Σταυρός του Νότου (Club)..

Ας αλλάξουμε λίγο ‘κλίμα’..

Με τη παρέα μου, μας αρέσει να πηγαίνουμε στη μουσική σκηνή του Σταυρού του Νότου. Κάθε μια από τις τρεις σκηνές του, φιλοξενεί πολύ αγαπημένα μας σχήματα και καλλιτέχνες..

Έτσι και το Σάββατο πήγαμε στο Club του Σταυρού του Νότου, όπου εδώ και πολλά χρόνια αφιερώνεται σε νέους μουσικούς και τραγουδιστές, οι οποίοι ερμηνεύουν κομμάτια της εναλλακτικής και της ροκ σκηνής, τόσο Ελλάδας όσο και εξωτερικού..

Φέτος στο House Band του Σταυρού του Νότου, οι παλιοί τραγουδιστές όπως ο Μιχάλης Κακέπης (..η μασκότ του μαγαζιού..), o Βαγγέλης Ασημάκης και ο Γιώργος Αλουπογιάννης (το παιδί ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ!!), που πρωταγωνιστούσαν στη σκηνή του Σταυρού του Νότου τα πρώτα χρόνια, συναντούν τους καινούργιους (ολοκαίνουργιους): Φρόσω Στυλιανού, Γιάννη Βενιαμίν, Παναγιώτη Τσακαλάκο,  Γιώργο Βάνα, και Αναστασία Γιαννάκη!... 

Αν πατήσετε στα ονόματα των τελευταίων.. παραπάνω νέων καλλιτεχνών θα μπορέσετε να αποκτήσετε μια πρώτη επαφή μαζί τους, το πιθανότερο είναι ότι κάποιοι από αυτούς θα μας απασχολήσουν θετικά στο μέλλον.. :) 

Στη μουσική παράσταση επεμβαίνει η θεατρική ομάδα EX ANIMO, με πραγματικά ξεκαρδιστικά σκερτσάκια!!

Μπράβο σε όλους...

Κλείνω με δυο πολύ αγαπημένα τραγούδια από τον Γιώργο Αλουπογιάννη..

Ξυπνάς νωρίς..


Τα πιο μεγάλα πράγματα..

Καλή εβδομάδα!!

Υ.Γ. Από 26 Ιανούαριου θα είναι στο Σταυρό του Νότου ο Κ.Βήτα!!!! :)

Πομπηία / Pompeii

«Ένα μαύρο σύννεφο ξεχύθηκε με ένα ξέσπασμα πύρινου ελικοειδούς ατμού που άνοιγε κάθε λίγο κ λιγάκι για να αποκαλύψει τεράστιες φανταστικές φλόγες που έμοιαζαν με λάμψεις αστραπόβροντων, αλλά πολύ μεγαλύτερες...Αμέσως μετά το σύννεφο... άρχισε να κατεβαίνει στη γη και να καλύπτει τη θάλασσα...»

Αυτό το σύντομο κείμενο σε μια από τις επιστολές του Πλίνιου του Νεότερου προς τον Τάκιτο περιέγραφε την καταστρεπτική έκρηξη του Βεζούβιου.

Χτισμένη τον 6ο αιώνα, η πόλη της Πομπηίας είχε επηρεαστεί καθοριστικά απ' τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. Αρκετοί ευκατάστατοι Ρωμαίοι είχαν χτίσει πολυτελείς επαύλεις στους λόφους της, ενώ υπήρχαν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργειών.

Το 62 μ.Χ. ένας σεισμός ερήμωσε την Καμπανία προκαλώντας καταστροφές στην περιοχή. Ήταν μια προειδοποίηση για το τι επρόκειτο να συμβεί.

Έπειτα από λίγα χρόνια, τον Αύγουστο του 79 μ.Χ., ο Βεζούβιος (φαίνεται στο βάθος της παραπάνω φωτογραφίας) σκεπάζει την ακμαία και πλούσια Πομπηία με καυτή λάβα και οι στάχτες του την εξαφανίζουν από το πρόσωπο της γης.

Οι ανασκαφές έφεραν στο φως χιλιάδες λεπτομέρειες από τη ζωή της πόλης. Διασώθηκαν αρχαία κτίρια και κιόνες (οι οποίοι, σε αντίθεση με τους αρχαίους ελληνικούς, όπως φαίνεται καθαρά και στην εικόνα, ήταν κατασκευασμένοι από τούβλα και όχι από μάρμαρο..)...αρχαίοι ναοί, το Φόρουμ, θέατρα, πύλη του Νέρωνα, το Ιπποδάμεια πολεοδομικό σύστημα, καταστήματα, το υδροδοτικό σύστημα, τα λουτρά...

..ένα ηλιακό ρολόι..

..αρκετές πλούσιες επαύλεις με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες τους...

αγγεία και είδη καθημερινής χρήσης..

..αγάλματα..

..στήλες, θαυμάσια έργα τέχνης..

Οι διαστάσεις αυτών των λίθων στα δρομάκια της Πομπηίας δεν ήταν τυχαίες..Ήταν ακριβείς καθώς ανάμεσα τους περνούσαν οι άμαξες.. Μάλιστα αυτές οι διαστάσεις χρησιμοποιήθηκαν όταν σχεδιάστηκαν οι πρώτοι τροχοί των αυτοκινήτων...

Το σύνολο των τοιχογραφιών και των έργων τέχνης της Πομπηίας αποτελεί σπουδαία καλλιτεχνική κληρονομιά, καθώς μάς φέρνει σε επαφή με την τέχνη και την τεχνική της.

..αριστουργηματικά ψηφιδωτά..

Περισσότερο συνταρακτικές όμως είναι οι φιγούρες των ανθρώπων, όπως έχουνε διασωθεί, των οποίων το νήμα της ζωής κόπηκε τόσο απότομα. Ανέμελοι άνθρωποι καθώς έτρωγαν, των οποίων τα κύπελλα και τα πιάτα βρέθηκαν παρατημένα, πτώματα παιδιών που ο θάνατος τα βρήκε ενώ έπαιζαν..

Το πτώμα μιας εγκύου, εικάζεται πως βρέθηκε σε αυτή τη στάση καθώς προσπαθούσε να προστατεύσει το παιδί της..

Τα συναισθήματα που σου προκαλούνται καθώς περπατάς ανάμεσα στα απομεινάρια της αρχαίας πόλης, αντικρίζοντας όλα εκείνα που διασώθηκαν από τη λάβα και τη στάχτη του ηφαίστειου, είναι πραγματικά απερίγραπτα!

Ειδικά βλέποντας τα σώματα των ανθρώπων, νιώθοντας την αγωνία τους να ξεφύγουν, αντιλαμβάνεσαι την αδυναμία της ύπαρξης απέναντι στις δυνάμεις της φύσης.

..στο ίδιο έργο θεατές..

Στα παιδιά δεν αξίζει η πείνα..
Δεν αξίζει το μίσος..

Δεν αξίζει ο θάνατος..

Δεν αξίζει ο ξεσπιτωμός..

Σε κανέναν δεν αξίζει τέτοια καταστροφή..

Είναι δικαίωμα κάθε άνθρωπου να έχει μια πατρίδα..

Όπως σε κάθε πόλεμο, έτσι και σε αυτό, τα θύματα είναι οι άμαχοι.., γυναίκες και τα μικρά παιδιά..

Δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες εικόνες..Μένει πάλι ένα 'γιατί'..

Στημένα παιχνίδια γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής δύναμης.. δίχως τέλος..

-----

Το τραγούδι, που ακούγεται..από εμένα σε εσάς..

"..κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη

αυτών που χάμω τα πετάξανε....

Φτιάξε καρδιά μου,

το δικό σου παραμύθι

αλλιώς τη βάψαμε..."

UPDATE... 

Έλαβα ενα email από τον odiporo με το παρακάτω link.. Όποιος θέλει μπορεί να υπογράψει ηλεκτρονικά την αναφορά εκεχειρίας της Avaaz που υποβάλεται ως μέτρο πίεσης σε ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ και στον Αραβικό Σύνδεσμο στην παρακάτω διεύθυνση : 

http://www.avaaz.org/en/gaza_time_for_peace/?cl=164041905&v=2623

photo : e-tipos

Έκθεση "Δημήτρης Χόρν", Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Δημήτρης Χορν, © Αρχείο Θεοδόση Ισαακίδη

Με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από το θάνατό του Δημήτρη Χορν (1921-1998), το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μάς παρουσιάζει μια έκθεση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του σημαντικού αυτού ηθοποιού.

Πρόκειται για ένα ταξίδι στην καλλιτεχνική πορεία του Χορν, αλλά και στη γοητεία μιας άλλης εποχής…

Η έκθεση παρακολουθεί ανά δεκαετίες τη ζωή και την καλλιτεχνική πορεία του Χόρν μέσα από έξι θεματικές ενότητες: παιδική ηλικία, οικογένεια, γάμοι, πορεία στο θέατρο, στο ραδιόφωνο και στον κινηματογράφο. Η μουσειογραφική επιμέλεια είναι του Σταμάτη Ζάννου, ενώ την επιμέλεια των κειμένων υπογράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Ο Χόρν μεγάλωσε μέσα στο θεάτρο. Ο πατέρας του, Παντελής Χόρν , υπήρξε γνωστός θεατρικός συγγραφέας. Νονά του ήταν η Κυβέλη, ενώ πρώτη φορά ανέβηκε στη σκηνή σε ηλικία 2 ετών παίζοντας το παιδί της.

Ο Δημήτρης Χορν (1921-1998), γέννημα θρέμμα Αθηναίος, έκανε θεατές και κριτικούς να παραληρούν κάθε φορά που πατούσε το πόδι του στο σανίδι. Κυρίως προτιμούσε έργα κοινωνικά, ελάσσονα, στα οποία έδινε τη ξεχωριστή του ερμηνεία.

Ηθοποιός βαθιάς καλλιέργειας και ουσίας, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, δίνοντας τον τόνο μιας νέας νοοτροπίας. Όμως κάθε άλλο παρά επίγνωση είχε αυτής της γοητείας. Πλάσμα ιδιαίτερης ευαισθησίας, ομολογούσε πως έτρεμε τον θάνατο, όσο και τη ζωή.

"Έστω και τ΄ όνομά μου να αναφέρεται όταν δεν θα υπάρχω, κάτι θα είναι..."

Όταν το έλεγε αυτό ο Δημήτρης Χορν, ήταν υγιής και με λαμπρή δόξα. Ταλαντούχος και ανασφαλής, ακόμα και για τη χαρακτηριστική θεατρική φωνή του.

Μέσω της έκθεσης για πρώτη φορά το κοινό έχει την ευκαιρία να δει τιμητικές πλακέτες από τα πρώτα βραβεία του Χορν, βιβλία με αφιερώσεις από τους Κ. Καραμανλή, Αλέξη Μινωτή, Μάνο Χατζιδάκι

και από τον Οδυσσέα Ελύτη..

Tαυτότητές του...

Προσωπικά του αντικείμενα, έπιπλα από το δωμάτιό του..

Προγράμματα, εισητήρια παραστάσεων..

αφίσες και περιοδικά..

καθώς και το καμαρίνι του, το οποίο έχει μεταφερθεί από το θέατρο «Δημήτρης Χoρν».


Ηθοποιός Σημαίνει Φως..
Ηθοποιός σημαίνει Δημήτρης Χόρν..
Μουσική σημαίνει Μάνος Χατζιδάκις..


Ο Δ. Χόρν από τη μουσική παράσταση "Οδός Ονείρων" σε μουσικη του Μάνου Χατζιδάκι.

Την περιήγηση του κοινού στους χώρους της έκθεσης συνοδεύει πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό: το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Σκευά, προβολή από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές στιγμές του Χορν, και 4λεπτα ραδιοφωνικά αποσπάσματα από συμμετοχές του στο ραδιοφωνικό θέατρο.

Φιλοξενούνται και κοστούμια από παραστάσεις που παραχώρησε το Εθνικό Θέατρο: «Στέλλα Βιολάντη», «Φοιτητές», «Πολύ κακό για το τίποτα», «Λορεντζάτσιο» και «Ερρίκος ο Δ'».

Αναφορά στις μεγάλες θεατρικές επιτυχίες για τον ίδιο και την Έλλη Λαμπέτη.

Απ' όλες τις συνεργασίες του το κοινό τον έχει συνδέσει περισσότερο με την Ελλη Λαμπέτη, ζευγάρι για χρόνια στη ζωή και τη σκηνή, όπου μοιράστηκαν και το επιτυχημένο «Νυφικό κρεβάτι» του Hartog. Η αμοιβαία αντιπάθεια κατέληξε σε έρωτα.

"Μη φοβάσαι το τρακ. 

Πηγαίνει πάντα εκεί, όπου υπάρχει ταλέντο"

"Τα χρόνια που πέρασαν; Δεν μου έμαθαν τίποτα. Ότι η ζωή είναι ένα τίποτα. Αυτό μονάχα... Ούτε με δίδαξαν τίποτα. Όσα σφάλματα έκανα μικρός, τα ίδια έκανα και μεγαλύτερος, τα ίδια κάνω και τώρα. Είμαι μόνος και νιώθω μόνος. Όσο για την επιτυχία... ποτέ μα ποτέ δεν αισθάνθηκα καμία ασφάλεια".

Επετειακή έκθεση «Δημήτρης Χορν» έως 1 Φεβρουαρίου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4, τηλ. 210-7228.321/3).

Σχετικά Links:
Κυκλαδικό Μουσείο
Βιογραφία Χορν

Only time...

...Το ταξίδι ξανά αρχίζει...

And who can say where the road goes?

Where the day flows? Only time..
Who knows? Only time... Who knows? Only time...

Αισιοδοξία, ελπίδα και πίστη στο τώρα, και σε ότι ο χρόνος φέρει!!!...

Καλή χρονιά..!! ;)

2009 (κ λίγα είναι) χαμόγελα σε εσάς! ;))

H.o.p.e.

2008 .. Μια χρονιά που σημαδεύτηκε με δυσάρεστα γεγονότα, σημαντικές απώλειες και δυστυχώς μας επιφύλασσε κάποιες ακόμη και λίγο πριν από το τέλος της.

Ο καθένας από εμάς τέτοιες μέρες κάνει τον προσωπικό του απολογισμό για τη χρονιά που φεύγει και θέτει νέους στόχους, νέες ελπίδες και προσδοκίες για αυτή που έρχεται.

Aυτή είναι η τελευταία ανάρτηση για τη φετινή χρονιά.. Είχα σκεφτεί να έκανα μία ανασκόπηση του 2008, όμως καλύτερα να αφήσουμε για λίγο τις γκρίνιες και να εστιάσουμε στο παρόν, δίχως να ξεχνάμε..

Έπειτα σκέφτηκα να έγραφα λίγα λόγια για τον καθένα από εσάς.., είστε όλοι ξεχωριστοί. Είναι τόσα πολλά όλα όσα αυτό το χρόνο μοιραστήκαμε και με συγκίνησαν, οι απόψεις, η γνώση που εισέπραξα, ίσως κάποια στιγμή να το κάνω..

Προς το παρόν αρκούμε ;) σε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανταλλαγή σκέψεων, απόψεων και πολλές φορές συναισθημάτων, για όλη αυτή την όμορφη αμφίδρομη επικοινωνία, που υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους που σε λίγο θα αποτελεί παρελθόν. Οφείλω και μια συγνώμη σε όσους κάποια στιγμή αδίκησα ή ίσως στεναχώρησα.

Να είστε όλοι καλά για τις ευχές σας στο προηγούμενο post, όσο και μέσω emails, αλλά και όσους 'άγνωστους φίλους' δεν αφήνουν σχόλια και έστειλαν με email τις δικές τους ευχές. Χάρηκα και για αυτή την επικοινωνία, την εκτιμώ, ό,τι καλύτερο εύχομαι σε όλους!

Πιστεύω πως με αισιοδοξία και πίστη στη ζωή και στους ανθρώπους που έχει ο καθένας δίπλα του, μπορεί να καταφέρει πράγματα, να ζει αξιοπρεπώς, να μη σταματά να ομορφαίνει τη ζωή τη δική του και των δίπλα του.

Ευχή μου.. να μην ονειρευόμαστε μόνο ένα καλύτερο κόσμο, αλλά να προσπαθούμε να ζήσουμε σε αυτόν.

Το 2009 να γίνει η αρχή για να κάνουμε ο καθένας μας το χρόνο του να αξίζει.

To παρακάτω τραγούδι, εμπνευσμένο από τον Charlie Chaplin, είναι αφιερωμένο από εμένα σε όλους εσάς.., ιδιαίτερα σε σένα!...

Ας θυμόμαστε πως η πιο χαμένη από όλες τις μέρες μας είναι εκείνη που δε χαμογελάσαμε.. και αυτό δεν είναι καθόλου κλισέ!! ;)

Πολλά χαμόγελα για το αύριο, όσο δύσκολο και αν πρόκειται να είναι κάποιες στιγμές.. Καλή χρονιά!!

So this is Christmas…

Ιακωβίδης, Παιδική Συναυλία

H αλήθεια είναι πως τα Χριστούγεννα ο καθένας από εμάς τα βιώνει διαφορετικά.. Όλο αυτό που κυριαρχεί τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, δεν είναι το καλύτερο μου.. Πέρσι σας είχα γράψει σχετικές σκέψεις, με τίτλο "ενόψει καταναλωτισμού"..

Εφέτος δεν έχω διάθεση για τόσες αναλύσεις. Άλλωστε τα φετινά Χριστούγεννα είναι από τα πιο περίεργα που έχουμε όλοι περάσει.. Ο καθένας ας βιώσει αυτές τις μέρες όπως ο ίδιος το επιθυμεί..

Προσωπικά θα ασχοληθώ με διάφορα πράγματα..., αλλά κυρίως θα περάσω περισσότερο χρόνο με τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους...

Καλές γιορτές σε όλους..

Ευχή να κρατήσουμε τα συναισθήματα ...αυτών των ημερών, την αγάπη, όχι μόνο τις γιορτινές στιγμές, αλλά για όλες τις μέρες του έτους..

..και όπως λένε οι στίχοι από το τραγουδάκι που ακούγεται :

«Να αλλάξουμε οριστικά… χωρίς να προσποιούμαστε τίποτα πια»

Τα φιλιά μου σε όλους σας!

Ρώμη / Roma

Αισθάνομαι μια φοβερή τάση φυγής, ειδικά αυτή την περίοδο. Λατρεύω τα ταξίδια (γνωστό αυτό..), ειδικά τώρα είναι μια φάση που θα ήθελα πολύ να φύγω, αλλά όμως επειδή δεν είναι εύκολο πρακτικά, επιστρατεύω κάθε άλλο μέσο..

Εν προκειμένω, φώτο και μνήμη. Ελάτε λίγο να ταξιδέψουμε σήμερα νοερά μέχρι την Ρώμη, δεν σας έχω γράψει πως πέρασα.. Πάμε μια διαδικτυακή βόλτα;;;

Παντού στη Ρώμη υπερτονίζεται η πίστη στη χριστιανική θρησκεία.. Από εικόνες που έχουνε τοποθετηθεί σε κεντρικές λεωφόρους, μέχρι και στα τουριστικά λεωφορεία της..

Ακόμη και στα ημερολόγια για το 2009, στα περισσότερα υπερτερούσαν αυτά με τον ...Πάπα, με μοναχούς, με το Βατικανό..ευτυχώς υπήρχαν και κάποια με φωτογραφίες και κινηματογραφικές αναφορές που διαφοροποιούσαν λίγο το σκηνικό..

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη.. ;)) Μια μητρόπολη με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, κουλτούρα και αισθητική. Ολόκληρη ένα απέραντο μουσείο. Πολλά αρχαία μνημεία.., επιβλητικές πλατείες...που δε ξέρεις που να πρωτοσταθείς, τι να πρωτοθαυμάσεις..

Λαμπρή ιστορία, σαφέστατα επηρεασμένη από την αρχαία ελληνική, με έντονη παντού την παρουσία της να υπενθυμίζει το λαμπρό παρελθόν της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας..

Το βράδυ με τα φωταγωγημένα μνημεία, πλάι στο ποταμό Τίβερη, όλα μοιάζουν σαν βγαλμένα από το μακρινό παρελθόν.

Καθώς κοιτάς το Κολοσσαίο, το μυαλό σου τρέχει στην αιματηρή εποχή του αυτοκράτορα Τίτου το 80 μ.Χ., όπου η δίψα για αίμα, έφτασε στο ζενίθ με τις εκατοντάδες θυσίες και τα αγωνίσματα-σφαγές.



Η Φοντάνα ντι Τρέβι ενσωματωμένη στο πίσω μέρος ενός παλάτσο, βρίσκεται στο τέλος του υδραγωγείου Άκουα Βερτζίνε. Κυρίως χάρη στον κινηματογράφο το όμορφο σιντριβάνι έχει γίνει ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Ρώμης. Κατά την παράδοση αν ρίξεις νόμισμα σε αυτό το σιντριβάνι του Σάλβι του 1732, τότε θα ξαναγυρίσεις στη Ρώμη. Εγώ έριξα τρία.. :)

Και βέβαια η πόλη-κράτος του Βατικανού, το πιο μικρό έθνος του κόσμου.. 500 στρεμμάτων με ...550 πολίτες, το οποίο δεσπόζει στο κέντρο της πόλης. Η Πόλη - Χώρα μπορεί να φαίνεται μικρότερη από άλλα κρατίδια, αλλά στην πραγματικότητα ως «Αγία Έδρα» της Καθολικής εκκλησίας ασκεί σήμερα μεγαλύτερη επιρροή ακόμη και από ολόκληρη την Ιταλία. Αν πάτε Ρώμη αξίζει να επισκεφτείτε την έδρα του Ποντίφικα..

κυρίως για να δείτε το μουσείο (ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου) με απίστευτους θησαυρούς.. Πάνω φωτό από την οροφή του Μουσείου.. Δεξία, αριστερά υπάρχουν χαλιά και χάρτες.. Ενδεικτικά αναφέρω, πως η αξία ενός μόνο χάρτη, ισοδυναμεί με όσο ποσό χρειάζεται για να τραφεί για ένα χρόνο μια πόλη σαν την Πάτρα..

Αρκετά αρχαία ελληνικά αγάλματα, μοναδικής ομορφιάς δεσπόζουν στο μουσείο...

Αξίζει βέβαια να επισκεφτείτε και την εκκλησία του Άγιου Πέτρου (από τις μεγαλύτερες εκκλησίες του κόσμου με πραγματικά αριστουργήματα, σου θυμίζει μουσείο..),
Εδώ ένα άγαλμα μέσα από την μεγαλοπρεπή Εκκλησία...

Στο κεντρικότερο σημείο του Ναού, στην Πύλη, υπάρχει γραφή με ελληνικά γράμματα
Πιετά.. Ο Μιχαήλ Άγγελος φιλοτέχνησε αυτό το αριστούργημα το 1499, 25 χρονών. Από το 1972 το προστατεύει μια γυάλινη επιφάνεια, όταν του επιτέθηκε με ένα σφυρί ένας άντρας φωνάζοντας "Είμαι ο Ιησούς Χριστός!" .... και προκάλεσε κάποιες φθορές..

...μα κυρίως αξίζει να θαυμάσετε το πιο εκπληκτικό έργο τέχνης όλων των εποχών, που σου ‘κόβει’ την ανάσα, την οροφή της Καπέλα Σιξτίνα του Μιχαήλ Αγγέλου. Σχετικά με αυτό το έργο έχω αναφερθεί διεξοδικά σε προηγούμενο post εδώ.

Πραγματικά μία πόλη που αξίζει κανείς να επισκεφτεί..

Όσοι ετοιμάζεστε να φύγετε για κάποιο ταξίδι αυτές τις μέρες εύχομαι να περασετε όμορφα!!

Αν δεν το ξέρετε, εδώ και λίγες μέρες μπορείτε να ταξιδέψετε στην αρχαία Ρώμη μέσω του google earth!! For more εδω!