Athens Tyrannosaurus

Athens_Tyrannosaurus from abc_xyz on Vimeo.

"... άσχημη τέχνη από τους δρόμους της Αθήνας" 

(το παραπάνω βίντεο, με αυτές τις λέξεις, 

όπως ακριβώς τo έλαβα )

Λιλή Ζωγράφου: Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων

"Δεν πουλώ ύφος, στυλ, λογοτεχνία. Δεν γράφω διηγήματα. Καταθέτω γεγονότα και συμπτώματα της εποχής που ζω. Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους. Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι, παρακολουθώντας όλα κι όλους.

Η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της, με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη, με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν’ αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ το μαζικό μας εξευτελισμό. 

Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάστασή μου δε θα στρεφόταν κατά του καταστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη.

Η γη έτσι κι αλλιώς δε χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Όπως δε χωρά άλλα φερέφωνα προκάτ επανάστασης. 

Η ζωή γίνηκε πια πάρα πολύ απάνθρωπη για να την καλουπώνουμε σε σχήματα, δε μας ανήκει καν, όπως δε μας ανήκει τίποτα, από τη γη που κατοικούμε ως τα πρόσωπά μας. 

Όταν ο κάθε τυχάρπαστος, ο κάθε τιποτένιος, μπορεί να μάς δέσει πάνω σε μια καρέκλα, σ’ έναν πάγκο ή σ’ ένα κρεβάτι, να μάς φτύσει, να μάς μαστιγώσει, να μάς βιάσει. 

Το Σύστημα αποχαλινωμένο καλλιεργεί σκόπιμα την ασυνειδησία, την αγριότητα, το χάος, καταλύοντας το σεβασμό για τον ανθρώπινο παράγοντα. Δεν άφησε τίποτα ανεκμετάλλευτο, από το “χάσμα των γενιών” που αποκόβει τους ανθρώπους μεταξύ τους και ετοιμάζει τους αυριανούς παιδιά-καταδότες του Χίτλερ, ως την κατάργηση της οικογένειας. 

Ο άνθρωπος βγαίνει στο σφυρί. 

Για να μη βρίσκει το Σύστημα καμιά αντίδραση και να μπορέσει αύριο να βγάλει ελεύθερα στο σφυρί και τις πατρίδες. 

Ο Παπαδόπουλος ήταν μια δοκιμή και στον ευρωπαϊκό χώρο, κατά το σύστημα των χιλιάδων πειραμάτων που πραγματοποιούνται σ’ όλες τις περιοχές του πλανήτη. Η συνταγή είναι πια κοινή: Όταν ένας λαός σηκώσει κεφάλι κατά του κυβερνήτη του, εκπρόσωπου του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, βρείτε έναν αλήτη και αναθέστε του να περάσει χειροπέδες σ’ αυτό το λαό. Κι αφήστε τον να εξουθενωθεί. 

Το πιθανότερο είναι να συνηθίσει και να ζήσει εξουδετερωμένος από τριάντα μέχρι σαράντα χρόνια, όπως συνέβη στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Επειδή όμως οι καιροί αλλάζουν, τα πράματα πάνε γρηγορότερα, η συνταγή τροποποιήθηκε. 

Πάρτε τα κλειδιά από τον αλήτη, δώστε τα στον παλιό κυβερνήτη και στείλτε τον να ξεκλειδώσει τις χειροπέδες. Ο λαός θα του γλείφει τα χέρια, βλέποντάς τον σαν ελευθερωτή του. 

Γι’ αυτό και μεις, τα σύγχρονα πειραματόζωα, οφείλουμε να χρησιμοποιούμε πάντα τον όρο π.Χ., που θα σημαίνει τώρα πια “προ Χούντας”, και μ.Χ., “μετά τη Χούντα”. Γιατί το πείραμα πέτυχε και δεν πρέπει να το λησμονούμε ούτε στιγμή. Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Κι ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας. 

Λιλή Ζωγράφου, Οκτώβρης 1978 μ.Χ."

(Απόσπασμα από το βιβλίο: Επάγγελμα πόρνη, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 1998)

** "Συβαρίτισσα", Μίλτος Πασχαλίδης 

Το παραπάνω τραγούδι το έγραψε ο Μίλτος Πασχαλίδης για τη Λιλή Ζωγράφου. 

Όταν ήταν στα 19, την είχε ερωτευτεί. Εκείνη ήταν αρκετά μεγαλύτερη του, κάπου στα 60 και έκαναν ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή, την ιστορία, την μυθολογία... Ευχαριστώ τον αναγνώστη που άφησε το τραγούδι & την ιστορία, με σχόλιο στην ανάρτηση. **

41ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο

Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται
~Κικέρων~

Ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου και η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, διοργανώνει για άλλη μία χρονιά στο Ζάππειο το καθιερωμένο πια Φεστιβάλ Βιβλίου. Η εκδήλωση θα λάβει χώρα από 7 έως και 23 Σεπτεμβρίου και θα περιλαμβάνει ποικίλα δρώμενα.

Η μαζική συμμετοχή 130 εκδοτών εγγυάται ένα ευρύ φάσμα αναγνωσμάτων –πολλά και σε τιμές προσφοράς, με τις προγραμματισμένες βιβλιοπαρουσιάσεις. Παράλληλα, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, θα διεξάγεται έκθεση για τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας την περίοδο 1956 – 2012, στην οποία ο ενδιαφερόμενος μπορεί να βρει βραβευμένα βιβλία αλλά και ανέκδοτο υλικό. Επιπλέον, σε εξέλιξη θα βρίσκεται ένα αφιέρωμα με τίτλο «Αθήνα, μια πόλη μαγική», στα πλαίσια του οποίου θα υλοποιηθούν δράσεις με σκοπό την ανάδειξη του κέντρου της πόλης. Λέγεται ότι σε αυτές τις δράσεις συγκαταλέγονται και συναυλίες καλλιτεχνών όπως, μεταξύ άλλων, του Σταμάτη Κραουνάκη και του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Στον χώρο θα λειτουργεί και παιδότοπος.

 Ωράριο και ημέρες λειτουργίας:

Δευτέρα – Πέμπτη 6 -10.30 μ.μ.

 Παρασκευή & Σάββατο 6 – 11 μ.μ.

 Κυριακή 11 π.μ. – 10.30 μ.μ.

από τις 7 έως τις 23/9

"...ανάγκη να γίνουμε πιο πολύ άνθρωποι"

Στις αρχές του καλοκαιριού, καθώς περπατούσα στο δρόμο πρόσεξα το παραπάνω χαρτάκι κολλημένο σε έναν τοίχο.  Σταμάτησα και το διάβασα.  
Σχημάτισα στο μυαλό μου την εικόνα.

Κάποιος συνάνθρωπος μου, ίσως κάποιος γείτονας, απογοητευμένος από όσα συμβαίνουν, έγραψε την παραπάνω σκέψη του σε ένα χαρτί και τη μοιράστηκε με αυτό τον τρόπο με τους υπόλοιπους.

Ένα "μήνυμα" προς τους γείτονές του, όσους περαστικούς θα περνούσαν από αυτό το σημείο.  

Η πρώτη σκέψη μου ήταν "ίσως υπάρχει ελπίδα".

Το τράβηξα μια γρήγορη φωτογραφία με το κινητό και συνέχισα στο δρόμο.

Σκεφτόμουν αυτή τη φράση. Αργότερα επέστρεψα σπίτι και την ανέβασα στο twitter : 

Περπατάς και ξαφνικά βλέπεις μπροστά σου αυτό.

 Σκέφτεσαι πως ίσως υπάρχει ελπίδα.  

Αναδημοσιεύτηκε και από άλλους.  Μηνύματα με τυχαίους παραλήπτες.

Σκέφτομαι, πόσοι από εμάς μπαίνουμε στη διαδικασία να κινητοποιήσουμε τους διπλανούς μας προς το θετικό και το καλό; 
Πόσοι απλώς μένουμε στη στείρα κριτική, στην αμφισβήτηση ή και στην ισοπέδωση;  

Δεν παίζει ρόλο ο τρόπος που θα επιλέξεις να στείλεις το "μήνυμα" και τη σκέψη σου. 

Έχει όμως τεράστια σημασία το τι επιλέγεις να μοιραστείς με τον άλλο. 

Εμένα πάντως ο ανώνυμος περαστικός / γείτονας, με κινητοποίησε, μου έδωσε με το δικό του τρόπο δύναμη. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του. 
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Αυτό είναι το μόνο που ίσως να σώσει την ανθρωπότητα.

Η μόνη λύση σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση είναι η αλληλεγγύη & η συντροφικότητα, 
τώρα είναι ανάγκη να γίνουμε πιο πολύ άνθρωποι. Εύχομαι να το καταφέρουμε.