21 Δεκεμβρίου 2012

Γιοι και Κόρες, μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας



«Μπορείτε να θυμηθείτε την ιστορία που στιγμάτισε τη ζωή σας;» 
Αυτό το ερώτημα τέθηκε από τους 5 νέους ηθοποιούς της παράστασης σε 80 νέους του παρελθόντος, σε παππούδες και γιαγιάδες δηλαδή, από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. 



Η ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα από τις προσωπικές ιστορίες της ζωής ανθρώπων της διπλανής πόρτας. Κάθε ηθοποιός ενσαρκώνει τον ηλικιωμένο/η με τον/ην οποίο/α συνομίλησε. Μια παράσταση μωσαϊκό άγνωστων ιστοριών που έγραψε η ζωή παράλληλα με την επίσημη Ιστορία. Οι ιστορίες αυτές εκτείνονται χρονικά από το 1940 και την είσοδο της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τις μεταναστεύσεις στην Αμερική, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, την ανέγερση του Τείχους στο Βερολίνο, τη Χούντα, την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία έως και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Οι ηλικιωμένοι πρωταγωνιστές των ιστοριών, θυμήθηκαν πως υπήρξαν πρωταθλητές κολύμβησης, δήμαρχοι, χορευτές tango στην Κοζάνη του Μεσοπολέμου, διάσημοι ποδοσφαιριστές, δολοφόνοι, δίγαμοι, πλούσιοι έμποροι του Βελιγραδίου, πάμπτωχοι φοιτητές και εργάτες στη Γερμανία, ενώ μια κυρία έγινε δασκάλα γιόγκα αμέσως μετά την απελευθέρωσή της από το στρατόπεδο συγκέντρωσης!



Η αφετηρία για τη σύλληψη της συγκεκριμένης ιδέας ήταν ο πρόσφατος χαμός του παππού του σκηνοθέτη, που έζησε όλη του τη ζωή βαρήκοος, μετά τον τορπιλισμό της Έλλης, στην οποία υπηρετούσε σαν ναύτης. Όπως λέει ο Γιάννης Καλαβριανός, «για εμένα η Έλλη είναι ένα πιθανό διαγώνισμα ιστορίας, για εκείνον ήταν η στιγμή που άλλαξε τη ζωή του, η οποία δεν ήταν πάντα όπως τη γνώρισα εγώ. Μας είναι δύσκολο να δεχτούμε πως οι παππούδες μας δεν γεννήθηκαν ηλικιωμένοι, αλλά υπήρξαν νέοι που θέλησαν να αγαπήσουν, να δουλέψουν, να γνωρίσουν τον κόσμο. Αν ακούσεις τις ιστορίες της νεότητάς τους αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά οι άνθρωποι αναζητούμε λίγο πολύ τα ίδια πράγματα-απλώς σε διαφορετικές στιγμές της επίσημης ιστορίας- που αν τα αναγνωρίσουμε, θα οδηγηθούμε γρηγορότερα σε μια διαδικασία συμφιλίωσης με τις προηγούμενες γενιές». 



Το παρήγορο και επίκαιρο μήνυμα σε όλες αυτές τις διηγήσεις, είναι πως η ζωή πάντα συνεχίζεται. Ακόμη και μέσα στις πιο δύσκολες καταστάσεις, πάντα βρίσκει το δρόμο της. Σε κάθε χρονική περίοδο όλοι πάλευαν για να βελτιώσουν τη ζωή τους. Εξ’ ου και ο υπότιτλος της παράστασης «για την αναζήτηση της ευτυχίας». Οι ηθοποιοί παρουσιάζουν εξαιρετικά τις ιστορίες, συνδυάζοντας δημοτικό τραγούδι με χειροποίητους μουσικούς ήχους, προκαλώντας συγκίνηση αλλά και γέλιο. Στο τέλος της παράστασης, όλοι οι παππούδες και οι γιαγιάδες, παρουσιάζονται μπροστά σου μέσω μιας βιντεοπροβολής...

Μια συγκινητική παράσταση, δουλεμένη με πολύ προσοχή, αγάπη και σεβασμό.  
Αξίζει να την παρακολουθήσετε!  
Στο bios έως και τις 20/1!


Συντελεστές
Κείμενο/ Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Παίζουν: Άννα Ελεφάντη, Μαρία Κοσκινά, Αλεξία Μπεζίκη, Κωνσταντίνος Ντέλλας, Γιώργος Παπαπαύλου
Παραστάσεις: Από Πέμπτη έως Κυριακή: 20.30
Τιμές Εισιτηρίων: 10 ευρώ
Που: Bios, Πειραιώς 84, 16354 Αθήνα , +302103425335

20 Δεκεμβρίου 2012

I need another world



Πολλά ακούγονται για το ...επικείμενο τέλος του κόσμου. 
Πανάρχαιες προφητείες ξαναγίνονται επίκαιρες. Εσχατολογίες και φοβίες εξαπλώνονται σε όλο τον πλανήτη. 
Μα ο κόσμος έτσι όπως τον γνωρίσαμε, έχει ήδη ξεκινήσει να καταστρέφεται. 
Ζούμε ένα τέλος. Αυτό το τέλος όμως, καλώς ή κακώς είναι αναγκαίο. 
Είναι ποθητός ένας άλλος κόσμος. Έχουμε ήδη μπει σε μια άλλη εποχή. 
Ευχή μου είναι να καταστραφεί αυτός ο κόσμος. Για να μπορέσει να γεννηθεί ένας άλλος, ριζικά νέος, εντελώς διαφορετικός από τον τωρινό στη δική του θέση. Όχι για την αυριανή μέρα, αλλά για τη νέα εποχή που ανοίγεται έτσι και αλλιώς μπροστά μας, το παρακάτω τραγούδι...


I need another world...

I need another place 
Will there be peace 
I need another world 
This one's nearly gone 
Still have to many dreams 
Never seen the light 
I need another world 
A place where I can go 
I'm gonna miss the sea 
I'm gonna miss the snow 
I'm gonna miss the bees
 I miss the things that grow
 I'm gonna miss the trees
 I'm gonna miss the sun 
I miss the animals 
I'm gonna miss you all 
I need another place 
Will there be peace 
I need another world 
This one's nearly gone
 I'm gonna miss the birds
 Singing all there songs 
I'm gonna miss the wind 
Been kissing me so long 
Another world 
Another world 
Another world 
Another world


(Antony And The Johnsons)

17 Δεκεμβρίου 2012

Προμηθεύς λυόμενος, Σέλεϋ

Πέρσυ Μπυς Σέλεϋ (Percy Bysshe Shelley), 
Άγγλος ρομαντικός ποιητής



Ο Σέλλεϋ στους τελευταίους στίχους της τραγωδίας του Προμηθεύς λυόμενος, είχε γράψει:

«Να υποφέρεις δεινά που ακόμη και η ελπίδα τα θεωρεί ατέρμονα. 
Να αψηφάς την εξουσία που μοιάζει παντοδύναμη. 
Να αγαπάς και να επιμένεις. 
Να ελπίζεις, έως ότου η ελπίδα, μέσα από την ίδια την καταστροφή της, πραγματώσει τον σκοπό της. 
Να μην αλλάζεις, ούτε να διστάζεις, μήτε να μετανιώνεις. 
Εδώ είναι η δόξα σου Τιτάνα: καλοσύνη, μεγαλείο, ευτυχία, ομορφιά και ελευθερία» 



16 Δεκεμβρίου 2012

wings of desire

...απλώς μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες...
...Why am I here...
.
..-..
Strange people.
They keep shouting...
Time will heal everything:
but what if time is the illness?
^
Isn't life under the sun
just a dream?

...ένα απόσπασμα, με μια από τις πιο αγαπημένες μου σκηνές : 



(1987) - Wim Wenders
Related Posts with Thumbnails