Είχα ετοιμάσει
να ανεβάσω άλλη ανάρτηση, όμως με όλα όσα συνέβησαν εχτές το βράδυ, προφανώς
αναβλήθηκε. Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μόνο κάποιες σκέψεις. Να εκφράσω και
από εδώ την αντίθεση μου για το χτεσινό φασιστικό, αιφνιδιαστικό κλείσιμο της
Δημόσιας Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης.
Για να είμαι
ειλικρινής δε μπορώ να πιστέψω ότι αποφάσισαν έτσι ξαφνικά και σε λίγες ώρες να
σταματήσουν κάποιες εκπομπές που ήταν από τις λίγες που άξιζαν στην τηλεόραση
(Κεραίες της εποχής μας, Στα άκρα, Εξάντας, Σημείο art, Η εποχή των εικόνων, Κόσμο της
Μουσικής, Ανιχνεύσεις, το Ριμέηκ, το Μονόγραμμα κ.α.), το κλείσιμο των Μουσικών Συνόλων, το Δεύτερο και το Τρίτο Πρόγραμμα, την εμβέλεια του
δικτύου. Τυχαίνει να ήμουν ακροάτρια για χρόνια του Β’ και του Γ’
Προγράμματος…
Επίσης δε μπορώ
να καταλάβω γιατί αποφασίστηκε η απαγόρευση της πρόσβασης στο ψηφιακό αρχείο
(πραγματικό θησαυρό) της ΕΡΤ. Όλα αυτά θυμίζουν πρακτικές άλλων εποχών, που η Ελλάδα
δεν πρέπει να ζήσει ξανά. Εύχομαι και
ελπίζω άμεσα να επιτραπεί η πρόσβαση στο αρχείο των εκπομπών, όπως και να
ξαναρχίσει η μετάδοση. Πρόκειται για ένα ανόητο, επικίνδυνο λάθος. Η εξυγίανση
ενός οργανισμού δεν γίνεται με το θάνατο του. Δυστυχώς ως κοινωνία κρυβόμαστε
πίσω από το δάχτυλο μας, το οποίο έχουμε υψωμένο ανά πάσα στιγμή προς τον
απέναντι μας για να προσάψουμε ευθύνες, δίχως να κάνουμε εμείς πρώτοι την
αυτοκριτική μας. Όσον αφορά την τηλεόραση, κατά την ταπεινή μου άποψη, έχει ήδη
πεθάνει. Με το κλείσιμο της ΕΡΤ απλώς την αποτελείωσαν.
Αισθάνομαι πως σταδιακά λιγοστεύουν οι επιλογές μας, ότι πλέον μας απομένει μονάχα το
ίντερνετ. Είναι στο χέρι μας να εκμεταλλευτούμε τουλάχιστον αυτό το μέσο, όπως
μπορεί ο καθένας, για να παραχθούν αξιόλογα πράγματα και να διαδοθεί ότι
αξίζει. Πρέπει να στραφεί περισσότερος κόσμος για την ενημέρωση του πλέον στο διαδίκτυο. Ας αντισταθεί ο καθένας μας με
όποιον τρόπο μπορεί στο σκοταδισμό που επιβάλλεται, με στροφή σε όλα όσα προσπαθούν να μας στερήσουν.
Ας
ενδυναμώσουμε οτιδήποτε αξίζει να υπάρχει. Ας συνειδητοποιήσουμε το δυναμικό ρόλο που πρέπει να αντιπροβάλλει πλέον το διαδίκτυο. Υπάρχει ένα κενό που συνεχώς μεγαλώνει. Ελπίζω η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία να
γίνει μια ευκαιρία και για τους ανθρώπους των ΜΜΕ, ν’ αναλογιστούν τα λάθη τους και να πράξουν όπως πρέπει για να αλλάξουν κάποιες καταστάσεις.