Πριν δύο εβδομάδες βρέθηκα στην Επίδαυρο, όπου παρακολούθησα μια παράσταση στο Αρχαίο της Θέατρο. Σκέφτηκα να μοιραστούμε σήμερα φωτογραφίες μου και κάποια ιστορικά στοιχεία για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Η λέξη Επίδαυρος σημαίνει "Δρά Επί της Αύρας". Πραγματικά μόλις μπαίνεις στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου, νιώθεις μια περίεργη αίσθηση να σε καταλαμβάνει. Μια απόσκοσμη ομορφιά που απλώς θέλεις να σιωπήσεις για να την αφήσεις να θεραπεύσει το "μέσα" σου. Όπως σχολίασε μια φίλη στην προηγούμενη ανάρτηση : "Η Επίδαυρος δεν είναι θέατρο είναι... τόπος προσκυνήματος"! Νομίζω πως είχε απόλυτο δίκιο, θα συμφωνήσω μαζί της.
Αν έχεις λίγη φαντασία, μπορείς εύκολα να αφήσεις το μυαλό να ταξιδέψει στο χρόνο. Να φανταστείς αιώνες πριν, τις πρώτες παραστάσεις σε αυτό τον ίδιο χώρο. Όπως και την ύπαρξη των Ασκληπιειών εκεί, με την άμεση συσχέτιση τους με τον ήχο, την ακουστική, την επίγεια μουσική αρμονία, η οποία συγχρονιζόταν με τη συμπαντική μουσική αρμονία και την ίαση.
Το Θέατρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου οικοδομήθηκε στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους, στα τέλη της Κλασικής εποχής, περίπου στο 340-330 π.Χ., στο πλαίσιο της γενικής ανοικοδόμησης του ιερού. Χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον έως τον 3ο αι. μ.Χ.
Το μοναδικό αυτό μνημείο, το τελειότερο και πιο διάσημο αρχαίο ελληνικό Θέατρο, το οποίο συνδυάζει την αρχιτεκτονική κομψότητα με την τέλεια ακουστική, είναι κατά τον Παυσανία, έργο του Πολύκλειτου (του Νεώτερου), του δημιουργού της Θόλου στο ίδιο ιερό.
Το θέατρο κτίστηκε για τη διασκέδαση των ασθενών του Ασκληπιείου, αλλά και ως ένα μέσο θεραπείας καθώς υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακολούθηση του θεάτρου είχε ευεργετικά αποτελέσματα για τη ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών.
Σε αυτό το θέατρο τελούνταν οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων, κάθε τέσσερα χρόνια την άνοιξη, μετά τα Ίσθμια, καθώς και άλλες παραστάσεις δραμάτων, που συμπεριλαμβάνονταν στη λατρεία του Ασκληπιού.
Ο χώρος που περιβάλλει το θέατρο αποτελεί ένα απίστευτο φυσικό σκηνικό που βοηθάει σκηνοθετικά να "απογειωθεί" κάθε παράσταση.
Από το 1954, το θέατρο χρησιμοποιείται κάθε καλοκαίρι για τις εκδηλώσεις των Επιδαυρίων, που περιλαμβάνουν κυρίως παραστάσεις αρχαίου δράματος και αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά γεγονότα στον κόσμο. Εμείς βρεθήκαμε εκεί στις 16 Αυγούστου, όπου παρακολουθήσαμε την "Γκόλφω" του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου. Μια υπέροχη ατμοσφαιρική παράσταση, που συγκίνησε και μάγεψε το κοινό.
Το μνημείο αποκαλύφθηκε πλήρως με τις ανασκαφές του Π. Καββαδία τα έτη 1881-83. Από το 1988, τη συντήρησή του ανέλαβε η Ομάδα Εργασίας Επιδαύρου.
Λίγα χρόνια μετά, το 1938 ανέβηκε η πρώτη παράσταση στο χώρο του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Η παράσταση ήταν η τραγωδία Ηλέκτρα του Σοφοκλή με πρωταγωνίστριες την Κατίνα Παξινού και την Ελένη Παπαδάκη. Οι παραστάσεις σταμάτησαν στη συνέχεια λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, έγιναν στο θέατρο εργασίες αναστήλωσης και από το 1955 εγκαινιάστηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ έχουν εμφανιστεί στην Επίδαυρο ορισμένοι από τους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους ηθοποιούς, αλλά και η διάσημη Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας. Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου είναι απλώς μοναδικό.
Υπουργείο Πολιτισμού
* Ρίξε μια ματιά και σε μια ανάρτηση αφιερωμένη στο : Αρχαίο Θέατρο Θορικού .
