21 Νοεμβρίου 2010

Μιχάλης Κατσαρός


Ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός 'έφυγε' σαν σήμερα, στις 21 Νοεμβρίου του 1998..


Ακολουθεί ένα από τα πιο γνωστά του ποιήματα..

Η διαθήκη μου

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.

Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί – εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες
ατελείωτες τις παρελάσεις
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές στις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.


Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλιας
Ερμηνεία: Χρήστος Θηβαίος

19 Νοεμβρίου 2010

Επείγον... Μια υπογραφή για τη Μαρία Δημητρίου (Μαρία Tweety)

Aναδημοσίευση από το ιστιολόγιο trupokarudos.. 
Πρόκειται για τη συνblogger Μαρία Tweety που κινδυνεύει.. Μας χρειάζεται, ας βοηθήσουμε όπως μπορούμε όλοι μας..

Αξιότιμε κ. Υπουργέ Υγείας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
κ Χρίστο Πατσαλίδη

Δεν γνωρίζω εάν η περίπτωσή της Μαρίας Δημητρίου σας είναι γνωστή, ή αν οι επιστολές που σας έστειλε η μητέρα της δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια σας, όπως και ή ίδια δεν κατάφερε ποτέ ως τώρα να σας συναντήσει. Παίρνω το θάρρος να σας πω πως η Μαρία πεθαίνει και αυτό δεν είναι αστείο! Δεν υπάρχει πια χρόνος! Ή θα νοσηλευθεί στη Mayo Clinic ή απλά θα χάσει τη ζωή της.

Η Μαρία πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που λέγεται “Neurobehcet’s disease”, ουσιαστικά από μια ασθένεια που δημιουργεί πλήθος άλλων ασθενειών και αναπηριών.

1. Ρευματοειδής αρθρίτιδα
2. Σκλήρυνση κατά πλάκας
3. Επιληπτικές κρίσεις
4. Crohn’s disease
5. Αναιμία
Επίσης έχει τις ακόλουθες αναπηρίες

1. απώλεια όρασης στο αριστερό μάτι και μειωμένη όραση στο δεξί μάτι
2. μερική απώλεια ακοής
3. αρκετά μειωμένη γεύση και οσμή
4. εξαιρετικά μειωμένη ούρηση γιατί αφού τη χτύπησε και νευρολογικά, ο εγκέφαλος της δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει εντολές για σωστές λειτουργίες του σώματος. εξαιτίας της μειωμένης ούρησης, αναγκαστικά μαζεύονται όλα τα υγρά γύρω από την καρδιά, τους πνεύμονες και γύρω στα νεφρά (υδρονεφρωση)… Λύση για να μπορεί να βγάζει τα ούρα της, όπως φαίνεται δεν υπάρχει. Δοκίμασε με καθετήρα, αλλά η συνεχής χρήση του της δημιούργησε καρκίνο στην ουροδόχο κύστη που ήδη ξεκίνησε. Επίσης, δεν μπορεί να τραφεί φυσιολογικά επειδή μαζεύονται πολλά υγρά σε όλο το σώμα και μονίμως νιώθει φουσκωμένη με γεμάτο στομάχι, με αποτέλεσμα να έχει πάθει υποσιτισμό. Αν γεμίσει το στομάχι της με ένα πιάτο φαγητό όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος αμέσως θα κάνει εμετό. Έφτασε στο σημείο να παίρνει τα φάρμακα της (συμπεριλαμβάνοντας και τα χημειοθεραπευτικα) σχεδόν με άδειο στομάχι. Τρέφεται με ελάχιστη υγιεινή τροφή και με πολλά συμπληρώματα διατροφής. Οι νεφρολόγοι και οι ουρολόγοι της είπαν πως αν δεν χρησιμοποιεί καθετήρα καθημερινά, ή αν δε βάλει χειρουργικά μόνιμο (που κάθε 2 μήνες θα πρέπει να επεμβαίνουν για να τον αλλάζουν) σύντομα θα πάθει νεφρική ανεπάρκεια.
5. Η καρδιά της είναι πιο μεγάλη από το φυσιολογικό λόγω των ταχυκαρδιών που προέρχονται από πολλούς παράγοντες, και οι πνεύμονες της έχουν μικρύνει (χρησιμοποιεί κάποιες φορές οξυγόνο λόγω χαμηλής οξυγόνωσης), επίσης από πολλούς παράγοντες.
6. Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και το σπονδυλικό έχουν φλεγμονή. Πάσχει δηλαδή από χρόνια εγκεφαλίτιδα και λαμβάνει αντιβιοτικά, παυσίπονα και διάφορα δηλητήρια όπως πεθιδινη (ενέσιμα), κάθε 4 ώρες, (λόγω πονοκεφάλου) για να μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Πολλές φορές ούτε και αυτά βοηθούν με αποτέλεσμα τις λιποθυμιές και τις κωματώδεις καταστάσεις. Αφού λοιπόν υπάρχει αυτό το πρόβλημα στο κεφάλι το ενδοκρανιακο υγρό διαμαρτύρεται και έτσι κάνει ενδοκρανιακη πίεση. Εκτός από την ασθένεια που κάνει αυτά τα συμπτώματα υπάρχουν και στο κεφάλι της κάτι καρκινώματα κοντά στην υπόφυση, τα οποία εγχείρησε στα 16 της στο Λονδίνο. Τότε ο γιατρός της είπε πως δεν θα ξανά εμφανιστούν αλλά μια εβδομάδα μετά ξανά εμφανίστηκαν και υπάρχουν μέχρι τώρα και κάνουν και αυτά πολύ καλά την δουλειά τους…
7. Οι πιο πρόσφατες εξετάσεις της Μαρίας έδειξαν πως οι όγκοι που εμφανίστηκαν στη κοιλιά της είναι κακοήθεις! Επίσης, οι γιατροί στην Κύπρο έχουν ξεκαθαρίσει πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι για το κεφάλι, για τον όγκο – αδένωμα στην υπόφυση, αφού πρόκειται για ένα σπάνιο είδος όγκου. Της ξεκαθάρισαν επίσης πως ούτε για τους όγκους στην κοιλιά μπορούν να κάνουν κάτι, και οι μεταστάσεις ξεκίνησαν.

Μόνη λύση ώστε να παραμείνει στη ζωή η Μαρία είναι να μεταφερθεί για νοσηλεία και θεραπεία στην Αμερική στη Mayo Clinic, μια και μονάχα εκεί μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα τόσο δύσκολο περιστατικό. Διαφορετικά μια ζωή θα χαθεί. Η Μαρία γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου του 1985, είναι μόλις 25 ετών και αντί να χαίρεται τη ζωή είναι μονίμως νοσηλευόμενη κάνοντας αποτυχημένες θεραπείες και περιμένοντας το θάνατο. Θα το θέλατε αυτό για την κόρη σας, την αδερφή σας, τη σύντροφό σας, τη κολλητή σας φίλη, τη γειτόνισσα σας, την ανιψιά σας ή για οποιονδήποτε άνθρωπο; Εγώ πάντως δεν το θέλω! Δεν της αξίζει! Και είναι κρίμα επειδή δεν έχει 200.000- 300.000 δολάρια, που είναι τα έξοδα για τις θεραπείες στην συγκεκριμένη κλινική η Μαρία να μην επιβιώσει. Όχι, η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη και δεν κοστολογείται.
Εγώ η Ευαγγελία Πακάκη , όλοι αναγνώστες του ιστολογίου μου http://trupokarudos.blogspot.com, και όλοι οι φίλοι από την Ελλάδα, την Κύπρο και από αλλού που συνυπογράφουμε αυτή την επιστολή

ΖΗΤΑΜΕ:

1. ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΣΗΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ MAYO CLINIC KAI AYTO NA ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ.

2. ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ Η ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ.

Μη ξεχνάτε πως στη θέση της Μαρίας θα μπορούσε να είναι ένας δικός σας άνθρωπος.

Ελπίζω να ευαισθητοποιηθείτε και να δράσετε άμεσα!


Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας.

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΟΛΟΙ ΕΔΩ :

http://www.gopetition.com/petition/40743.html

UPDATE:

Σας γράφω τους παρακάτω λογαριασμούς αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει.

Λογαριασμοί:

1]. Νέα ΣΠΕ Αγλαντζιάς : CY14007042100000000020162227 – SWIFT NUMBER: CCBKCY2N (Ισχύει μόνο για την Κύπρο)
2]. [To: National Bank Of Greece – Athens – Swift: ETHNGRAA
For Account Of: Co – Operative Central Bank LTD, Nicosia - Cyprus
Νέα ΣΠΕ Αγλαντζιάς : CY14007042100000000020162227 – Swift: CCBKCY2N – Για Ελλάδα μόνο αυτός ο λογαριασμός που άλλαξαν κάποιοι αριθμοί στην αρχή]

3]. Ελληνική Τράπεζα: CY43005001120001121054591900 – SWIFT NUMBER: HEBACY2N (Για Ελλάδα, για Κύπρο και για εξωτερικό)
4].Αριθμός Λογαριασμού από τράπεζα Κυπρου κατάθεσης μέσω ONE BANK (όπου θα έρχονται απευθείας τα χρήματα στο λογαριασμό μου χωρίς καμία χρέωση σε σας) – είναι: 0107 – 00 – 021363 – 00 [Για Κυπρο και για Ελλάδα αυτός ο λογαριασμός]

5]. Για τράπεζα Κύπρου πάλι αλλά σε κατάθεση σε όποιασδήποτε άλλης τράπεζας (αν δεν μπορείται στην ίδια) εχτός τράπεζας Κύπρου με ελάχιστα δικαιώματα όπως μας είπαν ο λογαριασμός είναι - IBAN: CY65 0020 0107 0000 0000 0213 6300 – Swift number (code BIC) – BCYPCY2N [Για Κυπρο και για Ελλάδα αυτός ο λογαριασμός]

Όνομα: Μαρία Δημητρίου

18 Νοεμβρίου 2010

..η τελευταία διάλεξη του Randy Pausch: "Ζώντας τα όνειρα σου!"



Ο καθηγητής Randy Pausch απεβίωσε σε ηλικία 47 ετών.
Ένας δημιουργικότατος άνθρωπος, ο οποίος αν και ήξερε πως δε θα προλάβαινε να δει τα παιδιά του να μεγαλώνουν, έδωσε την τελευταία του διάλεξη, μιλώντας όμως όχι για το θάνατο, αλλά για τη ζωή και συμβουλεύοντας τους φοιτητές του για το πως θα πραγματοποιούσαν τα παιδικά τους όνειρα! 
......


Την παραπάνω ομιλία, την είδα στον Επίκουρο , θέλησα να την αναδημοσιεύσω εδώ.
Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα, ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσα να ακούσω..

17 Νοεμβρίου 2010

αλλά τα βράδια


Αλλά τα βράδια..


Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα

Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ το δέντρο που βρέχεται

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα

Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ ένα άστρο ή μ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!

Δως μου το χέρι σου..
Δως μου το χέρι σου..

Τάσος Λειβαδίτης

16 Νοεμβρίου 2010

Ατομα με αναπηρία και ΜΜΕ


Δημοσιεύω το παρακάτω Email, ακριβώς όπως το έλαβα.

Αγαπητοί φίλοι,
Το Φεστιβάλ Emotion Pictures - Ντοκιμαντέρ & Αναπηρία (www.ameamedia.gr) δεν πραγματοποιήθηκε φέτος.


Το Φεστιβάλ έχει σκοπό να ενισχύσει τον κοινωνικό μας προβληματισμό, να ευαισθητοποιήσει νέους και μεγαλύτερους μέσα από την θεματολογία του, που έχει στο επίκεντρό της την αναπηρία.

Αποτελεί το πρώτο κινηματογραφικό φεστιβάλ του είδους του στην Ελλάδα.


Φίλοι του Φεστιβάλ από το εξωτερικό ξεκίνησαν ένα petition για τη συγκέντρωση υπογραφών για να μην καταργηθεί η διοργάνωση, το οποίο και μας προώθησαν.


Σας το στέλνουμε και αν μπορείτε, προωθήστε το όπως κρίνετε καλύτερο.
Μια ψήφος θα δείξει την συμπαράσταση σας ώστε να μην καταργηθεί το Φεστιβάλ.


Για να ψηφίσετε μπορείτε να κάνετε : Κλικ Εδώ


Facebook group:
http://www.facebook.com/home.php#!/group.php?gid=138139822896524


Η συμπαράστασή σας είναι πολύτιμη.
Με εκτίμηση


*** 

 Στο blog έχουνε γίνει σχετικές αναφορές για το συγκεκριμένο Φεστιβάλ, σας υπενθυμίζω:

Emotion Pictures 2008
Emotion Pictures 2009

Προσωπικά ήδη υπέγραψα, όποιος επιθυμεί ας προωθήσει το παραπάνω email όπως μπορεί..

15 Νοεμβρίου 2010

Η παθογένεια της κρίσης

Γράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος


Αναδημοσίευση από τα Νέα

Το θηρίο που κρύβουμε μέσα μας και έως τώρα το μασκαρεύαμε ή το μακιγιάραμε με τα προσωπεία και τις μπογιές του πολιτισμού και της ρητορικής ανθρωπιάς άρχισε να ξυπνάει. Θεός φυλάξοι.

Ο Θουκυδίδης στις αριστουργηματικές του παραγράφους στην Ιστορία του που έχουν χαρακτηριστεί «Η παθολογία του πολέμου» περιγράφει πώς οι ανθρώπινοι χαρακτήρες αλλοιώνονται, συμπεριφορές απροσδόκητα ανατρέπονται, σχέσεις δηλητηριάζονται, η αγάπη, η στοργή, η αλληλεγγύη, η κατανόηση μεταστοιχειώνονται στα αντίθετά τους, όταν κυριαρχούν ο φόβος, η πείνα, οι αρρώστιες, η αμοιβαία υποψία στις συνθήκες που δημιουργεί ο πόλεμος. Ο άνθρωπος ξεπουλάει φτηνά αισθήματα, ανθρωπιστικές αξίες, άγια και ιερά, εκπορνεύεται, προδίδει, συκοφαντεί, συχνά σκοτώνει, καταθλίβεται και οδηγείται σε αξιοπρεπή ή αναξιοπρεπή έξοδο από τη ζωή. Οχυρώνεται σε στεγανά, οπλίζεται και επιτίθεται ή μανιωδώς αμύνεται απομακρύνοντας κάθε τι που του φαίνεται ότι υπονομεύει ή απειλεί την ασφάλειά του. Ο άνθρωπος εν πολέμω επιστρέφει στη ζούγκλα της πρωτόγονης ζωής.


Ο Αριστοτέλης είναι εκείνος που θεμελίωσε τη θεωρία πως το ανώτατο ον της φύσεως, η ανώτερη πλατφόρμα της εξελικτικής κλίμακας, ο άνθρωπος, έχει τριπλή διαστρωμάτωση ψυχής. Στα θεμέλια υπάρχει η φυτική ψυχή, στο μέσον κυριαρχεί η ζωώδης και ως επιστέγασμα έρχεται να δοξάσει το είδος άνθρωπος η νοητική ψυχή. Η πρώτη εξασφαλίζει τη θρέψη και την ανάπτυξη, η δεύτερη διαθέτει τα αμυντικά και επιθετικά απαραίτητα στοιχεία για την επιβίωση και η τρίτη δημιουργεί θεσμούς, αξίες, ιδέες, αναλογίες.


Ο Σοφοκλής στο Α΄ στάσιμο της «Αντιγόνης», όπου υμνεί τη δεινότητα του ανθρώπου, αναφέρεται σ΄ αυτό το στρώμα με το να καταγράφει το «ανεμόεν φρόνημα» (την πνευματικότητα), την επικοινωνία μέσω της γλώσσας, τας «αστυνόμους οργάς» (την όρεξη, τη ροπή να οικοδομεί, να συγκροτεί πολιτειακά συστήματα) και την κατασκευαστική του ικανότητα. Περιγράφει δηλαδή και τον Ηomo Sapiens και τον Ηomo Faber.

Παρ΄ όλα αυτά ο μεγάλος εκείνος τραγικός ποιητής και στοχαστής μιας πρώιμης φιλοσοφίας της Ιστορίας διεκτραγωδεί το μέγα Δέος της ανθρώπινης ύπαρξης, το αναπόφευκτο του θανάτου, την έσχατη νομοτέλεια. Μπροστά σ΄ αυτό το άφευκτο, αναδύεται σε εποχές κινδύνων, αδιεξόδων, πολέμων και κρίσεων, το ζωώδες στρώμα. Ξυπνάει από τον βαθύ ύπνο, εξαγριώνεται και απαιτεί το δικαίωμα στη ζωή. Και η αφύπνισή του είναι βίαιη, αχαλίνωτη. Οι άνθρωποι εν κινδύνω ομοιάζουν με τις αγέλες των πεινασμένων λύκων ή σαν τα σμήνη σε εποχή ξηρασίας των ακρίδων. Σε τέτοιες συνθήκες μόνο ο άνθρωπος απ΄ όλα τα ζώα σκοτώνει συνάνθρωπο εξακολουθητικά και συστηματικά ιστορικά τεκμηριωμένα. Και ο μέγας φυσιολόγος Ντέσμοντ Μόρις έχει διατυπώσει την εξής παρατήρηση: «Πόσο πολιτισμένος μπορεί να θεωρηθεί ένας άνθρωπος που σκοτώνει επειδή πεινάει και τρώει τον συνάνθρωπό του και πόσο πιο πολιτισμένος ο άνθρωπος που σκοτώνει και δεν τον τρώει;».

Ετσι, αν ο πιο πολιτισμένος φαίνεται σχεδόν παράλογος, αφού με λογικά επιχειρήματα (ιδέες, αξίες, πατρίδες που υπερασπίζεται) καταστρέφει τα άτομα του είδους του, τότε γιατί δεν θα γίνει θηρίο, αν επικρατήσει αναδυόμενο στην επιφάνεια το ζωώδες ένστικτό του;

Η γενιά μου έζησε την Κατοχή, έζησε τον Εμφύλιο και την πρόσφατη χούντα, τρεις διαφορετικές συνθήκες κρίσεως, τώρα βιώνει την τελευταία (;) την οικονομική. Είδαμε ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα και συνανθρώπους τους να τους λεηλατούν, να τους γυμνώνουν, να τους αφαιρούν το δελτίο συσσιτίου. Είδαμε συζύγους, γιους, κόρες, νύφες και γαμπρούς να αφήνουν στο έλεος του εξ ασιτίας θανάτου τις γερόντισσες του οίκου για να σφετερισθούν τιμαλφή, οικονομίες και την μπομπότα που περίσσευε. Είδαμε συγγενείς να προδίδουν συγγενείς, συγγενείς να εγκαταλείπουν αρρώστους, αλλά και άταφους εκτελεσμένους από τον φόβο μήπως χαρακτηριστούν.

Η γενιά μας είμαστε μάρτυρες των συνδρόμων της παθογένειας που περιγράφει ο Θουκυδίδης. Ανελέητοι μαυραγορίτες αμείφθηκαν με ολόκληρες βιβλιοθήκες, πολύτιμα σερβίτσια, ακόμη και νυφικά για να προμηθεύσουν λίγα δράμια λάδι, δύο κινίνα για την καλπάζουσα τότε ελονοσία, ένα βαζάκι σουλφαμίδες για τις ανοιχτές πληγές, ακόμη και γάζες και αιμοστατικά για την αιμορροφιλία.

Μαυραγορίτες, τοκογλύφοι, σαλταδόροι, συνεργάτες του εχθρού, καταδότες, κλεπταποδόχοι, πλαστογράφοι εμφανίσθηκαν στα μάτια μας πρώην γείτονες, οιονεί νοικοκυραίοι, συχνά και στενοί συγγενείς. Μια προσωπική τραυματική εμπειρία είναι όταν στη διαβόητη ταράτσα της Ασφάλειας στην Μπουμπουλίνας βρέθηκα μπροστά σε καταγγελίες μαθητών μου σε φροντιστήριο. Η κρίση που βιώνουμε και που φαίνεται, δυστυχώς, να επιδεινώνεται, δεν κυοφορεί την ευκταία ίσως μαζική εξέγερση. Εγκυμονεί και τα μη εξαιρετέα φαινόμενα της θουκυδίδειας παθογένειας. Ηδη σημειώνονται τέτοια φαινόμενα στις περιοχές των ανέργων, αστέγων, παράνομων μεταναστών και σε έλληνες πολίτες που έχουν εισέλθει στην πυρίκαυστη ζώνη της πείνας και της ανασφάλιστης αρρώστιας. 

Τα Νέα, 13/11/2010

12 Νοεμβρίου 2010

Auguste Rodin

Rodin working on the bust of Father Eymard

O Auguste Rodin (12 Νοεμβρίου 1840 - 17 Νοεμβρίου 1917) είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου γλύπτες.. Με το έργο του επηρέασε καθοριστικά τη γλυπτική του 20ού αιώνα...
The Walking Man

Αρνήθηκε ν' αγνοήσει τις ανθρώπινες αδυναμίες και τις περιέγραψε όσο καλύτερα μπόρεσε στην τέχνη του, με ρεαλισμό και δύναμη. Περιέγραψε επίσης και την ερωτική αδυναμία, με πάθος κι ομορφιά.
Fugitive Love

Γεννήθηκε στις 12 Νοέμβρίου 1840 στο Παρίσι, και στα 14 του εισήχθη στη σχολή École Impériale de Dessin, γνωστή και ως Petit Ecole (Μικρή Σχολή). 


Επιχείρησε να σπουδάσει και στη σχολή École des Beaux-Arts, αλλά απορρίφθηκε, συνολικά τρεις φορές..
The Thinker


Την περίοδο αυτή μελετά εντατικά και επισκέπτεται μουσεία παρατηρώντας γλυπτά της αρχαιότητας, ανακαλύπτοντας παράλληλα την προσωπική του κλίση στη γλυπτική.


Rodin ' s signature on The Thinker


Από τα 18 αρχίζει να δουλεύει τη πέτρα για να βιοποριστεί. Το Παρίσι του προσφέρει αυτή τη δυνατότητα καθώς εκείνη την εποχή κατασκευάζονται αρκετά αγάλματα ή διακοσμητικά γλυπτά για να χρησιμοποιηθούν σε δημόσιους χώρους.

Thought


Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο θάνατος της αδελφής του Μαρί, τον τραυματίζει πολύ και τίθεται υπό θεραπευτική παρακολούθηση..

The Man with the Broken Nose

Το 1864 γνωρίζει τη Ροζέ Μπορέ, γίνονται ζευγάρι, ποζάρει σε αρκετά έργα του. Την ίδια χρονιά, απορρίπτεται στο Σαλόν του Παρισιού, το έργο του "Άντρας Με Σπασμένη Μύτη" μα γίνεται δεκτό αργότερα, όταν αλλάζει τίτλο σε "Πορτρέτο Ρωμαίου".
The Age of Bronze

Το 1875 ταξιδεύει στην Ιταλία κι επηρεάζεται βαθιά, από το έργο του Μικελάντζελο. Τούτο το ταξίδι του αποφέρει το "Εποχή Του Μπρούτζου", που εκτίθεται το 1877 στο Σαλόν.

Αν και αναγνωρίζεται η υψηλή αισθητική του έργου, οι κριτικοί αδυνατούν να πιστέψουν πως αποτελεί δημιουργία του.. Αυτό το έργο όμως, του απέφερε απίστευτη φήμη..
The Gates of hell..

Το 1880 του ανατίθεται να διακοσμήσει τη πύλη του Μουσείου Καλών Τεχνών. Για το συγκεκριμένο έργο, που αργότερα ονομάστηκε "Οι Πύλες της Κολάσεως", ο Ροντέν βασίστηκε στη Θεία Κωμωδία του Δάντη και προσπάθησε να αποδώσει το ταξείδι του Δάντη στον Κάτω Κόσμο.

Rodin in front of The Gates of Hells, reflected in a mirror

Στα τέλη του 1880 η κατασκευή του μουσείου εγκαταλείφθηκε, ωστόσο ο Ροντέν συνέχισε να επεξεργάζεται το έργο του μέχρι και το τέλος της ζωής του.
The kiss

Αναπαραστάσεις και στοιχεία από τις Πύλες της Κολάσεως αποτέλεσαν τη βάση για μερικά από τα δημοφιλέστερα έργα του Ροντέν, όπως ο Σκεπτόμενος ή το Φιλί (παραπάνω).
The Hand of God

Τα έργα του είναι πλέον κλασσικά, με παγκόσμια φήμη. Πεθαίνει σ' ηλικία 77 ετών και θάβεται στο Meudon.

Σχετικά links:
Μουσείο Rodin
Auguste Rodin

9 Νοεμβρίου 2010

Fred Boissonas



Ο Ελβετός φιλέλληνας Fred Boissonnas (1858-1946), ο επιφανέστερος γόνος της γνωστής «δυναστείας φωτογράφων» της Γενεύης, από το 1903 που πρωτογνώρισε τη χώρα μας, η ζωή του καθορίσθηκε και φωτίσθηκε από τη μαγεία της.  Επί 30 και πλέον χρόνια, όχι μόνον ως φωτογράφος αλλά και ως συγγραφέας, εικονογράφος και εκδότης βιβλίων με θέματα από την Ελλάδα, αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους «πρεσβευτές» μας, αποκαλύπτοντας και προβάλλοντας στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο, με τη σπάνια αισθαντικότητα και τη μοναδική τεχνική του στη φωτογραφία, τα γεμάτα φως τοπία μας, τα λαμπρά αρχαία μνημεία και την καθημερινότητα του λαού μας.

Φωτογραφίζοντας διάφορες περιοχές σε όλη την Ελλάδα, με τις μηχανές και τις γυάλινες πλάκες του, που ζύγιζαν εκατοντάδες κιλά και τις οποίες μετακινούσε συνήθως με μουλάρια και άλλα παρόμοια μέσα.  

Κάθε φωτογραφία του ένα πραγματικό ταξίδι στο χρόνο.. ένα ταξίδι σε μια άλλη Ελλάδα.. ίσως περισσότερο περήφανη, πιο αληθινή..


..o Boissonnas φωτογραφίζει την Ακρόπολη 1907..

..Παρθενώνας 1908..

 ..κάτω απ' την Ακρόπολη 1903..

..Παρθενώνας με βροχή 1908..

 ..από Θησείο 1920..

..Αθήνα - οδός Αθηνάς 1920..

..Αθήνα - οδός Ερμού 1920..

..Αθήνα - Πλάκα 1920..

..Αθήνα 1920..

..Αθήνα - Ζάππειο 1920..

..Αθήνα - Κηφισιά 1920..

..Καλάβρυτα 1903..

..Μετέωρα (ο Boissonnas) 1908..

..Κρήτη - Σπιναλόγκα 1918..

..Κεραμίτσα Θεσπρωτίας 1913..
Related Posts with Thumbnails