10 Οκτωβρίου 2008

Thievery Corporation / Lifo Nights

Οι Thievery Corporation, ή αλλιώς το ντουέτο των Rob Garza και Eric Hilton με έδρα την Washington D.C., επιστρέφουν στην Αθήνα αυτό το Σάββατο. Και σήμερα Παρασκευή στο Principal Club Theater της Θεσσαλονίκης. Πριν τρία χρόνια στο Λυκαβηττό μας είχαν χαρίσει ένα από τα καλύτερα live που έχουμε δει στην χώρα μας.

Όλος ο Λυκαβηττός ήταν στον «αέρα»!! Xιλιάδες κόσμου στο ασφυκτικά γεμάτο θέατρο χόρευε συνέχεια με αποτέλεσμα οι ίδιοι οι TC να λένε από το μικρόφωνο πως δεν έχουν ζήσει ξανά κάτι παρόμοιο και να τραβάνε φωτογραφίες, video το κοινό!!

Οι συνθέσεις τους, είναι ένα μίγμα από reggae, jazz, κλασικούς ήχους της Ινδίας και της Βραζιλίας, μουσικές από soundtrack ταινιών αλλά & rock αναφορές & όλα αρμονισμένα με ένα ιδιαίτερο ύφος.
Αυτή τη φορά το ραντεβού είναι στο Θέατρο Βράχων (αν και στο site τους μας λένε για το ολυμπιακό γήπεδο ξιφασκίας) για να μας παρουσιάσουν το 5ο άλμπουμ τους με τίτλο "Radio Retaliation" (ραδιοφωνικά αντίποινα).

«Το “Radio Retaliation” είναι μια ανοιχτή πολιτική δήλωση. Δεν υπάρχει δικαιολογία να μην πεις ανοιχτά τη γνώμη σου εδώ που φτάσαμε, με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα βασανιστήρια, τις βιαιότητες και την κρίση στα καύσιμα, τα τρόφιμα και την οικονομία. Είναι δύσκολο να κλείσεις τα μάτια σου την ώρα που ο κόσμος καίγεται γύρω σου. Αν είσαι καλλιτέχνης, είναι η πιο κρίσιμη ώρα να μιλήσεις ανοιχτά», δηλώνει ο Rob Garza.

«Με εξαίρεση κάποια ανεξάρτητα προπύργια, στις αμερικανικές ραδιοφωνικές συχνότητες δεν υπάρχει ελευθερία στη μουσική και την πληροφόρηση. Έχουν ξεπουληθεί, συγχωνευτεί και ομογενοποιηθεί. Η μουσική υποφέρει και το ίδιο συμβαίνει με την κοινωνία.
Το “Radio Retaliation” αποτελεί μια ηρωική έξοδο των συνειδητοποιημένων ανθρώπων που έχουν τη θέληση να παραδεχτούν ότι κάτι δεν πάει καλά με την “επίσημη εκδοχή” στις ειδήσεις και στον πολιτισμό» όπως εξηγεί ο Eric Hilton.

Στο εξώφυλλο του άλμπουμ εικονίζεται ένας μαχητής των Ζαπατίστας. Υπάρχει λόγος, όπως εξηγούν: «Οι Ζαπατίστας φοράνε μάσκες για να κρύψουν την ταυτότητά τους από ακροδεξιά τάγματα θανάτου που τους καταδιώκουν και τους τρομοκρατούν απειλώντας να τους εκδιώξουν από τη γη τους ή να τους σκοτώσουν. Τα λαϊκά κινήματα, όπως αυτό των Ζαπατίστας, είναι μεγάλη πηγή έμπνευσης για μας και αυτό αντανακλάται καθαρά στα νέα μας κομμάτια». (στο προηγ. post, το 2 κλιπ, από το νέο album).

Η lifo μας χαρίζει αυτή την εβδομάδα ένα διήμερο γεμάτο μουσική.
Απόψε και αύριο στο bios έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τους πιο φρέσκους ήχους στην πόλη από έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Την αρχή θα κάνει ο Τακι Τσαν με τα live του να είναι απλά μια εμπειρία αξέχαστη και ακολουθεί η κολεκτίβα των Cast-a-blast με ήχους soul και funky. Αμέσως μετά στο υπόγειο του bios θα ακουστεί ο ήχος του σήμερα.. το dubstep γεμάτο με μπάσο και μελωδία θα μας κάνει να χορεύουμε μέχρι πρωίας και γι’ αυτό τον λόγο η lifo φέρνει τους κορυφαίους του είδους Pinch, Distance και Applebim. Μόνο που κι εδώ υπάρχει ελληνική εκπροσώπηση με τον Ekelon, που η μουσική του ακούγεται στο Radio one του BBC, για το πρώτο του live στην Αθήνα!!

Το Σάββατο η Μόνικα θα μας παρουσιάσει τον δίσκο της (χωρίς σχόλια!!) και αμέσως μετά ο Matt Elliot επίσης χωρίς σχόλια. Μεταφερόμαστε πάλι στο υπόγειο για την πρώτη μας επαφή με τον Miho Cod και με τον πολύ καλό Φανταστικό Ήχο, ο οποίος το καλοκαίρι κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, τον οποίο μας κάνει δώρο από το blog του, Κυρίαρχοι Του Σύμπαντος .

Επόμενος ο Larry Gus που από το περσινό live του στο Αμφιθέατρο στην Τεχνόπολη δεν μπορεί να ξεχαστεί..απλά μοναδικός!!! Και τέλος ο υπεύθυνος για έναν από τους καλύτερους περσινούς δίσκους της χρονιάς ο καθηγητής φιλοσοφίας John Maus.
Το μόνο που με αγχώνει είναι ο ανύπαρκτος εξαερισμός του bios αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Ααα και όπως υποστηρίζει η lifo “Τα καλύτερα στη ζωή είναι δωρεάν”. Περισσότερα εδώ.

6 Οκτωβρίου 2008

Green Design Festival.. εντυπώσεις..

Το Green Design Festival τελείωσε. Είχα υποσχεθεί ότι θα αναρτούσα φώτο και εντυπώσεις. Ήταν βέβαια η πρώτη χρονιά.. Ελπίζω να καθιερωθεί και συνεχώς να γίνεται καλύτερο..
Λοιπόν.. η ιδέα του φεστιβάλ ήταν έξυπνη, οι street artists πέρασαν κάποια μηνύματα.. Καιρός όλοι μας να αλλάξουμε συμπεριφορά προς το περιβάλλον πριν να είναι πολύ αργά…
Παρακάτω λίγα λόγια μαζί με εικόνες..
Στο σταθμό του μέτρο Μεγάρου Μουσικής.. Don’t panic..
Μόλις περάσαμε την είσοδο.. του Ecomuseum στο Σύνταγμα.
ναι, είμαστε ακριβώς ..εκεί!!
Το μήνυμα της γης μέσα στη λεκάνη.. ο καθένας νομίζω το αντιλαμβάνεται…

..βιβλιοθήκη με βιβλία, κόμικς, περιοδικά για τη φύση.. Σίγουρα όχι μεγάλη ποικιλία, αλλά για πρώτη χρονιά του φεστιβάλ κάτι ήταν.. ;)
..μέσα από λεζάντες και φωτογραφίες, ‘περνούσαν’ αρκετά μηνύματα. Αρκεί να έχεις τη διάθεση να τα διαβάσεις..
Σας παρουσιάζω μερικά από αυτά εδώ..







..υπερμεγέθη τετράδια όπου μπορούσες να γράψεις τις ιδέες – προτάσεις σου..
...μια μικρή έκθεση φωτογραφίας
..η ομορφιά της φύσης
..και η παρέμβαση του ανθρώπου..
..ιδέες για δημιουργίες από άχρηστα αντικείμενα..
βάζο...
μολυβοθήκη...
Διακρίνοντας τις κλιματικές αλλαγές, βλέποντας πόσο καταστροφικοί είμαστε ως προς το ίδιο το «σπίτι» μας....ας αλλάξουμε την καθημερινή συμπεριφορά μας προς το περιβάλλον!!

Κλείνω το post με κάποια λόγια μιας λεζάντας του festival :
«η απάντηση είναι στο χέρι του καθενός από εμάς, ως μοναδικό άτομο. Διαφορετικά, μπορεί μια μέρα να γίνουν οι άνθρωποι το αξιοθέατο για τους πιγκουΐνους

Αφιερωμένο...στους bloggers που μένουν εκτός των Αθηνών..
Κυρίως όμως στον tovene592, που σε εκείνη την ανάρτηση, είχε ζητήσει : «φωτογραφίες ή έστω τις εντυπώσεις σου και για εμάς που είμαστε μακριά!» :)) !!!
Καλή εβδομάδα σε όλους!!

3 Οκτωβρίου 2008

...η εικόνα της ‘άλλης’ Ελλάδας!

Στα σχόλια του προηγούμενου post υπήρξε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με κάποιους από εσάς.
Οι περισσότεροι συγκλίναμε στην αξία των σημερινών νέων και πόσο σημαντικό είναι να έχουν στήριξη, προσοχή.
Πραγματικά είναι πολύ σπουδαίο να ξέρεις πως μέσα στην γενικότερη καταχνιά κάποιοι όντως διαφοροποιούνται, απέναντι στις όποιες αντιξοότητες και οραματίζονται κάτι μικρό ή κάτι μεγάλο..!
Το χειρότερο είναι η ισοπέδωση, το να κόβεις τα «φτερά» τους και η απογοήτευση!

Η βράβευση του Νίκου Πασσαλή, του 17χρονου μαθητή από τη Θεσσαλονίκη μου έδωσε πολύ χαρά! Πιστεύω ότι στην γενικότερη κατάσταση του ‘σήμερα’, τέτοιες ευχάριστες ειδήσεις, αξίζουν να αναδεικτούν!!

Για όσους δεν το διάβασαν, ο Νίκος Πασσαλής κέρδισε το πρώτο ειδικό βραβείο του ΕIROForum (της κοινοπραξίας των επτά μεγαλύτερων επιστημονικών και ερευνητικών κέντρων της Γηραιάς Ηπείρου), ένα βραβείο που ισοδυναμεί με ταξίδι στο «όνειρο», με μια επίσκεψη στο CERN της Γενεύης.

Την ιδέα για την εφεύρεση του, την εμπνεύστηκε από ένα blog (!!!!), όταν διάβασε ότι οι υπολογιστές των 100 δολαρίων είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ενός κατανεμημένου συστήματος υπολογιστών. Αυτό του κέντρισε το ενδιαφέρον και θέλησε να αποδείξει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό.

Μαθητής ακόμη στην τρίτη τάξη του 2ου Λυκείου Νεάπολης Θεσσαλονίκης, άρχισε να «ασχολείται» με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές από την ηλικία των 3 ετών. Γεννήθηκε το 1991. Λίγο πριν οι γονείς του είχαν αγοράσει έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, τον οποίο «αποδόμησε» όταν πήγαινε στο δημοτικό για να…εξερευνήσει το εσωτερικό του..

Πάνω στο project του δούλεψε 12 ολόκληρους μήνες, καθώς απαιτούσε ευρεία και συνδυασμένη γνώση hardware και software.

Η ιστορία του 17χρονου Νίκου από τη Θεσσαλονίκη ξεφεύγει από το προσωπικό και αγγίζει το γενικό. Γιατί η ιστορία του Νίκου δεν είναι μοναδική. Υπάρχουν κι άλλα παιδιά που υπερβαίνουν την τετριμμένη εκπαιδευτική καθημερινότητα και κατορθώνουν σημαντικά πράγματα. Δυστυχώς όμως τα περισσότερα δεν θα τα γνωρίσουμε ποτέ!

Κάποια από αυτά τα παιδιά ίσως να σπουδάσουν στο εξωτερικό -όσα θα έχουν την οικονομική δυνατότητα- και να βρεθούν στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της υφηλίου...

Το θέμα είναι όμως, τι κάνει η Ελλάδα για όλα αυτά τα παιδιά; Θα μπορέσει να αξιοποιήσει ως χώρα αυτά τα μυαλά, θα μπορέσει να τα κρατήσει στο δημόσιο πανεπιστήμιο;
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν είναι αισιόδοξες.
Και αποκαλύπτουν μία από τις σοβαρότερες παθογένειες του εκπαιδευτικού και του πολιτικού μας συστήματος.

Στην εποχή της απαξίωσης των πάντων η απάντηση τελικά βρίσκεται στους δρόμους που χαράσσουν οι άνθρωποι με τον κόπο τους.

Κι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να τύχουν -επιτέλους- της προσοχής όλων μας..

Κλείνω με ένα μήνυμα του Νίκου:

«Για την επιστήμη τίποτα δεν είναι αδύνατο. Με υπομονή και επιμονή μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα. Το μόνο όριο είναι η φαντασία μας..»

ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ στον Νίκο...

Επίσης, ο ελληνικός επιστημονικός κόσμος, που μοχθεί εκτός συνόρων χωρίς τη βοήθεια της Πολιτείας, βραβεύθηκε χθες στο πρόσωπο του διακεκριμένου επιστήμονα Ιωσήφ Σηφάκη, ο οποίος διαπρέπει εδώ και χρόνια στη Γαλλία.

Με ειδική τελετή στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί απένειμε στον ελληνικής καταγωγής ερευνητή στον τομέα της Πληροφορικής το βραβείο «Turing 2007».

Το εν λόγω βραβείο απονέμεται από το 1966 και θεωρείται το «Νόμπελ της Πληροφορικής».

Ο κ. Σηφάκης, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης, διευθύνει σήμερα το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας (CNRS) της Γαλλίας και είναι ιδρυτής του εργαστηρίου Verimag της Γκρενόμπλ. Βραβεύθηκε (μαζί με τους Αμερικανούς επιστήμονες Εντμουντ Κλαρκ και Αλεν Εμερσον) για την ανακάλυψή του που αφορά στην τεχνική της μοντελοποίησης συστημάτων «model checking». Πρόκειται για ένα σύνολο τεχνικών «αυτόματης επαλήθευσης δυναμικών συστημάτων ηλεκτρονικής ή πληροφορικής προέλευσης».

Πηγές άρθρων από: Εδώ και από Εδώ
Related Posts with Thumbnails