θα ήταν ίδια, αν δεν υπήρχε αυτό το σημείο... 



Η επίσκεψη στο βράχο του Αρείου Πάγου, έγινε πριν από λίγες μέρες. Κάναμε βόλτα εκεί με έναν άνθρωπο που γνωριστήκαμε από τα blogs, δημιουργήθηκε μια ισχυρή φιλία και ουσιαστική επαφή. Ότι πιο σημαντικό τελικά όταν μέσω των blogs γνωρίζεις ανθρώπους που ταυτίζεσαι και έρχονται για να μείνουν στη ζωή σου!  

Σχετικά links:

Αρχαιολογία πόλης των Αθηνών 
city-view.gr

25 Μαΐου 2012

μακρυά







Περπατώντας στο κέντρο. 
Κοιτάζοντας προς τον ουρανό.
Κάποια στιγμή... κάπου ανάμεσα στα σύννεφα
σαν δυο αόρατα πόδια
να ακροβατούν στο πουθενά...
Περίεργη φυγή, μακρυά για μια στιγμή.

23 Μαΐου 2012

Intouchables



Ένας Παριζιάνος αριστοκράτης τετραπληγικός αναζητά κάποιον για να τον φροντίζει. Είναι πλούσιος, ώριμος, μορφωμένος, ακούει κλασική μουσική και συλλέγει πολύτιμα έργα τέχνης. Στη συνέντευξη για τη θέση του βοηθού του, μεταξύ άλλων εμφανίζεται ο Driss, ένας σενεγαλέζικης καταγωγής μικροαπατεώνας, πρόσφατα αποφυλακισθείς, ο οποίος ζει από το επίδομα ανεργίας, με οικογενειακά προβλήματα, αυθάδης και αυθόρμητος.  Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του κερδίζει τον Philippe, τον προσλαμβάνει και γεννιέται ανάμεσα τους μια αληθινή φιλία. 




Ο ένας είναι πάμπλουτος και διαθέτει κάθε άνεση. 
Ο άλλος έχει αυθεντικότητα και πάθος για ζωή. 
Δυο διαφορετικοί άνθρωποι, φαινομενικά και αντικειμενικά. Από δύο διαφορετικούς κόσμους, που όμως ο ένας συμπληρώνει αρμονικά τον άλλο. 


Η αξία, η αποδοχή του διαφορετικού. Είτε αυτό λέγεται άτομο με αναπηρία, είτε διαφορετικής κοινωνικής προέλευσης, καταγωγής ή μορφωτικού επιπέδου. 
Η σπουδαιότητα του να είμαστε "ανοικτοί" στη σκέψη του άλλου.  Η ομορφιά του να ανταλλάσσεις ιδέες και συναισθήματα με το διπλανό σου.  




Όταν νιώθεις τον άλλο σαν απειλή, τότε σίγουρα γίνεται εσύ η απειλή... 
Καμία κοινωνία δεν κέρδισε τίποτα με το ρατσισμό και τον αποκλεισμό ατόμων. Τίποτα δε σε κάνει ανώτερο, καμία καταγωγή, κανένα οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο... Τίποτα δεν συγκρίνεται με το να είσαι ανοικτός, ευθύς στο διπλανό σου.  


Τότε που ξέρεις μπορεί να γεννηθεί μια αληθινή φιλία και να είναι δίπλα σου όταν εμφανίζονται οι "πόνοι φαντασμάτων", να σου κρατά το χέρι και να χαμογελάτε κόντρα σε κάθε είδους αντιξοότητα.




Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Πρόκειται για ένα ύμνο στη φιλία. 
Οι αστείες και οι συγκινητικές στιγμές δένουν υπέροχα στο φίλμ. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καταπληκτικές και σίγουρα αυτή είναι μια από τις ωραιότερες ταινίες των τελευταίων ετών. Αξίζει να τη δείτε.



Related Posts with Thumbnails