Μεσημέρι Κυριακής, 6/11/2011
Φεύγουμε από την Πάτρα, πέφτει η ιδέα για μια εκδρομή έως τα Καλάβρυτα και μια βόλτα με τον Οδοντωτό σιδηρόδρομο Διακοπτού – Καλαβρύτων.
Φτάνουμε στον Σταθμό, βγάζουμε τα εισιτήρια και περιμένουμε το τρενάκι. Καθώς πλησιάζει, ο οδηγός ανοίγει το παράθυρο και μας καλημερίζει, εμείς ανταποδίδουμε.
"Εσείς οι δύο, ελάτε μπροστά! Θέλετε να καθίσετε στη θέση του συνοδηγού; Βγάλτε φωτογραφίες, τραβήξτε βίντεο, ρωτήστε με ότι θέλετε!" Υπάρχει κανένας που δε θα ήθελε να είναι πρώτη θέση, στο κουβούκλιο του οδηγού... και με τον καλύτερο ξεναγό για το ταξίδι; Δεχόμαστε και τρέχοντας... διασχίζουμε τις θέσεις ...
Το τρενάκι ξεκινάει και μαζί με αυτό οι ερωτήσεις μου... Ο κύριος Τάσος είναι 33 χρόνια οδηγός του Οδοντωτού! Κάθε μέρα κάνει αυτή τη διαδρομή... σε όλες τις εποχές του χρόνου... "Το ξέρετε πως είστε πολύ τυχερός; Κάνετε ένα από τα ομορφότερα επαγγέλματα! Πολλοί θα σας ζήλευαν!" Χαμογελάει από καρδιάς και απαντά αυθόρμητα : "Μερικές φορές λέω πως ευχαρίστως θα πλήρωνα για να δουλεύω, αλλά βρε παιδιά πρέπει όμως και εγώ κάπως να ζήσω..."
Ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού – Καλαβρύτων και η μοναδική διαδρομή του μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού αποτελούν ένα από τα ωραιότερα φυσικά αξιοθέατα της Ελλάδας.
Η διαδρομή έχει χαρακτηριστεί ως η θεαματικότερη σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων, είναι απίστευτα μαγική. Ίσως οι ομορφότερες εποχές για να ταξιδέψετε με τον Οδοντωτό είναι το φθινόπωρο και η άνοιξη...
Το Διακοπτό απέχει από τα Καλάβρυτα 22 χιλιόμετρα, η διαδρομή διαρκεί μια ώρα και η ταχύτητα του συρμού κυμαίνεται από 30 έως 40 χιλ./ώρα στην απλή γραμμή και 6 έως 15 στα δόντια.
Αυτή είναι η μοναδική γέφυρα σε όλη τη διαδρομή, στην οποία φαίνεται η ημερομηνία κατασκευής της... 1890!
Η μεγάλη κλίση της γραμμής δεν επιτρέπει την κυκλοφορία ενός συμβατικού συρμού, γι' αυτό ανάμεσα στις σιδηροτροχιές τοποθετήθηκε ένας οδοντωτός άξονας που επιτρέπει με τη λειτουργία ενός μηχανισμού, να ανέβει από το επίπεδο της θάλασσας στο σταθμό των Καλαβρύτων με υψόμετρο 750 μέτρα...
Σε αυτό το σημείο διακρίνουμε στην απέναντι όχθη μεγάλη βραχοσκεπή με διαδοχικές σπηλαιώδεις αίθουσες, όπου οι σταλαγμίτες έχουν σχηματίσει όρθιες στήλες που μοιάζουν με μορφές παραταγμένες με σύνθεση δικαστηρίου (δικαστής, πρόεδρος και εισαγγελέας). Για αυτό, όπως μας πληροφόρησε ο οδηγός, τις ονόμασαν "λαϊκό δικαστήριο".
Ο Οδοντωτός έχει το μικρότερο μήκος σε πλάτος γραμμών στην Ευρώπη (0,75 μ.). Σήμερα το τρενάκι ξεκινά από το σταθμό του Διακοπτού ανηφορίζοντας προς τα Καλάβρυτα...
...περνώντας στην αρχή από το ομαλό κομμάτι και συνεχίζει βγάζοντας τα δόντια του, μπαίνοντας στο πρώτο στένεμα της χαράδρας και την στάση στον οικισμό Νιάματα.
Το τρενάκι σε αρκετά σημεία της διαδρομής περνάει ακριβώς δίπλα από τον Βουραϊκό ποταμό... Ο Βουραϊκός ποταμός πηγάζει από τα βουνά των Καλαβρύτων ανάμεσα στις ανατολικές προεκτάσεις του Ερύμανθου και δυτικές του Χελμού και ρέει με βόρεια κατεύθυνση στα δυτικά του νόμου Αχαΐας.
Το μήκος του είναι περίπου 40 χλμ. Μετά τα Καλάβρυτα ο Βουραικός έχει ανοίξει βαθύ και απόκρημνο φαράγγι μέσα στο οποίο κινείται ο οδοντωτός σιδηρόδρομος.
Το τρενάκι ενσωματώθηκε τόσο καλά στο φυσικό περιβάλλον, που μοιάζει σαν να ήταν πάντα εκεί. Ο τρόπος της κατασκευής του δεν επιβάρυνε το οικοσύστημα του φαραγγιού.
Με το ξύλο και την πέτρα της περιοχής, οι τεχνικοί έκαναν για χάρη του τρένου έργα που νομίζεις ότι τα έφτιαξε η φύση από μόνη της.
Παντού τριγύρω ο τόπος γεμάτος κυκλάμινα...
Ένας Γερμανός τουρίστας μας χαιρετά, καθώς το τρένο του διασταυρώνεται με το δικό μας... Αξίζει εδώ να αναφερθεί πως κατά τη διάρκεια της διαδρομής συναντάμε αρκετά μαρμάρινα μνημεία στη μνήμη ανθρώπων που σκότωσαν εκεί οι Γερμανοί...
Απίστευτα εγκλήματα διέπραξαν και στα Καλάβρυτα...
...Αρκετά σημεία της διαδρομής σου κόβουν την ανάσα από την ομορφιά τους!
Κατά τον μύθο ο Ηρακλής αγαπούσε την Βούδα κόρη του Νεφεληγερέτη και της Ελίκης κι άνοιξε το πέρασμα για να φτάσει κάτω στη θάλασσα και να τη συναντήσει. Από αυτήν πήρε και το όνομα του ο Βουραϊκος ποταμός.
...από τον καθρέπτη του οδηγού, βλέπουμε έναν καταρράκτη...
...και εδώ τα πανέμορφα φθινοπωρινά χρώματα των δέντρων...
Είπαμε είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος... :)
Η διαδρομή συνεχίζει σε άγρια τοπία με καταρράκτες...
...τους οποίους δε χόρταινα να κοιτάζω...
Δίπλα από τις γραμμές του τρένου υπάρχει μονοπάτι που παλιότερα χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους της περιοχής, σήμερα η ίδια χάραξη έχει σηματοδοτηθεί με σύμβολα του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4 που χρησιμοποιείται από πεζοπόρους Έλληνες και ξένους. Συχνά συναντήσαμε πεζοπόρους στο δρόμο μας! Η διαδρομή για το κατέβασμα απαιτεί περίπου 6 ώρες και για το ανέβασμα περίπου 7 με 8 ώρες. Εμπειρία που θα ήθελα να ζήσω!
...τα ορμητικά νερά του ποταμού...
...το φαράγγι...
...από το οποίο περνά το τρένο...
...τραβάς πολλές φωτογραφίες μη ξεχάσεις την απόκοσμη ομορφιά...
...και φτάνουμε στο πιο στενό σημείο της διαδρομής που λέγεται “Πόρτες” (τις οποίες, όπως βλέπετε, έχουνε διατηρήσει) και το τρενάκι περνάει μέσα από σήραγγα...
...η διαδρομή κάτι παραπάνω από ονειρική...
...ο ήλιος έλαμπε, τα χρώματα λαμποκοπούσαν...
...σαν πίνακες ζωγραφικής...
...μια ομορφιά που δεν περιγράφεται εύκολα με λέξεις...
Τα έργα κατασκευής του δικτύου ξεκίνησαν το 1889 και τα εγκαίνια έγιναν στις 10 Μαρτίου του 1896. Είναι ένα έργο του Χαρίλαου Τρικούπη.
Από τότε και μέχρι σήμερα ο Οδοντωτός ταξιδεύει καθημερινά, όλες τις εποχές του χρόνου, ότι καιρό κι αν κάνει. Ο οδηγός μας αφηγήθηκε ιστορίες όπου είχανε αποκλειστεί στα βαγόνια από το χιόνι!
...στο βάθος, ελεύθερα άλογα...
...ψηλές λεύκες...
...το έργο θεωρείται κατασκευαστικός άθλος, και με τα σημερινά δεδομένα...
Ο σχεδιασμός της γραμμής έγινε από Γάλλους τεχνικούς. Το έργο ήταν πολύ δύσκολο λόγω του δύσβατου του εδάφους. Στις 10 Μαρτίου 1896 πραγματοποιήθηκε το πρώτο δρομολόγιο.
Σαν το καλύτερο δώρο, σε μια δύσκολη εποχή... Μια μαγεία, απίστευτα ψυχοθεραπευτική, την οποία αξίζει να ζήσει κάποιος πάνω από μια φορά!!
