26 Οκτωβρίου 2008
24 Οκτωβρίου 2008
...Μέρα του Δρόμου!!
Aπό τις 12 το μεσημέρι μέχρι αργά το απόγευμα, στο Σύνταγμα, στην οδό Bουκουρεστίου, στην οδό Eρμού, στην πλ. Kαπνικαρέας, στο Μοναστηράκι και στο Θησείο, καλλιτέχνες και ομάδες θεάτρου και θεαμάτων δρόμου, performers, μουσικοί, κουκλοπαίχτες, ζογκλέρ και ακροβάτες, εικαστικοί, graffiti artists και πολλοί άλλοι θα γεμίσουν με θεάματα και δράσεις το κέντρο της Aθήνας.
H μέρα θα κλείσει με ένα πάρτυ δρόμου στον πεζόδρομο Θεσσαλονίκης, στις 9 μ.μ...
Ο σκοπός είναι μια συλλογική οργάνωση για καλύτερη επικοινωνία με το κοινό, με στόχο την ουσιαστικότερη ανάπτυξη αυτού του χώρου καλλιτεχνικής έκφρασης.
H Πόλη είναι η σκηνή μας!
23 Οκτωβρίου 2008
Μάνος Χατζιδάκις
Tα πολλά λόγια είναι περιττά. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που πέρασαν από αυτό το τόπο. Οι συνθέσεις και οι απόψεις του θα αποτελούν πάντα εφαλτήριο για όλους μας. Δε θα πάψω ποτέ να τον αγαπώ και να τον ευγνωμονώ γι’ αυτό.
Στην εποχή του αρκετοί τον κατηγόρησαν.. Πόσοι άραγε είχανε αντιληφθεί την μοναδικότητα του? Σήμερα, ημέρα των ..γενεθλίων του, σκέφτηκα να ανεβάσω στο blog ένα αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου», έτσι ώστε να γνωρίσουμε, κυρίως εμείς οι νεότεροι, και να θυμηθούνε οι υπόλοιποι.., κάποια στοιχεία για τη ζωή και την προσωπικότητα του Χατζιδάκι, αυτού του ανεπανάληπτου ανθρώπου και συνθέτη..
H ελευθερία του πνεύματος, η έμφυτη ευγένεια και το πηγαίο ταλέντο του Μάνου, ας λειτουργήσουν ως πρότυπο για όλους μας.
22 Οκτωβρίου 2008
Picnic, Ομάδα Χορού Αίρεσις
Η Ομάδα Χορού Αίρεσις
παρουσιάζει τη νέα της παραγωγή με τίτλο:
Picnic
από 15 έως 26 Οκτωβρίου 2008.
Μια παράσταση οικολογικού χαρακτήρα,
που εγκαινιάζει το
Προσεχώς Θέατρο
(Φαλαισίας 7, Βοτανικός (ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός). Τηλ.: 698 6355365
Ώρα έναρξης: 9:30 μ.μ.
Ο ήλιος όμως θα καιει ακόμα φωτίζοντας ένα αποτρόπαιο σκηνικό καταστροφής: άδεια πλαστικά μπουκάλια, κονσέρβες, συσκευασίες άχρηστων τροφών, σκισμένα ρούχα, παιδικά παιχνίδια, χαρτιά, αποτσίγαρα, άδειες μπαταρίες... ένα θλιβερό τοπίο ενός παμφάγου πολιτισμού! Ωστόσο, λίγο πριν το τέλος, μια συστάδα από πολύχρωμα λουλούδια θα ανασηκωθεί περήφανα μέσα απ΄ το σωρό των σκουπιδιών για να μας δώσει το εντελώς απαραίτητο Happy End, ένα happy end τόσο παράλογο όσο και μελαγχολικό.
Μουσική Επιμέλεια: Ν.33
Σκηνική – Ενδυματολογική Επιμέλεια: Βαγγέλης Ζιλέλης
Χορεύουν: Νατάσα Παπαμιχαήλ, Βάσω Λύκουρα, Αλεξία Κωστή, Pierre Magendie, Γιώργος Σκάντζαρης, Χρήστος Ταγρίδης
Βίντεο: Φίλιππος Μάνεσης, Βοηθός Χορογράφου: Νατάσα Παπαμιχαήλ, Μοντάζ ήχου: Αλέξανδρος Μούζας, Σχεδιασμός εντύπων: Παύλος Τόρης, Οργάνωση Παραγωγής: Gunther Eisenreich.
Η Ομάδα Χορού Αίρεσις δεν πιστεύει σε καλλιτεχνικές διακηρύξεις και δυσκολεύεται πολύ να εκφραστεί με λόγια, προτιμά να μιλάει με το μέσο που γνωρίζει: το ανθρώπινο σώμα. Ένα μέσο που μπορεί να εκφράσει ιδέες και αποχρώσεις που το συνειδητοποιημένο εγώ δεν είναι σε θέση να περιγράψει. Ένα μέσο που το σεβόμαστε πολύ και προσπαθούμε να το απαλλάξουμε από κοινοτοπίες, σοβαροφάνεια, διάφορα συμπλέγματα πρωτοτυπίας και μάταιους μοντερνισμούς. Μοντέρνο είναι το εύστοχο κι ο στόχος είναι η ανθρώπινη ψυχή. Τίποτ’ άλλο.
20 Οκτωβρίου 2008
αλλαγή νοοτροπίας..
Δίχως πόδια και χέρια, με προβλήματα όρασης, ακοής.. να αντιμετωπίζουν τη ζωή με αξιοζήλευτη, συγκλονιστική δύναμη...
και καταφέρνουν να στέφονται καθημερινά νικητές...
Οι διάκρισεις που υφίστανται είναι κραυγαλέες..
Aυτό που όλοι ξεχνάμε είναι οτί κανείς μας δεν έχει εχέγγυα ισόβιας αρτιμέλειας και ότι όλοι είμαστε υποκείμενοι στη φθορά.
Άνοιξε τα μάτια σου.. και κάνε το αυτονόητο..
Στο παρακάτω βίντεο.. ακούγεται στα πορτογαλικά η φράση: «Obrigado pelos obstáculos, pelas barreiras e pelas dificultades. Estamos en forma para o Pequin. Obrigado»..
Πριν παρκάρεις σε θέση αναπήρων για ΕΥΚΟΛΙΑ, προσπάθησε να μπείς στην θέση του για να καταλάβεις τι σημαίνει πραγματικά ΔΥΣΚΟΛΙΑ!
Καθ' όλη τη διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων, αλλά και πλέον καθημερινά όσο προλαβαίνω, παρακολουθώ το blog της Λυγερής, η οποία κάνει εξαιρετική δουλειά, παρουσιάζοντας προβλήματα, αλλά και αξιοθαύμαστες περιπτώσεις ανθρώπων.
Αν επιθυμείτε, ενημερωθείτε, επισκεφτείτε τα sites:
streetpanthers
18 Οκτωβρίου 2008
παίζοντας..
...Λοιπόν...
Ποίημα: Οσο μπορείς, Κ. Καβάφης..
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τὴν ζωή σου όπως τὴν θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς :
μην την εξευτελίζεις μὲς στὴν πολλὴ συνάφεια του κόσμου,
μὲς στις πολλὲς κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιάνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων καὶ των συναναστροφών
τὴν καθημερινὴν ανοησία, ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
Ρητό: Αυτό το ρητό από τη πρώτη στιγμή που το διάβασα, το βρήκα εκπληκτικό, νομίζω οτι με έχει καθορίσει, καθώς συχνά επανέρχεται στη σκέψη μου (ακόμα και υποσυνείδητα ) είναι το αρχαίο ελληνικό «μηδέν άγαν».. δηλαδή στη ζωή τίποτα δε πρέπει να είναι υπερβολικό. Πρέπει πάντα να υπάρχει μέτρο. Η υπερβολή οδηγεί στην καταστροφή.
Πίνακας: Πολλοί ζωγράφοι έχουν μιλήσει ιδιαίτερα μέσα μου, ξεχωρίζω έναν.. Το καλοκαίρι μπόρεσα να δω την οροφή της Cappella Sistina, και να θαυμάσω το παρακάτω αριστούργημα του Μιχαήλ Αγγέλου.. Οι εικόνες, η στιγμή, οι σκέψεις και τα συναισθήματα που μου προκάλεσε ‘χαράκτηκαν’ μέσα μου..Συγκλονιστικό αριστούργημα..& άλλο να το βλέπεις από μια φωτογραφία, & εντελώς διαφορετικά στην Cappella Sistina .. Ήταν σαν να ένιωθες την ανάσα του Μιχαήλ Αγγέλου.. καθώς το δημιουργούσε.. Η «Γέννηση του Αδάμ» όπου το δάκτυλο του θεού δίνει πνοή στον άνθρωπο.. πλησιάζουν, αλλά ποτέ δεν ενώνονται...
Update: Mε αφορμή αυτό το παιχνίδι, σκέφτηκα μια καινούργια..ψηφοφορία στο blog..