Αι γενέαι πάσαι στη μάχη της Κερατέας

..."ο Κούρος της Κερατέας" που εκτίθεται στην αίθουσα 12 του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου,
ο οποίος βρέθηκε στους πρόποδες του Οβριοκάστρου το 1893, εδώ με αντιασφυξιογόνα μάσκα...

Τις τελευταίες μέρες, η περιοχή της Κερατέας θυμίζει πεδίο μάχης. Ελάχιστα ΜΜΕ  αναμεταδίδουν την πραγματική εικόνα των γεγονότων.. Οι κάτοικοι ασταμάτητα συγκρούονται με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Απίστευτη βία από τα Ματ και σε άτομα τρίτης ηλικίας..

Παρά τις δικαστικές αποφάσεις ΥΠΕΡ των κατοίκων και την απόφαση να αποχωρήσουν τα ΜΑΤ, αυτά παραμένουν στο χώρο και βιαιοπραγούν. Προφανώς  πλέον ούτε η Δικαιοσύνη δεν έχει ισχύ σε αυτό το κράτος.

Ακολουθεί αναδημοσίευση άρθρου της Ελευθεροτυπίας:

Οι θερμοκρασίες χαμηλές. Γύρω από κάθε εστία φωτιάς, οι κάτοικοι 

της Κερατέας ζεσταίνονται και συζητάνε. Περιμένουν τον «εχθρό»...

Αλήθεια, έχετε ακούσει ποτέ παπά να «ευλογεί» βόμβες μολότοφ; Τις νοικοκυρές να μαγειρεύουν, να συγκεντρώνουν τα τρόφιμα και να τα στέλνουν στο... μέτωπο. Οι πατεράδες, οι παππούδες, οι θείοι, οι μεσήλικοι γενικότερα βρίσκονται στα μετόπισθεν. Ζεσταίνονται στις φωτιές και περιμένουν με αγωνία νέα από τα παιδιά τους, τα ανίψια και τα εγγόνια που έχουν πάει στην πρώτη γραμμή.

Οι νέοι πολεμάνε, οι ηλικιωμένοι διηγούνται. Υποδέχονται όμως τα παιδιά τους με αίματα παντού. Προσπαθούν να τα συνεφέρουν με δάκρυα στα μάτια, αλλά χρειάζεται και αυτοί να τρέξουν. Οι δυνάμεις της αστυνομίας προπορεύονται. Υποστηρίζονται επίσης από θωρακισμένο όχημα εκτόξευσης νερού με πίεση , που έκανε... ποδαρικό τώρα στην Κερατέα αλλά είχε να κυκλοφορήσει σε ελληνικούς δρόμους από τη χούντα.  «Και να φανταστείς πως σήμερα είναι ήσυχα», λέει κάτοικος της περιοχής δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο που έχει στηθεί στα οδοφράγματα. «Σε όλη την Ευρώπη το θέμα των απορριμμάτων έχει λυθεί και εγώ έφτασα 57 ετών για να μάθω να φτιάχνω βόμβες μολότοφ».

Η Αλκηστις Πόγκα είναι κάτοικος Κερατέας, σχεδόν 20 χρόνων και φοιτήτρια Νομικής. Μιλάει για τους λόγους που νομιμοποιούν των αγώνα τους. Τα κριτήρια εξαίρεσης, τα ΦΕΚ και τον αρχαιολογικό χώρο, αλλά και το 2013 που οι ΧΥΤΑ σε ολόκληρη την Ευρώπη θα κηρυχθούν παράνομοι και θα υπάρχουν πρόστιμα. Όμως αυτό που την πονάει είναι άλλο. Τα χέρια της σφίγγουν. Στα μάτια της μια ιδέα βούρκωμα. Μιλάει για τον αγώνα τους.

«Αγώνα να διαφυλάξουμε την περιοχή μας. Αγώνα να διαφυλάξουμε τη νομιμότητα αυτού του κράτους που παραπαίει. Αγώνα, αν μη τι άλλο, η Δικαιοσύνη να είναι ανεξάρτητη από τις κυβερνητικές επιλογές και επιταγές. Αγώνα για να σταματήσει αυτή η επαίσχυντη, η αποτροπιαστική βιαιότητα που έχουμε ζήσει τις τελευταίες μέρες. Αγώνα να πάψει επιτέλους αυτό το αίσθημα προδοσίας που έχουμε όλοι μας και ειδικά οι νεότεροι άνθρωποι. Η προδοσία από ένα κράτος που όχι απλά δεν προωθεί την ανάπτυξη αλλά δημιουργεί τέτοιες εστίες αποτρόπαιης βίας και προκλητικής παρανομίας και μάλιστα κινεί όλο τον μηχανισμό προς τέτοια κατεύθυνση. Ίσως είναι μια προσπάθεια να πιστέψουμε ξανά σε πράγματα. Ότι μπορούν να λειτουργούν, όχι ιδανικά, αλλά αν μη τι άλλο όπως πρέπει, με βάση τον νόμο. Αυτό για μένα είναι αυτό που μας προσβάλλει και μας θίγει. Δεν προβάλλονται νόμιμα και δίκαια τα αιτήματά μας, τα οποία όμως βασίζονται στους ίδιους τους νόμους που έχει φτιάξει το κράτος για να μας προστατεύει».

Από τους αιθέρες όπου αναχαίτιζε Τούρκους, ο Ιωάννης Αργύρης, εν αποστρατεία πιλότος στην Πολεμική Αεροπορία, λέει: «Μου σηκώνεται η τρίχα, ειλικρινά. Γιατί 15 χρόνια αναχαίτιζα τους Τούρκους και δεν πίστευα ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή να αναχαιτίσω την ίδια μου την κυβέρνηση. Μεγαλύτερη ντροπή δεν έχω νιώσει». Μιλάει για τον Θόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος ψηφίζεται στην περιοχή και «επιμένει και λέει στείλτε τα ΜΑΤ. Ανακηρύξαμε, το Δημοτικό Συμβούλιο και η Συντονιστική Επιτροπή, persona non grata τον κ. Πάγκαλο. Ανεπιθύμητο δηλαδή. Στον ίδιο του τον τόπο να μην μπορεί να έρθει». Συνεχίζοντας, λέει: «Ντροπή και για τον Παπουτσή που σαν πρόεδρος της ΕΦΕΕ είχε χτυπηθεί από την ΕΣΑ και τώρα στέλνει τα ΜΑΤ να χτυπάνε τον απλό τον κόσμο. Ντροπή του. Ορκιστήκαμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας καθαρή την περιοχή. Σκεφτόμαστε να ετοιμάσουμε τις διαθήκες μας. Μέχρι και φυλακή είμαστε προετοιμασμένοι να πάμε».

Ο Σταύρος Ρόζης, πολιτικός μηχανικός και κάτοικος Κερατέας, λέει πως με το που παρέλαβε το ΥΠΕΧΩΔΕ ο Γιώργος Σουφλιάς κατάργησε τον τότε νόμο περί μελετών της Βάσως Παπανδρέου που μέσα σε αυτό τον νόμο είχε μπει με τροπολογία το 2003 η κατασκευή ΧΥΤΑ στην Κερατέα. Ενώ κατάργησε όλα τα άρθρα του νόμου, άφησε την τροπολογία ζωντανή. «Έχουν γίνει μεθοδεύσεις από την πολιτική ηγεσία με σκοπό όχι να λύσουν το πρόβλημα, αλλά να το κρατήσουν ζωντανό υπέρ των συμφερόντων κάποιων. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει. Αυτοί που πτώχευσαν την Ελλάδα, πτώχευσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, διέλυσαν την παιδεία και έφεραν την χώρα στο σημείο να κυβερνιέται από κομισάριους της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Ο κόσμος δεν τους έχει πλέον εμπιστοσύνη. Οτι αυτοί θα μπορούσαν και θα μπορέσουν να λύσουν αυτό το πρόβλημα».

..ο δημοσιογράφος Κώστας Αρβανίτης.. 
δίπλα στον δίκαιο αγώνα

των κατοίκων..

Ο παπα-Ντίνος, ιερέας στην Κερατέα για περισσότερο από 40 χρόνια, λέει πως «εδώ είμαστε όλοι αδέρφια και αγωνιζόμαστε όλοι μαζί. Αδέρφια, ξαδέρφια, θείοι. Άμα μου πειράξεις τον αδελφό, τον γιο, θα πάρω την καραμπίνα και θα γίνω Παπαφλέσσας της εποχής. Ήρθαμε εδώ να υπερασπίσουμε τον χώρο αυτό. Είναι λάθος να γίνουμε χαβούζα. Ο νόμος είναι με το μέρος μας. Τι θέλουν υπουργοί και πρωθυπουργοί σε ξένα χώματα που δεν έχουν πατήσει ποτέ». Τέλος, στέλνει και «χαιρετίσματα» στον κ. Παπουτσή «που εύχομαι να μην τον ξαναδώ βουλευτή».

Πηγή άρθρου: Ελευθεροτυπία

Κριτήρια που κάποιοι έκαναν πως "ΔΕΝ" είδαν στο Οβριόκαστρο Κερατέας..

Αξίζει να σημειωθεί και είναι πολύ σημαντικό για τις κινητοποιήσεις των κατοίκων, ότι η δημοπράτηση του έργου για την περιοχή της Κερατέας αφορά στη δημιουργία Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α.) και επ' ουδενί Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Χ.Υ.Τ.Υ.). Το πιο τραγικό είναι πως την ίδια στιγμή που στη χώρα μας, αναζητούμε ακόμη περιοχές για ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ, οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης βρίσκονται κυριολεκτικά σε άλλο επίπεδο. Εμείς πότε θα τις ακολουθήσουμε;

Κλέφτης Ποδηλάτων (1948)

Ο Vittorio De Sica σκηνοθετεί την αριστουργηματική ταινία «Κλέφτης ποδηλάτων», μια από τις κορυφαίες ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.. Πρόκειται για το πρώτο ιταλικό road movie, μόνο που αντί για αυτοκίνητα έχει ποδήλατα!...

Ο Αντόνιο Ρίτσι, άνεργος εργάτης, βρίσκει επιτέλους δουλειά ως αφισοκολλητής, αλλά πρέπει να διαθέτει ποδήλατο, κι αυτός το δικό του το έχει βάλει ενέχυρο.

Προσπαθεί πολύ να αποκτήσει το ποδήλατο, μα μόλις το καταφέρνει, τότε κάποιος του το κλέβει αμέσως, την πρώτη μέρα κιόλας στη νέα δουλειά του.

Η επιβίωση, όμως, της οικογένειάς του εξαρτάται αποκλειστικά από την ύπαρξη αυτού του ποδηλάτου. Μαζί με το μικρό του γιο Μπρούνο, ξεκινούν μια μανιώδη αναζήτηση στους δρόμους της Ρώμης, στις υπαίθριες αγορές, στα συσσίτια της εκκλησίας, στις φτωχογειτονιές, να βρουν τον κλέφτη.. 

Σκηνές καταπληκτικής φωτογραφίας σε ένα έντονο ταξίδι συναισθημάτων στη Ρώμη.. Πάνε στην αγορά μεταχειρισμένων ποδηλάτων στην Πιάτσα Βιτόριο, κι έπειτα στην Πόρτα Πορτέζε. Ξαφνικά, ο Αντόνιο κι ο μικρός γιος του ανακαλύπτουν τον κλέφτη, προσπαθούν να τον πιάσουν..

Δυστυχώς παντού ο Αντόνιο συναντάει την αδιαφορία, την έχθρότητα και την αλληλεγγύη στον κλέφτη. Έτσι, βλέποντας κάθε προσπάθειά του να αποτυγχάνει, αποφασίζει να κλέψει κι αυτός ένα αφύλακτο ποδήλατο. Το κάνει όμως τόσο αδέξια, που οι περαστικοί τον παίρνουν είδηση, τον συλλαμβάνουν και τον λοιδορούν. 

Ο Αντόνιο βάζει τα κλάματα από την ντροπή του και αγκαλιά με το μικρό γιο του, χάνονται στο ανώνυμο πλήθος..  

Αριστουργηματική ταινία με πολλά μηνύματα για τη ζωή..

            Trailer ταινίας

Bραβεία:

Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας 1948,

Eιδικό Bραβείο της Eπιτροπής στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο,

Bραβείο καλύτερης ξένης ταινίας των κριτικών της Nέας Yόρκης,

Bραβείο της Bρετανικής Aκαδημίας Kινηματογράφου,

Bραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στην Iαπωνία,

Mεγάλο Bραβείο στο Φεστιβάλ του Bελγίου 

..σκέψεις με υπόκρουση ...Νίνο Ρότα..

..o Nino Rota..

Περίεργη η διάθεση.. Από την μια, οι ανατροπές στα εργασιακά.. Μας οδηγήσανε πλέον σε "εργασιακό μεσαίωνα", αρκετές σκέψεις που επιβεβαιώνονται.. Από την άλλη, ο αγώνας των κατοίκων στο Οβριοκάστρο Κερατέας..Αφού όλες οι δικαστικές αποφάσεις ήταν ως τώρα υπέρ των κατοίκων της περιοχής (και πως να μην είναι, εφόσον αυταρχικά καταπατούνται κριτήρια;), τελικά επέλεξε η πολιτεία να λύσει το πρόβλημα στέλνοντας ΜΑΤ. Το ξέρετε πλέον από τόσες αναρτήσεις, πως έχω φίλους εκεί, γνωρίζω καλά από κοντά τα γεγονότα.. Έχω βρεθεί η ίδια, αρκετές φορές στο Αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου τα προηγούμενα χρόνια.. Δυστυχώς τα ΜΜΕ λένε "μισές" αλήθειες, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους..Μπράβο στους κατοίκους για τον αγώνα που κάνουν. Το γνωρίζω πως αυτή είναι η αρχή..Πρέπει να είμαστε δίπλα τους.. Σκέψεις τριγυρίζουν στο μυαλό.. και με γεμίζουν συναισθήματα.. Το μυαλό δε ηρεμεί, δε σταματά να σκέφτεται..

..ο Marcello Rota διευθύνει Nino Rota..

Εχτές βράδυ.. δίχως ιδιαίτερη διάθεση.. Χτύπησε το τηλέφωνο, πρόσκληση για την βραδιά του Nino Rota υπό την διεύθυνση του Marcello Rota (ανιψιού του συνθέτη και μόνιμου μαέστρου του Andrea Bocelli) στο Μέγαρο Μουσικής.. "Γιατί όχι..", η αυθόρμητη απάντηση.. Οι μέρες πια έχουν βαρύνει αρκετά.. και τέτοιες βραδιές, όποτε μας προσφέρονται, όσο μπορούμε δεν πρέπει να τις χάνουμε.. Έφτασα εκεί λίγα μόλις λεπτά πριν ξεκινήσει η συναυλία... Προσπάθησα να αφήσω σκέψεις, και να ταξιδέψω με τη μουσική.. Κάθε ένα κομμάτι σαν μια ξεχωριστή ιστορία.. Κάποιες στιγμές ένιωσα σαν να περπατούσα στους δρόμους της Ρώμης, σαν να έπινα καφέ, να έριχνα κέρμα στη Φοντάνα ντι Τρέβι :) και να χάζευα ανθρώπους, κτίρια,  μνημεία.. Στιγμιαίο ταξίδι.. που έγινε αφορμή μετά για σκέψεις.. με λίγο ανάλαφρη καρδιά..  Η δύναμη της τέχνης είναι τεράστια.. Μπορεί να σε παρασύρει σε λυτρωτικές σκέψεις.. Μακρινές, νοσταλγικές που δύσκολα  μοιράζονται..

..βίντεο από τη χτεσινή βραδιά από το @rtD:

Ενα «νοερό ταξίδι» στην εποχή του ιταλικού κινηματογράφου, μέσα από τα τραγούδια και τη μουσική που έγραψε ο υπέροχος Νίνο Ρότα για ταινίες όπως "Ο Νονός", "La dolce vita", "La Strada", "8 1/2", "Ρωμαίος και Ιουλιέττα", "Ο Γατόπαρδος", κ.α.

 ..εδώ οι σοπράνο, με βενετσιάνικες μάσκες..

Μαζί και οι «DIV4S», οι τέσσερις Ιταλίδες σοπράνο Denise, Isabella, Vittoria και Sofia, με τη συνοδεία συμφωνικής ορχήστρας...

..κάποιοι από τους μουσικούς της ορχήστρας..

Ο Νίνο Ρότα, γνωστός τόσο ως συνθέτης όσο και ως διευθυντής ορχήστρας, άρχισε να εργάζεται για τον κινηματογράφο από τις αρχές της δεκαετίας του 1940.  Συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους διάσημους σκηνοθέτες της εποχής του, ιδιαίτερα με τον Φεντερίκο Φελίνι, γράφοντας μουσική για όλες τις ταινίες του Ιταλού σκηνοθέτη, από το 1952 έως το 1979. Συνεργάστηκε επίσης με τον Ρενάτο Καστελάνι, τον Λουκίνο Βισκόντι, τον Φράνκο Τζεφιρέλι, τον Φράνσις Φορντ Κόπολα (όσκαρ καλύτερης μουσικής για τη μουσική του στο «Νονό ΙΙ», 1975), τον Εντουάρντο ντε Φίλιπο κ.ά. Η εργογραφία του Νίνο Ρότα, εκτός από τη μουσική που συνέθεσε για περίπου 150 ταινίες, περιλαμβάνει δέκα όπερες, πέντε μπαλέτα και πολλές συμφωνικές συνθέσεις.

..πορτραίτο του Nino Rota από το Federico Fellini..

Μετά το τέλος της συναυλίας.. επιστρέφοντας..Συνομιλώντας με μια φίλη.. 
"Ρε γαμώτο η ζωή είναι τόσο ωραία.. μα τόσο ωραία!.. Γιατί δεν αφήνουν τους ανθρώπους απλά να ζήσουν; Γιατί διαποτίζουν τη ζωή μας με τόση μιζέρια; Δεν είναι τα πάντα τα χρήματα ρε γαμώτο! Η ζωή δεν είναι το χρήμα.. Η ζωή είναι όμορφη..και φεύγει τόσο γρήγορα.." Αντιφάσεις, ασυνέπειες, σκέψεις, παρανοήσεις, αμπελοφιλοσοφίες; Μπορεί και έτσι, μα νομίζω σίγουρα αλήθειες..

La Dolce Vita - Nino Rota

***οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από κινητό..

ΜΑΤ στον Αρχαιολογικό χώρο Οβριοκάστρου Κερατέας!!!!

Είναι μερικοί τόποι που "μιλάνε" ξεχωριστά μέσα σου..
Έχουμε αναφερθεί ξανά στο blog για τον Αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου Κερατέας..

Όλοι οι κάτοικοι των Αθηνών όταν θέλουν να ξεφύγουν λίγο από τον πανικό αυτής της πόλης, ψάχνουν εναγωνίως τις εναπομείναντες οάσεις πρασίνου της Αττικής..

Ένας τέτοιος τόπος γεμάτος με πράσινο και αρχαιολογικά ευρήματα, δίπλα στην Αθήνα και στον εθνικό δρυμό του Σουνίου, είναι ο τόπος του Οβριοκάστρου Κερατέας.

Είναι το λιγότερο εξοργιστικό, αντί το κράτος να τον προστατεύσει, να τον αναδείξει, να τον εκμεταλλευτεί προς όφελος των πολιτών και της υγείας μας, να έχει πρόθεση να το θάψει κάτω από τόνους σκουπιδιών..

Σήμερα το πρωί τα ΜΑΤ έφτασαν στην Κερατέα!
ΚΑΖΑΝΙ ΠΟΥ ΒΡΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ!  Ο εισαγγελέας αναγνώρισε το δίκιο των κατοίκων για την παραβίαση των ιδιοκτησιών τους και πρότεινε την άμεση αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων και των μηχανημάτων απο το χώρο! 

Σταδιακά ξεκίνησε η αποχώρηση των ΜΑΤ, γιατί ήταν ΠΑΡΑΝΟΜΗ η κατάληψη του χώρου, αλλά η αστυνομία με άνωθεν εντολές, όχι μόνο δεν αποχώρησε, αλλά αύξησε τη δύναμή της. Παράλληλα, έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων σε συνδυασμό με ξυλοδαρμούς παιδιών, γυναικών αλλα και ηλικιωμένων ανθρώπων που βρέθηκαν εκεί για να υπερασπιστούν τη γη τους. Επτά τραυματίες είναι μέχρι τώρα ο απολογισμός..

Η χωροθέτηση ΧΥΤΑ στην συγκεκριμένη περιοχή της Κερατέας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όλα τα επιστημονικά τεκμηριωμένα (νομικά, τεχνικά και οικονομικά) επιχειρήματα!!

Έχει γίνει αναλυτική αναφορά στο blog (την οποία μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ) για αυτό το τεράστιο περιβαλλοντικό ΕΓΚΛΗΜΑ που σχεδιάζουν, όπου αναφέρονται αναλυτικά τα κριτήρια που έχουνε «θαφτεί»..

Σύμφωνα με τα κριτήρια αποκλεισμού μιας περιοχής επιλεγμένης για κατασκευή ΧΥΤΑ, η περιοχή του Οβριοκάστρου θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί ΚΑΙ εξ αιτίας του υδατορεύματος. Οι μελετητές αγνόησαν την ύπαρξη του (όπως βέβαια αγνοήθηκαν & άλλοι νόμοι του κράτους που προστατεύουν την περιοχή!!!)..

Το παρακάτω βιντεάκι τραβήχτηκε στο Οβριόκαστρο.. Πρόκειται για το υδατόρευμα Μουζάκι, που διασχίζει κατά μήκος τον Αρχαιολογικό Χώρο του Οβριοκάστρου, όπου έχει επιλεγεί ως χώρος κατασκευής της χωματερής.

Ένα μικρό δείγμα της φυσικής ομορφιάς της περιοχής...

Στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζονται εικόνες από σημαντικά ευρήματα του Αρχαιολογικού Χώρου  Οβριοκάστρου..

Σε αυτή την περιοχή, όπου η πολιτεία έστειλε σήμερα ΜΑΤ, νέοι καλλιτέχνες έχουν σταθεί στον αγώνα των κατοίκων.. Τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια, φίλοι μαζευόμασταν τα βράδια σε αυτό το βουνό.. Παιδιά, νέοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας, σε συναυλίες μόνο με κιθάρες.. αγκαλιασμένοι, πάνω στο βουνό..

Έκτοτε, καθιερώθηκε και το αρκετά πετυχημένο Φεστιβάλ Οβριοκάστρου, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο..

Όταν το κράτος θέλει να θάψει παράνομα την φυσική ομορφιά, οι κάτοικοι της περιοχής δημιουργούνε πολιτισμό!!

Απογοήτευση.. Τι πρέπει να κάνουμε για να υπερασπιστούμε την πολύπαθη αττική γη; Τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να διαφυλάξουμε τις παιδικές μας αναμνήσεις;

Ποτέ και σε τίποτα δε θα υπάρχει σχεδιασμός σε αυτό το κράτος;

Δε θα γίνουμε συνένοχοι σε αυτό το απεχθές έγκλημα, του οποίου τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά για όλη την Αττική!

Σήμερα έγιναν τα παρακάτω..

Συνεχή ενημέρωση ανεβαίνει στο blog του Οβριόκαστρου Κερατέας των κατοίκων της περιοχής.  Αναφέρουν σχετικά: "Αυτός δεν είναι μόνο ένας αγώνας για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και του περιβάλλοντος. Είναι πάνω απ'όλα ένας αγώνας για την αξιοπρέπειά μας".

Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι πως αυτά γίνονται μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες..