Απόγευμα Τετάρτης. Φτάνουμε στην Εθνική Πινακοθήκη για να επισκεφτούμε την έκθεση με 'άγνωστους θησαυρούς' από τις συλλογές της.
Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα μας ξενάγησε στις ενότητες της δυτικοευρωπαϊκής, αλλά και της ελληνικής τέχνης του 19ου και του πρώτου μισού του 20ού αιώνα.
Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985), Θέατρον, 1961
Σε αρκετά έργα αναγνωρίζεις τους δημιουργούς... Κάποια άλλα σου θυμίζουν στιγμές, διαβάσματα, αναλύσεις περνάνε μέσα στο μυαλό σου..., πως να εξηγήσεις την ξεχωριστή ουσία... Η περίοδος που ζούμε είναι τόσο πολύ δύσκολη... Μπορεί να προσφέρει αυτή η επίσκεψη, όση χαρά έδινε σε καλύτερες εποχές;
Γιάννης Τσαρούχης (1910-1969), Γυμνό, 1940
...Είναι τελικά ακριβώς αυτή η μαγεία στην τέχνη. Προσφέρει παρηγοριά και ίαση στις ψυχές. Αν έχεις την ικανότητα να αφεθείς, μπορεί να σε συμπαρασύρει σε έναν άλλο κόσμο. Στον κόσμο του δημιουργού, σε ένα από τα ομορφότερα διαχρονικά ταξίδια στις εποχές μέσω της ιστορίας της τέχνης. Κάθε έργο αντικατοπτρίζει μια τάση, μια κοινωνική τάξη, ένα πάθος, μια συναισθηματική κατάσταση, ένα μοίρασμα, ένα άγγιγμα, μια στιγμή, μια ευνοϊκή ή αντιστοίχως μια δύσκολη πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά εποχή.
Η έκθεση «Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης-Άγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της» και από τη Συλλογή του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη, αποτελεί την τελευταία μεγάλη εκδήλωση που διοργανώνει το Μουσείο με έργα του, πριν από την έναρξη των εργασιών για την επέκταση των κτιριακών του εγκαταστάσεων. Ουσιαστικά η συγκεκριμένη έκθεση αποτελεί έναν αποχαιρετισμό στο παλαιό μουσείο, παρουσιάζοντας στο κοινό μερικά από τα σημαίνοντα έργα που θα βρουν τη θέση τους στις μόνιμες συλλογές μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της επέκτασης.
Γιάννης Τσαρούχης, (1910-1969)
Τα έργα διεκδικούν μια θέση στο φως όχι μόνο λόγω της υψηλής ποιότητάς τους, αλλά κυρίως γιατί εμπλουτίζουν με νέα νοήματα την αφήγηση της ιστορίας της νεότερης ελληνικής τέχνης. Δεν πρόκειται για μια ενιαία έκθεση, αλλά μια συναρμογή από εκθέσεις. Είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας, οκτώ επιμελητών/ιστορικών τέχνης από το δυναμικό του μουσείου.
Ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει έργα μεγάλων ξένων και ελλήνων δημιουργών, όπως του Ρέμπραντ, του Ντύρερ, του Ντελακρουά, του Πικάσο, του Μοντριάν, αλλά και των Λύτρα, Βολανάκη, Γύζη, Παρθένη, Γκίκα, Τσαρούχη, Μόραλη.
Lanza Vicenzo (1822 - 1902), Το Θησείο
Γρηγόριος Σούτσος, Το Θησείο, 1853
Θωμάς Θωμόπουλος, Τα μάτια της ψυχής, 1900
Στη νέα Πινακοθήκη, με 2.500 τ.μ. μεγαλύτερους εκθεσιακούς χώρους, θα υπάρχει η δυνατότητα να παρουσιαστούν οι ανεξερεύνητοι θησαυροί που κρύβουν τα 17.000 έργα των μονίμων συλλογών στις αποθήκες της...
Στην έκθεση ανασύρονται από το σκοτάδι πάνω από 500 έργα, ζωγραφικά και γλυπτά, με βασικό κριτήριο πόσο άγνωστα και παρουσιασμένα είναι, οπότε προκύπτουν κάποιες εκπλήξεις.
Πάμπλο Πικάσσο, 1881-1973, Γυναικείο κεφάλι, 1939
Όπως το "Γυναικείο κεφάλι" φιλοτεχνημένο από τον Πάμπλο Πικάσο, το οποίο αποτελεί δωρεά του καλλιτέχνη στον ελληνικό λαό, τιμητική προσφορά για τη γενναία αντίσταση του κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Πρόκειται για πορτρέτο της φωτογράφου Ντόρα Μόαρ, συντρόφου του Πικάσσο, η οποία υπήρξε η φωτογράφος που παρακολούθησε και απαθανάτισε με το φακό της όλη τη διαδικασία δημιουργίας της Γκερνίκα (Guernica).
Κώστας Δημητριάδης, Ο Σκεπτόμενος, 1907
Αξίζει ν' αναφερθεί ότι λόγω της οικονομικής κρίσης, η Εθνική Πινακοθήκη μείωσε την τιμή των εισιτηρίων, από 6,5 σε 5 ευρώ (Μιχαλακοπούλου) και 3 ευρώ (Γουδή).
Το ωράριο διαμορφώνεται ως εξής: Δευτ., Πέμπ., Παρ., Σάβ., Κυρ. 9 π.μ. - 3.30 μ.μ., Τετ. 2.30 - 9 μ.μ. Τρίτη κλειστά.
Διάρκεια έκθεσης: 20 Οκτωβρίου - 8 Ιανουαρίου
Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου
