22 Δεκεμβρίου 2009

Happy xmas ;D

Αυτές τις μέρες έκανα βόλτες στο κέντρο, μπερδεύτηκα με τον κόσμο και φωτογράφισα ότι μου τράβηξε τη ματιά..
Τα Χριστούγεννα έφτασαν.. Ας τα ζήσει ο καθένας όπως ποθεί..

Λένε πως η μαγεία βρίσκεται στο τρόπο που κοιτάει ο καθένας μας..
Βλέποντας ξανά τις φωτο που τράβηξα, μπορώ και να συμφωνήσω..
Η μαγεία μπορεί να παραμονεύει στην κάθε μας στιγμή, αλλά παράλληλα ας μη παραβλέπουμε και τις εικόνες..δίπλα από τις μαγικές βιτρίνες..Οι στιγμές γεμίζουν νοήμα, μόνο αν περιέχουν μέσα τους συναίσθημα..
Οτιδήποτε άυλο, δίχως ψυχή, χάνει αυτόματα την κάθε αξία του..
Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα υλικά αγαθά, δεν κερδίζεται με τα χρήματα, δεν μεταφέρεται στις γεμάτες τσάντες, βρίσκεται στις αληθινές αγκαλιές, στις αληθινές κουβέντες, στις ψυχές που ξέρουν να εκτιμούν. Καμία "κοινωνική καταξίωση" δεν κάνει ευτυχισμένο έναν άνθρωπο, αν δεν συνοδεύεται από ουσία, αξίες..Η μοναξιά κυριαρχεί επειδή έχουμε μάθει να ζούμε με λάθος στιγμές, να αγαπάμε με όρους..
Σε μια κοινωνία που σκοτώνει και "ποδοπατάει" για το χρήμα, είναι σίγουρο πως οι παραπάνω σκέψεις θα φαντάζουν εκτός τόπου και χρόνου. Δε με πειράζει, έτσι αισθάνομαι και δεν πρόκειται να αλλάξω. Το μόνο που μπορεί να δώσει χροιά αληθινού παραμυθιού στην καθημερινότητα είναι η αγάπη! Αυτή φωτίζει με τη λάμψη του παραμυθιού την κάθε στιγμή..

Κάθε χρόνο θα εύχομαι το ίδιο.. μήπως κάποτε το καταφέρουμε..

Ας αισθανθούμε την στιγμιαία μαγεία της αγάπης και ας την κρατήσουμε όσο μπορούμε ζωντανή μέσα μας, όχι μόνο αυτές τις μέρες, μα την κάθε μας μέρα! Να κοιτάξουμε τον άλλο στα μάτια, να τον αποδεχτούμε, να τον ακούσουμε, να τον νοιαστούμε αληθινά! Να πάψουμε τις μικρότητες, τους ανταγωνισμούς, τα "δήθεν", τις λυκοφιλίες, τις κακίες, τις ζήλιες..

Πόσο πολύ θα άλλαζαν οι ζωές μας, και πόσα πολλά θα μπορούσαμε να πάρουμε, αν απλά ανοίγαμε τις καρδιές μας..και εστιάζαμε στις ψυχές των άλλων δίπλα μας..

Τις επόμενες μέρες θα τις περάσω κοντά σε ανθρώπους που έχουνε όλα όσα ανέφερα παραπάνω, σε αγαπημένους φίλους..

Σας εύχομαι ολόψυχα να περάσετε υπέροχα!


Σας φιλώ και σας ευχαριστώ πολύ για όλα! Καλές γιορτές σε όλους!

20 Δεκεμβρίου 2009

«Έφυγε» ο μεγάλος ζωγράφος, Γιάννης Μόραλης

Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους της λεγόμενης γενιάς του 1930 με πλήθος διακρίσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο Γιάννης Μόραλης, έφυγε σήμερα από την ζωή πλήρης ημερών, στα 93 του χρόνια.

Φανή, (1949), Λάδι σε μουσαμά
150, 5x74 εκ.

Ο Γιάννης Μόραλης γεννήθηκε στην Αρτα το 1916 και το 1927 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Σε ηλικία 15 ετών έγινε δεκτός στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας σπουδάζοντας κοντά στον Αργυρό , τον Γερανιώτη, τον Παρθένη και τον Κεφαλληνό, ζωγραφική και χαρακτική.
Νέα γυναίκα, (1971-72) Ακρυλικό σε μουσαμά
116 x 106 εκ.

Έφυγε το 1936 για τη Ρώμη, με υποτροφία. Στην συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου και σπούδασε νωπογραφία και ψηφιδωτό και το 1947 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στην ΑΣΚΤ.

Το 1949, μαζί με άλλους Έλληνες ζωγράφους, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Νίκος Νικολάου και Νίκος Εγγονόπουλος, ιδρύουν την καλλιτεχνική ομάδα «Αρμός» και διοργανώνουν την πρώτη κοινή έκθεση στο Ζάππειο το 1950.
Σύνθεση
λάδι σε καμβά,
90 x 220 εκ.

Από το 1954 ξεκινάει την συνεργασία του με το ελληνικό θέατρο, πρώτα με το Θέατρο Τέχνης και στη συνέχεια με το Εθνικό Θέατρο. Το έργο του Μόραλη περιλαμβάνει εικονογραφήσεις βιβλίων των ποιητών Ελύτη και Σεφέρη, εξώφυλλα δίσκων μουσικής, γλυπτά, τοιχογραφίες καθώς και σκηνικά και κουστούμια για το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας και τα μπαλέτα του Ελληνικού Χοροδράματος.

Τιμήθηκε για πρώτη φορά με βραβείο ζωγραφικής το 1940. Αποχώρησε από την ΑΣΚΤ το 1983 και το 1988 η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τον τίμησε με μεγάλη αναδρομική έκθεση. Το 1999 του απονεμήθηκε το μετάλλιο του Ταξιάρχη της Τιμής . Έργα του ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Σπουδή για το “Ερωτικό”, 1992
τέμπερα σε χαρτόνι
19 x 11 εκ.


Ζωγραφική, γλυπτική, εικονογράφηση, ανάγλυφα σε κτήρια, σε όλο το έργο του Γιάννη Μόραλη, από τα πιο παραστατικά ως τα αφηρημένα, ένα σύμβολο επανέρχεται : ο φτερωτός άγγελος με την διττή μορφή του έρωτα και του θανάτου.

Η πρώτη του θεατρική δουλειά βασιζόταν στο έργο Ωδή εις θάνατον του Κάλβου και ο ίδιος ο ζωγράφος έλεγε ότι είχε δοκιμάσει έντονα το βίωμα του θανάτου καθώς τον συνόδευε πάντα ο τραγικός θάνατος του πατέρα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον Μάρτιο του 1937 αλλά και οι σκηνές από κηδεία στην Αρτα και την Πρέβεζα όταν ήταν πολύ μικρός.

Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον video-αφιέρωμα για το μεγάλο ζωγράφο..

18 Δεκεμβρίου 2009

Paul Klee

Ο Πάουλ Κλέε (Paul Klee) είναι ένας αγαπημένος μου ζωγράφος.. Τα έργα του ταξιδεύουν την φαντασία μου και με ηρεμούν απίστευτα.. Συχνά βάζω έργα του να στριφογυρίζουν & στο κύβο δίπλα..

Ο Paul Klee γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1879 στη Βέρνη της Ελβετίας. Ήταν γιος μουσικών και βιολιστής. Στην νεότητα του έγραψε επίσης ποιήματα και αποπειράθηκε να συγγράψει θεατρικά έργα.
Paul Klee, 1925 Ancient Sound, Abstract on Black, oil

Παράλληλα είχε κλίση προς τη ζωγραφική, αν και οι γονείς του ήταν μάλλον αντίθετοι προς αυτό. Ο ίδιος ωστόσο ασχολήθηκε με τη ζωγραφική παρά τις ενστάσεις τους, γράφοντας σχετικά στα ημερολόγια του:


«Θα είχα παρατήσει το σχολείο ευχαρίστως ένα χρόνο πριν αποφοιτήσω
αλλά έμεινα για χάρη των γονιών μου,
δεν ήθελα να κάνω τίποτε άλλο παρά να ζωγραφίζω και να γράφω,
ό,τι δηλαδή μου είχαν απαγορεύσει
»

Paul Klee, 1921 Dream City, Watercolor and oil

Το 1898 πήγε στο Μόναχο, όπου γράφτηκε στην Ακαδημία.
Φοίτησε όμως μόνο για 2 χρόνια, καθώς δεν έμεινε ικανοποιημένος, την εγκατέλειψε και ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου εκεί εμπνεύστηκε καθοριστικά από την αναγεννησιακή τέχνη. Έπειτα εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Μόναχο, μια πόλη που εξυπηρετούσε όλες τις καλλιτεχνικές τάσεις κι ειδικότερα τους avant-garde καλλιτέχνες, όπως εκείνος.


Paul Klee, 1929 Fire in the Evening, Oil on board


Ο Klee εισήλθε στους κόλπους της avant-garde όταν το 1911 έγινε μέλος του «Γαλάζιου Καβαλάρη» («Der Blaue Reiter»), της καλλιτεχνικής ομάδας που είχαν ιδρύσει ο Wassily Kandinsky και ο Franz Marc.

Ως το 1914 ο Klee δυσκολευόταν να ζωγραφίσει, καθώς είχε χαμηλή αυτοπεποίθηση και δεν εμπιστευόταν την ικανότητά του ως κολορίστα. Γι' αυτό το λόγο τα περισσότερα έργα του ως και εκείνη τη χρονιά ήταν ασπρόμαυρα.
Paul Klee, 1926, The Rose Garden

Ο Klee, όπως και ο Kandinsky, δημιούργησαν έργα που θυμίζουν τις αρμονίες της μουσικής μέσα από το χρώμα, τις γραμμές και την μορφή τους.

Ο Klee ασχολείται κυρίως με τη μορφοποίηση των αντικειμένων του, χωρίς να χάνει την αφηρημένη τεχνοτροπία που χαρακτηρίζει το κίνημα. Άλλωστε είναι βασικό να θυμόμαστε, πως ο στόχος αυτής της τέχνης δεν είναι η απεικόνιση, αλλά το ερέθισμα. Μια επικοινωνία που πηγαίνει από τον άνθρωπο απευθείας στον άνθρωπο, χωρίς τη διαμεσολάβηση κάποιου αντικειμένου ή της φύσης.

Paul Klee, 1927, Flora on Sand, Watercolor on paper


Αν και ο Klee δεν ενετάχθη σε σχολή ή κίνημα (πέραν του «Γαλάζιου Καβαλάρη»), επηρέασε τις περισσότερες καλλιτεχνικές τάσεις που χαρακτήρισαν την πρωτοπορία του 20ού αιώνα.
Δίχως να είναι παραστατικός και ανεικονικός, αλλά με τη δική του ενδοσκοπική, ιδιότυπη προσέγγιση, μας άφησε περισσότερους από 9.000 πίνακες, σχέδια και υδατογραφίες, αποδείξεις της εξαντλητικής του αφοσίωσης στο όραμα του.

Paul Klee, 1929, Rues principales et secondaires, oil


Το 1935 εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα μιας κρίσιμης κι ανίατης νόσου, -μετέπειτα διαγνώστηκε σαν σκληροδερμία-, μα παραμένει εργατικός και παραγωγικός ως το τέλος του, στις 29 Ιουνίου 1940, σε ηλικία 61 ετών.
Ο γιος του Φέλιξ ζήτησε να χαραχθούν στον τάφο, τα λόγια του:

«Δεν περιορίζομαι στο εδώ και τώρα, ανήκω τόσο στους νεκρούς όσο και στους αγέννητους. Πιο κοντά στην καρδιά της δημιουργίας από τους περισσότερους, όχι όμως και αρκετά κοντά ακόμη».

Paul Klee, 1922, Red Ballon, Oil


«Το μάτι ακολουθεί τους δρόμους που του ανοίγει το ίδιο το έργο»

Paul Klee, 1914, Red and White Domes


«Το χρώμα και εγώ είμαστε ένα. Είμαι ζωγράφος»


Paul Klee, 1914, On a Motif from Hamamet


Το έργο του Klee λειτουργεί όπως η μουσική. Είναι ένας παράλληλος και αυτόνομος κόσμος που με μυστηριώδη τρόπο ακουμπά τον πραγματικό. Μιλά στις αισθήσεις μας με τον τρόπο της μουσικής. Η ζωγραφική του είναι, για πολλούς, η μουσική δωματίου της σύγχρονης τέχνης.

Paul Klee, 1918, Once Emerged from the Gray- of Night


Ένα ωραίο αφιέρωμα για τον Klee, είχε παρουσιάσει η αγαπητή Ερμία, σας παραπέμπω: Το χρώμα με άρπαξε δεν χρειάζεται να το κυνηγώ.

More Info:
Wikipedia
Μουσείο Paul Klee
Paul Klee at MoMA

16 Δεκεμβρίου 2009

..ποτέ..

...έξω από κεντρική τράπεζα..
..καθημερινές εικόνες..
..που προσπερνάμε..
..για μερικές απλά..
..δεν χρειάζονται λόγια..

..ποτέ μην κρίνεις κανέναν..
..χωρίς να γνωρίζεις την ιστορία της ζωής του
..
..ο καθένας, μια άλλη διαφορετική ιστορία..
..καθένας μας μια ζωή..που δεν την έζησες..

14 Δεκεμβρίου 2009

"Κουκούτσι", νέο περιοδικό ποίησης

Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε ένα νέο λογοτεχνικό περιοδικό για την ποίηση, με το πρωτότυπο όνομα "Κουκούτσι", με πραγματικά ενδιαφέρον περιεχόμενο.

Το "Κουκούτσι" δημιουργήθηκε από τους Κώστα Λιννό, Παναγιώτη Ράμμη, Δήμο Μαρουδή και Βασίλη Ζηλάκο. Στις σελίδες του φιλοξενούνται ποιήματα Ελλήνων και ξένων, νέες μεταφραστικές προσεγγίσεις, δοκίμια που αφορούν την τέχνη της ποίησης και την ιστορία της ή το ποιητικό έργο σημαντικών δημιουργών, και κατάλογοι προτεινόμενων συλλογών με δείγμα γραφής από τα περιεχόμενά τους.

Επίσης, το περιοδικό φιλοξενεί ειδικό ένθετο από εκθέσεις ζωγραφικής, το οποίο έρχεται να πλαισιώσει αυτή τη θεματική, έτσι ώστε ο εικαστικός σχολιασμός να μπορέσει να εντείνει τη μαγεία της ανάγνωσης που είναι και ο βασικός στόχος του.
Τις τελευταίες μέρες διαβάζω το πρώτο του τεύχος. Πρόκειται για ένα περιοδικό που έλειπε! Πρωτότυπο σχεδιαστικά, μακριά από δογματισμούς και βαρετό ακαδημαϊσμό.

Πολύ καλή επιτυχία στο νέο εξαμηνιαίο περιοδικό περιΠοίησης!
Όσοι αγαπάτε την ποίηση αναζητήστε το...

13 Δεκεμβρίου 2009

..Written by Gandhi..



“Ο οφθαλμός αντί οφθαλμού, καταλήγει να κάνει όλο τον κόσμο τυφλό.”
"Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.”
Μαχάτμα Γκάντι

Η φίλη mareld, μου έστειλε το παραπάνω βίντεο. Μου άρεσε πολύ, έψαξα σχετικά για πληροφορίες και σκέφτηκα να τις μοιραστούμε εδώ μαζί.

Ο Joseph Spaid χρησιμοποιώντας τις παραπάνω ευφυείς ρήσεις του Γκάντι και με απλή αισθητική, δημιούργησε αυτήν την ταινία, η οποία ερευνά τις ανθρώπινες αντιπαραθέσεις. Τα κινούμενα σχέδια επιτρέπουν στα δυνατά μηνύματα του Γκάντι για την ειρήνη να γίνουν κατανοητά από όλες τις ηλικίες, τις φυλές και τις περιοχές του κόσμου.

«Δεν έχω τίποτα καινούργιο να διδάξω στον κόσμο.
Η αλήθεια και η μη-βία είναι τόσο παλιές όσα και τα βουνά.
Το μόνο που έκανα ήταν να πειραματιστώ και
με τα δύο όσο περισσότερο μπορούσα

Μαχάτμα Γκάντι


Written by Gandhi (Γραμμένο από τον Γκάντι)
Η.Π.Α., 2008
Συντελεστές
Σκηνοθέτης, Παραγωγός, Animator: Joseph Spaid
Βοηθός Animation: Michael Flanagan
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Anna Halldorsdottir
Related Posts with Thumbnails