3 Οκτωβρίου 2018

Κατά μόνας, Andrés Neuman, εκδόσεις Opera




Ξεκίνησα να διαβάζω το συγκεκριμένο βιβλίο σε διάφορες φάσεις κατά την περίοδο του χειμώνα. Προσπάθησα στο μετρό, απογεύματα αργά στο σπίτι, στην αναμονή διαφόρων εξωτερικών εργασιών... Μάταια• σταμάταγα πάντα στις πρώτες σελίδες... Το καλοκαίρι το πήρα στη θάλασσα. Το διάβασα μονορούφι σε λίγες ώρες. Κυριολεκτικά απόλαυση! Τελικά ορισμένα τα βιβλία θέλουν τον ιδιαίτερο δικό τους χρόνο...

«Όταν βλέπω δύο ανθρώπους να φιλιούνται, νοµίζοντας ότι αγαπιούνται, νοµίζοντας ότι η αγάπη τους θα κρατήσει, ψιθυρίζοντας ο ένας στον άλλον εν ονόµατι ενός ενστίκτου στο οποίο δίνουν µεγαλόπρεπα ονόµατα, όταν τους βλέπω να χαϊδεύονται µ' αυτή τη νοσηρή λαχτάρα, µ' αυτή την προσδοκία να συναντήσουν κάτι κρίσιµο στο δέρµα του άλλου, όταν βλέπω τα στόµατά τους να κολλάνε µεταξύ τους, τις γλώσσες τους να µπλέκονται, τα φρεσκολουσµένα µαλλιά τους, τ' άναρχα χέρια τους, τα υφάσµατα που αγγίζονται κι ανασηκώ-νονται σαν την πιο ρυπαρή αυλαία, το αγχώδες τικ των γονάτων που ξεπηδούν σαν ελατήρια, τα φτηνά κρεβάτια, τα ξενοδοχεία ηµιδιαµονής που αργότερα θα τα θυµούνται σαν παλάτια, όταν βλέπω δύο ηλίθιους να εκτονώνουν ατιµώρητα τον πόθο τους στο φως της µέρας σαν να µην τους έβλεπα, δεν αισθάνοµαι µόνο ζήλια. Τους λυπάµαι κιόλας. Λυπάµαι το σάπιο µέλλον τους. Τότε σηκώνοµαι, ζητάω το λογαριασµό και τους στέλνω ένα λοξό χαµόγελο, σαν να επέστρεφα από έναν πόλεµο που εκείνοι δεν µπορούσαν καν να φανταστούν ότι είχε ξεσπάσει.»

Το "Κατά μόνας" του Andrés Neuman δε θα έλεγα ότι είναι και το πιο ευχάριστο ανάγνωσμα, με μελαγχόλησε, είναι όμως σίγουρα καλογραμμένο από έναν ταλαντούχο νέο υποσχόμενο συγγραφέα. Ο Neuman θεωρείται το νέο μεγάλο αστέρι της Ισπανόφωνης λογοτεχνίας,ο Roberto Bolano (1953-2003) έγραψε για εκείνον: «Έχει το χάρισμα. Κάθε καλός αναγνώστης θα εντοπίσει στις σελίδες του αυτό που βρίσκει κανείς μόνο στην υψηλή λογοτεχνία, εκείνη που γράφουν οι πραγματικοί ποιητές. Η λογοτεχνία του 21ου αιώνα θα ανήκει στον Νέουμαν και σε μια χούφτα από τους εξ’ αίματος αδελφούς του». (Entre paréntesis, Anagrama, Barcelona, 2004)


Το ιστολόγιό του με τον τίτλο Microrréplicas (http://andresneuman.blogspot.com) θεωρείται ένα από τα καλύτερα λογοτεχνικά blogs στα ισπανικά, σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού El Cultural. Η επίσημη ιστοσελίδα του συγγραφέα: www.andresneuman.com. 

Αντρές Νέουμαν, «Κατά μόνας», μετ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera, 2014

1 Οκτωβρίου 2018

«Χωρίς αΠοσιωΠοίηση», κύκλος 8 συζητήσεων στο Free Thinking Zone



ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΣΙΩΠΟΙΗΣΗ

Αλεχάντρα Πισάρνικ, Τζόις Μανσούρ, Αν Σέξτον, Αλφονσίνα Στόρνι,
Σίλβια Πλαθ, Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Κατερίνα Γώγου, Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν

– 11/10, 19.00 Αλεχάντρα Πισαρνίκ: Εύη Μαυρομμάτη, Ελευθερία Τσίτσα
– 15/11, 19.00 Τζόις Μανσούρ: Άννα Γρίβα, Μαρία Κουλούρη Αρίστη Παπαλεξάνδρου 
– 13/12, 19.00 Αν Σέξτον: Ειρήνη Γιαννάκη, Ειρήνη Παπακυριακού 
– 10/1, 19.00 Αλφοσίνα Στόρνι: Αντιόπη Αθανασιάδου, Λένα Καλλέργη 
– 7/2, 19.00 Σίλβια Πλαθ: Κατερίνα Ηλιοπούλου, Παυλίνα Μάρβιν, Δανάη Σιώζου 
– 14/3, 19.00 Μαρίνα Τσβετάγιεβα: Κωνσταντίνα Κορρυβάντη, Λίνα Στεφάνου, Κατερίνα Χανδρινού 
– 4/4, 19.00 Κατερίνα Γώγου: Έλσα Κορνέτη, Ειρήνη Μαργαρίτη 
– 3/5, 19.00 Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν: Μυρσίνη Γκανά, Αναστασία Γκίτση, Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

Επιμέλεια: Αγγελική Λάλου

«Χωρίς αποσιωποίηση», ένας κύκλος 8 συζητήσεων, από τον Οκτώβριο του 2018 έως τον Μάιο του 2019, αφιέρωμα σε 8 σπουδαίες ποιητικές φωνές που σημάδεψαν την εποχή τους και συνεχίζουν και σήμερα να ακούγονται και να μαγνητίζουν τους αναγνώστες με τη δύναμη, την αλήθεια και το εσωστρεφές βλέμμα του λόγου τους. Μία ποιητική διαδρομή από τον ψίθυρο στην κραυγή, σε μια προσπάθεια να αποδοθεί η εσωτερική αγωνία που έθρεψε και όπλισε τις λέξεις καθ’ όλα τα παραγωγικά στάδια της σιωπής μεταμορφώνοντάς την σε ποίηση. Οι ομιλήτριες καλούνται να εισδύσουν σε βάθος στον λόγο των οκτώ ποιητριών, να καταδυθούν στο έργο, να αφουγκραστούν κάθε ίχνος και κάθε συναίσθημα. Σύγχρονες Ελληνίδες ποιήτριες, κάποιες με παρουσία χρόνων και ώριμο έργο, κάποιες νεότερες και πρωτοεμφανιζόμενες, διαβάζουν αυτές τις 8 μεγάλες ποιήτριες και μας ξεναγούν στην ανάγνωσή τους. Η Αγγελική Λάλου, σε ρόλο συντονιστή, συνομιλεί μαζί τους και κάνει μια αναφορά στη ζωή και σε γεγονότα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της πορείας και του έργου τους.

Free Thinking Zone: Σκουφά 64 και Γριβαίων, 106 80 Αθήνα, 210 3617461, F: Free Thinking Zone, T:@freethinkinzone, Y: Free Thinking Zone, I: Free_Thinking_Zone

30 Σεπτεμβρίου 2018

"Παιδί & Τέχνη", Μικρό Σχολείο Τεχνών από τις Μορφές Έκφρασης



Αν έκλεινα τα μάτια και ονειρευόμουν το ιδανικό σχολείο, αυτό θα ήταν γεμάτο με τέχνες, έκφραση, χαρά και πλούτο συναισθημάτων. Κάτι τέτοιο υπόσχονται ότι δημιουργούν στις Μορφές Έκφρασης εδώ και 16 χρόνια με το «Παιδί & Τέχνη» - ένα πρόγραμμα καλλιτεχνικών εργαστηρίων που απευθύνεται σε παιδιά 3 έως 16 ετών. Μέσα από τις τέχνες της μουσικής, του θεάτρου, της κίνησης, της ζωγραφικής και της γλυπτικής, τα παιδιά ανακαλύπτουν τον εαυτό τους αλλά και τον κόσμο γύρω τους. Στο «Παιδί & Τέχνη» η επικοινωνία, το παιχνίδι, η παιδικότητα, η ξεγνοιασιά και η χαρά της ζωής είναι πάντα εκεί για να προσφέρουν στα παιδιά μια αληθινή φωλιά για τα όνειρά τους. 

Διάρκεια Τμημάτων: 2 Οκτωβρίου 2018 – 15 Ιουνίου 2019

Εγγραφές μπορούν να γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.


Τμήματα
«Το μαγικό εργαστήρι της μουσικής»
Από 2 Οκτωβρίου 2018 έως 12 Ιουνίου 2019
(Τμήμα Α: 3-5 ετών / Τμήμα Β: 5-6 ετών)


Μαγικές μπαγκέτες δίνουν ζωή σε ξυλόφωνα και μεταλλόφωνα και τα κάνουν να τραγουδάνε για ιππότες, ποντίκια, γάτους και άλλα πλάσματα που όλο μπλέκουν σε απίστευτες περιπέτειες. Τα παιδιά θα γνωρίσουν τον κύριο Ντο και όλη του την οικογένεια, θα παίξουν στα τύμπανα ρυθμούς που όλο ταξιδεύουν και θα μάθουν πως ο Χρόνος αλλάζει μορφή ανάλογα με τα κέφια του.

Εργαστήριο γνωριμίας με τη Μουσική με βάση το μουσικοπαιδαγωγικό σύστημα Orff.

Κάθε Τρίτη 17:30 – 19:00 (τμήμα Α: 3-5 ετών)
Κάθε Τετάρτη 17:30 – 19:00 (τμήμα Β: 5-6 ετών)


«Μαγικές μεταμορφώσεις και παραμυθένια πλάσματα»
Από 2 Οκτωβρίου 2018 έως 11 Ιουνίου 2019
Θεατρικό παιχνίδι (για παιδιά 4-6 ετών)


Πλάσματα από παραμύθια, Νεράιδες και Ξωτικά, ήρωες από ιστορίες γεμάτες περιπέτεια Πειρατές και τρομεροί Δράκοι, θα γίνουν αφορμή για παιχνίδι και θεατρική έκφραση. Μέσα από το θεατρικό παιχνίδι τα παιδιά θα ανακαλύψουν τον κόσμο των συναισθημάτων, της λογοτεχνίας και θα καλλιεργήσουν δημιουργικά τη φαντασία τους.

Κάθε Τρίτη 17:30 – 19:00


«Το μικρό σχολείο του θεάτρου»
Από 6 Οκτωβρίου 2018 έως 15 Ιουνίου 2019
(Για παιδιά 6-14 ετών)


Το θέατρο ανοίγει τη μαγική του αυλαία και καλεί τα παιδιά σ’ έναν κόσμο όπου θα γίνουν πρωταγωνιστές σε απίστευτες περιπέτειες. Με θέατρο, μουσική, χορό, τραγούδι και πολύ φαντασία θα δημιουργήσουν έναν δικό τους κόσμο όπου εκεί θα απελευθερωθούν όλα όσα κρύβει η καρδιά αλλά και σκαρφίζεται ο νους.

Κάθε Σάββατο 11:00 – 12:30


«Ζωγραφικά παιχνίδια»
Από 3 Οκτωβρίου 2018 έως 12 Ιουνίου 2019
(Για παιδιά 5-11 ετών)

«Λένε πως η ζωγραφική είναι ένα παιχνίδι με χρώματα και γραμμές, ας παίξουμε λοιπόν κι εμείς για ανακαλύψουμε τον κόσμο με τα μάτια μας και τα συναισθήματα μας, για να μιλήσουμε αλλά και να μάθουμε το πώς αλλά και το γιατί η ζωή μας μπορεί να γίνει ένας πίνακας, μια εικόνα, ένα σχήμα! Στο μάθημα αυτό η ζωγραφική γίνεται παιχνίδι αλλά και μουσική!»

Κάθε Τετάρτη 17:30 – 19:00


«Η παραμυθένια ορχήστρα»
Από 4 Οκτωβρίου 2018 έως 13 Ιουνίου 2019
(Για παιδιά 10-16 ετών)


Απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους από 10 έως 16 ετών για να δημιουργήσουν μια ορχήστρα διαφορετική από τις άλλες. Σε αυτήν την ορχήστρα η μουσική συναντάει το θέατρο και την κίνηση και αφηγείται παραμύθια με ήχους και ρυθμούς.


Η «Παραμυθένια ορχήστρα» θα είναι η πρώτη παιδική μουσικοθεατρική ορχήστρα στην Ελλάδα και θα βασίζεται στο Μουσικοπαιδαγωγικό σύστημα του Carl Orff και το Θέατρο. Το ρεπερτόριο της θα αποτελείται από μουσικές του κόσμου αλλά και έντεχνες συνθέσεις. Απευθυνόμαστε σε παιδιά και εφήβους που λαχταρούν να εκφράσουν τη μουσικότητα τους με πολλές μορφές.

Η επιλογή των μαθητών θα γίνει με ακρόαση.

Κάθε Πέμπτη 18:00 – 20:30

ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
Αλκμήνης 13, Αθήνα, 210-3464903, 210-3464002

24 Σεπτεμβρίου 2018

Νίκος Βατόπουλος, Περπατώντας στην Αθήνα, Μεταίχμιο



Το «Περπατώντας στην Αθήνα» του Νίκου Βατόπουλου έφτασε στα χέρια μου μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Καθώς έχω μια ιδιαίτερη επαφή και αγάπη για την Αθήνα -είναι η πόλη μου- ένιωσα ότι το βιβλίο δεν έπρεπε να λείπει από τη βιβλιοθήκη μου. Πρόκειται για μια μικρή, προσεγμένη έκδοση που αποτελεί ουσιαστικά το αποθησαύρισμα κειμένων, "σπαράγματα πρόσφατων μοναχικών περιπλανήσεων", όπως έχουν δημοσιευθεί στην κυριακάτικη στήλη «Πτυχές» της εφημερίδας Καθημερινής. 

Καθώς και η ίδια είμαι λάτρης των περιπάτων στην Αθήνα, νιώθω πως όσα διάβασα εκφράζουν μια παρόμοια αγάπη και αγωνία για την πόλη που αλλάζει. Διαβάζοντας τα κείμενα του κυρίου Βατόπουλου, αισθάνθηκα μια απόλυτη ταύτιση. Δεν πρόκειται για κάποια ωραιοποιημένη, μια εξιδανικευμένη εικόνα της πόλης, αντίθετα υπάρχει ο προβληματισμός και για τα φλέγοντα προβλήματα της.


«Είναι περίεργη η αίσθηση να περπατάς σήμερα στη Σταδίου και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να μην υπάρχει τίποτε να σε συνδέει με την αστική παράδοση της πρωτεύουσας. Έχει συμβεί μια σημαντική ρωγμή». (σ. 23) Δε μπορείς παρά να συμφωνήσεις περισσότερο…


Από τις σελίδες του βιβλίου, περνάνε μπροστά από τα μάτια σου ο "Κάουφαν" στην οδό Σταδίου, αθέατες κόγχες στη Ρόμβης, στη Θησέως και στην Περικλέους, το Παγκράτι, οι φωτισμένες είσοδοι της οδού Σκουφά, τα Πατήσια, έως και τα ξεχασμένα στενά της Κυψέλης,


Το βιβλίο διανθίζεται από ωραίες φωτογραφίες. Ο αναγνώστης συνειδητοποιεί την αξία της αρχιτεκτονικής στην καθημερινότητα του και το πώς ένα ιδιαίτερο κτήριο μπορεί να επηρεάσει «ως παρουσία και ως αισθητική αναρίθμητους ανθρώπους». (σ. 48) Φανταζόμαστε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας στην Αθήνα, αν είχε προφυλαχτεί από την κακή αισθητική των οικοδομημάτων της.  Αλλά επιπλέον είναι και «ο εσωτερικός θάνατος εκατοντάδων οικοδομών. Είναι η πολυοργανική ανεπάρκεια των κτιρίων, της ίδιας της πόλης» (σ. 55), που «όλη αυτή η ορμή έχει γίνει πλέον σκόνη».


«Αλλά μαζί με τα ατελείωτα τετραγωνικά μέτρα που σαπίζουν σε άδεια κελύφη, ή σε ασυντήρητα αστικά διαμερίσματα που δε θερμαίνονται και που δεν αγαπιούνται πλέον, έχει καταπέσει και η δυνατότητα να διακρίνει κανείς κλίμακες, ποιότητες, κατηγορίες και διαθέσεις. Κινδυνεύει όλος ο πλούτος της αστικής Αθήνας να ενταφιαστεί ως νεκρός χωρίς συγγενείς, καθώς θα γίνεται ανεπιθύμητη, ατελέσφορη και απόμακρη κάθε κίνηση επανάκτησης.

Γι’ αυτό η Σόλωνος, ιδίως τη νύχτα, καθώς φωτίζονται λίγες μόνον είσοδοι, σαν φάροι, είναι μια άλλη Αθήνα που δείχνει λιγότερα από όσα πράγματι είναι. Είναι μια πόλη σε απόσυρση ή σε νεκροφάνεια, που περιμένει να ανάψει τους φανούς της». (σ. 57)


Ένα βιβλίο που απευθύνεται στους εραστές και περιπατητές της Αθήνας. Σε εμάς.

Νίκος Βατόπουλος, Περπατώντας στην Αθήνα, Μεταίχμιο, 2018
Related Posts with Thumbnails