22 Απριλίου 2010

..κλείνει το θεατρικό μουσείο...


Είναι ντροπή να έχεις τέτοια κειμήλια, έναν τόσο πλούσιο πολιτισμό και να μη μπορείς τον αναδείξεις, να τον εκμεταλλευτείς προς όφελος σου..

Στον δρόμο θα βρεθούν τα κειμήλια της θεατρικής ιστορίας μας. O κίνδυνος είναι περισσότερο από ορατός!..
Ας ελπίσουμε ότι τον 21ο αιώνα δεν μπορεί να κλείνουν εύκολα πηγές πολιτισμού. Αξίζει να διαβάσετε τα παρακάτω άρθρα..


* Χωρίς πόρους το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας απειλείται με έξωση


ΘΕΣΜΟΣ. Στα 72 χρόνια της ιστορίας του είναι απαξιωμένο από την ίδια την Πολιτεία που ποτέ δεν στήριξε την ανεξαρτησία του και, κυρίως, δεν το βοήθησε να αυτονομηθεί και να συστηθεί στο ευρύ κοινό. Το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικού Μουσείου έμοιαζε πάντα με βαρίδι για το υπουργείο Πολιτισμού. Απομονωμένο, υποβαθμισμένο, σχεδόν τιμωρημένο.

Κι όσο οι άνθρωποί του, δεκαετίες τώρα, αποθησαυρίζουν την ιστορία του ελληνικού θεάτρου τόσο η απαξίωση μεγαλώνει. Όσο για τους πολιτικούς, δεν τους προσέδιδε την επικοινωνιακή λάμψη που ποθούν, για να το στηρίξουν.

Η βιβλιοθήκη, μοναδική στα Βαλκάνια, με 70.000 τόμους, εξυπηρετεί ερευνητές, μελετητές, τους ανθρώπους του θεάτρου, ενώ στα αρχεία της συχνά καταφεύγουν ακόμη και από τη μακρινή Ιαπωνία για να πληροφορηθούν τα ελληνικά ανεβάσματα του αγαπημένου τους Αριστοφάνη.

Αντί όμως να στηριχθεί το έργο που γίνεται, το Κέντρο Μελέτης, όπως και το Θεατρικό Μουσείο, όταν δεν αντιμετωπίζει τις τριτοκοσμικές συνθήκες στη λειτουργία του, έχει τα χρέη, τις απειλές και τις προσφυγές να το πολιορκούν. Και βέβαια, αμέτρητες υποσχέσεις επίλυσης των περιπετειών του, όταν η πραγματικότητα αποκαλύπτεται στον Τύπο.

Τα χρόνια περνούν αλλά τίποτε δεν αλλάζει. Στην οδό Καραμανλάκη 7, κοντά στην Πατησίων, από τότε που έδιωξαν τη βιβλιοθήκη από το κτίριο Κ. Παλαμά της οδού Ακαδημίας, αξιοποιεί πολύτιμα αρχεία, σπάνιες εκδόσεις, χειρόγραφα από το 1860 κ.ά., διεκδικώντας στιγμές από το ενδιαφέρον κάθε υπουργού Πολιτισμού άλλοτε, του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού σήμερα.

Απλήρωτα ενοίκια

Την ώρα που το ΥΠΠΟΤ ιδρώνει αναζητώντας τρόπους επίλυσης των εκκρεμοτήτων του με το ΕΣΠΑ, τα χρέη του ΚΜΕΕΘ στο ΙΚΑ έφτασαν τα 60.000 ευρώ και ο πρόεδρός του ο οποίος εκτελεί αμισθί και χρέη διευθυντή, ο κριτικός θεάτρου και καθηγητής Πανεπιστημίου Κώστας Γεωργουσόπουλος, αντιμετωπίζει ποινική δίωξη! Τα ενοίκια της βιβλιοθήκης είναι απλήρωτα εδώ και ένα χρόνο, το εξώδικο της έξωσης είναι βραχνάς για κάθε εργαζόμενο.

Τα μέλη του (Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Κώστας Πολιτόπουλος, Γιώργος Μιχαηλίδης, Ερρίκος Μπελιές, Θανάσης Παπαγεωργίου, Νικήτας Τσακίρογλου, Σταμάτης Φασουλής, Μαρία Δημητρέα-Ζαχαριουδάκη) τρέχουν και δεν φτάνουν, αλλά τα προβλήματα συσσωρεύονται.

«Βιβλία του 1700 και του 1780 θα βγουν στον δρόμο, αδυνατούμε να ανοίξουμε για φέτος το Μουσείο Επιδαύρου που εμπλουτίζουμε κάθε χρόνο με υλικό, αλλά και να εξυπηρετήσουμε -λόγω της επίσχεσης εργασίας- όσους αναζητούν υλικό για τις εργασίες τους ή τη διδασκαλία», λέει στην «Κ» ο Κ. Γεωργουσόπουλος.

«Πώς θα πείσω τα παιδιά, τους 16 εργαζομένους -ανάμεσά τους και μια καρκινοπαθή καθαρίστρια- που είναι απλήρωτοι από τον Δεκέμβριο, να εργαστούν για την απονομή του επάθλου “Μαρίκα Κοτοπούλη”, θεσμού που συνεχίζεται από το 1951;».


Η βιβλιοθήκη, που επισκέπτονται χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο, θεωρείται μοναδική στην περιοχή των Βαλκανίων, ενώ οι 9.000 βιντεοσκοπημένες παραστάσεις είναι καταφύγιο για πολλούς μελετητές, Ελληνες και ξένους. Ωστόσο, η έλλειψη κωδικού στον προϋπολογισμό, γεγονός που δεν της επιτρέπει την ανεξαρτησία της, πάντα την καθιστούσε θύμα.

Η δουλειά των Χατζηπανταζή, Πούχνερ, Μαυρομούστακου που βλέπουμε σήμερα δεν θα μπορούσε να γίνει αλλού, ενώ οι σημειώσεις όπως εκείνες της Ελένης Παπαδάκη (στα γερμανικά), στο περιθώριο κάθε βιβλίου από όσα χάρισαν οι κληρονόμοι της, είναι μοναδικές. Μαζί και το υλικό από το θέατρο στο Βουκουρέστι, την Κωνσταντινούπολη, την Τεργέστη, την Oδησσό. Ολόκληρο το αρχείο του Αδαμάντιου Λαιμού, από την Αμερική.

Είναι ελάχιστα μόνο απ’ όσα διασώζει και προσπαθεί να προβάλει το ΚΜΕΕΘ – ΘΜ. Προς το παρόν, ο πρόεδρός του και τα μέλη δεν έχουν καμία πρόσβαση στο ενισχυμένο κατά τα άλλα ΥΠΠΟΤ. Ούτε για ανέξοδες υποσχέσεις, σαν εκείνες που μοίραζαν οι προκάτοχοι του κ. Γερουλάνου.

Ο νέος υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού δεν μπαίνει στον κόπο να ακούσει τον 73χρονο πια φιλόλογο και κριτικό, που είναι υπόδικος για χρέη του δικού του υπουργείου. Μην ξεχνάμε ότι το κτίριο μισθώθηκε με εγγύηση του ΥΠΠΟ. Μα κανείς δεν ντρέπεται στην Μπουμπουλίνας;

* Της Γιωτας Συκκα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 21/04/2010


Διαβάστε επίσης τα άρθρα:

Κλείνει το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου

(το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου δίνει τις επιχορηγήσεις στο ελεύθερο θέατρο, ενώ ανάμεσα στις βασικές δραστηριότητές του είναι και η λειτουργία των 16 Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων (ΔΗΠΕΘΕ) που υπάρχουν στη χώρα, του Κέντρου Αρχαίου Δράματος, του Θεατρικού Μουσείου και του «Συστήματος Αθήνα». Μπορούμε να αναλογιστούμε όλοι τις συνέπειες...)

Κινδυνεύει το “Σπίτι του Ηθοποιού”

20 Απριλίου 2010

..Ι love your smile..



Απλά ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι, βιντεοκλίπ...
------
H συμπαράσταση και η σκέψη σας είναι συγκινητική..
Σας ευχαριστώ πολύ όλους..
Επιτρέψτε μου ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στους παρακάτω φίλους για τα posts, emails, τηλ/τα τους: arcobaleno, fegia, άστρια, quartier libre, Νηφάλια Μέθη, margo, pan, b|a|s|n\i/a, gaykarkinos, mareld, juanita, lena, kouventoules, Ελαφηβολιών, Ιωάννα Λουλάκη, claire, jacki, butterfly, VaD, sunset colours.
..μα και σε όλους όσους αφήσατε ευχές σας, κ ακόμη όσους ανώνυμους-μη bloggers στείλατε emails.. Να είστε όλοι καλά!

Το χέρι θέλει υπομονή, φαντάζομαι όσο περνάει ο καιρός θα είναι καλύτερα. Σας φιλώ!
*Ζητώ την κατανόηση σας, να μην απαντώ όσο διάστημα χρειαστεί σε σχόλια*

15 Απριλίου 2010

"σπάσιμο" νεύρων..

ο ουρανος σημερα το πρωι..


Οι προηγούμενες μέρες ήταν εντελώς διαφορετικές, καθώς μέχρι σήμερα νοσηλευόμουν στο Ασκληπιείο της Βούλας. Το μεσημέρι του Σαββάτου, γλίστρησα και έσπασα το χέρι μου.

Είναι πραγματικά να μη βρεθείς σε ανάγκη περίθαλψης σε αυτή τη χώρα. Μεσημέρι Σαββάτου στα επείγοντα του Ασκληπιείου της Βούλας. Η κατάσταση εκεί χαοτική.. Χαρτί προτεραιότητας. Αναμονή σε σειρά με ανθρώπους με σπασμένα πόδια, χέρια, κλπ..

Φτάνει η στιγμή να σε δει ο γιατρός. Συμπλήρωμα ονόματος, ηλικίας και σημείο ατυχήματος. Έπειτα άλλη αναμονή, ουρά στη γραμματεία. Σφραγίδα και συμπλήρωμα των υπολοίπων στοιχείων.
Άλλη αναμονή στο ταμείο. Έπειτα άλλο χαρτί προτεραιότητας και αναμονή για ακτινογραφία. Ξανά αναμονή για αποτελέσματα. Ήδη για αυτά είχανε περάσει σχεδόν 4 ώρες, σε περιπτώσεις για ανάγκη άμεσης ιατρικής περίθαλψης. Αναμονή ξανά στην ουρά για να σε εξετάσει επιτέλους γιατρός. Απλά μια επίσκεψη σε δημόσιο νοσοκομείο σε φέρνει αντιμέτωπο με τον πλήρη σουρεαλισμό αυτής της χώρας.

το κρεββατι μου τις προηγ. μερες..

Σπάσιμο χεριού και δυστυχώς ανάγκη χειρουργείου.
Το οποίο έγινε την Τρίτη, πρωί.

Όπως καταλαβαίνετε, κάποια πράγματα, για όσο διάστημα θα χρειαστεί μέχρι να αναρρώσω πλήρως, θα ανατραπούν στην καθημερινότητα μου.

..ενα λουλουδι που μου φερε ενας κυριος λιγο
πριν μπω στο χειρουργειο..

Σίγουρα κ στο blogging. Είχα ιδέες, ήθελα να ανεβάσω posts με αφιερώματα, πράγματα που παρακολούθησα, αλλά τώρα αυτό γίνεται δύσκολο.

Δε θα μπορώ να απαντώ σε σχόλια – γιατί ο πόνος είναι αρκετός.
Δε θα χαθούμε, θα διαβάζω αναρτήσεις σας, σχόλια και ότι αισθάνομαι θα το αναρτώ.

Ακούγεται τετριμμένο, μα πραγματικά όσα βλέπεις, συναντάς σε νοσοκομεία, αν έχεις τη ματιά κ την καρδιά ανοικτή, μπορούν να σου ανατρέψουν νοοτροπίες.. Ιστορίες ανθρώπινες, πόνο, περίεργα παιχνίδια, ανθρώπινο μεγαλείο από κάποιες συμπεριφορές.

..και οι στιγμές που ξεχωρίζουν οι φίλοι, οι άνθρωποι και συγκίνηση αισθάνεσαι όταν βρίσκονται δίπλα και σε επισκέπτονται.. Δύναμη νιώθεις να σου δίνουν σαν τη χάνεις..

Να είστε όλοι καλά!

Υγ Ο Μάνος Ξυδούς με τις δημιουργίες του, συντρόφευσε την εφηβεία μου. Δεν έχανα συναυλίες των ΠΥΞ ΛΑΞ.. Μάνο ευχαριστούμε, καλό σου ταξίδι..

10 Απριλίου 2010

le petit nicolas

Άς αλλάξουμε κλίμα.. Σκέφτηκα να ανεβάσω για μια ταινία που την είδα πριν καιρό και μου είχε φτιάξει την διαθέση!

Η κινηματογραφική μεταφορά του "Μικρού Νικόλα".
Ο μικρός Νικόλας (γαλλ. Le petit Nicolas) είναι δημιούργημα του (σεναριογράφου) Ρενέ Γκοσινί (Rene Goscinny) και του (σκιτσογράφου) Ζαν Ζακ Σανπέ (Jean-Jacques Sempe).


Πρόκειται για τον κεντρικό ήρωα της σειράς βιβλίων "Οι περιπέτειες του μικρού Νικόλα", τις οποίες διάβαζα (ανάμεσα σε άλλες) με μανία ως παιδί! Ακόμη θυμάμαι τα εξώφυλλα και τα σκίτσα τους..


O Νικόλας είναι ένα ατίθασο, αλλά χαριτωμένο παιδάκι που ζει με την οικογένειά του και τους φίλους του σε κάποια πόλη της Γαλλίας τη δεκαετία του 1950.

Οι ιστορίες δημοσιεύτηκαν την περίοδο 1956-1964 στη βελγική εφημερίδα Le Mystique και (από το 1959) στις γαλλικές Sud Ouest και Pilot.

Όσο περίεργο κ αν σας φανεί, οι σκανταλιές και η αθωότητα του μικρού Νικόλα και των φίλων του, με έκαναν να ξεφύγω..
Ευχάριστη, ανάλαφρη ταινία!
Όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά και για μεγαλύτερους..



Μπορείτε να την κατεβάσετε (μέσω rapidshare) από ΕΔΩ.

Related Posts with Thumbnails