μέρες τρύγου

Πριν ένα χρόνο, είχαμε μοιραστεί φωτογραφίες από τον περσινό τρύγο. Στο τέλος εκείνης της ανάρτησης, υπάρχει ενεργό link όπου μπορείτε να κατεβάσετε (ή να διαβάσετε online) ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα του "Επτά Ημέρες" της Καθημερινής (ημερ. 22/8/1999) με ενδιαφέρουσες σχετικές λαογραφικές, ιστορικές και πολιτιστικές αναφορές.
Εναλλακτικά κάνετε κλικ εδώ : Tρύγος: πανηγύρι της ζωής.

Η παραγωγή κρασιού είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ιστορία του τόπου και έχει βαθιές ρίζες με την κοινωνία. Με την πάροδο των χρόνων και την έντονη αστικοποίηση έχουν αλλάξει βέβαια πολλά πράγματα. Σε εμάς είναι οικογενειακή παράδοση και τη συνεχίζουμε. 
Ακολουθούν φωτογραφίες των ημερών... 

Τα χρώματα των φρούτων του καλοκαιριού 

έχουν τη δύναμη να με μαγνητίζουν...

Στο βάθος η θάλασσα

με επιστάτες ;) και παρέα τις γάτες,

που παρακολουθούν (και ακολουθούν)

κάτω από τη σκιά των κλημάτων ;)

Ένα μεγαλείο κρύβεται στη φύση και εμείς δυστυχώς το παραβλέπουμε.

Η κούραση των ημερών είναι αρκετή, μα αφήνει μια αίσθηση αληθινής ικανοποίησης. 
Η επαφή με τη γη και η έντονη σωματική κούραση, σου υπενθυμίζει κάτι σπουδαίο, που ίσως το ξεχνάμε : 
Ότι ανήκουμε στη γη, ότι είμαστε κομμάτι της. 
Ότι είμαστε χωμάτινοι, γήινοι. 
Και ίσως το σπουδαιότερο : το να γνωρίζεις τον κόπο που χρειάζονται τα αγαθά για να παραχθούν, σε κάνει να τα εκτιμάς περισσότερο. 

42ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως

"Υπάρχουν περισσότεροι θησαυροί στα βιβλία από ό,τι σε
ολόκληρη τη λεία των πειρατών στη Νήσο των Θησαυρών"  
Walt Disney

Το 42ο Φεστιβάλ Βιβλίου, ένας θεσμός που διοργανώνει για πάνω από 30 χρόνια ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.), φέτος μεταφέρεται στο Πεδίον του Άρεως, όπου θα πραγματοποιηθεί με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Αττικής και τη συνεργασία της Unicef και του ΟΠΑΝΔΑ.

Ο Εκδοτικός κόσμος θα παρουσιάσει σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες την σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή του. 

Συμμετέχοντες εκδοτικοί οίκοι: ANUBIS, BELL, EUROBOOKS - ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΙΣ, FAGOTTO, G.S.F. MUSIC Η.Γ. ΣΑΜΟΥΡΙΔΗΣ, LIBRERIA ESPANOLA ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, MODERN TIMES, OPERA, POLARIS, SEΛINI, ΑΓΓΕΛΑΚΗ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΒΛΑΣΣΗ, ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ, ΑΙΟΛΟΣ, ΑΛΔΕ , ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, ΑΝΕΜΟΣ-ΕΚΔΟΤΙΚΗ, ΑΠΟΠΕΙΡΑ, ΑΡΧΕΤΥΠΟ, ΒΕΡΕΤΤΑ, ΒΙΒΛΙΑ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΒΙΒΛΙΟΠΕΛΑΓΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΔΑΡΕΜΑΣ, ΔΙΟΝ - ΒΙΒΛΙΑ ΨΑΡΑΣ, ΔΙΠΤΥΧΟ, ΔΟΜΟΣ, ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΑΛΟΥ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΝ ΠΛΩ, ΕΝΑΛΙΟΣ - ΩΚΕΑΝΟΣ, ΕΞΑΝΤΑΣ, ΕΡΓΑΝΗ, ΖΑΘΕΟΝ ΠΥΡ, ΖΑΧΑΡΑΚΗ, ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΖΗΤΡΟΣ, ΗΡΙΔΑΝΟΣ, ΘΕΜΕΛΙΟ, ΘΥΜΑΡΙ, ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ, ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ, ΙΡΙΔΑ, Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ- NOVEL BOOKS, ΚΑΙΣΣΑ, ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ, ΚΑΛΕΝΤΗ, ΚΑΡΑΚΩΤΣΟΓΛΟΥ, ΚΑΣΤΑΛΙΑ, ΚΕΝΤΙΚΕΛΕΝΗΣ, ΚΙΣΣΟΣ, ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ, ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ, ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΛΙΒΑΝΗ, ΛΥΧΝΑΡΙ, ΜΑΚΡΗ, ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ , ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, ΜΕΛΩΔΙΑ-ΚΑΨΑΣΚΗ, ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ, ΜΟΡΦΗ, ΜΠΙΛΙΕΤΟ ΟΚΤΑΣΕΛΙΔΟ, ΜΠΟΥΚΟΥΜΑΝΗΣ, ΝΕΣΤΟΡΑΣ, ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ- Ι.Τ.Ε., ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, ΠΕΛΑΣΓΟΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΘΗΝΩΝ "ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΦΩΣ", ΠΟΛΙΣ, ΠΟΝΤΙΚΙ, ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ, ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΣΜΙΛΗ, ΣΟΚΟΛΗ - ΚΟΥΛΕΔΑΚΗ, ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ, ΤΟΠΟΣ - ΜΟΤΙΒΟ, ΤΟΥΡΙΚΗ, ΤΡΑΥΛΟΣ, ΥΨΙΛΟΝ / ΒΙΒΛΙΑ, ΦΙΛΙΠΠΟΤΗΣ, ΦΛΟΥΔΑΣ, ΧΑΤΖΗΛΑΚΟΣ, ΧΡΥΣΗ ΠΕΝΝΑ.

Στο 42ο Φεστιβάλ Βιβλίου συμμετέχουν με περίπτερο ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας Δήμου Αθηναίων, το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για το Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της Unicef και το Πολιτιστικό Σημείο Επαφής της Ελλάδας-Διεύθυνση Ευρωπαϊκής Ένωσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. 

Παράλληλα σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν  εκδηλώσεις.

Το 42ο Φεστιβάλ Βιβλίου θα διαρκέσει από τις 6 έως τις 22 Σεπτεμβρίου. 

Ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα έως Πέμπτη: 18.00–22.30 

Παρασκευή & Σάββατο: 18.00–23.00

Κυριακή ανοιχτά όλη την ημέρα από τις 11.00 το πρωί έως τις 22.30

42ο Φεστιβάλ Βιβλίου, στο Πεδίον του Άρεως, γιορτή του Πολιτισμού και της Παιδείας κάθε μέρα από τις 6 έως τις 22 Σεπτεμβρίου.

Περισσότερες πληροφορίες: Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.)
Τηλ: 210 3303942 URL: www.sekb.gr

Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου

Πριν δύο εβδομάδες βρέθηκα στην Επίδαυρο, όπου παρακολούθησα μια παράσταση στο Αρχαίο της Θέατρο. Σκέφτηκα να μοιραστούμε σήμερα φωτογραφίες μου και κάποια ιστορικά στοιχεία για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Η λέξη Επίδαυρος σημαίνει "Δρά Επί της Αύρας". Πραγματικά μόλις μπαίνεις στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου, νιώθεις μια περίεργη αίσθηση να σε καταλαμβάνει. Μια απόσκοσμη ομορφιά που απλώς θέλεις να σιωπήσεις για να την αφήσεις να θεραπεύσει το "μέσα" σου.  Όπως σχολίασε μια φίλη στην προηγούμενη ανάρτηση : "Η Επίδαυρος δεν είναι θέατρο είναι... τόπος προσκυνήματος"! Νομίζω πως είχε απόλυτο δίκιο, θα συμφωνήσω μαζί της. 

Αν έχεις λίγη φαντασία, μπορείς εύκολα να αφήσεις το μυαλό να ταξιδέψει στο χρόνο. Να φανταστείς αιώνες πριν, τις πρώτες παραστάσεις σε αυτό τον ίδιο χώρο. Όπως και την ύπαρξη των Ασκληπιειών εκεί, με την άμεση συσχέτιση τους με τον ήχο, την ακουστική, την επίγεια μουσική αρμονία, η οποία συγχρονιζόταν με τη συμπαντική μουσική αρμονία και την ίαση.

Το Θέατρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου οικοδομήθηκε στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους, στα τέλη της Κλασικής εποχής, περίπου στο 340-330 π.Χ., στο πλαίσιο της γενικής ανοικοδόμησης του ιερού. Χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον έως τον 3ο αι. μ.Χ. 

Το μοναδικό αυτό μνημείο, το τελειότερο και πιο διάσημο αρχαίο ελληνικό Θέατρο, το οποίο συνδυάζει την αρχιτεκτονική κομψότητα με την τέλεια ακουστική, είναι κατά τον Παυσανία, έργο του Πολύκλειτου (του Νεώτερου), του δημιουργού της Θόλου στο ίδιο ιερό. 

Το θέατρο κτίστηκε για τη διασκέδαση των ασθενών του Ασκληπιείου, αλλά και ως ένα μέσο θεραπείας καθώς υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακολούθηση του θεάτρου είχε ευεργετικά αποτελέσματα για τη ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών.  

Σε αυτό το θέατρο τελούνταν οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων, κάθε τέσσερα χρόνια την άνοιξη, μετά τα Ίσθμια, καθώς και άλλες παραστάσεις δραμάτων, που συμπεριλαμβάνονταν στη λατρεία του Ασκληπιού. 

Ο χώρος που περιβάλλει το θέατρο αποτελεί ένα απίστευτο φυσικό σκηνικό που βοηθάει σκηνοθετικά να "απογειωθεί" κάθε παράσταση. 

Από το 1954, το θέατρο χρησιμοποιείται κάθε καλοκαίρι για τις εκδηλώσεις των Επιδαυρίων, που περιλαμβάνουν κυρίως παραστάσεις αρχαίου δράματος και αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά γεγονότα στον κόσμο. Εμείς βρεθήκαμε εκεί στις 16 Αυγούστου, όπου παρακολουθήσαμε την "Γκόλφω" του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου. Μια υπέροχη ατμοσφαιρική παράσταση, που συγκίνησε και μάγεψε το κοινό.

Το μνημείο αποκαλύφθηκε πλήρως με τις ανασκαφές του Π. Καββαδία τα έτη 1881-83. Από το 1988, τη συντήρησή του ανέλαβε η Ομάδα Εργασίας Επιδαύρου. 

Λίγα χρόνια μετά, το 1938 ανέβηκε η πρώτη παράσταση στο χώρο του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Η παράσταση ήταν η τραγωδία Ηλέκτρα του Σοφοκλή με πρωταγωνίστριες την Κατίνα Παξινού και την Ελένη Παπαδάκη. Οι παραστάσεις σταμάτησαν στη συνέχεια λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, έγιναν στο θέατρο εργασίες αναστήλωσης και από το 1955 εγκαινιάστηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ έχουν εμφανιστεί στην Επίδαυρο ορισμένοι από τους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους ηθοποιούς, αλλά και η διάσημη Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας. Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου είναι απλώς μοναδικό. 

Περισσότερες πληροφορίες :
Υπουργείο Πολιτισμού

wikipedia

* Ρίξε μια ματιά και σε μια ανάρτηση αφιερωμένη στο : Αρχαίο Θέατρο Θορικού .

σταχυολογώντας...

...ή αλλιώς τι κρατάω από τις φετινές διακοπές...

* Οι ομορφιές της χώρας είναι ανεξάντλητες. Ακόμα και στη χειρότερη της κρίση, τόσο λαβωμένη οικονομικά και κοινωνικά, εξακολουθεί να έχει μια απίστευτη φυσική, συχνά απόκοσμη ομορφιά, που μπορεί να σε μεθύσει, να σε κάνει να αποξεχαστείς. 

Στιγμές σκέφτεσαι πως ακόμη και όταν όλοι εμείς θα χαθούμε, εκείνη θα στέκεται αγέρωχη να σκορπά την ομορφιά της στις ταλαιπωρημένες ψυχές του κόσμου... 

* Να κοιτάς πάντα προς το φως και προς τη γραμμή του ορίζοντα.

Ότι και αν συμβαίνει, όσο δύσκολα κ αν είναι τα πράγματα, ψάξε για διαφυγές, πάλεψε για να βρίσκεις το φως στο σκοτάδι. Ας έχεις δίπλα, ότι φωτεινότερο διακρίνεις στον ορίζοντα. 

Να το φέρεις κοντά, όσο μακρυά και αν φαντάζει ότι είναι σήμερα.

* Τα βιβλία λειτουργούν σαν "χάρτες" στη ζωή.  Όπως άλλοι ενεργοποιούν το gps για να βρουν μια διαδρομή, έτσι τα βιβλία σε οδηγούν στους δικούς τους κόσμους. Ξεφυλλίζεις τις σελίδες τους και σε πηγαίνουν στα καλύτερα σημεία του σύμπαντος, σε ξεναγούν στους μεγαλύτερους θησαυρούς του. Αρκεί μονάχα να αφεθείς στα σπουδαιότερα πνεύματα που πέρασαν από αυτό τον κόσμο και θα σε παρασύρουν στις αντανακλάσεις των εμπειριών τους. Ψυχές πεθαμένες, μα που ζωντανεύουν μέσα από τα γραπτά τους. Ψυχές που εκμυστηρεύονται στο χαρτί τις πιο σπάνιες εσωτερικές αναζητήσεις. 

* Υπάρχουν κάποια μέρη που επιδρούν στην αύρα σου με ένα μαγικό τρόπο...

Ένα από αυτά είναι η Επίδαυρος. 

* Δεν έχει τόση σημασία το πού θα βρεθείς, μα το ποιούς θα συναντήσεις στο ταξίδι σου. Οι αληθινοί σύντροφοι, φίλοι, άνθρωποι είναι σπάνιοι, η μεγαλύτερη περιουσία στη ζωή.

* Η θάλασσα έχει απίστευτη ψυχοθεραπευτική δύναμη. 

Να χαζεύεις το βυθό. Να αφήνεσαι στο κύμα. Το θαλασσινό νερό, να θεραπεύσει κάθε πληγή σου, ψυχική και ενίοτε σωματική.  

Να διώξει κάθε φόβο, αρνητική σκέψη.  Να σε παρασύρει στα μυστικά του. 

* Είναι όμορφο να κάνεις όνειρα και ας φαντάζει δύσκολο ότι θα πραγματοποιηθούν. Σε αυτό τον πλανήτη υπάρχει τόση δυστυχία, μα υπάρχουν και χιλιάδες θαύματα. Κάθε του γωνιά, κάθε σημείο του, κρύβει τόσα ενδιαφέροντα ιστορικά, φυσικά, αρχαιολογικά, πολιτιστικά στοιχεία, μπλεγμένα με μύθους και δοξασίες, που μια ζωή δεν αρκεί για να τα γνωρίσεις και να τα χορτάσεις... Ιδιαίτερα αυτός ο τόπος εξάπτει τη φαντασία του αληθινού ταξιδευτή.

* Δεν χρειάζονται πολλά χρήματα για να περάσεις ξέγνοιαστα.  

Αρκεί να έχεις : μια μουριά, μια αιώρα, ένα καφέ και πολλά βιβλία. 

Αυγουστιάτικα μεσημέρια. Τα τζιτζίκια βουίζουν, εσύ διαβάζεις, ενώ η θάλασσα περιμένει για μια βουτιά. 

* Να νικάς το φόβο. Να πέφτεις στα παγωμένα νερά και να γεύεσαι καθετί καινούργιο. Οι εναλλαγές είναι κάτι τόσο πολύτιμο, όσο και η αίσθηση της ασφάλειας. Η γνώση είναι το ίδιο σπουδαία με τη δεκτικότητα των νέων βιωμάτων. Όταν ο μύθος και η ιστορία εμπλέκονται με την πραγματικότητα, τότε μπορείς να πεις πως έζησες στιγμές που αξίζει να αντέξουν στη μνήμη σου.

* Ο δρόμος είναι η ζωή. Τίποτα δεν μένει ίδιο και σταθερό, τα πάντα αλλάζουν. 

Αν η ζωή είναι ωραία, οφείλεται ακριβώς στο ότι έχει συνέχεια εναλλαγές. Φρόντισε το σκηνικό της να είναι γεμάτο ηλιοβασιλέματα, ανατολές, εξερευνήσεις, περάσματα από νέους τόπους...

Ας σκηνοθετήσουμε το road movie της ζωής μας. 

"...πήγαιναν χορεύοντας μέσα στους δρόμους σαν τρελοί, και σερνόμουν από πίσω τους όπως κάνω σ’ όλη μου τη ζωή για ανθρώπους που μ’ ενδιαφέρουν..." 
(Jack Kerouac, «Στο δρόμο», μτφρ.: Δήμητρα Νικολοπούλου,επιμ.: Αλέξης Ζήρας, «Πλέθρον»,1996)

*Καλώς σας βρίσκω ξανά!