30 Δεκεμβρίου 2011

ευχές




Σε λίγες ώρες το 2011, γεμάτο απώλειες σε υλικό και σε ανθρώπινο επίπεδο, θα αποτελεί πλέον παρελθόν. 

Σας εύχομαι υγεία, αγάπη και δύναμη για το νέο έτος!   Ας προσπαθήσουμε, παρά τις δυσκολίες που κατακλύζουν τις περισσότερες οικογένειες, να μην αφήσουμε το φόβο να κυριεύσει τις ψυχές, να μη χάσουμε τις στιγμές και εκείνο το βλέμμα που αντικρίζει τη ζωή σαν παραμύθι.

To 2012 εύχομαι να είμαστε ακόμη εδώ, γεμάτοι δύναμη και επιτέλους να ξυπνήσουμε

Καλή χρονιά σε όλους ! ! ! ! 

27 Δεκεμβρίου 2011

Αργύρης Χιόνης (1943 - 25/12/2011)



Ένα αντίο στον αγαπημένο Αργύρη Χιόνη, έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές, που πέθανε ανήμερα των Χριστουγέννων από καρδιακή προσβολή.


"Η Ποίηση πρέπει να'ναι / ένα ζαχαρωμένο βότσαλο /
πάνω που θά'χεις γλυκαθεί / να σπας τα δόντια σου"


Απόσπασμα από συνέντευξη του στην εφημερίδα Αυγή (Κρημνιώτη Π., 07/11/2010) :


* “Με ήτα η ζωή τελειώνει, με ήττα, επίσης” γράφετε στις “Εκδοχές του τέλους” μέρος της συλλογής. Ηττήθηκε ο άνθρωπος, η ποίηση, ο Αργύρης Χιόνης;


Οι στίχοι αυτοί δείχνουν απαισιόδοξοι αλλά στην ουσία συνιστούν μια προειδοποίηση. Εάν δε γίνει κάτι ουσιαστικό σ’ αυτή τη χώρα τότε και ο άνθρωπος, και η ποίηση και ο Αργύρης Χιόνης θα έχει ηττηθεί.


* Αυτή την κρίση που ζούμε σήμερα οι Έλληνες, πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε; Αρκούν τα “μόνα αποτελεσματικά όπλα που” κατά τα λεγόμενά σας “διαθέτει ο άνθρωπος: το χιούμορ και το όνειρο”;


Εγώ νομίζω ότι θα αρκούσαν αν όλος ο κόσμος είχε χιούμορ και όνειρο.


* Και οι τραπεζίτες επίσης;


Αν είχαμε χιούμορ και όνειρο όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως οι πολιτικοί μας σε όλο τον δυτικό κόσμο, δεν θα μας είχαν καβαλήσει οι τραπεζίτες οι οποίοι βεβαίως δε διαθέτουν καθόλου χιούμορ και το όνειρό τους είναι μόνο το κέρδος.


* Έχετε πει ότι το αγαπημένο σας ρητό είναι “πριν σκύψεις, σκέψου”. Θεωρείτε ότι ο σημερινός πολίτης σκέφτεται ή απλώς σκύβει;


Φοβάμαι ότι απλώς σκύβει. Κι οφείλουμε σήμερα κυρίως, αυτόν τον "κυρίαρχο" λαό -ότι ειρωνικότερο έχει ειπωθεί για το λαό- να πάψουμε πια να τον χαϊδεύουμε. Ας αναλάβουμε επιτέλους όλοι τις ευθύνες μας.

"Δύσκολη η ζωή κι απλούστατος ο θάνατος,
 αυτή η έρημος που τίποτα από σένα δεν ζητά, 
που περιμένει απλώς να την διανύσεις."

---
Ελέησον σε

Ένιωθες μόνος και μας έπλασες για να ‘χεις
Συντροφιά εις τους αιώνας των αιώνων.
Έσφαλες όμως πλάθοντάς μας
Κατ’ εικόνα και ομοίωσίν σου,
Πολλαπλασίασες τη μοναξιά σου.
Τώρα είσαι μόνος μέσα σ’ ένα πλήθος μόνων.
Δεν έχει πιο μεγάλη μοναξιά.

---
Οκτώ χαϊκού

α.
Σκίτσο ο κόσμος και
ανελέητη ο θάνατος
γομολάστιχα

β.
στη Γιώτα Κριτσέλη
Έσβησε ο κόσμος.
Μένει αναμμένη, μόνη
μια ανεμώνη.

γ.
Για ποια εκίνησε
κορφή και σε ποια κοίτη
κατρακύλησε!…

δ.
μνήμη Γ. Κ. Καραβασίλη
Παραπατώντας
εφτασε στον θάνατο·
τον μέθυσε η ζωή.

ε.
Σήπεσαι σώμα
στη σιωπή, στην απουσία
άλλων σωμάτων

στ.
Θεέ μου, τι αόρατο
ναυάγιο που είναι
η έρημη ζωή!

ζ.
Χειμώνας πάλι·
σβηστή η φωτιά του έρωτα
και η καρδιά μου κρύα.

η.
Το είδωλό μου
μέσα στον καθρέφτη
σαν νεκρή φύση.

---

Χέρια

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα

---


"Υπάρχουν άλογα που συνεχίζουν να καλπάζουν 
ακόμα κι όταν είναι ξαπλωμένα στο γρασίδι."


"Όταν σου αναγγείλουνε τον θάνατό μου,
κάνε ό,τι θα 'κανες αν σου χάριζαν
έν' άδειο βάζο.


Θα το γέμιζες λουλούδια·
έτσι δεν είναι;"

Καλό του ταξίδι...


Για τον Αργύρη Χιόνη:

23 Δεκεμβρίου 2011

Άνω θρώσκω


Στρέφω τα μάτια προς τον ουρανό. 
Μου αρέσει να κοιτάω ψηλά, αχόρταγα τον ουρανό. 
Μέχρι εκεί που αισθάνομαι πως καταργούνται τα όρια.  
Τα όρια τα φτιάχνει ο άνθρωπος και ο ίδιος ομοίως τα καταλύει.  
Όσο ζω, θα κοιτάω ψηλά προς τον ουρανό. 
Όσο και αν θέλουν, όσο και αν μας ωθούν προς το αντίθετο, 
δεν πρόκειται ποτέ και για κανέναν να χαμηλώσω τα μάτια. 
Μας ξεπερνάει η φύση, μας καταργεί 
και μας ξαναδημιουργεί από το τίποτα. 
Σε αυτή κρύβονται τα μεγάλα νοήματα
 που εμείς αδυνατούμε πάντα να φτάσουμε. 
Λίγοι μπορούν να το καταλάβουν, 
μα το σημαντικότερο αγαθό είναι 
η ελευθερία της ψυχής. 
Αν αξίζει αληθινά κάτι,
 είναι οι ψυχές που αγγίξαμε, 
μας αγάπησαν, μας ένιωσαν
 σε αυτό το ταξίδι. 
Οι μόνες στιγμές που ο άνθρωπος 
ξεπερνά αληθινά τα όρια και αγγίζει τον ουρανό.



Σας εύχομαι να περάσετε όμορφα τις επόμενες μέρες!
Καλά Χριστούγεννα με υγεία, αγάπη, ζεστασιά!! 

20 Δεκεμβρίου 2011

...Ντίαρ Σάντα Κλάους...


...ένα αλλιώτικο γράμμα στον άγιο βασίλη...


«Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νού…», όπως έγραψε άλλοτε ο Καρυωτάκης. Ας υποθέσουμε πως όλα είναι ιδανικά και δίκαια. Ας υποθέσουμε πως υπάρχει Άγιος Βασίλης, πως ακούει και παρατηρεί τις ζωές των ανθρώπων… Βλέπει ποια ήταν τα «κακά» και ποια τα «καλά» παιδιά στη γη και αναλόγως θα τους φέρει ή όχι δώρα. Σκέφτομαι πόσα παιδιά θα μείνουν δίχως δώρο και γεμίζω θλίψη. Και ο Άγιος Βασίλης αν υπήρχε θα ήταν πολύ στεναχωρημένος. Γιατί κάτι πολύ στραβό έχει συμβεί.


Εδώ η κατάσταση έχει ξεφύγει, όπως λέμε στην παρέα μου. Πλέον οι άνθρωποι αδυνατούν να ανταλλάξουνε όχι δώρα, μα με δυσκολία ανταλλάσσουν και ευχές. Η ανεργία έχει εισβάλλει σε κάθε οικογένεια. Άνθρωποι μεταναστεύουν. Προτιμούν να μη ζήσουν ως μετανάστες στον ίδιο τον τόπο τους, μα σαν μετανάστες σε ένα ξένο τόπο. Όσοι μένουν πίσω παλεύουν με «θεούς και δαίμονες». Αναρωτιέμαι λοιπόν ποιο θα είναι το αύριο αυτής της χώρας. Ποιοι θα μείνουν εδώ για να γιορτάσουν τα επόμενα Χριστούγεννα και τις επόμενες Πρωτοχρονιές. Μάλλον θα έρθεις να τους αφήσεις δώρα και δε θα βρεις κανένα. Μόνο έρημα σπίτια, εκτός και αν τους τα έχουνε κατασχέσει. Λογικά σε λίγα χρόνια θα βρεις Βόρειους Ευρωπαίους να μένουν στα δικά μας σπίτια, ενώ θα τα έχουνε αγοράσει κοψοχρονιά, και τους Έλληνες θα τους βρεις στη δική τους πατρίδα όπου θα δουλεύουν εκεί. Καθώς είμαστε τεμπέληδες, στις χώρες τους θα αποδείξουμε πως είμαστε τελικά εργατικοί. Μα εφόσον μας κατηγορούν ως τεμπέληδες, πως γίνετε να μας προσλαμβάνουν στον τόπο τους; Τέλος πάντων, εσύ που θα πηγαίνεις και σε αυτές τις χώρες να αφήνεις δωράκια, σίγουρα θα έχεις μια καλύτερη εικόνα. Το χειρότερο είναι να αγαπάς αυτό τον τόπο, που να μη θες να τον αφήσεις, όταν σε διώχνει. Το χειρότερο είναι να μη θες να φύγεις, να θες να δημιουργήσεις εδώ, να διαφοροποιηθείς, να ξεχωρίσεις από το σωρό, να φέρεις την αληθινή αλλαγή, να θες δηλαδή να προσφέρεις αυτό που πραγματικά λείπει, αυτό για το οποίο διψά αυτός ο τόπος. Μα όχι απλά να μην ενδιαφέρεται κανένας για ένα τέτοιο όραμα, επιπλέον να βρίσκεις και εχθρούς.


Ντίαρ Σάντα Κλάους, σύντομα σε βλέπω να παραιτείσαι. Θα αράξεις πάνω στο έλκηθρο και θα μας ξεγράφεις παντελώς από τις λίστες σου. Αναρωτιέμαι τελικά μήπως έτσι θα ήσουν πιο ειλικρινής. Παραδέξου πως δεν μπορείς να βγάλεις άκρη με το «ανθρώπινο είδος» και άσε μας να παλεύουμε με τους ανεμόμυλους μας. Φαντάζομαι πως για σένα και μόνο το να παρατηρείς το ανθρώπινο χάος θα είναι αρκετά εξοντωτικό.


Η νέα χρονιά θα είναι δύσκολη. Πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αυτή η πολιτική ύφεσης σκοπεύει να οδηγήσει σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού σε μια απίστευτη εξαθλίωση. Να γράψω ξεκάθαρα τη σκέψη μου. Αυτή η αποτυχημένη πολιτική δε θα μας σώσει, αλλά αντίθετα οδηγεί μεθοδικά τον κόσμο στη βία. Αυτή τη στιγμή κάποιοι «φωτεινοί» εγκέφαλοι ωθούν τον κόσμο ηθελημένα στη βία και στη γενικευμένη ανέχεια. Αλλά εσύ Άγιος τα ξέρεις αυτά καλύτερα από πρώτο χέρι.


Το σύστημα ως τέρας φανέρωσε το αληθινό του πρόσωπο και όμως αρκετοί ακόμη δε το βλέπουν. Φαντάσου τι δουλειά έπεσε από τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης, σκέψου τι διαλυμένη παιδεία θα κληρονομήσουν οι επόμενες γενεές.


Έφτιαξα μια λίστα. Αν υπήρχες θα στην έστελνα.


- Δε θέλω έναν κόσμο που να κυβερνάτε από τις τράπεζες. Δε θέλω έναν κόσμο με τύπους σαν αυτόν, χαζά που ονειρεύονται υφέσεις, αλλά έναν κόσμο που θα αδιαφορεί πλήρως για μυαλά σαν και αυτά. Η ζωή δεν έχει ανάγκη από υλικό χρυσάφι, αλλά από πνευματικούς ορίζοντες. Θέλουμε έναν κόσμο όπου το πνεύμα θα θριαμβεύει, όπου θα κλείνουν τράπεζες για να ανοίγουν σχολεία.

- Θέλω έναν κόσμο δίχως ανεργία, στασιμότητα και ανέχεια. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για να ονειρεύεται, να έχει ανοικτούς ορίζοντες, να παλεύει και να διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο, όχι για να χαίρεται με την ήττα, με το χαμό της περιουσίας του διπλανού του, με τη φτώχεια και τη δυστυχία του.


- Ακατάλληλα μυαλά κυβερνούν αυτό τον κόσμο. Χάρισε τους λίγη "τσίπα", εξυπνάδα και συναισθηματική νοημοσύνη.

- Μετά από τον μεσαίωνα, πρέπει να έρθει μια νέα αναγέννηση. Βήμα σε ανθρώπους ακέραιους και δημιουργικούς. Σιχάθηκα τα πανομοιότυπα «τίποτα», που προσκυνούν ότι κινείται στην επιφάνεια. Χρειάζομαι ανθρώπους με όραμα, αν δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να εκπροσωπήσει και ταυτόχρονα να απαιτήσει μια τέτοια πολιτική, τότε ας εξαφανιστούν το συντομότερο από τη χώρα.  

- Δε χρειαζόμαστε μεγαλύτερα σπίτια και αμάξια, ακριβά ρούχα, πολυτελή κότερα, ένα μόνο χρειαζόμαστε : Ελπίδα.


photos: bleeps.gr
Related Posts with Thumbnails