Ο Πάουλ Κλέε (Paul Klee) είναι ένας αγαπημένος μου ζωγράφος.. Τα έργα του ταξιδεύουν την φαντασία μου και με ηρεμούν απίστευτα.. Συχνά βάζω έργα του να στριφογυρίζουν & στο κύβο δίπλα..
Ο Paul Klee γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1879 στη Βέρνη της Ελβετίας. Ήταν γιος μουσικών και βιολιστής. Στην νεότητα του έγραψε επίσης ποιήματα και αποπειράθηκε να συγγράψει θεατρικά έργα.
Παράλληλα είχε κλίση προς τη ζωγραφική, αν και οι γονείς του ήταν μάλλον αντίθετοι προς αυτό. Ο ίδιος ωστόσο ασχολήθηκε με τη ζωγραφική παρά τις ενστάσεις τους, γράφοντας σχετικά στα ημερολόγια του:
«Θα είχα παρατήσει το σχολείο ευχαρίστως ένα χρόνο πριν αποφοιτήσω
αλλά έμεινα για χάρη των γονιών μου,
δεν ήθελα να κάνω τίποτε άλλο παρά να ζωγραφίζω και να γράφω,
ό,τι δηλαδή μου είχαν απαγορεύσει»
αλλά έμεινα για χάρη των γονιών μου,
δεν ήθελα να κάνω τίποτε άλλο παρά να ζωγραφίζω και να γράφω,
ό,τι δηλαδή μου είχαν απαγορεύσει»
Το 1898 πήγε στο Μόναχο, όπου γράφτηκε στην Ακαδημία.
Φοίτησε όμως μόνο για 2 χρόνια, καθώς δεν έμεινε ικανοποιημένος, την εγκατέλειψε και ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου εκεί εμπνεύστηκε καθοριστικά από την αναγεννησιακή τέχνη. Έπειτα εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Μόναχο, μια πόλη που εξυπηρετούσε όλες τις καλλιτεχνικές τάσεις κι ειδικότερα τους avant-garde καλλιτέχνες, όπως εκείνος.
Φοίτησε όμως μόνο για 2 χρόνια, καθώς δεν έμεινε ικανοποιημένος, την εγκατέλειψε και ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου εκεί εμπνεύστηκε καθοριστικά από την αναγεννησιακή τέχνη. Έπειτα εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Μόναχο, μια πόλη που εξυπηρετούσε όλες τις καλλιτεχνικές τάσεις κι ειδικότερα τους avant-garde καλλιτέχνες, όπως εκείνος.
Paul Klee, 1929 Fire in the Evening, Oil on board
Ο Klee εισήλθε στους κόλπους της avant-garde όταν το 1911 έγινε μέλος του «Γαλάζιου Καβαλάρη» («Der Blaue Reiter»), της καλλιτεχνικής ομάδας που είχαν ιδρύσει ο Wassily Kandinsky και ο Franz Marc.
Ως το 1914 ο Klee δυσκολευόταν να ζωγραφίσει, καθώς είχε χαμηλή αυτοπεποίθηση και δεν εμπιστευόταν την ικανότητά του ως κολορίστα. Γι' αυτό το λόγο τα περισσότερα έργα του ως και εκείνη τη χρονιά ήταν ασπρόμαυρα.
Ο Klee, όπως και ο Kandinsky, δημιούργησαν έργα που θυμίζουν τις αρμονίες της μουσικής μέσα από το χρώμα, τις γραμμές και την μορφή τους.
Ο Klee ασχολείται κυρίως με τη μορφοποίηση των αντικειμένων του, χωρίς να χάνει την αφηρημένη τεχνοτροπία που χαρακτηρίζει το κίνημα. Άλλωστε είναι βασικό να θυμόμαστε, πως ο στόχος αυτής της τέχνης δεν είναι η απεικόνιση, αλλά το ερέθισμα. Μια επικοινωνία που πηγαίνει από τον άνθρωπο απευθείας στον άνθρωπο, χωρίς τη διαμεσολάβηση κάποιου αντικειμένου ή της φύσης.
Paul Klee, 1927, Flora on Sand, Watercolor on paper
Αν και ο Klee δεν ενετάχθη σε σχολή ή κίνημα (πέραν του «Γαλάζιου Καβαλάρη»), επηρέασε τις περισσότερες καλλιτεχνικές τάσεις που χαρακτήρισαν την πρωτοπορία του 20ού αιώνα.
Δίχως να είναι παραστατικός και ανεικονικός, αλλά με τη δική του ενδοσκοπική, ιδιότυπη προσέγγιση, μας άφησε περισσότερους από 9.000 πίνακες, σχέδια και υδατογραφίες, αποδείξεις της εξαντλητικής του αφοσίωσης στο όραμα του.
Δίχως να είναι παραστατικός και ανεικονικός, αλλά με τη δική του ενδοσκοπική, ιδιότυπη προσέγγιση, μας άφησε περισσότερους από 9.000 πίνακες, σχέδια και υδατογραφίες, αποδείξεις της εξαντλητικής του αφοσίωσης στο όραμα του.
Paul Klee, 1929, Rues principales et secondaires, oil
Το 1935 εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα μιας κρίσιμης κι ανίατης νόσου, -μετέπειτα διαγνώστηκε σαν σκληροδερμία-, μα παραμένει εργατικός και παραγωγικός ως το τέλος του, στις 29 Ιουνίου 1940, σε ηλικία 61 ετών.
Ο γιος του Φέλιξ ζήτησε να χαραχθούν στον τάφο, τα λόγια του:
«Δεν περιορίζομαι στο εδώ και τώρα, ανήκω τόσο στους νεκρούς όσο και στους αγέννητους. Πιο κοντά στην καρδιά της δημιουργίας από τους περισσότερους, όχι όμως και αρκετά κοντά ακόμη».
Ο γιος του Φέλιξ ζήτησε να χαραχθούν στον τάφο, τα λόγια του:
«Δεν περιορίζομαι στο εδώ και τώρα, ανήκω τόσο στους νεκρούς όσο και στους αγέννητους. Πιο κοντά στην καρδιά της δημιουργίας από τους περισσότερους, όχι όμως και αρκετά κοντά ακόμη».
Paul Klee, 1922, Red Ballon, Oil
«Το μάτι ακολουθεί τους δρόμους που του ανοίγει το ίδιο το έργο»
Paul Klee, 1914, Red and White Domes
«Το χρώμα και εγώ είμαστε ένα. Είμαι ζωγράφος»
Paul Klee, 1914, On a Motif from Hamamet
Το έργο του Klee λειτουργεί όπως η μουσική. Είναι ένας παράλληλος και αυτόνομος κόσμος που με μυστηριώδη τρόπο ακουμπά τον πραγματικό. Μιλά στις αισθήσεις μας με τον τρόπο της μουσικής. Η ζωγραφική του είναι, για πολλούς, η μουσική δωματίου της σύγχρονης τέχνης.
Ένα ωραίο αφιέρωμα για τον Klee, είχε παρουσιάσει η αγαπητή Ερμία, σας παραπέμπω: Το χρώμα με άρπαξε δεν χρειάζεται να το κυνηγώ.
More Info:
Wikipedia
Μουσείο Paul Klee
Paul Klee at MoMA