Το πρωί του Σαββάτου βρήκα λίγο χρόνο για να περάσω από τη πλατεία του Συντάγματος, όπου άνοιξε το
public. Κατέφθασα αρκετά περίεργη για το τι ακριβώς θα αντικρίσω. Προσωπικά δεν με ιντριγκάρουν ιδ
ιαίτερα οι παρόμοιες αλυσίδες πολυκαταστημάτων, ειδικά για τις αγορές βιβλίων προτιμώ πιο μικρά κ εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία. Ήθελα πολύ όμως να το επισκεφτώ κυρίως για το κτίριο. Θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό ότι ένα από τα ομορφότερα κτίρια της Αθήνας, επιτέλους μετά από σχεδόν 15 χρόνια εγκατάλειψης, παίρνει ξανά «ζωή» και δίνεται στο κόσμο της πόλης. Τελικά η βόλτα άξιζε, αρκεί να σας πω ότι βγήκα από το κτίριο μετά από κανένα 3ωρο!!
Πριν αναφερθώ όμως στις αρχικές εντυπώσεις μου, νομίζω ότι αξίζει μια
αναφορά στην ιστορία του κτιρίου. Το κτίριο χτίστηκε το 1911 από τον αρχιτέκτονα Αναστάσιο Μεταξά (ο οποίος αναδιαμόρφωσε το Καλλιμάρμαρο για τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας). Στέγασε στις αρχές του 20ου αιώνα διάφορες δημόσιες υπηρεσί
ες, από υπουργεία (Συγκοινωνίας και Δημοσίων Έργων) μέχρι τεχνικές σχολές, φροντιστήρια και μια τράπεζα. Το 1960 φιλοξένησε στο ισόγειο το καφενείο «
Διόνυσος» το οποίο εθεωρείτο «αδελφάκι» του Zonar's, με θαμώνες τον Αυλωνίτη, τον Σακελλάριο και άλλους διάσημους καλλιτέχνες της εποχής λόγω της γειτνίασής του με το θέατρο Κυβέλη. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι εξώστες του κτιρίου έχουν φιλοξενήσει αρκετούς πολιτικούς, με σημαντικότερο εκπρόσωπο τον
Γεώργιο Παπανδρέου ο οποίος από εκεί μίλησε προς τον ελληνικό λαό που πανηγύριζε για την Απελευθέρωση της Αθήνας από τη γερμανική κατοχή, γεγονός που σημειώνεται με ειδική μαρμάρινη πλάκα επί του κτιρίου, στην όψη προς την πλευρά της πλατείας Συντάγματος.
Η κατασκευή του Μεγάρου Πάλλη είναι πολυτελής, όπως συνηθιζόταν άλλωστε σε όλα τα οικοδομήματα δημόσιου χαρακτήρα. Αποτελεί ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα του εκλεκτικιστικού στυλ στο κέντρο της πόλης, με έναν γλυπτικό διάκοσμο εξωτερικά, ο οποίος αν και πλουσιότατος δεν είναι κακόγουστος ή υπερφορτωμένος. Με μαρμάρινα πατώματα, εντυπωσιακές σκάλες, ανάγλυφες παραστάσεις, παραστάδες, περίτεχνα σιδερένια κιγκλιδώματα, πεσσούς, φουρούσια κτλ., τα οποία δημιουργούν ένα αισθητικά άρτιο έργο της αρχιτεκτονικής της εποχής του.. Επίσης, ίσως είναι ένα από τα πιο σημαντικά από πλευράς μεγέθους, με συνολικό εμβαδόν περίπου 4.500 τ.μ.
Το κτίριο κηρύχθηκε διατηρητέο από το ΥΠΠΟ ως προς τις όψεις του επί των ρυμοτομικών γραμμών και ως προς τα ενδιαφέροντα εσωτερικά μορφολογικά του στοιχεία. Στόχος είναι η ανάδειξη, ο εκσυγχρονισμός και η αναβίωση του κτιρίου, με γνώμονα την αποκατάσταση του κτιρίου ως κέντρου αναφοράς της πλατείας Συντάγματος.
Όσον αφορά το public προσωπικά με κέρδισε το χάζεμα στο τμήμα των
κόμικς, με πολύ μεγάλη ποικιλία σε ελληνικές εκδόσεις. Η
θέα από τους πάνω ορόφους, ίσως να είναι ένα από τα ομορφότερα σημεία στη Πλατεία Συντάγματος. Ευτυχώς δεν κάλυψαν τα παράθυρα, όπως συνηθίζεται σε αντίστοιχα καταστήματα, με τη λογική να μη αποσπάει τη προσοχή του πελάτη η θέα.. από το εμπόρευμα.. Ο χώρος με τα επιλεγμένα
βινύλια. Τα διάφορα
audio points, όπου μόλις επιλέξεις το αγαπημένο σου μουσικό κομμάτι, εμφανίζεται μια αντίστοιχη βάση δεδομένων με τραγούδια, τα οποία ταιριάζουν με την αρχική σου επιλογή. Επίσης... μου άρεσε & η βόλτα στο τμήμα των
βιβλίων..
Έφυγα ικανοποιημένη. Όταν ένα τόσο όμορφο και μεγαλοπρεπές κτίριο
αποκτά επιτέλους και πάλι ζωή, αυτό το γεγονός από μόνο του είναι ικανό να σε γεμίσει
αισιοδοξία. Ελπίζω να ακολουθήσουν ανάλογες ενέργειες και μελλοντικά.
Αν επιθυμείτε μια περιήγηση μέσω διαδικτύου πατήστε στο:
Μερικές από τις πιο όμορφες και γλυκείες υπάρξεις αυτής της πόλης κυκλοφορούν αδέσποτες και πεινασμένες. Οι ψυχές τους είναι πολύ πιο αληθινές από πολλών από εμάς, η αγάπη που μπορούν να σου χαρίσουν είναι σίγουρα μεγάλη, ενώ η φιλία τους αποδεδειγμένα καλύτερη και πιο αληθινή από όλη όση έχεις εισπράξει από κάθε άνθρωπο στη ζωή σου.
Θα τα βρεις στη βόλτα σου στη πόλη..
Θα τα βρείς έξω απο το σταθμό του μετρό..
Θα τα βρεις έξω από την νυχτερινή σου έξοδο… 
