Επιλογές απο ταξιδια στην μπλογκόσφαιρα!..

Μετά από πρόσκληση του Αντώνιου και του Lockheart, ήρθε η σειρά μου να σας γράψω ποια blogs, μου αρέσει να διαβάζω!
Καταρχήν, να ξέρετε ότι δεν είναι εύκολη η θέση μου….. καθώς μόλις ένας μήνας blogging, σίγουρα δεν είναι ο ενδεικτικότερος χρόνος για να μπορώ να έχω τη καλύτερη εικόνα. Πολλά blogs σίγουρα δεν τα έχω εντοπίσει ακόμα και σίγουρα σε όλα δεν έχω μπορέσει να διαβάσω παλιότερα post σας!
Όπως και να έχει όμως, ήδη ακόμα και σε αυτό το λίγο χρονικό διάστημα, έχω ξεχωρίσει αρκετά! Σε σημείο η επιλογή να είναι ήδη αρκετά δύσκολη!!
Επειδή πολλοί έχουν ξεχωριστή θέση για εμένα, θα διαλέξω (με μεγάλη δυσκολία) από τρεις, μόνο και μόνο για να μην αρχίσω να σας λέω αναλύω και να ξημερωθούμε!
Λοιπόν μου αρέσει πολύ να διαβάζω τους εξής :
Από άντρες:
Lockheart: ένα blog από έναν αρκετά 'φιλοσοφημένο' συνομήλικο μου, που πάντα βρίσκει κάποιο ερώτημα, κάποια ιστορία να παρακινήσει την σκέψη σου... Ξεχωρίζει για τα ηθικά διδάγματα, τις μουσικές επιλογές και τις ψυχικές ανατάσεις του! Σπάνιο για την εποχή μας..

Adonios: ένα blog όπου σε κάθε επίσκεψη ξέρω πια ότι όλο και κάτι ενδιαφέρον θα έχει αναρτήσει .. ίσως με θέμα τεχνολογικό, ίσως συναισθηματικό, ίσως χιουμοριστικό.. μέσα σε όλα, πάντα με τις ιδιαίτερες μουσικές του προτιμήσεις..

Ammos sta malia mou: με ενδιαφέροντα posts, με αρκετά ευαίσθητες προσωπικές εξομολογήσεις.. (ιδιαίτερα ένα πρόσφατο post με συγκίνησε πραγματικά), με ωραίες κινηματογραφικές και μουσικές προτάσεις!...

Από Γυναίκες:

Fatale: Κείμενα γεμάτα συναίσθημα, κοντά στα δικά μου μουσικά γούστα, μα κυρίως επειδή όπως γράφει αγαπάει «την αλήθεια, τους ντόμπρους ανθρώπους αυτούς που έχουν ακόμα ΄μπέσα΄και φιλότιμο...»… fatale και εγώ!..

Μαρία-μικρό ανάλογο: ένα blog με πολύ ενδιαφέροντα posts που αν το ψάξεις ανακαλύπτεις μικρά διαμαντάκια..

Θαλασσομπερδεμένη: κατά καιρούς διάβαζα το blog της.. για την εξαιρετική γραφή της και κύριως την μεγάλη της αγάπη για το θαλασσινό στοιχείο.. πρόσφατα έχει διακόψει – ελπίζω προσωρινά – τις δημοσιεύσεις της.. ελπίζω όμως σύντομα να αρχίσει και πάλι το blogging!

Επίσης, πέρα από τα blogs σε μορφή κειμένων και σκέψεων, μου κεντρίζουν την προσοχή και κάποια πιο εξειδικευμένα blogs που ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με κριτικές βιβλίων, κινηματογράφου, θεάτρου! Αυτά μπορείτε να τα βρείτε στο δεξί μέρος της σελίδας μου, στην κατηγορία Specialised Blogs! Επίσης λατρεύω να χαζεύω φωτογραφικά blogs! Τα πιο ζηλευτά είναι αυτά που έχω δίπλα αλλά σύντομα κάτι μου λέει ότι θα προστεθούν ακόμα περισσότερα!
Να είστε όλοι καλά, για να κάνουμε παρεούλα!
Όποιος επιθυμεί, τον προσκαλώ να γράψει κ αυτός τα δικά του!...

Επιστροφή Μαρμάρων..

Το βασικό επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου για τη μη επιστροφή των κλεμμένων Μαρμάρων του Παρθενώνα πλέον καταρρίπτεται, αν και οι υπεύθυνοι του προσπαθούν να αρνηθούν όλα όσα υποστήριζαν. Το Νέο Μουσείο, ωστόσο, αλλάζει τα δεδομένα. Και το στοιχείο αυτό καταγράφεται ήδη στο διεθνή Τύπο.

"Ήρθε η ώρα να γεμίσουμε τα κενά που οι Έλληνες έχουν αφήσει στο Νέο τους Μουσείο", έγραψε ενδεικτικά η βρετανική εφημερίδα "Guardian"».
Σε άλλο σημείο αναφέρει πως "Υπάρχει η ελπίδα ότι (το μουσείο) θα καταρρίψει το επιχείρημα ότι η σύγχρονη Ελλάδα δεν μπορεί να φιλοξενήσει σωστά τους θησαυρούς της χρυσής εποχής της".

"Με την αναπαραγωγή στον επάνω όροφο του ναού του Παρθενώνα στις ακριβείς διαστάσεις του, οι υποστηρικτές του λένε ότι τα μάρμαρα μπορούν να παρουσιαστούν στην αρχική τους διάταξη και πλαίσιο, με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει στο Βρετανικό Μουσείο" συνεχίζει η εφημερίδα.

Μια Αγγλική Επιτροπή έχει «ανεβάσει» στο διαδίκτυο την εξής ιστοσελίδα:

http://www.parthenonuk.com/

όπου πραγματοποιείται ψηφοφορία, για τα Μάρμαρα τού Παρθενώνα. Η ψηφοφορία ερευνά τις απόψεις όλων των Χωρών για το αν συμφωνούν στο να επιστραφούν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα και να τοποθετηθούν σε ειδικό Μουσειακό χώρο στο νέο μουσείο της Ακρόπολης. Η Ψηφοφορία είναι ανοικτή στους πολίτες όλων των χωρών, αν θέλετε μπορείτε να πάρετε θέση. Ψήφο YES!! Ενημερώστε και άλλους να ψηφίσουν, όσοι περισσότεροι τόσο υψηλότερη η φωνή μας!...

Συχνά θυμάμαι τη διεκδίκηση που είχε ξεκινήσει η Μελίνα Μερκούρη ως Υπουργός Πολιτισμού. Αξίζει να παρακολουθήσετε το παρακάτω βίντεο.. Δείτε πυγμή και πάθος! Δεν χωράει σύγκριση..με τους επόμενους Υπουργούς Πολιτισμού, έως και τον σημερινό.. τον κ. Λιάπη. Αναρωτιέμαι δεν θα ήταν τουλάχιστον σωστό, οι εκάστοτε Υπουργοί Πολιτισμού να έχουνε κάποια έστω στοιχειώδη επαφή με το αντικείμενο?

Νέο Μουσείο της Ακρόπολης

Στο προηγούμενο post συζητήσαμε για την Διονυσίου Αρεοπαγίτου και την Ακρόπολη, σκέφτηκα σήμερα να αναφερθώ στο πολυαναμενόμενο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης..

Το τελευταίο καιρό, αν έχετε περπατήσει βράδυ στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχουν κερδίσει το βλέμμα σας, οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειές του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, πάνω στις οποίες αντικατοπτρίζεται ο ναός!

Επίσης, σίγουρα θα έχετε δει τους τρεις γερανούς που μεταφέρουν γλυπτά και μέρη από τις μετόπες και τις ζωφόρους, από το προαύλιο του παλαιού μουσείου στο χώρο κοντά στο Θέατρο του Διονύσου και έπειτα στο νέο μουσείο της Ακρόπολης.
Έχει αρχίσει η μεταφορά όχι μόνο των 250 εκθεμάτων που βρίσκονταν στο παλαιό μουσείο, αλλά και 80 ακόμα μεγάλων αντικειμένων, τα οποία παρέμειναν στις αποθήκες και θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά σε κοινό, αναδεικνύοντας τη διαχρονική ιστορία της Ακρόπολης από την προϊστορία έως και την ύστερη αρχαιότητα.

Προσωπικά, δεν μπορώ να πω οτι με τρελαίνει αυτό το μεγαθήριο...αλλά ανυπομονώ να το δω όταν θα είναι έτοιμο. Τόσο καιρό απο παράταση σε παράταση .. μας πάνε!

Έως τότε μπορείτε να παρακολουθείτε την εξέλιξη της διαδικασίας, με βίντεο και εικόνες στο http://www.newacropolismuseum.gr/.

Στο παρακάτω βίντεο, δείτε μια εικονική περιήγηση στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.. πως θα είναι οι χώροι, που θα είναι τα κάθε λογής εκθέματα.. κλπ

Στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου..

Υπάρχουν αρκετά πράγματα που αγαπάω στην Αθήνα…
Ένα από αυτά είναι σίγουρα .. ένας περίπατος στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου..

Δεν ξέρω αν ισχύει.. αλλά λέγεται ότι οι αρχαίοι έλληνες έχτιζαν τους ναούς σε χώρους όπου υπήρχε μια ιδιαίτερη ενέργεια. Λένε ότι δεν ήταν ποτέ τυχαία η επιλογή της τοποθεσίας ενός ναού. Ίσως όλα αυτά να είναι απλά μυθολογίες. Όπως και αν έχει όμως, ακόμη και τίποτα από αυτά να μην ισχύει, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα μέρη της πόλης, που αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου… ένας τόπος που ενεργειακά μου κολλάει πολύ.
Έχω περάσει πολλές στιγμές της ζωής μου, περπατώντας και ακούγοντας μουσική σε αυτό το δρόμο.. Στιγμές ευτυχίες, αλλά και στιγμές όταν αισθανόμουν βυθισμένη στην αποτυχία..
Η αύρα του χώρου είναι απίστευτη. Για την ακρίβεια..με μαγεύει..

Όμορφα είναι το καλοκαίρι με τις παραστάσεις του Ηρωδείου και τις μυριάδες των ανθρώπων που ξεχύνονται στο δρόμο..

Όμορφα είναι τη περίοδο της έκθεσης του βιβλίου, όπου η περιοχή γεμίζει με κόσμο, βιβλία, εκδηλώσεις…

Όμορφα είναι και το χειμώνα, με τους διάφορους καλλιτέχνες στο δρόμο δεξιά και αριστερά να προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή του κάθε περαστικού.

Οποιαδήποτε όμως περίοδο του χρόνου και αν πας, τη ματιά σου θα την κεντρίσει ο βράχος της ακρόπολης. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την επιβλητικότητα του μνημείου. Ίσως όμως αξίζει μια σύντομη αναφορά στην ιστορία της Ακρόπολης.

Ο λόφος της ακρόπολης κατοικήθηκε για πρώτη φορά περίπου το 3500-3000 π.Χ.
Τον 5ο αιώνα π.Χ. αρχίζει ουσιαστικά η πραγματοποίηση του φιλόδοξου οικοδομικού προγράμματος του Περικλή.
Τον 6ο αιώνα μ.Χ. τα μνημεία του λόφου της Ακρόπολης μετατρέπονται σε χριστιανικές εκκλησίες. Ενώ τα Προπύλαια χρησιμοποιούνται ως ανάκτορα των Φράγκων ηγεμόνων της πόλης (1204).
Το 1456 η Ακρόπολη γίνεται οθωμανικό φρούριο.
Το 1687 η Ακρόπολη πολιορκείται από τον Μοροζίνι, ενώ στις 26 Σεπτεμβρίου βομβαρδίζεται από τους Ενετούς. Ο Παρθενώνας ανατινάζετε, ενώ είχε μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Μέχρι τότε το μνημείο είχε διατηρηθεί αμετάβλητο.
Το 1801-1082 ο λόρδος Έλγιν αφαιρεί με απίστευτη βαρβαρότητα γλυπτά από τον Παρθενώνα, από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερεχθείο, καταστρέφοντας ανεπανόρθωτα τα μνημεία.
Το 1822 η Ακρόπολη έρχεται στην κυριαρχία των Ελλήνων, με πρώτο της φρούραρχο τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Από το 1835 αρχίζουν οι πρώτες ανασκαφές στο βράχο.
Από το 1885 έως και το 1890 συντελείται οργανωμένη ανασκαφή από τον Παναγιώτη Καββαδία.
Στις αρχές του 20ου αιώνα έχουμε τις πρώτες εκτενείς αναστηλωτικές εργασίες από τον Ν. Μπαλάνο.΄

Η μοναδικότητα του Παρθενώνα έγκειται στις τέλεια αρμονικές αναλογίες του μέχρι την παραμικρή του λεπτομέρεια· μολονότι ο ναός αυτός ήταν μεγαλύτερος από τους άλλους δωρικούς ναούς της εποχής του (με 8x17 κίονες, αντί για 6x13 που συνηθίζονταν τον 5ο αι. π.Χ.), οι αναλογίες του ήταν τόσο αρμονικές, ώστε να του προσδίδουν εκπληκτική ομοιογένεια μορφής, μνημειώδη μεγαλοπρέπεια και πρωτοφανή χάρη σε σύγκριση με τους πιο βαρείς δωρικούς προκατόχους του.

Η αρχιτεκτονική του με τις εκλεπτύνσεις, τις δυσδιάκριτες αποκλίσεις από την κατακόρυφο και την οριζόντια κατεύθυνση και με τις αρμονικές αναλογίες.

Ο στυλοβάτης παρουσίαζε ελαφρά τυμπανοειδή καμπύλωση, οι κίονες απέκλιναν από την κατακόρυφο προς το κέντρο του ναού και η συνολική σχεδίαση ήταν πυραμιδοειδής. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχανόταν μία κίνηση προς τα μέσα και προς τα πάνω που μετέτρεπε τον Παρθενώνα σε ένα παλλόμενο οργανικό σύνολο.

Ένα αμυδρό «φούσκωμα» στο μεσαίο τμήμα των κιόνων, απέδιδε οπτικά το γεγονός ότι οι κίονες σήκωναν μεγάλο βάρος. Οι αναρίθμητες αυτές λεπτότητες σχεδιάστηκαν με μεγαλοφυή τρόπο και εκτελέστηκαν με απαράμιλλη μαθηματική ακρίβεια.

Όσοι επιθυμείτε μια εικονική περιήγηση στον Παρθενώνα, επισκεφτείτε το παρακάτω link:
http://www.vgreece.com/index.php?category=1110#vt3

Ο Παρθενώνας .. και η .. Διονυσίου Αρεοπαγίτου πολλά χρόνια πριν.. Εμείς προφανώς δεν υπήρχαμε.. πάντως τίποτα δεν της έλειπε και τότε..

Ενόψει της αυριανής εκλογής…

Δεν ξέρω για εσάς ..
Προσωπικά έχω σιχαθεί τόσο τους πολιτικούς, που έχω πάψει να παρακολουθώ τις ειδήσεις! Αυτή η απίστευτη διπροσωπία, η ψευτιά… Το πως τρώγονται μεταξύ τους…, ξεχνάνε στη στιγμή ότι είπανε πριν από λίγο, σου υπόσχονται μεγάλα ΘΑ και προσπαθούν να σε πείσουν ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρουν καλύτερα. Ζητάνε μια ευκαιρία ακόμη, λες και σε εμάς έδωσε ποτέ κανείς τους έστω ΜΙΑ ευκαιρία…

Υποσχέσεις μέχρι την αμέσως επόμενη των εκλογών, που όλα μένουν ίδια......
Η σύγχρονη ελληνική πολιτική πραγματικότητα με βρίσκει παγερά αδιάφορη.
Νιώθω ότι δεν υπάρχουν πρότυπα..
Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ αξιόπιστος που να μπορείς να βασιστείς, να σε κάνει να τον πιστέψεις, να έχει κάποιο όραμα, ειλικρινείς προθέσεις.
Αντίθετα, στα αυτιά μου οι υποσχέσεις τους φτάνουν ως απεγνωσμένες απόπειρες να μην χάσουν την καρέκλα τους.
Αύριο δεν θα παρακολουθήσω καθόλου στατιστικά και αποτελέσματα. Ήδη έχω πάθει ένα overdose από τις πρόσφατες εκλογές..
Εύχομαι να αξιωθεί αυτή η χώρα κάποια στιγμή να κυβερνηθεί από ανθρώπους με μεράκι και πραγματική αγάπη προς αυτή.

Μακρινή Θάλασσα.

Μακρινή θάλασσα.

Στην άκρη της ένας μοναχικός φάρος.

Φέγγει σιωπηλά. Προσπαθεί να αντισταθεί στο απέραντο σκοτάδι και στην αλμύρα.
Μέσα του ένας φτωχός αλλά ονειροπόλος φύλακας….
Η δουλειά του ιερή.
Η συντήρηση του φωτός του φάρου.
Σηματοδότης – φωτοδότης

Φέτος ο καιρός έχει τρελαθεί.
Δεν ξέρεις αν θα έχει μπουνάτσα ή θύελλα.
Αλλάζει στα ξαφνικά.

Στην ηρεμία τα πάντα στέκουν γαλανά μα μέσα σε ένα δευτερόλεπτο όλα αγριεύουν.

Τα πάντα σκοτεινιάζουν, η θάλασσα αγριεύει, η αφροί πολλαπλασιάζονται και όλοι κρύβονται μέσα στα σπίτια τους.
Ο φρουρός του φάρου στέκει πίσω από το τζάμι και αγναντεύει τη θάλασσα μπροστά του.
Ξέρει ότι δεν υπάρχει καλύτερη θέση!
Έχει την πιο προνομιακή θέα.
Έξω ο αέρας μανιακός κλέφτης, τα πάντα τα σκορπά.

Οι βάρκες παλεύουν, οι ναυτικοί θα σταυροκοπιούνται και κρυφά θα ονειρεύονται το πλησιέστερο λιμάνι.
Ο φρουρός του φάρου αγρυπνά.
Δεν θα πάει πουθενά. Κοιτά το φως που αναβοσβήνει και αναπολεί τα χρόνια και τις στιγμές που πέρασε.
Περίεργα παιχνίδια μας παίζει η ζωή. Στα παλιά του ‘εγώ’, ίσως να σκεφτόταν άλλες ημέρες. Ίσως να μην φαντάζονταν την ηδονή που θα του χάριζε η ζωή στο φάρο.
Ίσως να ζήλευε τους πολυταξιδεμένους.
Τώρα όμως το ξέρει!..
Μέσα από το φάρο του, από τα έργα της finos film, από το απέραντο γαλάζιο του ουρανού, με το στοργικά κρυμμένο Θεό του, τα άπειρα βράδια ξενυχτιού και σκόπιμης απομόνωσης από τον κόσμο, τη μελέτη των αστεριών και τη γεμάτη άδεια φωλιά του….
Το ξέρει, από όλους πιο πολλά έχει ζήσει. Και ας πορεύτηκε στους πέντε τοίχους και ας έμεινε μήνες αποκομμένος και από τους ανθρώπους μοναχός!
Ταξίδεψε η ψυχή ..
…… και αυτό του φτάνει…

«Ποτέ μη πεις δεν έζησες
αφού μακριά δεν πήγες,
μες την αυλή σου αν θα ζεις,
όλους τους κόσμους είδες.»

με αληθινά ένστικτα,
με ανοικτά μάτια,
μια ορεξάτη και μια εγκάρδια ζωή!

Ξεσπάστε ελεύθερα!!!

Δευτέρα πρωί..

Μετά από το χθεσινό κυριακάτικο πρωινό.. με τη χαλαρότητα και την μοναδικότητα του .. όπως αναλυτικά την περιγράψαμε.. ήρθε το σημερινό πρωινό της ΔΕΥΤΕΡΑΣ… να μας αποδείξει οτι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα..

Δευτέρα!

Μέρα μισητή για πολλούς..
Πόσοι ξυπνήσαμε εύκολα σήμερα? Πόσοι παρακαλάγαμε για λίγα λεπτά ύπνου παραπάνω?..
Ελάτε μια Δευτέρα είναι και θα περάσει!!!

Σας προτείνω μια καταπληκτική διέξοδο στο άγχος σας..

Μπείτε στο παρακάτω link και σπάστε τα ΟΛΑ!

http://www.eyegas.com/cubiclefreakout/cubicleFreakout.swf

Yes!!!! Τώρα σας εύχομαι Καλή Εβδομάδα :))

Kυριακάτικο πρωινό..

Μια από τις μεγαλύτερες ευτυχίες στη ζωή είναι να μπορείς να σκέφτεσαι και να νιώθεις!

Να μπορείς να ζεις τη στιγμή..
Πάντα πίστευα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ακριβό από το δωρεάν!!
Όλα όσα πραγματικά αξίζουν στην ζωή είναι απλούστατα. Αρκεί να απλώσεις το χέρι και να τα πιάσεις..
Τι μεγαλύτερη ευτυχία από το να ξυπνάς το πρωί της Κυριακής, να φτιάχνεις καφεδάκι – και να μπορείς να το απολαύσεις χωρίς βιασύνη – να ακούς την αγαπημένη σου μουσική, να διαβάζεις ένα ωραίο βιβλίο, ή μια κυριακάτικη εφημερίδα, και να κοιτάς έξω από το παράθυρο τη βροχή!
Θεωρώ τη βροχή ευλογία!..
Χαίρομαι όποτε βρέχει και δεν χρειάζεται να βγω, αλλά μπορώ να κάτσω σπίτι να τη χαζέψω.. ίσως επειδή σπανίζουν πλέον στην Αθήνα τέτοια φθινοπωρινά πρωινά όπως το σημερινό!!