"σπάσιμο" νεύρων..

ο ουρανος σημερα το πρωι..

Οι προηγούμενες μέρες ήταν εντελώς διαφορετικές, καθώς μέχρι σήμερα νοσηλευόμουν στο Ασκληπιείο της Βούλας. Το μεσημέρι του Σαββάτου, γλίστρησα και έσπασα το χέρι μου.

Είναι πραγματικά να μη βρεθείς σε ανάγκη περίθαλψης σε αυτή τη χώρα. Μεσημέρι Σαββάτου στα επείγοντα του Ασκληπιείου της Βούλας. Η κατάσταση εκεί χαοτική.. Χαρτί προτεραιότητας. Αναμονή σε σειρά με ανθρώπους με σπασμένα πόδια, χέρια, κλπ..

Φτάνει η στιγμή να σε δει ο γιατρός. Συμπλήρωμα ονόματος, ηλικίας και σημείο ατυχήματος. Έπειτα άλλη αναμονή, ουρά στη γραμματεία. Σφραγίδα και συμπλήρωμα των υπολοίπων στοιχείων.

Άλλη αναμονή στο ταμείο. Έπειτα άλλο χαρτί προτεραιότητας και αναμονή για ακτινογραφία. Ξανά αναμονή για αποτελέσματα. Ήδη για αυτά είχανε περάσει σχεδόν 4 ώρες, σε περιπτώσεις για ανάγκη άμεσης ιατρικής περίθαλψης. Αναμονή ξανά στην ουρά για να σε εξετάσει επιτέλους γιατρός. Απλά μια επίσκεψη σε δημόσιο νοσοκομείο σε φέρνει αντιμέτωπο με τον πλήρη σουρεαλισμό αυτής της χώρας.

το κρεββατι μου τις προηγ. μερες..

Σπάσιμο χεριού και δυστυχώς ανάγκη χειρουργείου.
Το οποίο έγινε την Τρίτη, πρωί.
Όπως καταλαβαίνετε, κάποια πράγματα, για όσο διάστημα θα χρειαστεί μέχρι να αναρρώσω πλήρως, θα ανατραπούν στην καθημερινότητα μου.

..ενα λουλουδι που μου φερε ενας κυριος λιγο
πριν μπω στο χειρουργειο..

Σίγουρα κ στο blogging. Είχα ιδέες, ήθελα να ανεβάσω posts με αφιερώματα, πράγματα που παρακολούθησα, αλλά τώρα αυτό γίνεται δύσκολο.

Δε θα μπορώ να απαντώ σε σχόλια – γιατί ο πόνος είναι αρκετός.
Δε θα χαθούμε, θα διαβάζω αναρτήσεις σας, σχόλια και ότι αισθάνομαι θα το αναρτώ.

Ακούγεται τετριμμένο, μα πραγματικά όσα βλέπεις, συναντάς σε νοσοκομεία, αν έχεις τη ματιά κ την καρδιά ανοικτή, μπορούν να σου ανατρέψουν νοοτροπίες.. Ιστορίες ανθρώπινες, πόνο, περίεργα παιχνίδια, ανθρώπινο μεγαλείο από κάποιες συμπεριφορές.

..και οι στιγμές που ξεχωρίζουν οι φίλοι, οι άνθρωποι και συγκίνηση αισθάνεσαι όταν βρίσκονται δίπλα και σε επισκέπτονται.. Δύναμη νιώθεις να σου δίνουν σαν τη χάνεις..

Να είστε όλοι καλά!

Υγ Ο Μάνος Ξυδούς με τις δημιουργίες του, συντρόφευσε την εφηβεία μου. Δεν έχανα συναυλίες των ΠΥΞ ΛΑΞ.. Μάνο ευχαριστούμε, καλό σου ταξίδι..

le petit nicolas

Άς αλλάξουμε κλίμα.. Σκέφτηκα να ανεβάσω για μια ταινία που την είδα πριν καιρό και μου είχε φτιάξει την διαθέση!

Η κινηματογραφική μεταφορά του "Μικρού Νικόλα".
Ο μικρός Νικόλας (γαλλ. Le petit Nicolas) είναι δημιούργημα του (σεναριογράφου) Ρενέ Γκοσινί (Rene Goscinny) και του (σκιτσογράφου) Ζαν Ζακ Σανπέ (Jean-Jacques Sempe).

Πρόκειται για τον κεντρικό ήρωα της σειράς βιβλίων "Οι περιπέτειες του μικρού Νικόλα", τις οποίες διάβαζα (ανάμεσα σε άλλες) με μανία ως παιδί! Ακόμη θυμάμαι τα εξώφυλλα και τα σκίτσα τους..

O Νικόλας είναι ένα ατίθασο, αλλά χαριτωμένο παιδάκι που ζει με την οικογένειά του και τους φίλους του σε κάποια πόλη της Γαλλίας τη δεκαετία του 1950.

Οι ιστορίες δημοσιεύτηκαν την περίοδο 1956-1964 στη βελγική εφημερίδα Le Mystique και (από το 1959) στις γαλλικές Sud Ouest και Pilot.

Όσο περίεργο κ αν σας φανεί, οι σκανταλιές και η αθωότητα του μικρού Νικόλα και των φίλων του, με έκαναν να ξεφύγω..
Ευχάριστη, ανάλαφρη ταινία! Όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά και για μεγαλύτερους..

Μπορείτε να την κατεβάσετε (μέσω rapidshare) από ΕΔΩ.

Kabuli Kid

Σήμερα στο Cine Φιλίπ, ειδική προβολή της ταινίας "Kabuli Kid, To Μωρό της Καμπούλ". Μια κίνηση για την ενίσχυση της πονεμένης οικογένειας του νεαρού Αφγανού, Χαμί Νατζαφί, που σκοτώθηκε από την έκρηξη βόμβας στις 28 Μαρτίου.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, ωστόσο θα υπάρχει ένα κουτί, όπου ο καθένας θα μπορεί να συνεισφέρει ό,τι μπορεί. Το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα δοθεί εξ ολοκλήρου στην μητέρα του θύματος, κυρία Ζάχρα Νατζαφί, η οποία έχασε το αγόρι της κι ένα κορίτσι της θα μείνει (όπως όλα δείχνουν) τυφλό. Μια ελάχιστη, συμβολική κίνηση. Mια συγνώμη σε αυτή τη μάνα.

Παρασκευή, 9 Απριλίου 2010
Cine ΦΙΛΙΠ
Θάσου 11, Πλ. Αμερικής

ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ
18.30, 20.30 & 22.30
Τηλ: 210-8612476
Οδός Θάσου 11, περιοχή Πλατεία Αμερικής

Από το blog της Ρίτσας Μασούρα

κάδρο

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη γαλήνη από το
να αντικρίζεις τον ορίζοντα της θάλασσας..

..είτε το βυθό της..

..να τριγυρνάς ανάμεσα σε λουλούδια ειδικά τέτοια εποχή..

..που η φύση γιορτάζει..

..όμορφοι σχηματισμοί, χρώματα, αρώματα..

..που παρακινούν το μυαλό σε δημιουργικές σκέψεις, παραλληλισμούς..

..η φύση σε μια αστείρευτη δημιουργία..

που μέχρι και εμένα, μια εξαρτημένη από την πόλη.., μπόρεσε να ξελογιάσει..

..σε τέτοιες θετικές και γούρικες εικόνες περιπλανήθηκα τις προηγούμενες μέρες..

..και αργά τα βράδια, ξύλα στο τζάκι και όμορφες μουσικές..
..φίλοι έρχονται και σε γεμίζουν αγκαλιές..
..ευχές πολλές, αγάπη για τη ζωή..
..και πόσο σημαντικό όταν είναι δίπλα σε δυσκολίες..
..και πόσο όμορφο όταν με το καιρό ξεχωρίζουν..
..να αισθάνεσαι πως σε αγαπάνε όπως ακριβώς είσαι, για αυτό που είσαι..

..μια ζωή που μοιάζει σαν τροχιά στα σύννεφα..
..μα πόσο γρήγορα περνάει..
Τι κρίμα να τη γεμίζουμε με τόσα άγχη..
Πόσο κρίμα ειδικά νέοι..

Και σε σκέφτηκα αυτές τις μέρες..
που έφυγες νωρίς..
και δε πρόλαβες να χαρείς μαζί μας,
δε πρόλαβες να διαβάσεις αριστουργήματα του κόσμου,
δε χάρηκες αγκαλιές, θάλασσες, λουλούδια και αρώματα..
και είμαι σίγουρη πως αν ήσουν εδώ..αυτά θα ήθελες και εσύ..
και είμαι σίγουρη πως αυτά θα μου έλεγες να ζήσω..
και είμαι σίγουρη πως δε θα πίστευες πως έχω εμπλακεί..

..για σκέψου.. ένα κάδρο σου χαρίστηκε..
από κάποιον άγνωστο θεό.., δεν ξέρω ποιον και το γιατί..
μάλλον ποτέ δε θα το μάθω..
μα σκέψου.. έχεις ένα κάδρο.. στη ζωή σου..

..στο χέρι σου είναι ποιους θα συμπεριλάβεις μέσα σε αυτό..
..από σένα εξαρτάται ποιοι από όσους σε προσεγγίζουν θα πλαισιώσουν
το σύνολο της ζωής σου και πόσους θα αφήσεις απέξω..
..στο χέρι σου είναι που θα το τοποθετήσεις..
με τι είδους τοπία θα γεμίσει, τι μουσικές θα έχεις ως υπόκρουση..
πως θα διασκεδάζεις, τι θα διαβάζεις,
πως θα γεμίζεις κάθε ελεύθερο χρόνο,
ποια χρώματα τελικά θα κυριαρχήσουν... αν θα μείνεις στο γκρίζο ή θα αναζητήσεις την πολυχρωμία τριγύρω.. Η ομορφιά υπάρχει ακόμη,
την αναζητάς;;..

Σίγουρα δε θα χωρέσει μια ολόκληρη ζωή στον πίνακα σου..
Κάποιες στιγμές θα αφήσεις απ' έξω..

αν μείνεις σε σχέσεις, που δεν εκτίμησαν την αξία σου, την φιλία,
την παρουσία σου, την εργατικότητα σου,
σε όποιους έβαλαν άλλα, πιο πάνω από αυτά..
..επέλεξε ποιες στιγμές θα γεμίσουν το κάδρο σου..

Μόνο κάποιες πινελιές θα τον καθορίσουν..

..Πάρτο και μετακίνησε το..

Καιρός να του αλλάξεις τώρα φόντο..
Γέμισε το κάδρο της ζωής σου με γέλια και θάλασσες..
με αγκαλιές, με φίλους, με μάτια όλο σπίθα, με τρέλα..
με χρώματα, με αλήθεια, με αρώματα, με ζεστασιά..
δίχως έννοια σε ποιους θα αρέσει,
..για όσο κρατήσει..