Σταυρός του Νότου (Club)..

Ας αλλάξουμε λίγο ‘κλίμα’..

Με τη παρέα μου, μας αρέσει να πηγαίνουμε στη μουσική σκηνή του Σταυρού του Νότου. Κάθε μια από τις τρεις σκηνές του, φιλοξενεί πολύ αγαπημένα μας σχήματα και καλλιτέχνες..

Έτσι και το Σάββατο πήγαμε στο Club του Σταυρού του Νότου, όπου εδώ και πολλά χρόνια αφιερώνεται σε νέους μουσικούς και τραγουδιστές, οι οποίοι ερμηνεύουν κομμάτια της εναλλακτικής και της ροκ σκηνής, τόσο Ελλάδας όσο και εξωτερικού..

Φέτος στο House Band του Σταυρού του Νότου, οι παλιοί τραγουδιστές όπως ο Μιχάλης Κακέπης (..η μασκότ του μαγαζιού..), o Βαγγέλης Ασημάκης και ο Γιώργος Αλουπογιάννης (το παιδί ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ!!), που πρωταγωνιστούσαν στη σκηνή του Σταυρού του Νότου τα πρώτα χρόνια, συναντούν τους καινούργιους (ολοκαίνουργιους): Φρόσω Στυλιανού, Γιάννη Βενιαμίν, Παναγιώτη Τσακαλάκο,  Γιώργο Βάνα, και Αναστασία Γιαννάκη!... 

Αν πατήσετε στα ονόματα των τελευταίων.. παραπάνω νέων καλλιτεχνών θα μπορέσετε να αποκτήσετε μια πρώτη επαφή μαζί τους, το πιθανότερο είναι ότι κάποιοι από αυτούς θα μας απασχολήσουν θετικά στο μέλλον.. :) 

Στη μουσική παράσταση επεμβαίνει η θεατρική ομάδα EX ANIMO, με πραγματικά ξεκαρδιστικά σκερτσάκια!!

Μπράβο σε όλους...

Κλείνω με δυο πολύ αγαπημένα τραγούδια από τον Γιώργο Αλουπογιάννη..

Ξυπνάς νωρίς..


Τα πιο μεγάλα πράγματα..

Καλή εβδομάδα!!

Υ.Γ. Από 26 Ιανούαριου θα είναι στο Σταυρό του Νότου ο Κ.Βήτα!!!! :)

Πομπηία / Pompeii

«Ένα μαύρο σύννεφο ξεχύθηκε με ένα ξέσπασμα πύρινου ελικοειδούς ατμού που άνοιγε κάθε λίγο κ λιγάκι για να αποκαλύψει τεράστιες φανταστικές φλόγες που έμοιαζαν με λάμψεις αστραπόβροντων, αλλά πολύ μεγαλύτερες...Αμέσως μετά το σύννεφο... άρχισε να κατεβαίνει στη γη και να καλύπτει τη θάλασσα...»

Αυτό το σύντομο κείμενο σε μια από τις επιστολές του Πλίνιου του Νεότερου προς τον Τάκιτο περιέγραφε την καταστρεπτική έκρηξη του Βεζούβιου.

Χτισμένη τον 6ο αιώνα, η πόλη της Πομπηίας είχε επηρεαστεί καθοριστικά απ' τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. Αρκετοί ευκατάστατοι Ρωμαίοι είχαν χτίσει πολυτελείς επαύλεις στους λόφους της, ενώ υπήρχαν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργειών.

Το 62 μ.Χ. ένας σεισμός ερήμωσε την Καμπανία προκαλώντας καταστροφές στην περιοχή. Ήταν μια προειδοποίηση για το τι επρόκειτο να συμβεί.

Έπειτα από λίγα χρόνια, τον Αύγουστο του 79 μ.Χ., ο Βεζούβιος (φαίνεται στο βάθος της παραπάνω φωτογραφίας) σκεπάζει την ακμαία και πλούσια Πομπηία με καυτή λάβα και οι στάχτες του την εξαφανίζουν από το πρόσωπο της γης.

Οι ανασκαφές έφεραν στο φως χιλιάδες λεπτομέρειες από τη ζωή της πόλης. Διασώθηκαν αρχαία κτίρια και κιόνες (οι οποίοι, σε αντίθεση με τους αρχαίους ελληνικούς, όπως φαίνεται καθαρά και στην εικόνα, ήταν κατασκευασμένοι από τούβλα και όχι από μάρμαρο..)...αρχαίοι ναοί, το Φόρουμ, θέατρα, πύλη του Νέρωνα, το Ιπποδάμεια πολεοδομικό σύστημα, καταστήματα, το υδροδοτικό σύστημα, τα λουτρά...

..ένα ηλιακό ρολόι..

..αρκετές πλούσιες επαύλεις με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες τους...

αγγεία και είδη καθημερινής χρήσης..

..αγάλματα..

..στήλες, θαυμάσια έργα τέχνης..

Οι διαστάσεις αυτών των λίθων στα δρομάκια της Πομπηίας δεν ήταν τυχαίες..Ήταν ακριβείς καθώς ανάμεσα τους περνούσαν οι άμαξες.. Μάλιστα αυτές οι διαστάσεις χρησιμοποιήθηκαν όταν σχεδιάστηκαν οι πρώτοι τροχοί των αυτοκινήτων...

Το σύνολο των τοιχογραφιών και των έργων τέχνης της Πομπηίας αποτελεί σπουδαία καλλιτεχνική κληρονομιά, καθώς μάς φέρνει σε επαφή με την τέχνη και την τεχνική της.

..αριστουργηματικά ψηφιδωτά..

Περισσότερο συνταρακτικές όμως είναι οι φιγούρες των ανθρώπων, όπως έχουνε διασωθεί, των οποίων το νήμα της ζωής κόπηκε τόσο απότομα. Ανέμελοι άνθρωποι καθώς έτρωγαν, των οποίων τα κύπελλα και τα πιάτα βρέθηκαν παρατημένα, πτώματα παιδιών που ο θάνατος τα βρήκε ενώ έπαιζαν..

Το πτώμα μιας εγκύου, εικάζεται πως βρέθηκε σε αυτή τη στάση καθώς προσπαθούσε να προστατεύσει το παιδί της..

Τα συναισθήματα που σου προκαλούνται καθώς περπατάς ανάμεσα στα απομεινάρια της αρχαίας πόλης, αντικρίζοντας όλα εκείνα που διασώθηκαν από τη λάβα και τη στάχτη του ηφαίστειου, είναι πραγματικά απερίγραπτα!

Ειδικά βλέποντας τα σώματα των ανθρώπων, νιώθοντας την αγωνία τους να ξεφύγουν, αντιλαμβάνεσαι την αδυναμία της ύπαρξης απέναντι στις δυνάμεις της φύσης.

..στο ίδιο έργο θεατές..

Στα παιδιά δεν αξίζει η πείνα..
Δεν αξίζει το μίσος..

Δεν αξίζει ο θάνατος..

Δεν αξίζει ο ξεσπιτωμός..

Σε κανέναν δεν αξίζει τέτοια καταστροφή..

Είναι δικαίωμα κάθε άνθρωπου να έχει μια πατρίδα..

Όπως σε κάθε πόλεμο, έτσι και σε αυτό, τα θύματα είναι οι άμαχοι.., γυναίκες και τα μικρά παιδιά..

Δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες εικόνες..Μένει πάλι ένα 'γιατί'..

Στημένα παιχνίδια γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής δύναμης.. δίχως τέλος..

-----

Το τραγούδι, που ακούγεται..από εμένα σε εσάς..

"..κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη

αυτών που χάμω τα πετάξανε....

Φτιάξε καρδιά μου,

το δικό σου παραμύθι

αλλιώς τη βάψαμε..."

UPDATE... 

Έλαβα ενα email από τον odiporo με το παρακάτω link.. Όποιος θέλει μπορεί να υπογράψει ηλεκτρονικά την αναφορά εκεχειρίας της Avaaz που υποβάλεται ως μέτρο πίεσης σε ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ και στον Αραβικό Σύνδεσμο στην παρακάτω διεύθυνση : 

http://www.avaaz.org/en/gaza_time_for_peace/?cl=164041905&v=2623

photo : e-tipos

Έκθεση "Δημήτρης Χόρν", Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Δημήτρης Χορν, © Αρχείο Θεοδόση Ισαακίδη

Με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από το θάνατό του Δημήτρη Χορν (1921-1998), το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μάς παρουσιάζει μια έκθεση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του σημαντικού αυτού ηθοποιού.

Πρόκειται για ένα ταξίδι στην καλλιτεχνική πορεία του Χορν, αλλά και στη γοητεία μιας άλλης εποχής…

Η έκθεση παρακολουθεί ανά δεκαετίες τη ζωή και την καλλιτεχνική πορεία του Χόρν μέσα από έξι θεματικές ενότητες: παιδική ηλικία, οικογένεια, γάμοι, πορεία στο θέατρο, στο ραδιόφωνο και στον κινηματογράφο. Η μουσειογραφική επιμέλεια είναι του Σταμάτη Ζάννου, ενώ την επιμέλεια των κειμένων υπογράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Ο Χόρν μεγάλωσε μέσα στο θεάτρο. Ο πατέρας του, Παντελής Χόρν , υπήρξε γνωστός θεατρικός συγγραφέας. Νονά του ήταν η Κυβέλη, ενώ πρώτη φορά ανέβηκε στη σκηνή σε ηλικία 2 ετών παίζοντας το παιδί της.

Ο Δημήτρης Χορν (1921-1998), γέννημα θρέμμα Αθηναίος, έκανε θεατές και κριτικούς να παραληρούν κάθε φορά που πατούσε το πόδι του στο σανίδι. Κυρίως προτιμούσε έργα κοινωνικά, ελάσσονα, στα οποία έδινε τη ξεχωριστή του ερμηνεία.

Ηθοποιός βαθιάς καλλιέργειας και ουσίας, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, δίνοντας τον τόνο μιας νέας νοοτροπίας. Όμως κάθε άλλο παρά επίγνωση είχε αυτής της γοητείας. Πλάσμα ιδιαίτερης ευαισθησίας, ομολογούσε πως έτρεμε τον θάνατο, όσο και τη ζωή.

"Έστω και τ΄ όνομά μου να αναφέρεται όταν δεν θα υπάρχω, κάτι θα είναι..."

Όταν το έλεγε αυτό ο Δημήτρης Χορν, ήταν υγιής και με λαμπρή δόξα. Ταλαντούχος και ανασφαλής, ακόμα και για τη χαρακτηριστική θεατρική φωνή του.

Μέσω της έκθεσης για πρώτη φορά το κοινό έχει την ευκαιρία να δει τιμητικές πλακέτες από τα πρώτα βραβεία του Χορν, βιβλία με αφιερώσεις από τους Κ. Καραμανλή, Αλέξη Μινωτή, Μάνο Χατζιδάκι

και από τον Οδυσσέα Ελύτη..

Tαυτότητές του...

Προσωπικά του αντικείμενα, έπιπλα από το δωμάτιό του..

Προγράμματα, εισητήρια παραστάσεων..

αφίσες και περιοδικά..

καθώς και το καμαρίνι του, το οποίο έχει μεταφερθεί από το θέατρο «Δημήτρης Χoρν».


Ηθοποιός Σημαίνει Φως..
Ηθοποιός σημαίνει Δημήτρης Χόρν..
Μουσική σημαίνει Μάνος Χατζιδάκις..


Ο Δ. Χόρν από τη μουσική παράσταση "Οδός Ονείρων" σε μουσικη του Μάνου Χατζιδάκι.

Την περιήγηση του κοινού στους χώρους της έκθεσης συνοδεύει πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό: το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Σκευά, προβολή από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές στιγμές του Χορν, και 4λεπτα ραδιοφωνικά αποσπάσματα από συμμετοχές του στο ραδιοφωνικό θέατρο.

Φιλοξενούνται και κοστούμια από παραστάσεις που παραχώρησε το Εθνικό Θέατρο: «Στέλλα Βιολάντη», «Φοιτητές», «Πολύ κακό για το τίποτα», «Λορεντζάτσιο» και «Ερρίκος ο Δ'».

Αναφορά στις μεγάλες θεατρικές επιτυχίες για τον ίδιο και την Έλλη Λαμπέτη.

Απ' όλες τις συνεργασίες του το κοινό τον έχει συνδέσει περισσότερο με την Ελλη Λαμπέτη, ζευγάρι για χρόνια στη ζωή και τη σκηνή, όπου μοιράστηκαν και το επιτυχημένο «Νυφικό κρεβάτι» του Hartog. Η αμοιβαία αντιπάθεια κατέληξε σε έρωτα.

"Μη φοβάσαι το τρακ. 

Πηγαίνει πάντα εκεί, όπου υπάρχει ταλέντο"

"Τα χρόνια που πέρασαν; Δεν μου έμαθαν τίποτα. Ότι η ζωή είναι ένα τίποτα. Αυτό μονάχα... Ούτε με δίδαξαν τίποτα. Όσα σφάλματα έκανα μικρός, τα ίδια έκανα και μεγαλύτερος, τα ίδια κάνω και τώρα. Είμαι μόνος και νιώθω μόνος. Όσο για την επιτυχία... ποτέ μα ποτέ δεν αισθάνθηκα καμία ασφάλεια".

Επετειακή έκθεση «Δημήτρης Χορν» έως 1 Φεβρουαρίου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4, τηλ. 210-7228.321/3).

Σχετικά Links:
Κυκλαδικό Μουσείο
Βιογραφία Χορν