Μια από τις προηγουμένες Κυριακές.. βρεθήκαμε στο Σούνιο,
στο ακρωτήριο του νοτιότερου άκρου του νομού Αττικής.
Αυτό το σημείο που βρέχεται και στις τρεις πλευρές του από τη θάλασσα διάλεξαν οι Αθηναίοι για να κτίσουν αρχαίο ναό ώστε να τιμήσουν και να λατρεύσουν τον Ποσειδώνα, τον πανίσχυρο θεό της θάλασσας.
Στο ακρωτήριο υπήρχε από τους αρχαίους χρόνους ναός της Αθηνάς προστάτιδας της Αττικής. Ο Όμηρος τον αποκαλούσε «Σούνιον ιερόν» (Οδύσσεια ΙΙΙ, 278), αναφέρεται & από άλλους συγγραφείς όπως ο Σοφοκλής (Αίας 1235), Ευριπίδης (Κύκλωπες 292), Παυσανίας (Ι, 1) και Βιτρούβιος (IV 7).
Μέρος του ναού.., ενώ στην άκρη του αχνοφαίνεται το φεγγάρι...
Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων, στα χρόνια πια του Περικλή, αποφασίστηκε η ανέγερση του
Παρθενώνα, του οποίου οι εργασίες ξεκίνησαν το 447 και τέλειωσαν το 438.
Ενώ λοιπόν ήδη κτιζόταν ο Παρθενώνας, ξεκίνησε και η ανέγερση του ναού του Ποσειδώνα, το 444 π.Χ. Mόλις το 440 π.Χ. ο ναός ήταν έτοιμος...
..Σε καίριο σημείο.. η θέα από ψηλά κόβει την ανάσα...
..χαρίζοντας μοναδικές εικόνες,
ξεκούραση..στην ψυχή..
Αν και δεν γνωρίζουμε τον αρχιτέκτονα του ναού, εικάζεται πως πρέπει να είναι ο ίδιος που έκτισε και το Ηφαιστείο (το Θησείο) στην Αθήνα.
Το Σούνιο οχυρώθηκε κατά το 9ο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου για την προστασία της από εκεί διέλευσης των σιτοφορτίων (Θουκυδίδης VIII 4)..
Μάλιστα το οχυρό θεωρούταν το ισχυρότερο της Αττικής..
..ήταν σημείο ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας,
καθώς έλεγχε την είσοδο του Σαρωνικού κόλπου.
Ο νέος ναός ήταν δωρικός περίπτερος,
με έξι κίονες στις στενές πλευρές και δεκατρείς στις μακριές (6Χ13).
Χωρίζεται σε τρία μέρη: τον πρόναο, το σηκό και τον οπισθόδομο, όπου φυλάσσονταν τα αφιερώματα και το "ποσειδωνιακό χρήμα"
από τα μεταλλεία Λαυρίου.
Την ιερότητα του χώρου ήδη από τα αρχαϊκά χρόνια, μαρτυρούν οι ομώνυμοι κούροι του Σουνίου που εκτίθενται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το ύψος των κιόνων είναι 6,12 μ..
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αποτελούν οι ραβδώσεις που είναι μόνο 16,
αντί για είκοσι που ήταν το συνηθισμένο.
Παρόμοια κατασκευασμένοι ήταν και
οι κίονες του ναού της Αφαίας στην Αίγινα.
Τα γλυπτά ήταν κατασκευασμένα από παριανό μάρμαρο και
είχαν ως θέμα τη Γιγαντομαχία, την Κενταυρομαχία και τους άθλους του Θησέα.
Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών τα
περισσότερα ανάγλυφα έχουν φθαρεί.
Ό,τι έχει διασωθεί φυλάσσεται στο Μουσείο του Λαυρίου.
Αρκετοί θέλησαν δυστυχώς ακόμη και εδώ (!)
να αφήσουν σημάδια τους..
Όπως μπορούσαν...
..να μας υπενθυμίζουν την παρουσία τους..
..χαραγμένα μάρμαρα..
..σαν άλλο 'βιβλίο επισκεπτών'..
..εμείς χανόμαστε, τα σημάδια μας μένουν...
..μια ανοησία δίχως εθνικότητα..
..μια ανοησία με..
...ονοματεπώνυμο..
Το μνημείο παρέμεινε όρθιο για περισσότερες από δύο χιλιετίες.
Αλλά από τον 18ο αιώνα αρχίζει η εκτεταμένη λεηλασία του.
Σήμερα τμήματα των κιόνων του έχουν αναγνωριστεί στο Chatsworth της Αγγλίας, στη Βενετία και στο Potsdam της Γερμανίας.
..Η ψυχή καθαρίζει εκεί πάνω..
..ανταμώνει το Αιγαίο..ηρεμεί..
..και καθαγιάζεται..
..μια βόλτα στο Σούνιο πάντα αξίζει..
"
Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού.
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμερα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας που
αντηχούν ακόμη…"
(
Γιώργος Σεφέρης )
Βολτάρανε στο Σούνιο επίσης: